Merkel en 55% van de Duitsers zien niks meer in Europa; 50% van de Fransen dem. Nog maar 1/3 in beide landen, is nog pro-Europa! De Europese tractiemotoren sputteren en proesten… De laatste meeting Merkel-Sarkozy was een lege en vermoeiende vertoning. De mooie, veilige Europese idee, die bommen en granaten 50 jaar kon bij “ons” weghield, werd door een verwende, op- de-pof feestende, blasé bevolking in de steek gelaten. En haar populistische politici,-gekozen door bange burgers, die tot regionale heikneuters werden en die zich een islambezetting én een xenofobe immigrantenafkeer lieten aanpraten, gaven aan wat er overbleef, onverschillig de doodsteek.
Sarkozy scoorde fors in de Arabische revolutielanden, maar Merkel toonde niet méér dan wat dorpspolitieke folklore. En de idee van de euro-obligaties, werd in Berlijn in de lade van de conferentietafel opgeborgen. Terwijl Obama, op water en droog brood gezet door zijn republikeinse theedrinkers, vol verbijstering keek naar die rellerige Europese bondgenoten met hun zwaktevertoning in de revolterende buurlanden. En S&P rukte,-zeer ordinair-, ook nog even één A-tje van Uncle Sam’s trotse en eeuwen oude, “Triple A rating”…
Het giga imagoverlies van Europa in de wereld, deed Brussel en zijn clubgenoten nauwelijks iets… Het viel die navelstaarders niet eens op! De bakermatten van de democratie toonde, de naar betere waarden snakkende nieuwe volken, een troosteloze aanblik. Een stel bejaarde, kinderloze landen die niet meer in staat bleken om hun gigaschulden te betalen, waren niet “thuis”, toen de wereld at-last opveerde en “haar” fraaie waarden ontdekte. Ze hadden enkel nog een potje kruidenierspolitiek, een dosis wantrouwen en een volkomen gebrek aan solidariteit, te tonen. Kortom, alles wat een ideëel Europa ooit wilde uitstralen, vond, op het cruciale moment, niet de vereiste laserpower.
Een groeiend aantal Europeanen werd, met een katergevoel, wakker en keek naar het verzinkende sprookje op hun continent, dat vrede en welvaart een halve eeuw, hoog wist te houden… En ontwaarde nú pas, de gigantische teleurstelling en verbijstering bij die ex-armen, die eindelijk ook “hun” weg omhoog vonden en die ons steeds beter imiteerden.
Sarkozy stuntte enorm om zijn AAA, nog net op de streep, te redden… Immers, slechts 1% méér rente voor zijn staatsleningen, zou hem zijn hele defensiebudget kosten… Nu was híj de klos, twee weekjes na Berlusconi,-die zeer panisch-, zijn volk miljarden aan leuke dingen moest afpakken..Ná de Grieken, Spanjaarden, Portugezen, Ieren en zelfs de Engelsen.
In het Midden-Oosten broeit de grote, onderaardse fik, steeds heftiger. Assad geeft, blind verder moordend, de takt voor het groeiende onheil aan. Terwijl de EU in Damascus dagelijks honderdduizenden barrels olie koopt…. Want wat anders; niet meer rijden?
In de islamwereld groeit het onderlinge onbehagen. Met de ontwrichte, soennitische, saoudi’s en het geïsoleerde sjiitische Iran, in de hoofdrollen. En met hun levensgevaarlijke pionnen, met exotische namen als Hezbollah en Hamas,- in de kruitvaten Bahrein, Libanon, Palestina en Syrië- ; veelal gezworen doodsvijanden van de westerse enclave Israël. Een bloeiend Turkije, vol energie en elan, begrijpt nu ook, dat het dit Europa niet nodig heeft. Want alles veranderde in zijn tegendeel. En zijn emigranten, komen, nu goed opgeleid en stevig beledigd, terug uit Europa.
Dit Europa, ooit lichtend voorbeeld in een donkere wereld, kan niet meer overeind komen. Door een combinatie van toenemende Alzheimer en een casino-achtig leefstijl, met geld van chinezen en arabieren en na een domme verwaarlozing van zijn fundamenten…
Dit Europa, is enkel nog met een daverende elektroshock te redden… En die kan, helaas, qua vereiste power, nog enkel worden geproduceerd in de kruitsilo, die het MO heet. En waarvan de lonten als de radiussen van een spinnenweb, in windrichtingen wijzen met exotische namen als Hezbollah, Hamas, Druzen en Alewieten…Terwijl namen als Ben Ali, Mubarak, Kadaffi ,Saleh en Assad , nu al in de actualiteit verwaaien.
De klap zal komen: de contouren worden scherper met de dag. Zoals WO II ons, slechts twee generaties geleden, wakker schudde in bloed, tranen en vol schaamte en ons plechtig deed beloven, “dit nooit weer”; zal er na deze klap opnieuw een generatie zijn, die de brokstukken opruimt, de wonden verbindt en die begrijpt dat Europa gewoon een múst is.
Immers, al doende leert men en …hoogmoed komt altijd voor de val.
Dus weer mooi weertje toegewenst, en enkele straaltjes extra, voor de Europeanen onder U.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten