TRANSBORDEUR EN TELEPHERIQUE URBAIN

Tot bijna 1970 was er een soort lift per tandradbaan van uit de stad omhoog naar Notre Dame de la Garde en tot de Duitsers hem vernielden in 1945 was er ook de Transbordeur, de “hangende brug” in twee ijzeren torens over de ingang van de Vieux Port. Twee fraaie zaken die Marseille in zijn bange dagen en slechte tijden verloor. En nu de stad zo opspringt komen de beide zaken weer als nieuwe ideeën serieus boven… . Maar nu denkt men over een stads-kabelbaan naar Notre Dame de la Garde (ipv die tandradbaan) om met name de penibele transportsituatie vanuit de stad naar Notre Dame, die ook veel vervuiling oproept, essentieel te verbeteren. Zo’n kabelbaan is ook ecologisch een groot voordeel dus ligt er nu een brief uit Marseille in Parijs… De “nieuwe transbordeur” zou een privé-publiek-investering moeten worden omdat ze vooral toeristische waarde heeft. Het project is getekend en begroot en wacht nu op geïnteresseerden en geld. Voor een euro zou je mogen oversteken over de hoge brug en dat zou een terugverdientijd van ca 15 à 20 jaar van de grote investering betekenen. Er is hier een sterke hang naar een

mooiere en schonere stad en een terugkeer naar het beeld van Marseille zo’n halve eeuw geleden. Nostalgie met een toeristische ondertoon en natuurlijk het “beconcurreren van Parijs” door de tweede stad van La France.

LANG LEVE WILLEM ALEXANDER!

Mijnheer Genot is de Nederlandse consul in Marseille en

deed natuurlijk ook zijn plicht toen hij het aantreden van Koning Willem Alexander vierde. Met liefst 150 genodigden op een van de gemeentehuizen. Er waren een brigadegeneraal, de adjunct-commandant van de Gendarmerie van de Paca, de divisie-generaal van Saint-Chamas en de commandant van het Vreemdelingenlegioen.

Op de foto in de krant stond het gezelschap maar we zagen geen portret van het paar, geen vlag of oranje wimpel en vernamen ook niets van oranjebitter of bitterballen… Of er ook een

Nederlander bij was is niet bekend, want u moet wel beseffen dat de Nederlandse consul natuurlijk een fransman is. Met een groot zwak voor Nederland natuurlijk! Gelukkig blijft het consulaat, wat ons regelmatig zeer belangrijke hulp biedt (ja, dat is echt zo!), met name bij het wat temmen van het ambtelijke temperament hier, nog steeds open. De bezuinigingen troffen ons ook maar dat betrof tot nu toe enkel het kunnen bestellen en afhalen van onze verlengde

paspoorten! Het grapje dat de naam van de consul Mr. Genot verklaren zou waarom hij consul van Nederland is en ook graag recepties organiseert, is te flauw. En het gerucht dat Minister Timmermans niet naar Marseille durfde te komen werd ook tegen gesproken. Dus de factuur wordt door hem zonder gemor goedgekeurd. Vive le Roi et la Reine! Hourah, hourah, hourah…! We namen ons voor de volgende keer ook aanwezig te zijn op de receptie om wat te vertellen over onze windmolens, tulpen en klompen en natuurlijk over het grote succes hier van de Nederlandse kaas. En ook van Heineken niet te vergeten… Zo gaat het dus met koningsdag in het verre Marseille; u bent weer op de hoogte!

KLEIN EN GROTER LEED: DE DIENSTKLEDING BIJ RTM

RTM vervoert ons overal met bussen, metro en tramway en..

met enkele bato-bussen. En daarbij hoort de chauffeur en controlerend personeel de officiële dienstkleding te dragen. Tot zover niks nieuws en opwindends. Maar toen begin mei allen de nieuwe dienstkleding kregen thuisgestuurd, want je hoort ook qua mode met de tijd mee te gaan, brak bij de vakbond CGT bij RTM de hel los… Met

name de broeken (qua snit) en ook de kleur leidden tot grote woede bij het personeel dat een staking aanzegde! Want zei iemand: “Ik zie er uit of ik bij Speedy werk!” Net alsof werken bij deze glaszetter in Marseille minderwaardiger zou zijn dan de bus besturen: je reinste discriminatie dus. Die gelukkig niet tot een staking bij Speedy aanleiding gaf! De directie van RTM die natuurlijk weer vergat overleg over het nieuwe tenue te voeren schoot wakker: staking midden in het seizoen en het jaar 2013, het Europese Cultuurjaar! Dat kon echt niet natuurlijk. Dus werd er tot overleg opgeroepen en dat hielp natuurlijk: de kleding zou eerst een paar maanden beproefd worden en intussen mocht men desgewenst ook nog de oude dragen. Nadat de ervaringen zouden zijn ingemeten zou opnieuw worden bepaald wat dé officiële kledij zou moeten worden. En er zouden nu ook demonstraties komen in plaats van de staking op 3 juni om “de moeilijke werkomstandigheden” bij het RTM-werk nog eens ferm onder de aandacht van directie en publiek te brengen. Tja, dus we kregen wat “perturbations” … (=verstoringen).

In de tijd dat militairen op straat met messen worden aangevallen, dat er 25% van de jeugd in de WW zit, er 300 arrestaties waren en 34 gewonde agenten bij de laatste manifestatie tegen het homohuwelijk staakt men bij RTM over de verkeerde broeken!

Het wordt nu tijd dat wij passagiers eens gaan demonstreren

tegen de regelmatige uitval van transport bij RTM en dat doen wij dan door te weigeren te betalen! Een hele dag lang dus! Dat scheelt niks voor hen die toch al zwart reden en ook niet voor alle die een abonnement hebben en dus al vooruit betaald hebben. Dus de schade valt financieel mee en daarom zullen we er nog aan toevoegen een pamflettenactie. Op de pamfletten staan de RTM-ers afgebeeld in hun oude en nieuwe tenues en ook in badkleding… En op de achterkant staan foto’s van boze klanten die zich zwaar ergerden aan de zoveelste uitval van een bus, omdat er weer een chauffeur was uitgemaakt voor een bimbo vanwege zijn nieuwe broek!