Totaal aantal pageviews

zaterdag 14 april 2012

DE “DOE-HET-ZELF-” EN DE ANDERE TERRORISTEN



-Nederland was het eerste land waar ,-als uit het niets verrezen-, een waar terrorisme toesloeg, toen de 2e generatie Ambonezen, -dwaas geworden door een ver en verloren ideaal-, een trein en een bewaarschool kaapten/bezetten en onschuldige doodden. In de naam van het onrecht aan hun vaderen,-na de bevrijding van Indonesië II-,  aangedaan… Dat was al weer lang geleden, toen,-ook als vanuit het niets-, in Amsterdam, Theo van Gogh van zijn fiets werd geknald en vervolgens twee messen in zijn darmen kreeg geplant. Door een “dwaze”, jonge Nederlandse wolf, een moslimfanaat. En dat was, na de moord op Fortuyn, ook schrikken.
-En nu was er,-ook ineens-, Merah, die jonge moordenaar in Toulouse. Die bij twee aanslagen,  liefst zeven mensen ombracht. