Die paradijselijke jachtvelden, waar overal wild was en waar je naar hartenlust mocht jagen, dat was voor hun (waaronder Winnetou ), wat wij "het aardse paradijs" noemen.
Toen vroeg ik me af of dat paradijs voor mij ook open zou staan en of de reis er naar toe lang en vermoeiend zou zijn. Want ik ben geen Arendsoog en heb ook niet zo'n flitsend en slim paard..
Het zou eigenlijk zo moeten zijn, dat ik "first class" daarheen wordt gebracht, maar of dat in mijn verzekering is voorzien weet ik niet. Ook is het ongetwijfeld zo dat er wat rottigs zit verstopt in "die gemene kleine lettertjes" die altijd onderaan bengelen...
Ik heb een goede Nederlandse vriend die gepassioneerd jager is en hij trachtte me uit te leggen "dat alles afhangt van die vinger op de trekker". Je moet exact op "het drukpunt zitten om een opvliegende eend te kunnen raken". Ik luisterde eerbiedig en herinnerde mij een voorval op een Franse kermis in Mormoiron.
Ik kon best goed schieten vroeger, net als mijn zoon die als officier in het Nederlandse leger, ook scherpschutter was. Hij schoot in een schiettent de ene na de andere keer raak... De schiettentbaas zag de ellende aankomen en intussen stonden velen mee te kijken..
De baas wist dat hij moest ingrijpen anders zou de "prijzenvoorraad" drastisch gaan slinken. Dus gaf hij enkele "dure prijzen weg" en be-eindigde de schietsessie op elegante wijze. De man had veel ervaring en zag dat HIJ de grote verliezer zou worden.
Toen ik daarna mocht schieten, zei hij dat ik gratis drie beurten mocht schieten en dan moest ik stoppen. Dat deed ik natuurlijk en ik vertrok met mijn armen vol prijzen die ik uitdeelde.
Zo nu weet u, dat u met mij geen ruzie moet maken als er een jachtgeweer in de buurt staat! Experts zeggen dat schieten een kwestie is van "sterke concentratie en beheerste ademhaling". Maar wees niet ongerust, want ik weet dat mijn capaciteiten sterk zijn verminderd.
Ik heb mijn flobert dan ook al lang geleden weggegeven om ongelukken te voorkomen. Ter herinnering behield ik enkel wat magazijnen. Nu heb ik als verdedigingsmiddel enkel nog een eind dikke electriciteits-kabel en die lijkt op een politie-gummistok. Een zwiep daarmee is genoeg om een inbreker buiten westen te krijgen en na zo'n klap zie je nauwelijks een verwonding.. Met dit stuk kabel voel ik me safe genoeg hier: ik kan iemand prima van me af krijgen en... ik maak geen echte nare ongelukken!
Leon de Marsilho, mei 2020 …
Geen opmerkingen:
Een reactie posten