Het is iets eeuwigs en
internationaals, dat vergelijken van de posities van ambtenaren en
bedrijfsleven en het gebeurt nu, -in de crisis-, ook steeds vaker. Ook in La
Douce
France. Nog in 2010 klom de koopkracht van ambtenaren hier met 1,7% door
verhogingen in het secundaire salaris, zoals premies en vergoedingen. Die
laatste stegen liefst 6,4% in 2012!
Sinds 2007 gingen de ambtelijke dus “omhoog” met 3% en de private
werkers daalden met 1%.
Nu de WW ver boven de 10%
ging, zijn nog 80% van de ambtenaren voor het leven in dienst, ontslag van hen
is praktisch onmogelijk. Ze betalen een WW-premie van 1% van hun salaris…, de
privaten dus 2,5%.
Verder zijn er nog wat kleine voordeeltjes bij huur,
mutuelle-premies, leningen en het beroemde “supplement familial de traitement”
(dat je krijgt vanaf het eerste kind) en dat de staat jaarlijks 1 miljard kost.
Je hoort hier: de ambtenaar verdient veel minder dan de private werknemer! Maar
dat is alles gezien, niet juist. De feiten tonen dat het maandelijkse
nettosalaris voor een rijksambtenaar gemiddeld 2459 euro. Voor iemand die in
een ziekenhuis etc. werkt is het 2205 en voor private werker… 2082 euro! Bijna 400 euro minder netto per maand dan
voor een ambtenaar dus.
Ambtenaren gaan nu met
pensioen (de facto) met 58 jaren en private met .. 61,5 jaar. Het pensioen van
een ambtenaar wordt berekend op basis van het salaris van de 6 laatste maanden;
dat van private op “het gemiddelde van de 25 beste jaren”. Dat leidt er toe dat
ambtenaren 75% van hun laatste salaris toucheren bij pensionering! En, -schreef
men
in het weekblad Challenges van maart j.l.-, er is nog veel meer aan
verschil. In ziekteverzuim, in niet gekorte verzuimdagen, in de beroemde
extra-semesters voor de pensioentijd en ook in het wezen- en weduwepensioen.
Nee, ambtenaar zijn in Frankrijk kun je echt niet iets slechts noemen.
TAXFREE IS EEN DURE GRAP
De Franse staat mist ca 800 miljoen euro per jaar aan dat taxfree kopen,
veel van de rijkere
toeristen kopen massaal de Franse luxeproducten op deze
manier. De chinezen kochten in 2012
gemiddeld voor 1500 euro per aankoop! Klanten die kunnen aantonen dat het
aangekochte de EU verlaat, kunnen hun BTW terugkrijgen. Via een douanebonnetje.
Chanel en Vuitton betalen
overigens maar 12% resp. 10% terug aan de klant en
beuren zo nog grotere marges. Er zijn ook al firma’s die je kunt inschakelen om
je tax terug te krijgen die daar ook geld aan verdienen zoals Global Blue en
Premier Tax Free. Bij aankoop van een
mooie Vuitton tas gaat het om 164 euro aan tax, waarvan de toerist dus 120 euro
kan terug krijgen. De resterende 44 euro gaan dan naar de intermediair (dus 24
euro) en 20 euro gaat terug naar Vuitton. De Franse staat vangt dan 0 euro.
Deze markt was in 2012 ca 4 miljard en hij groeit met 25% jaarlijks. Maar nu
wordt er toch gestudeerd hoe de staat er wat meer van mee kan pikken door Parijs.
Het ministerie weet dat dit een verplaatsing van de business naar de buurlanden
kan betekenen waardoor arbeidsplaatsen in
Frankrijk verloren kunnen gaan. Een
andere reden is, dat er nogal wat wordt gefraudeerd zo’n 1000 gevallen per jaar
worden gevonden. Er zijn zelfs al Chinese bedrijven die zich als personal
shopper voordeden en zo enorme kortingen binnen haalden. Kortom: per saldo is
het toch beter om de taxfree maar niet aan te pakken. Zei recent Moscovici…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten