… op een ochtend in Mormoiron stond het boerenland naast ons, tot onze verbazing, vol met... tientallen vogelverschrikkers! Ze keken allen naar de zuidhelling van de Mont Ventoux en dus niet naar ons plekje: dat stelde ons een beetje gerust..
We vroegen aan de buren wat zij daarover wisten en die vertelden dat dit een jaarlijks dorps evenement was! En zelfs een wedstrijd met een prijs! Daarom was er zoveel werk gemaakt van het optuigen van deze merkwaardige poppen, die er overwegend vriendelijk uit zagen..
Het waren vroeger "stromannetjes" en ze hadden ook die dubbele betekenis. Zij konden je dus ook iets vertellen van anderen wat je nog niet wist. Dat maakte het nog spannender..
Vele dorpelingen kwamen kijken en sommigen zwaaiden naar ons, waarschijnlijk ook om ons gerust te stellen.
We dachten na over het voortzetten van de traditie in Marseille, maar een stropop op je terras zetten kan hier, met die sterk afwijkende bevolking, tot lastige vragen oproepen. Dus besloten we eerst te overleg met de Franse buren. Maar die zijn ook "uit het noorden" en hun aarzeling gaf aan dat zij ons niet echt konden helpen..
Dus we laten het idee nog een jaartje rijpen. maar besloten om het boekje met zijn bijzondere foto's aan onze vriend Daniel te geven. Hij is ex-Sorbonne prof in "de ethiek van de beeldende kunst". Het boekje was prachtig gemaakt met fraaie foto's en pakkende teksten en in elk geval ook leuk... Ook een voorbeeld van de diversiteit in "de zaken van het dagelijkse leven"..
We laten u nog weten wat Daniel er van vond.. Zijn speelsheid kennende denken we dat hij er verrukt over zal zijn!
Ach, ook een wat oudere mens moet af en toe een geintje uithalen toch?
Leon de Marsilho, september 2019
Leon de Marsilho, september 2019
Geen opmerkingen:
Een reactie posten