Totaal aantal pageviews

maandag 2 april 2018

MARSEILLE HOUDT ONS BIJ DE (LEVENS)-LES!


 
AFRIKA IS ER AL EN ZIET ONS ELKE DAG

MARSEILLE HOUDT ONS 

                    WEL BIJ DE (LEVENS)-LES!
 

JONG AFRIKA LAADT ZIJN SMARTPHONES... VAN LEVENSBELANG

Deze 2e stad van La France is een smeltkroes: zowel etnisch als sociaal gesproken. En bij afrikaanse jongeren gaat het om een groep met beide kenmerken. Als je dagelijks een uurtje stadscentrum doet en dat al 7 jaar, dan raak je gewend aan dingen die andere westerlingen zelden zien.

  In Marseille zijn dat vooral de zwervers van diverse leeftijd en soort, de bedelaars (idem), luidruchtige medemensen (sommigen met een neutje teveel of gewoon in de war) en ook diverse soorten “klerikalen”. 

EEN JOODSE HOED UIT MARSEILLE

MOSLIM IMAM UIT MARSEILLE
Van pastoors, paters en nonnen via imams (met djellaba’s en witte mutsjes) tot joodse inwoners met zwarte hoeden, pijpenkrullen of kippa’s. En hoofdoeken: die dragen hier ca 15% van de vrouwen. Dus Wilders zou hier veel meer werk hebben met zijn kopvodden-tic en zou ook vele andere religieuze uitingen moeten aanpakken. Want onderscheid maakt ook hij niet natuurlijk; hij is geen racist, maar fel anti-islam. En hij weet niet dat een "voile à l'africaine" de oren vrijlaat. Die draagt een moslima die uit sub-Sahara komt, waar de zachte islam wordt beleden. Teveel voor een simpele PVV-er.
 
  Soms moet je even met die "aparte" mensen bemoeien. Zoals die keer dat een wat vervuilde dame van ca 50 jaar, erg slordig maar stil in een portiek lag. Ik stopte en keek en zag weinig beweging en hoorde  niets. Dus vroeg ik twee passerende jongedames even te helpen en gedrieën keken we hoe het met haar was. Geen beweging in te krijgen, zachte tikken op de wang leverden ook niks op… Dus stapte ik de apotheek ernaast binnen en vroeg om hulp. Dat was eerst niet eenvoudig, maar later kreeg ik de apotheker toch naar buiten met zijn spiegeltje. Hij constateerde weinig ademhaling en besloot meteen 15 te bellen. Die kwamen snel, onderzochten de dame, gaven haar zuurstof en reden met gillende sirenes weg..  Wij spraken even na en elk ging wat droevig, zijns weegs. 

 
HIJ EET IN DE ZON EN ZIJ GEEFT HEM NOG MEER..
  Kort geleden zag ik een jonge zwerver (begin 20) op de metrotrap La Joliette. Spring-levend, zittend op karton en gewikkeld in een dikke slaap-zak. Pas-santen geven hem te eten en te drinken, want het is zeer koud. Enkele dagen later, -er was forse kou aangekondigd-, zag ik een dame hem brood geven en een opgerolde deken. Ze ging op haar hurken om het aan te reiken. Ik had zo tijd om even “af te drukken” en u ziet hierboven het resultaat. Een vrouwelijke Martinus gaf de arme haar mantel: een ontroerend tafereel. 
 

  Ik maakte al 100 foto’s van slapende mensen op vele plekken en in vele posities. Elke 500 meter zie je er wel een, in het winterseizoen overdag.
JA: MOEDER MET 2 KIDS!
O
OMGEVALLEN? MOE OF ZIEK?
Want in dit land schat men dat 1% SDSF is: dus in Marseille ca 10.000. De meesten verblijven in het stadscentrum, el of niet bedelend, met of zonder hond(en), soms met z’n tweeën (ook stelletjes) en vaak (en dan schrik je echt) leeftijdsgenoten van boven de 70!. Dan komt het zeer dichtbij. Soms geef je wat, maar er is geen criterium voor: zeer oude mensen doen me smelten, ook al hebben ze half lege wijnflessen of blikjes bier om zich heen liggen. Dat is hun verdovingsmiddel tegen een wrede wereld in hun laatste dagen..
IN SLAAP DOOR DE ZON?
HIJ LIGT VAST OP HET MEETINGPOINT..

  Een deel van hen wil absoluut niet in een (nacht)verblijf slapen. Want daar moet je even langs de dokter en onder de douche om te mogen slapen. Als je illegaal bent loop je het risico een agent tegen te komen die je papieren vraagt. Dus sommige blijven liever in de grote gevaren buiten..  Want beroofd worden, geslagen of verkracht worden, gebeten worden of gewoon geslagen is aan de orde van de nacht op straat. Ik ken intussen een half dozijn “verzamelplekken waar men elkaar overdag opzoekt”. Voor het laatste nieuws, om de ellende te delen en om safere plekken te vinden en/of betrouwbare lotgenoten. Daar drinken ze vaak een blikje bij en ze lachen en babbelen: het is een important moment van de dag. Socialiseren onder SDF-ers..

OP HOUT + KARTON SLAAPT HET BETER
  Ik zoek ze niet maar kijk er wel altijd naar en ga soms dichtbij op een terrasje zitten en observeer hun samen-leven. Het geeft een verschrikkelijk gevoel en duizend vragen komen op. Hoe kon het zover komen?
 Ik maak onopvallend foto’s, niet om hun privacy te schenden, maar om ze aan u te kunnen tonen.. En het probleem wat meer bekendheid en nuance te geven..

   Wat de minderjarige afrikanen betreft is het duidelijker en zij zijn altijd in grote groepen te zien. Jong, vaak met smartphones, en “gericht op reis naar Engeland”. Ik tracht met ze te praten, wat soms lukt; frans meestal en soms engels. Je moet beginnen met uit te leggen waarom je wil praten en dat je geen flic bent, natuurlijk. Ze zijn verbaasd dat ik wat meer weet van “wat en waarom en hoe”: want er wordt veel over hen geschreven. Dat zeg ik ze ook en die verhalen kloppen best: vele zijn gezonden door hun families die geld meegaven. Zij moeten in Europa een extra-inkomen voor de familie bijeen garen en dat naar huis sturen, via geldtransfershops.


JONG AFRIKA OP DOORREIS..

AFRIKANEN BIJ HUN KERSTLUNCH

KERSTLUNCH VAN ENKELE CHRISTENEN

ER KWAMEN ER HONDERDEN OPDAGEN..

DIT WAS "HUN KERSTMAN"!
Tientallen shops doen dat in Marseille en er gaan zo vele miljoenen naar Afrika. Want ze werken onderweg ook, zwart in de bouw etc. of bij poetsbedrijven. Ik ken de plekken waar “de koppelbazen” vroeg s’morgens hun personeel rekruteren, meestal voor 1 dag. Betaling in cash.. en enkele euro's per uur max..  Gouden business voor bazen en ook inkomsten voor Afrika. Waar vaak 10-15% van het nationale inkomen zo binnen komt, wat al 50 jaren het geval is. Een oud verschijnsel dat nu verjongt, samen met de demografische explosie in Afrika. 


PROTESTERENDE KOERDEN TEGEN ERDOGAN IN SYRIË
  Soms zien mensen er zo beroerd uit dat meerdere stoppen en trachten met hun te praten. Als er een begint tracht ik bij te springen. Twee tegen een is lastiger, maar geeft ook bredere mogelijkheden. Mijn  grijze kop is een voordeel: een opa kan niet link zijn toch? Het leidt meestal niet tot iets concreets: wat goede raad, wijzen op de posten voor verzorging die op enkele plekken dagelijks mobiel aan reizen etc. . Het helpt bij verwondingen, infecties etc. Een grammetje minder last op hun woeste levensweg.

  Een stad heeft per m2 natuurlijk x X meer ellendige mensen dan een plattelands-dorp. Daar kun je niet lang blijven: je valt teveel op. In straten met er langs 5-8 hoog appartementen passeren ook 5-8 x zoveel mensen: dat geeft anonimiteit. En je vind er snel lotgenoten. De grote stad heeft altijd ook zijn “ellendige wijkjes” en dat is immers je thuis geworden als SDF?

   Deze stad is louterend en geeft indringend het besef hoe goed het je gaat. Klagen over zakkend pensioen, hogere huren of lastige buren krijgt hier een kleinere dimensie. Ook besef je dat je “over de horizon kijkt” als je de vele kleuren en jeugdigen ziet.


FATOU EN HAMID ETEN MIEKES COUS COUS

MIEKE KOOPT VERS IN 
De stad is ook profetisch en spiegelt de wijdere wereld. En leert je nadrukkelijk dat bijna alle mensen goed en aardig zijn, een beetje anders soms maar niet zelden ook op prettige wijze. Hier krijg je dagelijks een kosmopo-litische douche, een onderdompeling. En omdat je bij de blanke minderheid van hier 30% hoort begrijp je beter wat het betekent als je leest dat, “het blanke westen 1 miljard groot is, dus ca 12% nu”. En dat gaat in vlot tempo naar minder dan 10%. Daarbij ook onze power en bazigheid en ook onze zienswijze, normen en waarden.
LEON SHOWT EEN SLOGAN: EEN DENKERTJE?
Het laatste laagje bazigheid gaat er af en na de koloniale grondverf blijkt dat wij ook enkel nog wat onze kleur betreft verschillen van de andere. Even wennen maar het is de aanstormende werkelijkheid.

TEE IMMIGRANTEN UIT HET NOORDEN IN DE ZON 

Dus kom ook even naar Marseille en neem je eerste integratie-les voor het leven in die nieuwe, andere wereld. En dat maakt ook u rustiger over die andere toekomst, die onvermijdelijk komen gaat.. 
 

Leon de Marsilho, 2 april 2018  

 
 
 



 

1 opmerking:

  1. Hallo Leon,

    Mijn naam is Tais, ik ben eerstejaars student aan de hogeschool journalistiek in Tilburg. Samen met mijn redactiegroep moeten we ons de komende weken bezig houden met Marseille (waar we in mei ook een week naartoe gaan). Ik vroeg me af of ik u telefonisch mag interviewen over Marseille, wat u allemaal in Marseille doet en over Le Provençal. Ik hoor graag van u.

    (Ik kon geen contact gegevens vinden)

    Met vriendelijke groet,

    Tais Lourinho da Silva
    Email: taisdasilvaa@live.nl

    BeantwoordenVerwijderen