Totaal aantal pageviews

zondag 13 april 2014

DE MOSLIMBROEDERSCHAP EN HET MIDDEN-OOSTEN



Het MO is een mix van ideologieën en religies. Dus voel je daar de wrijvingen van de
wereldmachten. Het Heilige Land, waar de monotheïsten de scepter zwaaiden vanaf de eerste dagen van deze religies, ondervond in duizenden van jaren wat het betekent om  “de wieg bent van grote religies in al hun varianten” te zijn. Jeruzalem werd daarvoor de “hotspot” en tot op vandaag. “Jeruzalem zien om te sterven”, is actueler dan dood gaan na een bezoek aan Napels.
Wat is toch de reden voor dit alles, vroeger en nu nog? Waarom loopt eenieder zo warm, -en niet zelden ook agressief heet-, voor dit gebied vol met al die religieuze betweters? Die alle (hun) God als dé grote arbiter erkennen en niks liever doen dan herrie maken? Waar moeten de antwoorden worden gezocht?
Ook de ex-communistische, ex-KGB-er Poetin, -die zeer dik is met de Russisch-orthodoxen,- en die ziedend wordt van terrorisme en radicale islam, moet worden genoemd. Ook hij “zet de religie in”, voor een versterking van zijn interne politieke positie.  Waarna hij beter extern kan vechten, tegen hen die Rusland vernederen. Zoals tijdens de Koude Oorlog, -na Stalin-, in Afghanistan, Tsjetsenië en in Syrië. Nu gevolgd door de Krim. Na druk van de EU en de VS (Bush voorop), met hun NATO en dat “vernederende” raketwapenschild. Zie deze nieuwste crisis, vol oude ressentimenten en pijnlijke vernederingen. Weer zo’n klassieke machtsreflex, die zich graag bedient van “oud zeer”.
En zie generaal Sissi in Egypte, die na de
revolutie de winnaar Morsi (herkozen president en aanvoerder van de broederschap) afzette. En die nu ruim 500 broeders tot de dood wil laten veroordelen, terwijl hij presidentskandidaat wordt. Sissi wordt politiek en financieel gesteund door de VS, die bevreesd zijn voor destabilisatie in de regio. En door Saudi-Arabië waar men bang is voor een revolutie in eigen land.
De actualiteit van het onderwerp is hiermee duidelijk aangetoond.     


Religies, koloniën en politieke krachtmetingen
De joodse Jezus werd gekruisigd, door de ( toen nog heidense) Romeinse bezetters van zijn land. Omdat hij een “vreemde idee” en een andere levenswijze predikte. Waarin de God der Joden, -Jahweh uit het Oude Testament van Abraham-, een grote rol speelde. Abraham: de voorvader van zowel joden als Arabieren. Die beweging van Jezus kwam er. Met die “andere God”, van de christenen en de volgers van Christus. Die van het Nieuwe Testament.
Ene Mohammed werd, 700 jaren later, in de Arabische woestijn, door zijn god Allah
geïnspireerd via de aartsengel Gabriël. Hij nam later de wapens op om Medina en Mekka, -waar ook polytheïsten woonden-, te bekeren. Hij blijkt goed op de hoogte te zijn geweest van die andere profeten en hún historie, en wist ook van Jeruzalem. In de Koran vinden we vele  figuren uit de Bijbel. Mohammed bracht de islam ook naar veel gebieden in het MO, waar eerder de christenen hun werk deden….
Ruim drie eeuwen na Mohammed vochten christenen en moslims, -bitter en uiterst bloedig-,  om het bezit van “de heilige plaatsen van het heilige land”. Zelfs via een tiental kruistochten, die oude, zeer bloedige opmaat naar de huidige wrijvingen westen-islam. Die duurde liefst meer dan twee eeuwen. Clash der beschavingen? Der religies? Of gewoon weer “een clash van machthebbers”, die zich slechts bedienen van God en zijn greep op de gelovigen?

De monotheïstische religies: de bron en de carriers van onze beschavingen 
De drie godsdiensten waaierden uit over de wereld. De joden brachten hun religie meestal vreedzaam mee: want niet zelden waren zij-, de eerste monotheïsten, gevlucht voor vervolgingen. Veelal kwamen ze als handelslieden naar vele streken; daarbij hun geloof stevig vast houdend. De beoefenaren van de islam waaierden uit via de veroveringen van grote gebieden. Van Bagdad tot Al Andaluz in Spanje, via de Ottomanen van de Maghreb tot in Poitiers en bijna tot in Wenen. Zij volgden na de Romeinen, die als veroveraars later zelf tot het christendom overgingen. En dat daarna ook breed verspreidden. De moslim-arabieren kwamen bij hun expansies  vaak gekerstende volken tegen, zoals de Romeinen vóór hen, de joden ontmoetten. Daarom zijn er nu nog christelijke berbers in de Maghreb en christenen in Ethiopië en daarnaast ook die zwarte, Afrikaanse  joden. In Al-Andaluz, in Zuid-Spanje, ontstond een door de islam beheerst rijk met een zeer hoge graad van beschaving. Dat hield het daar bijna 800 jaar uit, tot de christenen de laatste moslim
wegjoegen. Pas rond 1500!  In Andaluz werd de kennis van de mensheid (van de Chinezen, Grieken, de Romeinen tot de arabieren) verzameld, geïntegreerd en verder ontwikkeld, waarbij de drie religies redelijk vredig samenwerkten. Niet zelden namen ook de van daar vertrokken joden, deze kennis mee. Zo kwamen de Europese monniken in contact daarmee. Die oude bibliotheken in een land als Mali, -zoals die van Timboektoe aan de Niger-, getuigen ook nog daarvan. Die daar geredde geschriften uit 11e/12e eeuw, vertellen verhalen en wijsheden, waarvan wij westerlingen daarna lang dachten, dat wij de uitvinders er van waren! Nee dus: het ging echt andersom!
  
Europa, het westen, als de nieuwe machtigen
De bezettingen van het Heilige land en andere regio's vooral om de Mare Nostrum, kun je ook zien als een voorganger van het westerse kolonialisme en imperialisme uit latere eeuwen. Toen de grootmachten,- zeker ook de Hollanders en de Fransen tijdens La Guerre de Hollande-, elkaar bevochten om de
rijkdommen van Afrikaanse, Aziatische en Amerikaanse gebieden. Later moesten ze daar, door veranderingen van “opvattingen”, en soms ook stevig daartoe gedwongen, -zie het verdrag van Bandoeng onder Soekarno getekend-,  vertrekken. De Fransen als laatste uit Algerije in 1962… Daarbij trok “het westen” met potlood en papier, en tijdens copieuze diplomatieke diners, de nieuwe grenzen van vele nieuwe landen in hun vroegere koloniale gebieden. Waarbij stammen, etnisch verschillende groepen, bij voorkeur in “één land” werden samengebracht. Ook trachtten de diplomaten in “hun ex-kolonies” bevriende machthebbers aan te stellen om zo “door een quasi-koloniale achterdeur”, toch greep te behouden op de schatten van die landen. Deze dictatoren, -experts van het spel “verdeel en heers”-, zijn pas enkele jaren geleden “opgeruimd”. Ze heten Kadaffi, Ben Ali, en Mubarak en nu is er al een soort van “tweede lichting”. Zie Morsi en straks Sissi in

Egypte. 
Alles gebeurt nog tot op vandaag, vaak via subsidies voor legers of andere zaken, door wapenleveringen en met verdragen.  Zie de 1 miljard dollar jaarlijks voor het Egyptische leger en ook het opleiden in de VS van het Turkse. Zie ook de geldstrooiende saoudí’s, en idem  ook de russen (Syrië) en de chinezen van de 21e eeuw.
Elke periode liet flinke erfenissen achter. Die ons soms, onverwacht en ongewild, nu nog verrassen lang na “onze” daden. Maar die soms ook goed van pas kwamen in het kader van  “regelingen onder oude vrienden”: zie ook het Franse optreden in francofoon Afrika. Maar nu om “economische redenen”.   

Een leerzame casus: die doorwerkt tot op vandaag
Mogelijk bent u ook verrast, als u leest over de relaties tussen de Duitsers en de
islamitische turken, begin 20-e eeuw. En tussen de nazi’s met hun Hitler en de islam in de 30-er jaren van de vorige eeuw. Maar ook van de amerikanen met de islam, in de tijd van de Koude Oorlog. Veel verser zijn de contacten van de VS met de taliban, in de dagen van de Russische strijd tegen hen in Afghanistan, nog maar kort geleden.
Vele historische feiten tonen hoe religies ook grootmachten goed van pas kwamen, om hun spel te kunnen spelen. Ook hoe dit alles 180 graden kon verkeren, nu we dagelijks de radicale en terroristische islam met een enorme inzet van levens en middelen trachten af te schudden. De NSA-affaire toont ook hoe bondgenoten, ook in die strijd, zelfs elkáár en op grote schaal gingen bespioneren. Waar men nooit meer mee is gestopt.
Onderschat dus nooit die diepe ressentimenten, die oud geweld, wrijvingen en onderdrukking achter laten. China heeft ze nu nog naar het westen: vanaf die lang
verleden Boxeropstand! Ook Afrika zit er nu ook nog vol mee. Zie ook Dilma Roussef van Brazilië, eerder ook Chavez en nu Maduro in Venezuela, die zich alle de “big stick policy” van de VS in Latijns Amerika nog zeer goed herinneren. Toen daar de Banana Fruit Company uit de VS de baas leek te zijn, niet zelden “even” geholpen door de marines. Ook het huidige Chili weet nog van de CIA in hun land, -rond 1973-, die de linkse president Allende deden sneven en daarna ene Pinochet in het zadel hielpen. Die zeer bloedig onderdrukkend optrad, maar die tegelijk zeer werd bewonderd: door ene Margaret Thatcher. Dat wat panische anti-linkse sentiment, -dat we nu nog zien in
de VS-, vooral bij de rechtse republikeinen als erfgenamen van het McCarthy-isme, stamt uit de tijd van de Koude Oorlog die al snel ná WOII aanbrak.
De geschiedenis van de Moslimbroederschap, die nu al bijna een eeuw bestaat, geeft ook een leerzame illustratie van het bovenstaande. Zie, hierna, wat u daaruit kunt leren; het  helpt ook om de huidige verhoudingen in en rond het MO te doorgronden.

De geschiedenis van de Moslimbroederschap.
Deze “gemeenschap der broeders”, -dus niet die der Nederlandse protestante mannenbroeders!-, werd ruim 80 jaar gelden in Egypte opgericht. Ze kwam weer in het volle licht te staan door de recente Arabische revoluties. Tien jaar na hun oprichting, was deze groep al 2 miljoen mensen groot in Egypte. Oprichter Hassan Al-Banna besloot de beweging te internationaliseren, want ook hij droomde van de oprichting van: …een kalifaat. Een groot moslimrijk.
Tijdens WOII werd een “geheime tak” opgericht, een soort militie van 1000 à 2000 man die ook militair werd opgeleid. Deze groep werd in de 30-er jaren door de europese nazi’s gefinancierd, en een Duitse diplomaat in Caïro keerde hun geld uit. De geldbronnen waren dus zowel salafistisch (de saoudi’s dus ook toen al) als kolonialistisch en de broeders werden ook voortdurend door geopolitieke ontwikkelingen beïnvloedt. Zowel facisme als communisme hadden ook hier hun invloed.  
De structuur van de Broederschap leek dan ook sterk op die van de Europese fascistische liga’s en partijen. Blind gehoorzamen aan de leider, deels clandestien en paramilitair en ook met  rituelen als de eed van trouw. Al-Banna was zelf ook sterk fascistisch gericht bij de  keuze van zijn devies: “Actie, gehoorzaamheid en in stilte”. De Franse fascisten zeiden toen: “Geloven, gehoorzamen en vechten”.  Een opmerkelijk verschilletje!
In 1951 werd de broederschap opnieuw leven ingeblazen in Egypte: ze schaarden zich naast de “vrije Egyptische militairen”. In hun “nationale zaak”, tegen de Britse bezetters van het Suez-kanaal. Ze penetreerden daarna jarenlang in het egyptische leger om ooit de kracht te verkrijgen, om een staatsgreep te plegen. Nasser was een van deze militairen die met hen onderhandelde vanuit het leger. Hij liep een Israëlische kogel in zijn schouder op in 1948.
Maar later keerde hij zich onverwacht tegen hen, nadat hij intensief met hen had samengewerkt. Hij leidde vanuit de groep van de “vrije leger-officieren”, het overleg, en overtuigde hen om enkele principes los te laten. Zoals dat van de sharia en ook van deelname aan de regering. Het eerste lukte niet helemaal, maar het tweede wel. Ze putschen dus wel mee, maar toen Nasser de macht pakte, bleven ze buiten de nieuwe regering. Hun basis was geweest dat ze beide sterk anti/brits (= ook anti-westers-christelijk) waren.
Arabische soldaten in de SS/divisies, die nazi waren, bekeerden zich zelfs tot de islam. Ze  bouwden een moskee in München. Ene Gerhard van Mendeberg, uit de kring rond Rosenberg (de rassen theorethicus van Hitler),  Reichsminister van de Ostgebieten, was ook de specialist voor sovjet/minderheden in de Duitse regering. Hij was overtuigd dat je een vijfde colonne kon scheppen, via de islam in die gebieden, tegen de joden en de communisten. Hij was ook de persoon die eerder had gepleit om moslims in het duitse leger op te nemen. Zo ontstond de samenwerking met de imam Nurredin Namangani uit Ouzbekistan, die ook in de Osttürkische SS-Waffen-divisie vocht. Hij onderdrukte mede de beruchte opstand in 1944 in het ghetto van Warschau!  En werd ook de representant van de moslims uit de URSS, waarvoor hij de RFA oprichtte. Die werd later gesteund door de Amerikaanse diensten als de Amcomlib, dat een comité was “voor de bevrijding van Russische Volkeren”. Dat ook al in München was gevestigd.
Hitler was ook actief in de Krim naar de tartaren, ook al “Russische moslims”. De tartaren die na hun uitmoording door Catherine de Grote, de tsarina van Rusland, -die na de Mongoolse bezetting haar land en omgeving sterk beïnvloedde-, niets van die russen moesten hebben. Ze werden bedrogen: Hitler deed zaken met Stalin in 1940 en liet de tartaren creperen. In enkele dagen werden 200.000 van hen door de russen op transport gezet naar Siberië…  Daarna werden ze op de Krim een minderheid van 10%; tot op vandaag.
Dat anti-communistische werd na WOII zeer sterk en het westen wilde graag de relaties van moslims met de URSS/machthebbers verstoren. De amerikanen deden graag een tegenzet via deze gelovige moslims, tegen die atheïstische communisten. Daarom wilde men ook een vijfde colonne in het MO: tegen de communistische invloed in de Maghreb. Die men al snel vond bij: die Moslimbroederschap! Daarom ging de CIA/agent Robert Dreher in München, die ook Amcomlib leidde, zo ver dat hij een samenwerking begon met Said Ramadan een familielid van de oprichter van de Broederschap, Hassan al/Banna. Op 23 september had Eisenhower een onderhoud met een delegatie van De
Moslimbroederschap en deze Said en deze kreeg daar veel geld toegezegd. Deze VS/president steunde hen later ook, verzekerde hun verder van geldelijke steun en hielp een Conferentie te organiseren. Ook de saoudi´s financierden daaraan mee (!), men was intussen best goed bevriend met deze olieleverancier!

De Moslimbroederschappen van vandaag
In Frankrijk bestaat sinds 1983 de UOIF, de organisatie van een viertal moslim organisaties in Frankrijk. Dat werden er daarna 80 en nu zijn het er al meer dan 200. Deze organisatie breidt zich nog uit in alle franse steden en richt zich ook op de kinderen van moslimimmigranten in de banlieu´s. Met oliedollars van de saoudi´s gaan ze aan het werven bij die verloren jeugd. Ook doen de Moslimbroeders nu veel in Frankrijk aan de imamopleidingen, werken in sportverenigingen en ook in het bestuur van de moskeeën.
Er ontbrak een publieke woordvoerder voor de regering en daarom deed Sarkozy als minister van Biza, de CFCM oprichten. Ook als een soort tegenhanger van de joodse CRIF in Frankrijk, die in 2003 was opgericht. Hij wilde zo de moslimgemeenschap emanciperen en ook greep er op houden vanuit de regering. Om zo ook meer greep te krijgen op de verdwaalde jeugd in de banlieu´s..
En zie nu die ex-president Morsi van Egypte, terug van verbanning in Engeland, die de verkiezingen won nadat Mubarak was afgezet door de revolutie. Hij trachtte als president met zijn meerderheid koers te nemen richting meer salafisme en werd daarom zwaar bestreden door vele “liberale” uit de revolutie. Toen hij die ferm het zwijgen wilde opleggen en met veel geweld, werd hij door het leger aangepakt. Dus door de latere collega´s van ene Nasser, ene (vermoorde) Sadat… en ene Mubarak. Hun opvolger heette Sissi, nu in opmars naar… het Egyptische presidentschap via de a.s. verkiezingen.
Zeer recent leverde het referendum over de nieuwe Grondwet (wat de militairen organiseerden en waar slechts kleine 40% aan deelnamen), een score op van 98% vóórstanders… Morsi riep uit het gevang de
Broederschap op het referendum te boycotten terwijl hij wachtte op zijn proces.
Weer dat aloude spel van oude krachten met ook oude verbindingen. Zoals die van de VS en het egyptische leger dat nu nog 1 miljard jaarlijks ontvangt uit Washington en waarvan de officieren alle in de VS worden opgeleid.
Dit toont een parallel met Afghanistan waar Washington eerder de taliban steunde: tegen Poetin toen in zijn Afghaanse oorlog. Nu worden die taliban met drones bestookt door de VS; vooral buurgebied Waziristen in Pakistan. Old games and old surprises…
(Zie ook het boek: Frères Muselmans, van Michaèl Prazan, bij Grasset).  
De broederschap is nu op de toppen van haar macht en opereert in sommige landen ook onder andere naam. Ook omdat ze al meer een halve eeuw zwaar werd onderdrukt, door de nu verjaagde dictatoren Ben Ali, Mubarak en Khadaffi. Zie Ennahda in Tunesië dat zich ferm weert daar. En ook, zeer recent, zijn premier moest terugtrekken. Om plaats te maken voor een neutraal iemand in een te vormen zakenkabinet. De parlementaire strijd daar voor een Grondwet daar begint nu al legendarisch te worden, omdat die vrouwengelijkheid belooft en ook niet de charia verkiest als basis voor : “het toekomstige recht”.
Zeer recent ontaardde de wrijving tussen Saoudi-Arabië, Bharein en de Emiraten en Qatar in een open conflict. Ze riepen hun ambassadeurs terug uit Doha, in Qatar. Dit land speelt een zeer eigen rol in de Arabische landen, met name in die van de “revoluties”! En ze doen dat door steun aan de Moslimbroederschap aldaar, vooral in Egypte
en Tunesië. Qatar begreep namelijk dat deze broederschap de verkiezingen zou winnen en hun geloofsopvatting bevalt best in Doha. Want dat stokoude wahabisme van de saoudi’s en hun vrienden is voor hun maar niks! Nu zijn deze conservatieven dus bevreesd dat Qatar ook bij hún revoluties naar “een modernere, gematigde islam” gaat stimuleren. Vandaar deze felle reactie.
Eerder werd in Jemen de revolutionaire Saleh verwijderd door de saoudi’s, in Bharein werd militair ingegrepen tegen de sjiieten aldaar en in Egypte krijgt Sisi en co veel geld van de Saoudi’s, zeker nu hij Morsi afzette. De laatste streek van het rijke, half-moderne Qatar is dat benoemen van die jongere prins op de troon.  Hij is pas 33 jaar en volgt zijn vader van 61 op. En dat was echt schrikken bij de saoudi’s! Sisi is nu presidentskandidaat en liet ruim 500 (!) moslimbroeders tot de dood veroordelen. Dat doet denken aan die 20.000 dode broeders op één dag in Homs in Syrië: door de vader van de huidige president Bachar Assad!

Mind you: er bestaat  bínnen de broederschap een felle tegenstelling tussen de orthodox-salafistisch stroming en die van de gematigde islam. De eerste stroming krijgt nu nog de meeste centen van de wahabieten uit Saoudi-Arabië. De bakermat ook van het hun vijandige Al-Qaida, en ook de grote opponent van de sjiietische moslims uit Iran en elders.. .
Syrië is nu ook HÉT grote slagveld van al deze “islamstromingen”, wereldmachten en ook wereldreligies. Dé spiegel van alle eerdere machinaties van bijna iedereen in de afgelopen eeuwen! Daarom is het daar ook zo complex en moeilijk… En bloedig en langdurend.

Epiloog
De dictatoren in de Maghreb drongen de Broederschap van het politieke toneel. Daarom gingen zij uitgebreid in het maatschappelijk werk. Voor de massa’s armen in die landen en met veel geld van de soennitische saoudi’s. Ook met stille instemming van de westerse regeringen, die zeer bevriend waren met die dictatoren tot ze, tot ieders grote schrik, door niet voorziene revoluties (!) allen omvielen…
Daardoor staat het westen nu ook nogal in het hemd. Ook omdat de militaire putsch in Egypte werd gepleegd tégen een gekozen meerderheidsregering van moslimbroeders. Een pijnlijke ervaring met de eerste (!) nieuwe parlementaire democratie: die zoveel beter zou zijn dan die dictaturen.
De Moslimbroederschap kreeg bijna een eeuw veel kansen om zich diep te wortelen in de grote arme, onontwikkelde massa’s vooral op het maghrebiaanse platteland en elders. Ze werd ook het symbool van de goede islam die voor de “arme en onderdrukte” vocht!  Een soort van “socialisme zonder Marx” en Engels.
Zo werd er een grote meerderheid gekweekt door de liefdadigheid van de broederschap, ook door de o zo foute steun van het westen tijdens halve eeuwen van dictatuur en nu weer door die zeer pijnlijke mislukking van de eerste democratische experimenten.

