Ik loop op straat en zie een jonge Afrikaan een foto maken van een rode Renault Zoe.. Dan stapt hij er in en ik vraag door het open raampje: "Waarom maak je een foto van je auto"?
Hij lacht en toont me hoe hij start: dat doet hij met twee draadjes die even vonken... Hij ziet mijn verbijstering en zegt: "Voor je het weet is je auto hier gestolen en dan is een foto goed voor de aangifte bij politie"!!
Daar sta je dan... en je vraagt je van alles tegelijk af.. In Marseille is "wat je ziet vaak niet wat het lijkt", dus ben je voorzichtig met oordelen.
Je beseft dat je vol zit met vooroordelen... Dus ik leg ik dit incident eens aan U voor!
Doe me een plezier en vertel me wat U er van denkt!
Ik help u op weg met wat suggesties:
1. Hij steelt die auto NU en ik sta er bij..
2. Hij stal hem al eerder, maar zegt dat natuurlijk niet.
3. Hij is goud-eerlijk en wil me gewoon even beet nemen: grapje dus..
4. U denkt dat IK u nu belazer en U uit lok, om U op een vooroordeel te betrappen..
Ja, het leven in deze verrassende stad zit vol valkuilen. Daarover stak ik hier in een paar jaar meer op, dan in mijn hele leven vóór Marseille.. Deze stad confronteert je voortdurend met dit soort dilemma's.
Mogelijk hebben de 60 zelfmoorden van agenten (!) sinds begin 2019 in La France, daar ook iets mee van doen? Of is dat herhaald met geweld moeten optreden tegen roerige Gele Hesjes en Black Blocks toch DE hoofdoorzaak?
U ziet het: Marseille en meer Franse steden zijn een grote levensles, over de diepere roerselen van de huidige mensheid. Hier zijn de sociale discrepanties voortdurend zichtbaar en te voelen.. En die leiden tot confronterend gedrag..
Ik besef dat dit "voer is voor psycho- en socio-logen, die de mens wetenschappelijk analyseren". De "antikapitalist Besancenot" , DE Franse anarchist, blijft intussen druk met het "uitroeien van het kapitalisme" en doet zijn "Black Blocks" vele winkels slopen...
Ik denk dat hij een werkzaam leven voor zich heeft en niet werkeloos zal worden. Als hij ooit weer gewoon centjes moet verdienen voor zijn gezin, kan hij terecht bij de Franse La Poste. Want zijn echte vak is "facteur", dus postbode.
Dit is een van de vreemdste CV's die ik ooit zag: is postbode zijn dan zo gevaarlijk voor je geestelijke balans? En ik maar denken dat het een gezond beroep is, waarbij je veel loopt en waarbij je veel mensenkennis opdoet.
Je kunt nu in Frankrijk voor 19.90 euro per maand er voor zorgen dat de facteur van je bejaarde ouders, hen regelmatig bezoekt en hen zelfs helpt met boodschappen doen! De postbode brengt je die baguette, naast je brieven en helpt je met ook met een briefje schrijven!
U mag er van denken wat u wil, maar ik acht het een uiterst praktisch en ook zeer sociaal idee in het kader van de wat zieltogende Franse La Poste. Immers die verliest veel business door dat verdomde internet..
Als u dit goed doordenkt moet u nu concluderen dat Besancenot zich eigenlijk ook dagelijks en zeer concreet inzet voor een beter Frankrijk. Ook kwam bij me op, dat facteur een mooi beroep kan zijn voor Afrikanen: die lopen als windhonden, zijn gezellige mensen en hebben nog die ouderwetse achting voor de ouderen!
Dus: Bravo voor Besancenot en hup, jong Afrika!
Leon de Marsilho, september 2019
Geen opmerkingen:
Een reactie posten