DE KNALLER VAN DE PVV: EEN LOUTERENDE OPDONDER?

Regelmatige lezers van mijn geschrijf weten het: ik ben nooit een grote fan van Venlose Geert geweest. De nodige keren wilden lezers me wat “helpen” door op te merken dat “die man niet serieus was” en dat hem “politiek gezien, geen lang leven zou zijn beschoren”. Wel zie nu eens wat er gebeurt.

-De PVV speelt weer eens de hoofdrol, in het door Wilders geregisseerde toneelstuk in Den Haag. Hij heeft het talent om,-zelfs zonder met de pers “dik” te zijn-, de aandacht voortdurend op zich en “zijn” PVV te vestigen. Dat moet je in een politicus waarderen: hij verkoopt zijn waar goed! Maar we hoorden ook dat hij bij de door hem veroorzaakte “plof” ca 25% van zijn aanhang zou zijn kwijt geraakt en we weten dat zijn vereniging geen spatje inspraak kent. Daarom krijgen we nu ook een nieuwe partij die OBP heet van Geert’s vroegere vriend Brinkman.

-Hier zie je een eerste opmerkelijke frictie: iemand die vrijheid en democratie zegt te willen dienen regeert in zijn partijorganisatie als een “onverlicht despoot”. Maar wat natuurlijk vooral knaagt is dat die PVV-ers dat erg weinig schijnt te deren, want zij die nu weglopen, doen dat vooral vanwege de forse schade die hun voorman het land toebracht. Door de Polen te beledigen, vervolgens ook de Turkse president en nú dus weer dé grote plof. Die ons land internationaal zwaar negatief in de kijker plaatst, de financiële markten zeer opmerkzaam maakte en die Brussel in opperste verbazing achter laat. Het risico van een glijpartij in de fragiele eurozone,- waar ook Spanje nu opnieuw wegzakt-, is opnieuw opgedoken. Wie kun je nog vertrouwen als je centen weggeeft, nu blijkt dat een “degelijk land” als Nederland, dé voorvechter van de 3% norm samen met Duitsland, dat nu zelf niet voor elkaar lijkt te krijgen?

-Kortom Geert schuwt niets waar het zijn positie en het uitoefenen van zijn macht betreft. Of CDA en VVD ook niet een flinke fout maakten door met de PVV een gedoogspel te spelen met zo’n hoge inzet, is een vraag naar het verstand van Verhagen en Rutte c.s. . Let wel de PVV is een geaccepteerde politieke partij waar iets van 1/3 van Nederland wel iets in ziet. Zoals dat nu ook met bijna 20% van de Fransen het geval is rond het Front National.

-Nu zoekt iedereen naar de fouten die tot dit debacle leidden, waarbij ik (eigenlijk vreemd zat), nog niemand hoorde praten over de kern van deze tragedie. Namelijk dat 1/3 van ons volkje het gedachtegoed deelt van Wilders PVV over islam de EU en de euro… Al lijkt het er sterk op dat Wilders, in een vlucht vóóruit, nu de islam even wat op een laag pitje zette (behalve dan voor het buitenland waar dat goed schuift). Vanaf nú is het dus vooral de EU en de euro!

-Zonder een foute vergelijking te willen maken kende Nederland jaren voor het begin van WOII een NSB, ook een “nette gewone partij” die ook zo’n zelfde gedeelte van het volk kon verleiden met nazistische besmette ideeën. Dat is al 70 jaren geleden, maar we hadden ook nog ene boer Koekoek zo’n 50 jaren terug, die met zijn Boerenpartij ook niet echt schitterde. Maar die niet zulke gevaarlijke manoeuvres ondernam als nu Geert Wilders.

-In een democratie is het volk de baas: het bepaalt wie het mag regeren. In een parlementaire democratie kiest het volk zijn afgevaardigden en laat hen regeren tot de wettelijke termijn voorbij is of tot de zaak klapt zoals nu. Daarom krijgen we nu in september verkiezingen. Dus als dan bijna niemand op de PVV zou stemmen, zijn we verlost van een lastige PVV en een politicus die weinig schuwt om aan de macht te blijven en die ook nog uit te breiden.

-Dus de vraag is nú dus: kunnen al die andere politieke partijen,-bijna 10 stuks telde ik met enige schrik-, dat nou niet, en met vereende krachten, voor elkaar krijgen? Want u zult het toch met me eens zijn dat het Nederland een lief ding waard zou moeten zijn, dat een partij met haatgevoelens naar een religie en ook naar het Europese verband, het niet meer zou halen, omdat haar kiezers nu eindelijk zouden hebben begrepen dat dit alles averechts werkte en niets oplevert?  Daarbij zou ook een politicus als Wilders, die mijns inziens duidelijk is gemotiveerd door rancune (zeer menselijk overigens), en met een groot dedain voor de pers en die geen seconde aarzelt om weer eens een uiterst populistische halve waarheid te propageren als het zeteltjes oplevert, zijn tijd hebben gehad.

-Als je het zo ziet hangt het dus in niet geringe mate ook af van de andere politieke partijen en de kwaliteit van hun spel richting september, of het lukt om de aanhang van Wilders en co te laten zien dat het ook heel anders kan. Wat zeg ik: dat het gewoon heel anders móet kunnen! Men zou daartoe eigenlijk nu extra gemotiveerd moeten zijn nu eigenlijk ook zo duidelijk blijkt dat de jaren van zigzaggende politici en “breed verbreid “graaigedrag” in hun kringen en vele andere, deze factuur opleverde. Een zwaar ontevreden groep “onderin de maatschappelijke boot” die wraak wil nemen op alles wat zich, ook van hun geld, verrijkte…

-Om het verhaal nu compleet te maken: de Nederlandse kiezers zouden nu ook kunnen hebben geleerd dat versplintering instabiliteit in de hand werkt. Een zich daarom kunnen afvragen het bij hun partij niet ook anders zou moeten.

-Niet dat het nu meteen zal helpen, maar zo’n club als de G500,( die nu naar 1000 jongeren (=/- 35 jaar) wil groeien), geeft met zijn drievoudig partijlidmaatschap (PvdA, CDA en VVD)  ook al aan, welke kant het uit zou moeten gaan.

-U ziet het:  het volk heeft echt de macht, maar het volk moet zich verstandiger gedragen (?). Of is dat te veel gevraagd en zelfs (van mij), op het randje van gezond democratisch denken? Begin ik ook al bedenkelijk af te glijden?

Bij dit alles is er eigenlijk één troost: de democratie en ons democratisch systeem functioneert gewoon OK. Daaraan qua structuur friemelig sleutelen is denk ik nu echt niet nodig. Het zit ‘m in de invulling ervan met de “poppetjes” en die worden door u en mij gekozen. Kijk maar naar de 2^e ronde van de presidentsverkiezingen in Frankrijk op 6 mei… waar ook het FN (die programmatisch erg op de PVV lijkt),  in de rol van “Königsmacher” zit…

-Dus neem uw verantwoordelijkheid, beste politici en vooral ook u kiezers, en ga nu niet kruidenieren over de prijs van de aspirine en zo. Maar besef dat het langzamerhand echt begint te gaan om behoud van ons democratische systeem…

      

Maar…

           U en ik zagen dat Geert weinig lacht en erg bleekjes ziet: de mooie zon ontbreekt in het leven van deze opmerkelijke politicus. Dat komt voor een deel, en helaas, omdat hij zich niet vrij kan bewegen weten we, en dat is erg zat. Dan vergaat je mogelijk ook het lachen en ook leven volgens een menselijke maat, denk ik wel eens. Omdat de verkiezingen na de zomer zijn, zou het toch mooi zijn als we een zonnigere  Geert, samen met zijn gebruinde collega’s, in het strijdperk zouden zien verschijnen voor de parlementaire verkiezingen. En zouden er ook niet, ergens op zonnige eilanden, partijen hun politici samen vakantie kunnen laten houden om zo daar, lekker ontspannen in de warme zon, tot coalities te komen…? Die zon zou het toch een plezier zijn om daaraan mee te werken? Dat we daar niet eerder aan dachten! Griekenland zal, ondanks de harde toon van Wilders c.s. , daaraan ook gaarne wat extra-BNP verdienen dus nu niet gedraald en laten we een bosje eilandjes in Griekenland reserveren niet te ver van elkaar weg en met goed transport er tussen. Als de 2^e kamer dat nou even regelt en dan ook stopt met dat kijken naar dat huisje van 4 miljoen van onze toekomstige koning…

Dat lijkt me hét recept voor een goede voorbereiding van de verkiezingen die de grote ommekeer zouden moeten brengen! De ingrediënten zijn:  zon en nog eens zon, mooie Griekse stranden onder azuren hemelen en vooral veel “mea culpa” gevoel bij de politici en hun kiezers. Laten we hopen dat er nu toch eindelijk wel iets nieuws onder de zon zal verschijnen op 12 september. Dan wordt dat een zonnige dag ook al zou de zon zich net die dag even verschuilen achter de wolken. Welk een fraaie droom!

, 29 april 2012.

RONDE 1 IS VOORBIJ!

U weet er ongetwijfeld van: op 22 april was ronde 1 van de presidentsverkiezingen. Zo’n 10 kandidaten vochten om de aandacht maar vijf van hen kregen maar enkele procentjes. Dit is ook een goede Franse traditie: Cocoluche, een beroemde grappenmaker deed ook ooit mee en hij scoorde toen echt niet beroerd. Er waren vergeleken bij de peilingen weer eens enkele grote verrassingen: de opkomst was niet “erg laag” zoals de opiniemeters dachten maar net hoog: bijna 80%. En dé grootste verrassing was de hoge score van het FN waar Marine Le Pen erg blij mee was en ook haar vader Jean-Marie: ruim 19% dat was ook een verrassing. Het omgekeerde gebeurde met de extreemlinkse Melenchon die een tijdje boven de 15% zat maar eindigde met ruim 11%... Veel linkse kiezers gingen dus op het laatste moment toch maar voor François Hollande van de Parti Socialiste. Wat wel uitkwam was dat Sarkozy en Hollande slechts met één (ruim) procentje verschil eindigden; dus zij gaan door in ronde 2 op 6 mei. Melenchon vroeg zijn aanhang al om dan op Hollande te stemmen net als Mevr. Joly van de Verts (Groenen) die ruim 2% haalde… Wat ronde 1 gaat opleveren hangt dus grotendeels af van de FN-kiezers en van wat mijnheer Bayrou van de middenpartij Modem gaat aanbevelen aan zijn aanhang van ruim 9%: zouden zij állemaal op Sarkozy stemmen dan kom je dus op  zo’n 56% stemmers voor Sarkozy… En dan zou hij nog kunnen winnen. Het is dus erg spannend aan het worden en in de tussenperiode, gaan we dus nog veel vuurwerk krijgen. Sarkozy moet een raar kunstje uithalen: namelijk de ultra-rechtse FN-ers binnen slepen en de middenpartijgangers ook… Mijn mening was altijd al dat Sarkozy zou kunnen winnen omdat Hollande voor veel mensen “niet crisisvast” is… Deze keer gaat het om heel wat in de verkiezingen op 6 mei. En ook in Nederland wordt het nu knap spannend…  En daar ook vanwege een extreem-rechtse partij.

Ik hou u op de hoogte! 

LA SAMARITAINE; HET BUITENLANDJE VAN MARSEILLE

De, brasserie, zo noem ik het maar oneerbiedig, - want La Samaritaine is eigenlijk enkel “La Samaritaine-, ligt op de hoek van de Rue de la Republique en de Quai du Port in de Vieux Port. Daar hebben ze de duurste koffie van Marseille maar, met kranten met koekje of chocolaatje en met een glaasje echt Marseillaans water er bij. En dat is er bepaald niet bij om de slechte smaak van de koffie weg te spoelen. Starbucks is ook geen goedkoop koffietentje maar dat mag je in dit verband eigenlijk helemaal niet noemen: gewoon géén vergelijk!

La Sama is ook bekend, dus minstens bij mij, vanwege zijn nogal deftige en vaak onvriendelijk kijkende obers, duidelijk eliteboys die niet veel echt goed en leuk vinden. Maar als je hun er echt op aanspreekt blijven ze uiterst beleefd in hun oordeel en reactie. Daarom vraag ik altijd of mijn Dahon (vouwfiets) stoort tegen die bloembak, wat ze duidelijk non-verbaal uitstralen, maar wat met een wat onnozel “Ah, non monsieur”  wordt gecamoufleerd. Ze weten dat ik hier altijd tip geef, dat is de ware reden van hun tolerantie natuurlijk.

Wilt U dejeuneren in de Vieux Port, dan is hier een prima plekje: hun salades zijn echt niet duur en verrekte goed gemaakt… Hun keuze van het wijntje voor het pichet is ook gewoon van standing dus alles klopt hier. Eet smakelijk dus.

Waarom ik het “het buitenlandje” noemde hierboven? Wel, hier strijkt heel wat cruisepubliek neer, en ander toeristisch gespuis… want La Sama staat in elk reisgidsje en foldertje. Dus hier hoor je om je heen vele talen waarvan zelfs een vier-talen-wondertje (dat is elke Hollander van mijn generatie) vaak moet vaststellen met enige spijt, dat hij geen idee heeft van wat ze naast hem aan tafel nu weer voor taal spreken. Ik heb daar vele prettige conversaties gehad intussen in talen die me wel goed afgaan, het sama-volkje heeft best beschaving, wat je tegenwoordig opvalt. Dan nog even een ander important puntje: het toilet is meestal ook pico-bello, een enkele keer, ben ik naar de counter gegaan en heb met dichtgeknepen neus (met de linkerhand) met afkeer in mijn blik gewezen naar de trap die naar de  onzichtbare ruimte in de “gewelven” leidt. En het was zó gepiept: ik werd zelfs na de poetsbeurt netjes “gewaarschuwd dat het weer kon”. Kijk dat is nou “class” en daarom mogen lezers van mijn geschriften daar van mij graag komen. Met deze aanbeveling sla ik in elk geval geen plee-figuur!  

POST VAN MARINE LE PEN

Ze lag in de bus met haar mooie blonde glimlach en onder haar naam stond: La voix du peuple, l’esprit de la France. Ja bescheidenheid die bestaat niet bij het  FN (=Front National) , of, sorry dus, ook nergens anders in de verkiezingsstrijd die er nu woedt.

Onderwerp? Wel: MON PROJECT (dus haar programma) POUR LA FRANCE ET LES FRANÇAIS. Voor de goede orde: ik ben niet recent FN-er geworden dit pamflet van 15 pagina’s in kleur (!; wie betaalde dit?) ligt nu in Marseille in honderdduizenden brievenbussen moet ik aannemen. Dat is dus even oppassen voor mij want ook al woon ik nogal “op stand” in Le Trianum wonen best wat ook “betere” medemensen van Arabische (of berberse?) komaf.

De hoofdstukken van het geschrift? Wel kijk hier:

1.Organiseren van het herstel van economie en sociale systeem

2.Herstel van de autoriteit (het gezag) van de Staat.

3.Verzekeren van de toekomst van de natie.

En dan staat er op de achterkant nog: de 12 engagementen van Marine Le Pen…

En ook: OUI, LA FRANCE EN REJOIGNÉZ NOUS!

Wel dat liegt er niet om, maar deze dame zit op en rond de 15% en meer… Samen met aartsvijand Melenchon (Parti de Gauche= extr. links) en dan is er ook nog Bayrou van Modem (het liberale midden?). Samen dus goed voor… wel ja 40%! Dus zij is met die twee anderen degene die in ronde1 én  2 erg veel invloed heeft… Als ze al niet ook zelf  in ronde 2 kan komen. Want het verschil van iets van rond de 28/29% (Sarko/Hollande) en zeg eens 18%... is “maar” 10%.

Tja, of mensen echt van haar geloven dat Frankrijk zonder EU en euro beter uit is, dat zij zich niet zal laten financieren door die “schurken van buitenlandse  financiële geldverschaffers”, protectionisme,  een hersteld leger, en “nationale prioriteit (eigen land eerst, dus!) dat is nog niet zomaar gezegd. Ze doet het goed maar of ze  door voldoende Fransen “aan de maat” gevonden wordt, is de vraag. Want dat is belangrijker dan met de pest in FN stemmen in ronde 1 om dan , tot grote schrik als ze in ronde twee zou komen, te moeten terug keren naar stemmen op of de Hollande of op Sarkozy…

Nee, Marine, ik mag toch niet stemmen: want je zegt het zelf: nationale prioriteit en ik, ben een simpele immigrant hier! Alors, NON, ma belle!

MARSEILLE ZONDER BIG-MAC’S

Een moeder uit Marseille had de verjaardag van haar dochtertje zeer goed voorbereid: het eetfeestje zou plaats vinden in een van de Macdo’s die we hier hebben. We hebben er zegt men wel 50 en dat zou komen omdat… we nogal wat immigranten hebben uit Afrika en de Maghreb. Die inwoners zijn gek op het eten bij Macdo, want dat is een uiting en beleving van “moderniteit” denken ze… Terwijl de origineel Fransen van Macdo nou net eisten (en deels verkrégen) dat de burgers wat meer “provencaals” zouden worden geserveerd!