Besef dus goed dat de moslimbroederschap dé sterke organisatie is van de soennitische moslims zelfs in Saoudi-Arabië c.s. . Dus ook tegen de sjiieten van Iran, van Hezbollah etc. in Libanon en Syrië… Waar we weer die russen zien tegenover de westerse machten, en daar ook wat geholpen door China dat daar de olie afneemt. 
Lessen en bestraffingen van de geschiedenis, waarin “alles kan verkeren en niets stilstaat”. En waarin steeds opnieuw geldt dat : “ook het westerse hemd nader is dan de islamitische rok”. Die daar de djellaba heet..
Als u weer hoort dat het dodental in Syrië naar de 150.000 neigt, dan besef waar dat bloedbad mede op is gebaseerd. Want Syrië met die Assads dat zijn alouieten (een sjiitische “sekte”?), maar het regiem is van origine een (niet-religieus) Baathregiem. Zoals in Irak onder Saddam, die ook niet religieus was. Zij waren en zijn meer socialistisch-communistisch, door de eerdere Russische invloeden in het MO in de Koude Oorlog…


Maar,
denk, -en waarom ook niet in wat stralen van de zon-, even na over het kneuterige, en wetenschappelijk gezien ook zo domme-, van die xenofobie. Die grote vijand van de evolutionaire vooruitgang. Die tunnelvisie, die vooral ontstaat uit overlevingsangsten van het diersoort dat mens heet. Niet voor niets
namen wij het woord “barbaren” voor mensen die onbeschaafd en wreed waren. Dit woord komt uit het grieks, van “barbaros” waar het gewoon…vreemdeling betekent. Daarom heette die Magrheb al lang voor Geert W. ook “La Barbarie”. Kijk maar op oude kaarten.
Besef ook wat sterker, hoe we steeds opnieuw oude rekeningen moeten betalen voor “veel korte termijn successen van weleer”. Mede omdat populisme, wat goed aansloeg, politici opsloot in “korte termijn voetbal”. Waarbij ze vaak maar hopen dat het hun later niet te veel wordt aangerekend. Het populisme van vandaag is niet zelden de oorzaak van het grote leed van morgen. Het “gemene volk maar volgen in zijn door angst gestuurde driften”, loont uiteindelijk zelden.
Daarom is die eeuwige strijd tegen “te weinig scholing en ontwikkeling ook zo edel”. Want het is de enige manier om een wat betere wereld te verkrijgen.
Maar nu doe ik natuurlijk wéér zo’n beroep op úw “lange termijn denken”. Dat in een democratie met teveel “shortterm denkers”, echt geen sinecure is. Mede daarom is er steeds “die stiekeme machinatie onder de tafels” en dan tegelijk met “het (andere) officiële standpunt en de publieke politieke keuze”. Populisme is de vijand van goede politiek en niet zelden ook van vrede en het mijden van geweld.
We zijn daar, vanaf het jaar NUL kijkend, overigens best veel opgeschoten. En weten dat opschieten is: “veel vallen en weer opstaan”. Bedenk dat als troost, nu we weer kraken onder het populisme. En dus ook weten kunnen, dat het ooit een nare rekening zal opleveren. Onvermijdelijk. 

Daar even bij stilstaan, zittend in de winterzon is best louterend, maar ook uitdagend tegelijk. Het is maar één van de vele dilemma’s van het leven der mensen. De moderne wereld schept duizenden cases bij die al eerder bestonden. Zoals het starten van een oorlog die xx-duizend doden zal kosten in Oost-Europa? Om nog meer doden en verlies van vrijheid te voorkomen?  Niet meer denkbaar op vandaag? Wees voorzichtig: duizenden politici en bestuurders, overkwam dat en vele eeuwen lang. 
Dus nu snel naar buiten en we wensen U weer veel zon toe!


13 april 2014

Geen opmerkingen:

Een reactie posten