HET ANKER VAN DE PEST

Het is  bijna 4 meter hoog en 2,5 meter breed en behoorde toe aan het (in Holland gemaakte) fluitschip dat de naam Le Grand Saint Antoine droeg…  Het moest in 1720 bij aankomst in quarantaine er waren zieken aan boord, maar de ladingseigenaar kocht de havenautoriteiten om en die lieten hem ontladen. Veel dure stoffen uit het oosten en helaas ook veel besmette ratten gingen van boord. En enkele weken later was de helft (!) van de bevolking aan de pest overleden: 48.000 mensen. Men ontdekte het bedrog en de koopman was de pineut en  het hele schip werd bij de pointe rouge in de fik gezet: alles moest verbranden..

Zo komt het dat in 1978 amateurduikers het anker vinden op 200 meter van de verbrandingsplek  op 23 meter diepte. Het is 300 jaar later, dus de zee heeft zijn aanval op het ijzer geopend, en dus wordt het zeer voorzichtig in een bassin met zeewater opgeslagen van het Nationaal duikers Instituut. Om het te bewaren tot er geld zou zijn om het te restaureren. En dat is nu ook omdat het Museum van de Historie van Marseille werd heropend en een sponsor geld gaf. In Arles werd een specialist in conservering van dit type voorwerp gevraagd om de restauratie te doen en dat duurde meer dan een jaar. Het ijzer moet in diverse baden liggen om alles er voorzichtig af te weken en het corrosieproces echt te stoppen. Maar binnenkort zal het te pronk liggen in het voornoemde museum. Omdat het een stille getuige is van een rampzalige gebeurtenis voor de stad…. De laatste grote pest-epidemie die er voor zorgde dat op de Belsunce

(die vroeger de Grand Cours heette) de lijken meters hoog lagen om te worden begraven… De bisschop van Marseille was een held van deze ramp omdat hij bleef bij zijn gelovigen. Later bleek wel dat hij er ook niks armer van was geworden…  Er komen nog meer voorwerpen uit deze tijd bij het anker te liggen: een wijwaterkwast, een tang om in de kerk de hostie uit te delen (om de besmetting te voorkomen) en wat kleine dingen uit de wrakresten. Een gravure laat ook zien hoe in die lastige dagen de verplegers

en de chirurgijnen er bij liepen qua kostumering.. En natuurlijk zal er ook een buste prijken van bisschop Belsunce die ook een groot beeld kreeg naast de Grand Major. Hij wijdde de stad aan het Heilig Hart tijdens een grote plechtige mis op de Grand Cours toen de epidemie voorbij was. Zo krijgt deze zeer beruchte periode uit de historie de aandacht die ze verdient en het museum zal e.e.a. aan ons tonen.