Waarom ging dat feestje bij Macdo nou niet door? Wel dat kwam door een van de regelmatige stakingen bij Macdo’s hier: er is al enige tijd een felle strijd gaande over arbeidsvoorwaarden bij deze winkels die particulier gerund worden… Dat heet in mooi Frans: franchise.  De stakingsmethode is als altijd heel professioneel en effectief: uit ervaring weet men hier, dat het beste is, dat  je de distributie-/opslagcentra in Aix (voor brood en sla) gewoon goed plat legt… Zo’n 150 medewerkers zijn er dan zonder werk en ca honderd (!) resto’s gaan dicht want zonder brood en sla geen hamburgers. De vakbonden, die nu een 13^e maand willen zijn, lieten ze de pers weten, zijn “désolés” (ontroostbaar!). Maar het moet gewoon wel zo, vinden ze. Het is immers een terechte eis en de directie is verrekte koppig… 

Dat kan dus even gaan duren met dat verjaarsfeestje, want áls het hier plat gaat gaat het ook goed plat. Én de directies hier zijn ook wel wat gewend…

De paradox is dus compleet: een kapitalistisch ogend restaurant dat bij de “armste” zeer populair is vanwege zijn “moderne uitstraling”  wordt platgelegd door anti-kapitalisten die hun personeel méér liefhebben dan die klanten van hun burgers…

15.000 JAAR GELEDEN: ERG HOOG WATER IN MARSEILLE

Men ontdekte door onderzoek in de calanques (die prachtige witte baaien)  aan de kust dat hier het water wel 14 meter hoger stond, een hele tijd geleden. Dat kun je zien aan monsters uit de fossiele lagen en ook blijkt dat er toen een flinke smeltpartij is geweest van de ijskappen aan de polen…  Tja, hoe kwam dat nou weer? Opwarming dus, toen ook al, ook al was er weinig CO2 productie van koeien, fabrieken en transporten op de aardbol. Dus kwam het door natuurlijke oorzaken? Wat nu bestreden wordt door de meesten (slechts 1/3 gelooft dat menselijke schuld daaraan nooit is aangetoond)…

De onderzoekers stellen ons gerust: de verwachte niveau-stijging rond 2100, ook door poolkap smelterij vanwege aard-opwarming, zal “maar” een fractie van die 14 meter van toen zijn.

Ik woon op etage 7 en krijg dus geen natte voeten of liever gezegd (gezien mijn leeftijd)  geldt dat voor mijn opvolgers. Want ook al worden mijn  kleinkinderen mogelijk wel 120 jaar  of zo, voor mij komt die “zegening” echt te laat. Dus zoek het maar uit jongens en bedenk: nu 15.000 jaar later is het water ook weer geweken… Vanzelf?

NOU WORDT HET PAS ECHT SCHOON IN MARSEILLE!

De stad heeft een wat “dirty” reputatie en dat komt omdat niet iedereen is opgevoed met schoonhouden (mede vanwege een jeugd elders waar men erg weinig afval had…) en ook door “een wat onvolkomen schoonmaakdienst”, zegt nu het stadsbestuur. Maar daar moet nu echt een eind aan komen; want “vuil en tegelijk culturele hoofdstad zijn” dat gaat (in 2013 en daarna ook…) echt niet samen. Daarom gaat er nu, onder hevig protest van de machtige vakbond FO van de schoonmakers, de beuk echt in. Betere ophaalservice dus waarbij de autootjes met GPS worden gevolgd (!),  een andere werkwijze en andere werktijden, meer kantonniers en… ook zware controle op het fraaie aloude “voorrecht” wat hier heet: “fini-parti”. Dat betekent: als de vuilophalers “klaar denken te zijn met de hun opgedragen klus”, mogen ze gewoon (dus altijd vroeger) naar huis… Dat zijn nog eens arbeidsvoorwaarden niet? Veel van hen hebben dan ook, zegt men, nog een tweede baantje dat eind van de middag begint… Dat verdient samen best OK dus en dat mag ook. , toch? Maar er zijn nu veel te veel klachten over rommelige uitvoering, dus wordt er nu eens ferm, ouderwets,  gecontroleerd.

De bonden dreigden al met een “nucleaire oorlog” (wat ik enkel denk te begrijpen vanwege het (radio-actieve) afvalprobleem in die sector?). Maar de leiding van de collectieve vuilverwerking “: Marseille en omgeving(= MPM geheten hier)”, zegt aan deze bedreiging lak aan te hebben.

We zijn hier nogal wat gestaak gewend met bergen afval, weken lang en bijgevolg vetgevreten ratten s’nachts op de straten en soms ook nog brandende afvalhopen (aangestoken door omwonenden om de stank door andere stank te vervangen..).

Het bestuur denkt echter dat het deze keer niet zover zal komen mede omdat ze er 120 kantonniers bij deden… Het wordt dus weer spannend en ik voorspel u dat het hier echt schoon zal zijn in 2013. Eéns moet het anders kunnen gaan en dat is… nú!

Komt u in 2013 maar zelf kijken.

WEER EEN BOM OP CORSICA

Er ging weer een bommetje af bij een Corsicaanse sous-prefectuur… De laatste dat was al langer geleden wat tot de hoop leidde dat de “nationalistische corsicanen” die dit nogal forse strijdmiddel vroeger regelmatig inzetten , daarmee waren gestopt. Helaas, er zijn dus nog enkele dissidenten die volhouden… En hoe! Want de kleine bom dat viel wel mee: een ontwrichte poort en wat rook en stank… en schrik natuurlijk zo diep in de nacht in het centrum. Maar een brandblusser achterlaten in een aangestoken geparkeerde auto, (dat blusapparaat was gevuld met kruit!),  dat is toch wel andere en zwaardere koek… Dus wordt er nu massaal gezocht naar de daders. Wat altijd lastig blijkt omdat  praten over wat je eventueel zag (als goed burger) link is. Dat zou je wel eens jouw eigen auto kunnen kosten, zegt men hier… Tja, het is een “traditie hier”, waar de meerderheid niets mee heeft. En wat dus een kleine minderheid aantrekt om het tóch weer te doen. Politiek terrorisme in een maffieuze sfeer.

MARSEILLE: DE VECHTENDE STAD?

Marseille staat in alle steigers die de hele Midi maar kon leveren en het Herashekwerk is er ook kilometers te vinden nu. De stad maakt zich voor de honderdste keer (?) op voor een verjongingskuur die zijn weerga niet kent. Het grootste stadsvernieuwingsproject in Europa van deze tijden zien wij zich ontrollen onder onze , door stof bedreigde, ogen. Het giga-project Euromed II loopt nu en samen met de oppoetspartij voor 2013: dan is deze oudste stad van Frankrijk en Europa (? 2600 jaar) namelijk “de Culturele Hoofdstad van Europa”. Dat wordt stevig gevierd met wel drie nieuwe musea die nu ik elke dag ga bekijken om ze te zien verrijzen. Het MUCEM (Musée des Civilisations autour du Mediterrannée)  is nu al ver klaar, wat de buiten kant betreft. Het ligt naast het oude fort Saint-Jean aan zee en zal binnenkort met de voeten in het zeewater staan; de gaten voor het water zijn er al gegraven. Naast het Mucem staat het nu al spectaculaire Musée  des Arts Modernes in opbouw: een stalen giga-skelet, wat nu met betonnen wand”tegels” van grote afmetingen wordt bekleed.  Het bestaat uit een toren waar bovenaan een in de lucht hangend (slechts aan de toren vast aan één kant dus) horizontaal deel is gemonteerd met vrije hang van een meter of zestig(!). Het is nu al adembenemend, wat moet het straks zijn als de zee ook dit omspoelt. En dan liggen beide ook nog op 150 meter van de neo-byzantijnse kathedraal de Grand Major met zijn oosterse koepels. En de grote nieuwe boulevard du Littoral is ook al in aanleg: een brede boulevard van enkele kilometers die tot de grote mooie (ook nieuwe)  toren van CMA-CMG (de grote reder) loopt, langs (straks) de vele cruise- en ferryboats en voorbij een gloednieuw winkel-hotel-zakencentrum van een halve miljard of zo..

U begrijpt nu mogelijk mijn titel beter, na deze luidruchtige, macho-achtige schets… Marseille gaat door alsof er geen crisis te vinden is, onverstoord, en vol vertrouwen voor morgen. Zelfs de Vieux Port ging een paar weken geleden in de steigers, nu is de verkeerspuinhoop er compleet dus, want er moet en zal een groot voetgangersgebied om die haven heen komen. Het gebruik van de . Vieux Port als een soort giga-rotonde gaat over een paar maanden definitief stoppen…

In de stad worden verder nog vele gevels van fraaie gebouwen aan de uit- en invalswegen schoongemaakt en gerestaureerd en  hun trottoirs worden ook gereconstrueerd.

Dit alles moet klaar zijn vóór 1 januari 2013…

Zo vecht een stad tegen zijn lot en al eeuwen lang. Want mogelijk weet u het: een conjunctuurdip of een economische crisis die begint met een inzakkend transport , ook over de zeeën… En daarom ging deze stad al 26 eeuwen van de diepste dalen tot de hoogste toppen. Maar nú zijn we gewoon stijfkoppig bezig met een “anticyclische oppoetsbeurt van groots kaliber”.  Op zo’n stad moet je toch gewoon trots zijn? Niet kapot te krijgen dus! Kom dat dus zien, maar wacht nog even anders staat u een halve dag in een of andere file…

SWEET DARK NIGHT

Na de laatste zonnestraal.

Begon je zoete regiem,

Alle lelijks verdween,

Wat er rest is slechts magie.

De nacht is een verlosser,

Die nieuwe kansen geeft,

Om de harde werkelijkheid,

In ander licht te heroverwegen.

De nacht geeft vele nieuwe kansen,

Om de ochtend anders te bezien,

Dan de dag die achter je ligt,

En wie kan daar zonder?

Dus slaap rustig mijn lief,

Laat de nacht zijn wonderen doen,

Benut haar goed en zorg,

Dat je wereld morgen is veranderd.

Kom zoete, warme nacht.

Leon (Marseille, febr. 2012).

WACHT U OOK OP UW “ROERGANGER” OF GAAT U ZELF IETS ONDERNEMEN?

Het lijkt er op dat een (zwijgende?) meerderheid wacht op de man of vrouw die hun beter bevalt en die hun echt enthousiast kan maken voor haar/zijn idee voor de toekomst van land en volk. Kortom iemand, die ze graag als politieke leidsman/-vrouw zouden willen kiezen. Zoals dat nu al zo’n 20% van de Nederlanders (en merkwaardig genoeg ook 20% van de Fransen!) doen bij hun keuze van de ultra-rechtse/oerconservatieve Geert Wilders (in Frankrijk idem voor Marine Le Pen en linksradicaal Melenchon). Job Cohen leek dat in Nederland ook even te zijn, voor sommigen, maar het werd niks; hij moest vertrekken. Nu gaan er in Nederland  nog  méér mensen (zo’n ruim 30%), voor Emiel Roemer van de SP (en voor Sarkozy of Hollande in Frankrijk). Opnieuw lijkt ca 40% van Nederland nu in hem hún ware Jacob te hebben gevonden… Maar, dus ook zo’n 50-60% (nog) niet! Waar blijft nu toch die nog  “onbekende”,  met dat warme charisma, met een lucide visie en die ook nog de “guts” heeft om wat hij zegt ook wáár te kunnen maken?

Denkt u ook nog steeds dat u, -morgen of overmorgen-, zo iemand in Nederland gaat zien?

Zoals dat lukte in Duitsland in de jaren dertig met ene Hitler; later in Engeland (in en tijdens WOII), met ene Churchill; ná WOII in Duitsland ook met ene Adenauer en idem in Frankrijk, met ene de Gaulle. Maar later bleek ook hier dat, -zowel met Churchill als met de Gaulle nadat de oorlog was vergeten-, hun congé moesten nemen. De betovering was snel voorbij.

Hiervan valt mogelijk iets te leren: het ging kennelijk om de “juiste man” op het “juiste moment”. Toen de tijden ingrijpend veranderden (en daarmee ook het denken van de mensen), vielen die zo populaire voormannen al snel in ongenade.. Dus lijkt het er op, dat een “sterke man of vrouw” alleen kan slagen (of beter gezegd: alleen die rol kan vervullen), als er belangrijke condities vervuld zijn. De kernvraag lijkt dus:

 wélke zijn nou die noodzakelijke voorwaarden, en, -mogelijk is dat de nog betere vraag-, hoe ontstáán dan die condities?

-Eén antwoord ligt voor de hand: zie de voorbeelden hier boven. De ellende, de chaos, de angst moeten kennelijk eerst zo gróót worden, dat een grotere meerderheid ontvankelijk wordt om samen voor één idee en/of een persoon te gaan… Wat ook betekent, dat zo lang er politieke versplintering optreedt (wat we nu in vele landen zien), de tijd voor “een sterke persoon” nog niet is gekomen. Er moet dus eerst een periode voorbij gaan van flinke politieke onenigheid, veel versnippering (veel “schijnprofeten” ook), vóór er een voldoende grote meerderheid is te mobiliseren voor die ene sterke “roerganger”.

Is mijn privé-theorietje juist, dan moet er dus eerst meer narigheid komen vóór die meerderheid is te vinden. Doorredenerend zou dus de betere vraag kunnen zijn: hóe kun je nu bevorderen dat  het rijpingsproces, dat kennelijk aan “het eens worden” vooraf moet gaan, sneller of beter verloopt?

 Maar: kun je dan, als “gewone burger”, iets doen? En als dat dan mogelijk zou zijn, hoe moet je dat dan organiseren? Daarmee lijken we nu in een cirkelredenering te raken: want ook hier zijn “gangmakers” nodig, dus medeburgers die bereid zijn zich (zonder beloning) in te spannen, om politieke actie te organiseren. Zoals bijvoorbeeld nu jongeren in Nederland uit diverse politieke achtergronden samen praten en actievoeren voor het vinden van nieuwe wegen. Ik zag er enkele van deze jeugdigen recent in het Tv-programma Buitenhof en was best onder de indruk. En ook blij dat eindelijk eens te zien. Een stem die zich verheft, die iets nieuws lijkt te melden, voortkomend uit het “gemene” volk. Wat wezenlijk is voor een goed functionerende democratie, waarin “het volk” immers de basis is.      

 Mogelijk denkt u zo langzamerhand ook dat “afwachten”, het toch niet is. En voelt ook U dat u iets zou moeten gaan ondernemen? Dacht u er ook al eens aan om: een krantje te beginnen, om te gaan bloggen, pamfletten te laten drukken en te verspreiden of gewoon te gaan rondlopen met een bord of met een geluidswagen te gaan rondrijden? Of wacht u nog even op “een nieuwe politiek-maatschappelijke elite”, die zo “vertrouwde voortrekkers“ van vroeger, waar we dan achteraan sjouwden? Terwijl nou net het akelige is dat die elite er niet meer is… Die moet nou net weer worden “uitgevonden” en,-geloof het of niet-, nou net door ons, wijzelf dus!

Wel als u hierin wat herkent dán moet u deze blog zeker verder lezen, want dat vraag ik me ook al tijden af…

 Waarschijnlijk zit er echt al iemand “in de coulissen” die bij zich bij een verrassend initiatief zou willen aansluiten en die “het” heeft: dat charisma, dat kunnen geven van vertrouwen en dat vaste, overtuigende idee. Waar kwamen anders die Lula’s en Kirchner’s vandaan in Brazilië en Argentinië? Die de massa konden meenemen naar nieuwe, betere tijden? En die Ghandi ook en ook die Mandela? Zie al die opkomende landen nu in de wereld die we aanduiden met namen als Brics. Maar ook, zeer recent die Mario Monti in Italië, die de meest zware maatregelen, kalm en vastberaden en mét instemming, er “door” krijgt. Na de chaos van die maffe Berlusconi. Hij zat ook een leven lang in de “coulissen” en blijkt nu dé redder te zijn. De juiste man op het juiste, het gerijpte, moment dus.

 Zo kom ik op een conclusie die ons ook hoop zou moeten geven: laten we, samen en alleen, vooral initiatieven ontplooien die politieke discussie oproepen. Dus ventileer uw ideeën, luister naar hen die de moed hebben om hun gedachten uit te spreken: kritisch maar opbouwend. Kortom: bemoei u ermee dus.

 Want als er dat voldoende mensen doen, gestimuleerd ook door anderen die hun moed gaven, dan komt die dag dat er iemand met ideeën  “aanslaat”, en bij steeds meer landgenoten. Die het vertrouwen waard lijkt te zijn en die het dus verdient in de bestuurdersstoel plaats te nemen..      

 Wonderen bestaan niet, dat weten we wel. Maar toch heeft al heel vaak dit soort wonder plaats gevonden. Maar het moest als het ware worden “geprovoceerd”. Zoals er nu ook een Occupy is gekomen: uit het niets, maar al op vele plaatsen, en ook een Anonymus en mogelijk zijn er al andere bewegingen die we nog niet opmerkten…

 Dus laat gewoon van u horen, doe mee, en als er dat maar genoeg doen vinden we “onze nieuwe weg en onze roerganger” wel. Dat is de belangrijkste conditie: en wijzelf moeten en kunnen die scheppen. Eigenlijk eenvoudig niet?

Maar…

           die warme zon zag dit “uithuilen en opnieuw beginnen” zich al ontelbare keren, -diep onder haar baan-, afspelen. Daarom zeggen we ook nog steeds: “Er is niets nieuws onder de zon”…

Het onthoofden van de “Roi Soleil” in Parijs, was ook “gewoon” het einde van een mislukte “roerganger” (die overigens nooit was gekozen). En gaf het begin aan, van een nieuwe “tijd”, met een hele reeks nieuwe roergangers. Die elkaar enkele decennia  bleven “opvolgen” en dat op nogal bloedige wijze…

Tót  “roerganger” Napoleon Bonaparte uit Corsica kwam boven drijven, die heel wat ondernam, vóór ook hij werd verbannen door “het volk”. Een eeuw later zagen we dat zich herhalen in Rusland, waar de tsarenfamilie het veld moest ruimen voor (weer) een revolutie en daarop volgden er nog meer omwentelingen, tot het hele communisme implodeerde. Steeds weer, afdankingen van “door God gegeven óf gekozen, heersers”.

Immers samenlevingen veranderden, mede door de veranderde ideeën en “uitvindingen”. Maar ook door het wangedrag van hun leiders. “Men” kwam daardoor tot andere opvattingen en greep zelfs naar de wapens om die te verwezenlijken. Dat moest ook wel, omdat de democratie nog ontbrak, waarin iedereen vrij kan oproepen tot verandering en zijn ideeën vrij aan de man kan brengen. De omwentelingen in de Maghreb en het MO zijn weer zo’n golf, naast die nu in diverse Afrikaanse landen. En al die moves worden elke keer weer beschenen door dezelfde zon… Wat moet die intussen veel van ons weten!

Het is dus eigenlijk duidelijk zat hoe het verder moet met ons… We zijn, op wat we eerder hadden bedacht, nu weer eens uitgekeken. Én, “we” maakten er ook opnieuw “een rotzooitje”  van:  graaiend, speculerend, maf consumerend en intussen onze democratische idee flink verwaarlozend. Eerst meer geld en spullen, daarna enorme verschillen tussen rijk en arm, en intussen niks goed opletten op die politici, aan wie we de democratie hadden “uitbesteed”. Niemand had zin in dat kritisch blijven discussiëren over de scheefgroei. die we best wel zagen. Ook al hoorden we sommige wat roepen over “normen en waarden” en “terug naar de VOC-mentaliteit”. We vonden dat gezanik maar wat lastig en deden veel liever wat anders, wat leukers. De zon keek naar ons en schudde het eeuwige hoofd: ze wist dat het weer eens “om” moest, daar beneden. Want de mensen begonnen weer “die politici” de schuld te geven, terwijl ze vergaten dat ze die zelf hadden gekozen en maar wat hadden laten aanprutsen met het gegeven mandaat. Het werd wéér:  “weg met die ellendige politici”, en de ontevredenen kozen vervolgens voor “mooi pratende politici”, die een zondebok zochten (en vonden) en die hun zonder tegenpruttelen gelijk gaven in hun nogal belachelijke wensen… 

Politici ook, die hun ook niet vermoeiden met al die “negatieve” verhalen, over ontgroening en vergrijzing, over “opkomende landen” en veel te hoge staatsschulden. Nee, dat praten over hoofddoekjes en “afwijkend levende immigranten”, dat vonden er vele hét echte probleem. Onderwijl waren er onvoldoende mensen te vinden om de “gepensioneerde oudjes” te vervangen en om zo hun pensioenen en dure zorg te betalen… Net alsof we dát niet al lang hadden kunnen (en móeten) zien aankomen!

Hadden we dan nou ineens collectief last gekregen van een zonnesteek? Waren we té lui blijven liggen in de zon naast die geurende barbecues?

Eigenlijk weten we dat best wel zelf, ook zonder die wat “negatieve” blogs van die retraité’s te moeten lezen. Die niks beters te doen vinden, lekker wonend onder die lekkere zon.. 

Dus beste  mensen, ga achter uw PC zitten en reageer op dit geschrijf en laten we zo een bijdrage leveren aan een brede discussie over “hoe het verder moet”. Want anders weet ik het verder ook niet.

Praat en schrijf uzelf dus uit die “put”, samen met uw lotgenoten. Want dat was en is DÉ motorfunctie van wat we “democratie” noemen. We moeten het, zoals altijd al, gewoon weer zelf gaan doen…

Laten we dat nu, -ook aan die eeuwige zon-, tonen. Die dan gerustgesteld zal constateren dat de mensheid nog helemaal intact is en weer hoop toont voor een nieuwe toekomst. Want wij zullen het, beschenen door die warme zon, nóg eens zelf moeten doen.

“Au boulot” dus en kop op. En kijk naar die zon en glimlach en… vooral, laat van u horen wat Ú denkt.

, 22 april 2012.

L’ EXCEPTION FRANCAISE (Over La Douce France: in zijn buitengewone en in zijn gewone doen)

BEWEGINGEN IN MEDICAMENTENLAND

De verkoop van medicamenten in Frankrijk… daalt ; in 2012 zal dat ca 2% zijn.  De export daalde van 4,2 miljard in 2010 naar 1,9 miljard in 2011 ! Men verliest aan concurrentiepositie dus… ook hier. Het aantal artsenbezoekers, dat elders in Europa stabiel is, daalde ook fors in Frankrijk : 12% minder in 2011. Wat deels komt door de genomen overheidsmaatregelen maar ook door de recente schandalen (Zie de Mediator affaire). En door de druk voor lagere prijzen (en ook de hogere belastingen) deden ook een duit in het zakje. Niet zo gek dus dat de bedrijven hun R&D naar het buitenland verplaatsen.  Er waren in 2011 al 28 keer « sociale plannen tenngevolge van sluitingen of afbouw » in de farmasector en er werden nog maar 6000 nieuwe werkplekken geschapen in deze sector ; dat waren er eerder jaarlijks ca 10.000. Het gaat dus goed ? Of gaat het nou toch ook niet goed ?

DE TRUC VAN PROVIDER FREE

Zowel op marketinggebied als op technologisch gebied is Free een aparte en de laatste stunt was goed voor 2 miljard meer omzet in korte tijd en de concurrentie zag zowaar 8 miljard omzet vervliegen… Een superchoc ! De baas, ene Niel, volgt een beetje de strategie van Apple en Google en andere low-costers : ze leveren allen éénzelfde unieke product en besparen zich het complexe beheer van veel gedifferentieerde producten… Free heeft tarieven van 2( !) en 20 euro en Basta ! De anderen zijn overal te vinden in hun boetiekjes, maar Free heeft er maar heel weinig.

Free veroorzaakte een enorme deflatie van de markt van, ooit, 32 miljard in omvang en nu nog maar 24 miljard. Nu is de vraag wat de consument gaat doen met die bespaarde 8 miljard… Sparen ? Andere apparaten kopen? Wie gaat er nu echt van profiteren ?

Het zal nodig worden om de netwerken van meerdere providers te combineren  om de nieuwe technologie te kunnen brengen (fiberkabel) en ook het combineren van boetiekjes zal moeten.

Hier werd dus even aangetoond dat, hoe onverwacht dan ook, toch veel meer is te innoveren, een les voor veel andere industrieën. De truc van Free kost waarschijnlijk ook 10.000 banen in deze sector…. De wereld verandert voortdurend en steeds opnieuw blijkt er het onverwachte mogelijk. Toen Ryanair werd uitgelachen en daarna fantastisch scoorde werd zijn manier snel door de « grote lachers » geïmiteerd en dat is nu ook een noodzaak voor de concurrenten van Free.

Overigens is er nu een soort technische herrie uitgebroken tussen Orange en Free die er in resulteert dat bijna één op de twee telefoongesprekken bij Free mislukt… Free geeft daarvan Orange de schuld maar bezweert zijn klanten dat het snel voorbij zal zijn…. Sportiviteit in business is een schaars goed. 

FRANSEN OP DE FIETS ?

De Tour de France dat doe je op de fiets en wel in Frankrijk (althans grotendeels), maar fietsen naar je werk of om een bezoekje af te leggen of boodschappen te doen… dat is bepaald geen echte gewoonte. Tenminste in het zonnige zuiden waar ik al 17 jaar rondkijk nu. Maar er komt beweging in zegt men en dat komt door twee crisissen: die van de brandstofprijzen en die « gewone » die je besteedbaar inkomen kost. Het aantal verkopen van fietsen ging in 2011 met 5,5% omhoog en dat werden er in dat jaar 3,2 miljoen dus. Daarmee is Frankrijk nu land nr. 9 op fietsgebied…(basis: verkochte fietsen en niet… gereden kilometers). Een fiets kostte hier gem. 256 euro ( ?) zegt men mij en dat is inderdaad erg goedkoop. Want Duitsland meldt 450 euro en Engeland 750 euro…De VTT (Velo Tout Terrain) is nr. 1 en de elektrische fiets loopt al wat terug. En in deze tijden van « vaderlands winkelen » moet ook gezegd worden dat 80% geïmporteerd wordt… Dat kan dus véél beter !

DSK EN ANNE SINCLAIR

Ze maakten samen nogal wat mee en opvallend was hoe Anne aan de zijde bleef van haar « schuins marcherende  echtgenoot » door dik en dun, leek het. Tot de affaire Carlton op het tapijt verscheen die kennelijk ook haar verraste (terwijl het echtpaar bekend staat als zeer libertijns).

Maar nu is deze zeer bekende politieke journaliste en ook oud-directeur van France 1 weer in de journalistiek terug bij Huntington. En DSK gaat ondanks veel gedoe moedig door met het organiseren van lezingen en conferenties . Waar de feministen hem dan opwachten en uitfluiten… zoals in Cambridge. Hun verhaal is erg apart en deed en doet veel stof opwaaien in Frankrijk en elders… En met justitie is DSK ook nog niet klaar. De dagen dat hij dé gedoodverfde presidentskandidaat voor de PS was al lang vergeten… Hij betaalt zwaar voor zijn kleurrijke privé-leven.

DE MEDICI EN DE CENTJES

Als je in Frankrijk als medisch specialist géén gebruik maakt van het recht op (ook) een vrije praktijk (voor twee halve dagen per week) dan krijg je van het ziekenhuis waar je werkt elke maand een premie van 500 euro…

Een hoogleraar in het medische vangt net voor zijn pensioen 9000 à 10.000 euro’s netto per maand (gelijk aan het salaris van een prefect) waarbij nog komen premies voor “garde” (nacht + weekend).

Een onderzoek toonde aan dat specialisten (met ook een privé-praktijk) wel tot 600.000 euro’s per jaar incasseerden. Hun gewone collega’s moesten het doen met 200.000 of zelfs 150.000 … Dat schandaal leidde overigens tot niets: het verschil werd daarna nog groter.  Tja, de wereld van de medicijnen had altijd al iets geheimzinnigs en mystieks, maar waarom dit nou niet wordt aangepakt is wel heel erg vreemd… Terwijl de SECU een giga-schuldenlast heeft en een enorm tekort.

Dat gaat dus een keer ploffen !

VERLOREN HOUVAST

 Je voelde ze niet eerder,

Ze leken er ook niet te zijn

Nergens voor nodig dacht je,

In de dagen van “the good life” .

Toen werd de hemel grijs,

De wind blies guur en wreed,

Regen viel koud als ijs,

Geen lachen meer en geen warmte.

Morgen verloor alle glans,

Vandaag werd loodzwaar,

Onrust woonde van binnen,

Het broze evenwicht brak.

Op een bedrukkend kruispunt,

Waarop veel zwarte wegen eindigen,

Ontbreken alle borden,

En zie je geen zon en geen sterren.

Dat kruispunt werd je thuis,

Je woont in de twijfel,

Met alle deuren open,

En ramen zonder perspectief.

Een grouw gevoel van binnen,

Sombere beelden overheersen,

Een koude zon staat laag,

En ze blijft ook maar even.

Teveel gedachten dolen,

En stellen niet meer gerust,

Ze jagen op elkaar,

En vervliegen zonder grip.

Mijn handen zoeken,

Naar een weinig houvast,

En mijn voeten voelen,

Nog slechts zompige bodem.

Wat was het dat me ooit staafde?

Al die dagen van weleer?

Nooit noemde het zijn ware naam,

En nu is het onvindbaar.

Kom terug houvast,

Laat je weer voelen,

En hou mij vast,

Of was ook jij maar schijn?

Leon, april 2012

DE “DOE-HET-ZELF-” EN DE ANDERE TERRORISTEN

-Nederland was het eerste land waar ,-als uit het niets verrezen-, een waar terrorisme toesloeg, toen de 2^e generatie Ambonezen, -dwaas geworden door een ver en verloren ideaal-, een trein en een bewaarschool kaapten/bezetten en onschuldige doodden. In de naam van het onrecht aan hun vaderen,-na de bevrijding van Indonesië II-,  aangedaan… Dat was al weer lang geleden, toen,-ook als vanuit het niets-, in Amsterdam, Theo van Gogh van zijn fiets werd geknald en vervolgens twee messen in zijn darmen kreeg geplant. Door een “dwaze”, jonge Nederlandse wolf, een moslimfanaat. En dat was, na de moord op Fortuyn, ook schrikken.

-En nu was er,-ook ineens-, Merah, die jonge moordenaar in Toulouse. Die bij twee aanslagen,  liefst zeven mensen ombracht. Twee Franse (moslim)militairen, een joodse onderwijzer en 4 jonge joodse kinderen. Uit wraak voor Israëlisch geweld tegen Palestijnen én Franse deelname aan de oorlog in Afghanistan… (=typische items uit het Al-Qaida-trommeltje).

We zagen hier weer die nieuwe combinatie van salafist, multi-recedivist, seriekiller en integrist; plus anti-semiet: dat was deze, jonge, Merah. Een mix ook van een typisch westerse consument, (met de nu normale “techno-hang” van de westerse jeugd), een liefhebber van gadgeds, van  smartphones en het internet, en ook nog een echt nachtclub-beest. Én een “gelovige” die trouw de Koran reciteerde. Hij werd de echte nachtmerrie, de duivel uit de hel, voor de totaal verbijsterde en zwaar aangeslagen fransen . Ook al zei men nu wéér : “Het zijn er maar een paar…”, toch sloeg de angst fors toe in het hele Franse land. Men was in een klap weer zeer ongerust, ja, zelfs erg bang.

-Dat radicale salafisme was er altijd; en in versterkte mate bij crisisperioden in de islam. In de 9^e en ook in de 18^e eeuw. En vooral in Saoudi-Arabië onder de benaming “salafisme” (dat in dit land de naam whahabisme aan nam, dat zich frontaal opstelde tegenover zijn doodsvijand “de moslimbroederschap”). Het overleefde dus eeuwen, bleef wars van elke vorm van democratie, bleef aartsconservatief en voorstander van “de onderworpen vrouw”. Vervuld van de vurige wens om het westen te treffen met zijn “verfoeilijke scheiding van kerk en staat”. Het verslaan van het zondige (christelijke) bleef een dure, religieuze plicht…

Maar het whahabisme had niets tegen rijkdom en (olie)welvaart (wat het een goddelijke uitverkiezing noemt) en ook niet van de high-tech-samenleving met zijn internet, dat het ongevaarlijk acht voor zijn ouderwets gewoonten. Immers, dát zijn geen echte nieuwe, gevaarlijke, ideeën! 

Deze, wat schizofreen ogende stroming, werd nogal getapt bij westerse, vaak verloren geraakte, jongere moslims, die zich ook prima voelden bij het echt westerse consumentisme waar ze in “woonden”.

Het salafisme is, -in tegenstelling tot het sterk missionerende Al-Qaida-, een interne wond in de islam, die aan individuen vreet en hun normale evolutie geheel blokkeert. Dat salafisme maakte ook in Toulouse weer zo’n ”doe-het-zelf-terrorist” wakker, die in Frankrijk grote afschuw opriep. De dagen erna, zagen we  tientallen arrestaties in radicale moslimkringen, enkele imams die op het vliegtuig moesten en men ontdekte ook een ontvoeringscomplot tegen een (joodse) terreurrechter in Lyon. Toegegeven: het was verkiezingstijd en nog maar 20 dagen van ronde 1 … Maar toch, het was een grote schok!

-Zo ongeveer tegelijk met “Toulouse”, zagen we de putsch in Mali uitgroeien tot een complete bezetting van Noord-Mali door “een combinatie van Toeareg-rebellen en salafisten van Al-Aqmi (de saheltak van Al-Qaida). In deze oneindige zandbak, met zijn doodarme bevolking, ontstond er een “entente” tussen de Toearegs die het noorden willen afscheiden. Waarvan vele zeggen, dat ze zich dan nog vrijer voelen in hun handel in “ontvoeringen”, contrabande (o.m. sigaretten), wapens en drugs. Al bestaat er ook de politieke beweging van “vrije Toearegs” én ook Al-Aqmi dat een moslimstaat wil met de sharia à la de shebab van Somalië. In Timboektoe zag men de drie Al-Aqmi kopstukken opduiken en al op de dag van de inname van deze stad trad de sharia er in werking…  De VS raakte in paniek en ook de club van West-Afrikaanse landen en de VN;  want die weten dat er in dit land maar zes dagen voorraad aan rijst is. Daarom waren er ook snel 200.000 inwoners op de vlucht gegaan. Terwijl de junta maar wat aanklungelde en zich snel overgaf en zo de weg vrij maakte naar nieuwe verkiezingen. Maar hoe?

-De klassieke patronen herhaalden zich: armoede, jeugd zonder perspectief, illegale handel (vooral in ontvoeringen, drugs en wapens), bestuurlijke chaos en rechteloosheid (vaak ook vanwege stammenconflicten). Dat is de ideale context voor ronseling van jeugdige “terroristen” en settling van de sharia, die elke democratie smoort en het recht van de sterkste (imam) mogelijk maakt.

Een nieuw schrikbeeld: een sterke radicale islambeweging in Noord-Afrika, aan de Europese zuidflank. Zie nu ook de verkiezingsuitslagen voor (vaak nog voorlopige regeringen) in de landen van de Arabische revoluties, waar de religieuze partijen (waar de gematigde, door dictaturen onderdrukte  “broederschap” er een van is), naast (en tegenover) de echte salafisten. Zie nu Tunesië en Egypte …

Tijdens de (door het westen ferm gesteunde dictaturen), waren het diezelfde islampartijen die de arme, onderontwikkelde bevolkingslagen hielpen in hun grote materiële nood. Waarvoor ze bij de democratische verkiezingen(!), die er door de revoluties kwamen, met veel aanhang werden beloond. Weer geen gelukkige westerse politiek op de langere termijn: opnieuw was de kort termijn en de angst voor radicalisme/terrorisme (en dus instabiliteit + olieschaarste!) de reden om die dictatoren te steunen en zo , onbedoeld, het radicalisme/terrorisme te voeden… Zoals dat de westerse grootmachten ook deden tijdens de Koude Oorlog, om het sovjetcommunisme (dat in de Arabische landen houvast kreeg), te bestrijden door het subsidiëren van salafisten (!) om zo religieus tegenwicht te bieden aan het communisme! L’Histoire se repète…. En het westen leert weer niets. 

-Realiseer je ook, dat die drugs voor Europa zijn en dat de drugsmaffia van Colombia hier zijn logistiek realiseerde. Dus dat er weer een typisch westers mechaniek hier ook sterk meespeelt. Zoals we dat steeds zien in de (westerse) oliebusiness in Afrika: zie Nigeria, Soedan en Libië.. (Shell, Total,etc.).

Het huwelijk van:  energiegulzigheid (die grip en stabiliteit vereist), armoede en verwaarlozing van jeugd, het steunen van graaiende dictatoren, het aanhaken van (vaak westerse/buitenlandse) maffia  en wat “regionale vrijheidsbewegingen”, wierp steeds opnieuw vruchten af van radicale en terroristische kleur en smaak. De VS (en ook de Fransen!) zagen het aankomen, vandaar hun inzet in Libië (naast natuurlijk ook die olieplas!). Niet voor niets richtte de VS, al jaren geleden, een “Africa Command” op. Washington zag dit toen al aankomen en reageerde op haar typische militaire manier.

Een wat “losse” pikanterie in dit verband is de recente aankomst van 2500 marines in Noord-Australië (er komen er nog veel méér..). Wat ook illustreert hoe de VS het Pacificplaatje van morgen inschatten…

-De analyse van de Franse journalist Bavarez (van het geval Merah), geef ik hier graag weer: “Hier is, punt één, sprake van de ontsporing van een jong mens (van delinquent tot terrorist), het toont weer eens de gevaren van de ghettovorming in westerse landen ( de achterbuurten in de grote steden), de verandering in Al-Qaida (dat zich nu op de ingestorte landen concentreert onder de druk van terrorismebestrijding). En ook het weer volledig terug komen van de religies in de politiek (zie ook de Arabische revolutielanden nu).

Nu we zowel in het westen als elders getuige zijn van omvangrijke toenemende verarming, massale  schoolverlatingen en van massa-werkeloosheid (vooral onder de jongeren: een ww van 25 à 40% of zelfs méér..) en van de afbrokkeling van de verzorgingsstaat, valt er voor de nabije toekomst dus niet echt veel te lachen”.

-Pas een jaar geleden, schrokken we van die Noorse gek Breivik, die alles wat rood was had leren haten en die er van overtuigd was, dat die rooien hun eigen cultuur verkwanselden en de deuren open zetten voor een agressieve islam. Hij toonde zijn ongerustheid met een bloedbad op een eiland, vol politiek rode jongeren en dunde hun gelederen met zo’n tachtig zielen uit… Hij bleek het helemaal alleen te hebben gepland en uitgevoerd. Al tankte hij zijn waanideeën bij diverse idealisten (waaronder ene Geert Wilders, zei hij). Die overigens snel en fors afstand nam van “deze gek”.   

-Voeg er ook maar aan toe die bijna 400 schietpartijen (door eenlingen) in scholen in de VS de laatste jaren, waarbij 350 mensen omkwamen…de laatste pas enkele weken geleden. Toen zette een leerling van Koreaanse afkomst zijn ex-klasgenoten koeltjes tegen de muur en schoot er 7 erg systematisch dood… Weer een van die “eenzame wolven”, die, -gekneusd of mislukt of alleen gelaten-, naar die zo gemakkelijk verkrijgbare artillerie greep en een bosje, compleet onschuldige, overhoop schoot. Of moet je dit vooral verklaren door de 283 miljoen wapens die er in de VS zijn (bij 47% van de huishoudens). E is dit dus “gewoon” een incidentje, gezien die 10.000 doodgeschoten amerikanen per jaar?    

Maar…

wat nu, na dit niets zonnige verhaal? Wel, het terrorisme schijnt iets te hebben met zonnige landen of met mensen uit landen met veel zon. Of moet je de relatie meer leggen met de olie en het gas in die energieleverende landen? Of vooral met de religies in die landen? Of met het westen wat zich sterk bemoeide en nog bemoeit met die landen vanwege hun energiereserves? Dit rijtje vragen lijkt me,-gelukkig maar-, voldoende om de zon vrij te kunnen pleiten. Al kun je vermoeden dat de zon, in figuurlijke zin, bij de mensen die zich aan terrorisme over gaven, nogal eens ontbrak. De echte zonnestralen waren niet bij machte om hun grote narigheid te verlichten. Van geld wordt er gezegd: “dat het hebben ervan niet gelukkig maakt, maar het ontbreken ervan tot een ongelukkig leven leidt”. Dat lijkt me ook wel wat waar voor “die zon in je leven”.

Toch zou die zon wel eens belangrijk kunnen zijn voor het oplossen van dat terrorisme! Immers, die plannen van een consortium van investeerders om “zonne-boerderijen” te gaan opzetten in de Sahara (en in Griekenland) en de daar gemaakte stroom grotendeels (voor veel geld) te exporteren naar het “energie-hongerige westen”, zijn geen onzin. Het “oranje goud” zou wel eens dé oplossing kunnen worden om de armoede te bestrijden in die landen met enkel chagrijn en geen perspectief. Al moet er dan ook nog best wat “zonnigs” gebeuren in de politiek en het bestuur aldaar, gezien de vele, nogal nare, ervaringen met het huidige “zwarte goud”. Maar zie, de Arabische revoluties zijn er ook gekomen en zullen zich uitbreiden, al gaat dat vooralsnog gepaard met veel ellende en veel doden.

Die zon was al een uitstekende factor voor dat, veel welvaart brengende, toerisme in die landen. Dat stokte even, maar komt nu weer op gang. Dus, toch weer die zon, als brenger van hoop voor een toekomst zonder terrorisme. De Arabische Emiraten laten dat eigenlijk goed zien: ze stikken nog van de olie en het gas maar investeren ook volop in “een economie van de zon”. En die zender Aljazeera, die een stevige reputatie opbouwde vanuit Doha in “moderne journalistiek”, is er toch ook maar gekomen. Allemaal tekenen voor een echt zonniger toekomst, waarin het terrorisme door meer welvaart en welzijn verdorren zal. Al-Qaida verloor zijn positie de laatste jaren en velen keerden zich af van dit blinde geweld wat niets oploste. Zie nu de stuiptrekking in Noord-Afrika.

We kunnen er zeker van zijn dat die zon echt gaat meemaken, dat het terrorisme van onze dagen, ooit zal  verdwijnen. Hoe dat moet, weten we nu wel: zorg voor onderwijs, meer vrijheid en voldoende eten (en dat zeker ook voor de vrouwen). En veel slechte dingen verdwijnen,  als sneeuw voor de zon…

Dus ga zitten op uw plaatsje in de zon, en laat deze gedachte van hoop op u inwerken. De mensheid zal het echt lukken om ook deze terreur uit te bannen. Het is niet iets dat is aangeboren of dat kleeft aan een bepaalde etnische groep of huidskleur. En wie wil er overigens geen mooie bruine kleur?

Dus kop op, hoop gloort er weer als altijd: kijk naar die zon en glimlach.

, 15 april 2012.

ALLEDAAGS UIT MARSEILLE EN DE MIDI

HANDTASTELIJKHEDEN IN DE CAMPAGNE

Ik loop bij Cinq-Avenues in het 4^e Arrondissement van Marseille,  en zie een mijnheer, gekleed in wat “leer-igs”, een pamflet van Marine le Pen van het aanplakbord scheuren. Heel zeker van zichzelf en niks haastig; hij wil zijn karwei heel degelijk uitvoeren.

“Weg met deze dame van een foute club”, lijkt hij aan alle voorbijgangers te willen zeggen. De meeste mensen wenden,-na te hebben gesnapt wat hij doet-, snel de blik af en lopen ,wat gegeneerd kijkend weg. Slechts een enkeling stopt en bekijkt het wat nader, en gaat dan zijns weegs..

Moeten we nu wachten op een “opponent” die deze “diehard” een klap voor zijn kanis gaat verkopen? Want dat moet ik wel geloven nadat ik het nodige las over de vele handtastelijkheden, die er de laatste tijd zijn in onze stad en die ook al heel wat politiewerk opriepen. In bijna alle gevallen ging het over iets met “aanplakbiljetten”:  óf gedonder tijdens het opplakken door aanhangers van partij X (die daar fysiek bij werden gehinderd door aanhangers van club Y) óf een handgemeen bij het zien van een opponent die net bezig was “hun” pamflet te slopen of te overplakken. Of gewoon een politieke woordenwisseling, die fors uit de hand liep…  Ook werd er al een keer een PS-prominent en zijn aanhang fysiek aangepakt toen ze naar een zaaltje liepen (in een hun wat “vijandig” stadsdeel) om de aanhang toe te spreken… En, die actie werd  uitgevoerd door, jawel, … andere PS-ers!

Want in Marseille is, -mede door de scheuring rond de zeer slecht ruikende affaire Guerini (=een PS-bobo van allure)-, de laatste tijd volop trammelant bínnen de PS. Maar ook in het groene kamp, bij Les Verts dus,  zijn er al  schermutselingen gemeld.

Politiek is hier echt een gepassioneerde aangelegenheid, dat hoort, denk ik maar , bij onze wat zuidelijke ligging. Politiek dat is vooral “passion” en dan is het hart fors in het geding en even later,-als het niet echt vlot-, ook de handjes…

De politie wordt er niet echt zenuwachtig van , want er zijn, -zegt men daar-, veel ergere dingen aan te pakken. Ach, en als de verkiezingen over zijn en de “affaires” ook, dan gaat het politieke leven weer gewoon redelijk vredig verder.

Tja, politiek dat vereist ook, ná de strijd,  een wijze van tolerantie tonen en hopen dat het een volgende keer beter afloopt voor de “eigen club”. En in de politiek moet je ook niet te benauwd zijn, ook op het randje van de wet durven te balanceren en moet zeker niet kinderachtig doen. Michels zei ooit: “voetbal is oorlog” en als dat nu nog steeds met bewondering wordt geciteerd, zeg ik nu maar: “Politiek, dat is pas écht oorlog”. Bij de “zwijgende meerderheid’ moet je daar , op de meer noordelijke helft van de aardbol, echt niet mee aankomen. Al is wat je op het internet leest en, ook soms in de volksvertegenwoordiging in het “Pays plat” ook niet mis.

Hier is het een teken van integratie als je, wat meer fysiek politiek discussiëren , een beetje kunt snappen. Na ruim 16 jaren in de Midi zijn mijn noordelijke “normen en waarden”  wat de politiek aangaat, ook wat “bronzé” dus. Het zij me maar vergeven dat ik dat nu opschrijf.  

DE GEKRAAKTE OUDE MAN

Hij zou voor het beeld van Zadkine in R’dam model kunnen zijn geweest, al beweegt hij wel veel meer dan die klomp van brons.

Hij steekt voetje voor voetje, wat huppelend,  over op de zebra bij het Gare Saint Charles, maar zijn stapjes zijn zo klein, dat hij het niet haalt binnen de “groene tijd” voor het oversteken. Hij is uiterst mager, heeft een volle grijze baard en draagt een lange kaki-broek en een T-shirt. Hij is dus nogal frisjes gekleed.  Toch ziet hij er verzorgd uit en dat wordt bevestigd als ik dichter bij kom. Want ik wil toch even kijken of alles wel OK is, ook al wachten de auto’s netjes op zijn oversteek, ondanks dat ze al “groen” hebben.

Hij ziet me aankomen en van mijn fiets stappen en groet me vriendelijk, al roepend: “Ne vous inquiète pas, tout va bien!” (Maakt u niet ongerust, alles is OK). En hij lacht daarbij opgewekt; onderwijl is hij bijna aan de kant gehuppeld… Het is natuurlijk niet helemaal goed met opa en ik ga dus even met hem mee naar binnen in de hal van het station Saint Charles. Dat gaat langzaam en trekt veel aandacht en al gauw staat er dus ook iemand van de SNCF-ers (Securité Groupe) bij me en neemt opa van me over. Die bedankt me in het arabisch (denk ik), want hij kijkt vriendelijk en ik versta er geen hout van. Dan  huppelt hij blij, maar verloren mee naar de hulppost. Daar moeten ze nu uitzoeken wie hij is en waar hij vandaan kwam, zomaar op de zondagmorgen in het centrum van Marseille. Ik hou het maar op het grote personeelstekort in het weekend… want opa leek me prettig in de war en opgestapt uit een verzorgende institutie.

MONSIEUR BLING-BLING

Ik wacht op de bus voor Jardin Valmer op de Corniche Kennedy en kijk uit over de fraaie Rade van Endoume. Wat des avonds om 18.00 uur met veel zon en blauw geen straf genoemd mag worden. Dat was het bezoek aan de tuin met daar in ook zijn fraaie chateau  (eigendom van de Wereldbank afdeling Migraties), ook niet. De fraaie tuin met mooie planten en bomen, met, boven,  een zeer weids uitzicht op Malmousque, een schiereiland dat omspoeld wordt door de blauwe Mare Nostrum.

Maar daar komt de ergste verstoring ooit, van een mooi uitzicht, hij moet remmen in de lichte opstopping die is ontstaan door de vele huiswaartskeerders na het strandbezoek… Hij staat stil en ik kijk nu in en op zijn open Mercedes sport cambriolet, die een erg protse kleur heeft en die ook nog met veel kleuren diodelichtjes is  opgepimpt.. De chauffeur draagt een heuse, goudachtig-witte, kapiteinspet van behoorlijke diameter…  is ook iets té mooi bruin en er zit een erg nerveus keffertje op de stoel naast hem wat me lomp aankijkt. Dit is het stereotiep van de mooie man, gehuwd met de rijke weduwe die van maffigheid niet weet wat hij met zijn (haar?) poen moet doen, denk ik.

Ik schrik van mij analyse en denk zelfs dat het ook wat jaloezie bij zit … Stel je voor de man werkte een leven lang keihard bij de koekjesfabriek Lu die recent sloot,  werd daarbij ontslagen en won toen een enorme poet in de grote lotto… Wel als dat het is wat ik zie, dan zag ik enkel grote gerechtigheid. Laat dat een waarschuwing zijn voor elke kapitalist die zijn koekfabriek naar Zuid-Vietnam verplaatsen wil! Wat die man in die cabriolet doet is eigenlijk een karikatuur van zijn baas maken. Na deze bijgestelde analyse kan ik weer wat tevredener zijn: er zit nu echt wat meer maatschappelijk evenwicht in.

De Mercedes zoeft weg, de hond gaapt en ik zie de knalrode diodes op de overrollbar  van de cabriolet verdwijnen… En, gelukkig,  daar is mijn RTM-bus: ze is loaded!

Zelf schuld Leon!