Tijdens dagelijkse loop-rondjes om fit te blijven, zit ik soms zelf op een van die bankjes in de zon en kijk naar de mensen om me heen.. Daarbij tracht ik hun gemoedstoestand een beetje in te schatten en dat levert altijd stof tot nadenken op..
Ik lees dagelijks in het boek "Passions" van Sarkozy en geniet van zijn "permanente introspecties" als hij schrijft over zijn leven. Hij observeert zonder ophouden alles wat om hem heen gebeurt en wat dat hem doet. En schuwt daarbij weinig.....
Zijn grote empathie met de medemensen blijkt volop uit zijn teksten. Kennis nemen van wat in zijn binnenste gebeurt is voortdurend boeiend..
Biologen beweren dat "wij geen enkel onderwerp zèlf bedenken", maar dat onze geest een voortdurende autonome stroom van denkbeelden produceert. En wij kiezen enkel daar uit.. wat ons op dat moment bevalt..
Dat doet denken aan Galileo die ontdekte (en moest accepteren) dat de aarde om de zon draaide en niet andersom. De Kerk dreigde hem met "de ban", dus betoonde hij zijn spijt..
Het beeld dat wij mensen van onszelf hebben is veelal dat van het superieure schepsel, dat heerst over zijn omgeving. Terwijl we weten dat "geboorte en dood worden bepaald door de natuur".
Als je op leeftijd komt groeit het besef van het naderende einde en "zo hoort dat ook". Daarover praat ik af en toe met goede vrienden, want je wil best weten wat zij er over denken.
Een vroeger moslimbuurman nam me in vertrouwen en ontvouwde zijn fraaie beeld van "wat hem wachtte na zijn verscheiden". Hij sprak met veel blijdschap over "het paradijs wat hem wachtte"...
Ik wilde zijn plezier niet bederven en besloot me stil bij zijn zienswijze aan te sluiten. Wat zou ik dat graag uit overtuiging hebben gedaan..
Helaas is mij dat (nog niet?) gegeven.... Hoe staat dat bij u er voor?
Als er iemand bij een overledene het woord voert is een enkele keer twijfel over wat volgt te horen. Dat is best moedig en een nuttige aanvulling op wat er verteld wordt over het leven van deze persoon
Zou een van U bij mijn beurt het (laatste) woord voeren, dan hoop ik dat die ook over mijn twijfels vertelt en (nog beter) ook over wat hij/zij daarvan zelf vindt..
Gelieve dit te bedenken als U zich meldt voor een kleine speech bij die gelegenheid. Overigens hoeft u geen repercussies van mijn kant in te calculeren, als u het anders aanpakken zou.
Want ik heb mijn laatste woord gezegd en zal van het uwe geen kennis meer kunnen nemen..
Leon de Marsilho, sept. 2019
Geen opmerkingen:
Een reactie posten