PALAIS CARLI, HET PALAIS DAT (NOG) NIET
WERD GERESTAUREERD
Het had tot voor kort ook het museum
Carli binnen zijn muren maar daarvoor kwam Regards de Provence in de plaats…
Maar zijn oude functie, het conservatorium herbergen, bleef er voor dit nu 150 jaar oude gebouw. Bedacht door
architect Espandrieu, die vele gebouwen rond
1860 hier ontwierp. Zijn beeld staat dan ook op de fraaie binnenplaats
waar in de zomer heel wat concerten plaatsvinden. Dit fraaie, enorme gebouw,
dat hoognodig moet worden gerestaureerd hield pas geleden ook zijn “open dag”.
Dus waren wij er want je kunt niet dagelijks in zo’n gebouw 
rondstruinen. En ook omdat er vroeg in
de avond een concert was van een violist , een ex-leerling en een professeur,
de dame die hier piano doceert. Liszt, Brahms, Fauré en Schumann stonden die
avond op het programma. Het werd een concert dat een geheel werd van twee
technisch knap spelende artiesten en van een indrukwekkende wijze
interpretatie. Xavier Chatillon de man met de violoncelle legde zijn hart en
ziel in zijn vertolking en had 
bijna geen enkel moment zijn partituur nodig.
Ook speelde hij met zijn hele fysiek, zonder overdrijving en de zaal was
doodstil… Evelina Pitti, het kleine rappe vrouwtje, moest wel in haar partituur
staren maar dat hinderde ook nauwelijks. Een gezamenlijke performance van niveau
en hun applaus klaterde dan ook zeer luid na de laatste toon van de
violoncello… De toegift werd een stukje van Fauré. Het publiek was echt onder
de indruk en Xavier moest zijn zweet afvegen want dit vereist fysiek ook nogal
wat..
Een perfect concert in de 150 jaar oude
Henri Tomasi zaal. Vierkant met een fraai gedecoreerd houten plafond en ook de
vloer is van hout. Twee marmeren beelden rechts opstijgend uit de muur tot aan
het plafond en fraai en rustig gestileerde wanden, ook weer met veel hout.
Palais Carli is immens, groot met zijn binnenplaats waar ook zomers veel wordt
geconcerteerd. Rijk 
gedecoreerde hoge muren met veel ramen en grote
deurpartijen met veel sculptuur. De zeer hoge
zaal van de laureaten (uitreiking van onderscheidingen) is ook prachtig.
In veel hout met veel fresco’s uitgevoerd maar ze heeft veel geleden door
daklekken. De hoge zaal met zijn loges met fraaie houten trappen en balustrades
wacht op een grote restauratie. Er zijn twee exact identieke bibliotheken in
dit palais waarin nu geen enkel boek meer staat. Maar wel een pianocollectie
van een pianobouwer uit Marseille van de 19e eeuw. Het zijn twee
geheel identieke zalen met alle wanden vol eikenhouten rekken met trappen en
galerijen. Plaatjes die nu stil en verlaten zijn omdat de boeken naar moderne
bibliotheekgebouwen verhuisden.. Ze worden nog af en toe als oefenruimten
ingezet. 
Het nogal grote bijgebouw voor de
beeldende kunsten met zijn esplanade , zijn bronzen paard en zijn zuil met
fraaie buste onder een oude boom is ook de moeite van bekijken waard. Van
buiten en van binnen. Palais Carli is een juweeltje in het centrum dicht bij de
Canebière, dat dagelijks is gevuld met muziek en veel studerende jeugd. Het
ademt een rustige kunstzinnige sfeer. Overal zie je studenten zitten werken en
hoor je groepen muzikanten oefenen of lessen. Wat echt indruk maakte is de
metershoge marmeren David die in een gang staat met zijn bijna 4 meter lengte.
Het is een kopie van de David die aan het strand staat met de rug naar de zee
en uitkijkend in de stad via de Boulevard du Prado. David aan de plage riskeert
regelmatig dat zijn blote geslacht wordt bijgekleurd of afgedekt met doeken en
papier. Niet uit preutsheid zei men ons maar gewoon uit maffe, zattemans pret. Dat
gebeurt zijn tweelingbroeder in Palais Carli echt niet.. Overigens kun je aan
het wat iele geslacht van deze reus ook echt geen instrument ophangen ook al
zou je dat willen. 
Als we over de parking lopen naar het
grote smeedijzeren hek richting Cours Julien, onze echte artiestenwijk met zijn
vele restaurants , theaters en kroegen, draaien we ons nog even om. Het palais
ligt nog even in de ondergaande zon en dat maakt de wel recent schoongemaakte
gevel dubbel mooi. Ja, het is crisis ook in Marseille, maar wat
je als bezoeker toch graag zou willen is een restauratie en wat snel omdat er
water binnendruppelt als het hier regent…
HET WONDER DAT PAVILJON M HEET
Het werd in ijltempo neergezet, als dé
info-centrale voor MP2013, naast de Mairie in de Vieux Port. Het is een
wonderlijk (tijdelijk) gebouw “geplant
boven op” een ander gebouw. Na zijn opening op 12 januari waren er al
meer dan 200.000 mensen op bezoek: het bewijs van zijn nut en de juistheid van
de conceptie, is nu al geleverd. Er is een grote hoeveelheid aan (permanente)
info over stad en omgeving te vinden die op zeer fraaie, creatieve en moderne
wijze wordt geëtaleerd. 
Met expo’s vol met interactieve beeldschermen over historie
over de stad, zijn economie, zijn toerisme, zijn R&D-instituten en zijn
Universiteit, zijn bewoners, zijn mooie omgeving (zee en calanques), etc.
Kortom: na een bezoek aan het Paviljon weet u alles over deze stad!. 
Een van de mooiste vondsten is de
“etalage-functie”! Elke dag wordt er een reeks van korte “demo’s”
georganiseerd van wat er aan cultureels te zien en te horen is in de komende
weken. De artiesten van alle soort draven zelf op en doen een greep uit hun
programma’s. Toneel en theater, muziek –klassiek en modern, circus, zang,
conferences, stand-up comedians, het is een komen en gaan van “demonstrerende”
artiesten de hele dag door. Het is er enorm druk want iedereen wil wel eens
zien wat er in de stad op al die podia gebeurt! Er zijn ook kortdurende expo’s
over hele grote expo’s of over conferenties etc. elders. Ook grepen uit en
voorproefjes dus. Deze manier is een zeer goed idee gebleken; een doorslaand succes. We genieten er enkele
keren per week van en staan versteld van de getoonde diversiteit dat het MP2013
program biedt.
U zit bijna op de Vieux Port met zijn
honderden terrasjes, bars, resto’s en winkeltjes en op loopafstand van andere
fraaie zaken als Place de la Lenche tegen Le panier (het stokoude Marseille)
aan, dichtbij de Canebiëre dé grote showstreet en ook niet ver van de
Boulevard Du Littoral met zijn fraaie oude en nieuwe gebouwen en musea, oude
forten en kerken.
Het advies is dus duidelijk: begin uw
bezoek hier met een visite aan Paviljon M en u heeft alle basisbagage voor een
nader bezoek aan stad en omgeving en aan het MP2013-programma. Wie ooit durft
te zeggen dat hij niet wist hoe en waar heen te gaan of te beginnen heeft niet
naar deze raad geluisterd. Marseille valt nooit te verwijten dat het niet alles
deed om u te informeren!
Zie de foto’s, selectie
Theo, hierbij en de sites om alvast vóór te genieten!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten