Het zal niet iedereen interesseren wat wij hier op een gewone dag doen, maar ik meldt het toch maar eens.
Wel, er wordt hier dagelijks het nodige gelezen: mijn stapel Franse boeken is hoog. Daarin vind je zowel het boek Passions van Nicolas Sarkozy als het fraaie boek van Malek Chabel "Dictionaire amoureux de l'islam" en ook... "1001 Nacht". Het laatste is een authentieke vertaling van de tekst die uit de 11e eeuw komt. Werkelijk een prachtig sprookjesboek voor volwassenen en een openbaring over de seksuele vrijheid van dat tijdperk. Niks "preutse islam" dus! Ik lees graag boeken met een documentaire of historische inslag en het is bijna altijd Frans.
Wij wonen op 15 minuten lopen van de Vieux Port en gaan dagelijks de stad in. Voor een boodschapje of zomaar een terrasje pikken, waarbij La Samaritaine en Au Soleil preferentie genieten.
We bekijken het kleurige volkje en nuttigen een tomatensapje, een "crème" (=koffie met melk) of wat capucino en nemen veelal de metro terug. Want we wonen hoog op een heuveltop, kijken op ND de La Garde en de zee, maar proberen "een klimpartij terug naar huis" te mijden..
Vrienden bezoeken moet meestal met de metro en dan nemen we als het laat werd, een taxi terug. Als je tevoren meldt dat je cash wil betalen gaat de teller niet aan en betaal je "un prix d'amis"..
Ook hier geldt: iedereen het zijne, de Kerk en ook de taxi-chauffeur. En met de laatste is het meestal leuk om wat te babbelen tijdens de rit.
Wel, hierbij hebben we een kijkje verschaft in ons doen en laten in deze aangename stad. Het gevaarlijkste hier zijn de te vele gaten in de trottoirs... Op ons heeft het "groot-banditisme" dat hier volgens Parijs zou heersen, het zelden gemunt..
Helaas moeten we weer een hardnekkig indianenverhaaltje opblazen: deze stad is (bijna saai) ongevaarlijk..
Leon de Marsilho, maart 2020
Geen opmerkingen:
Een reactie posten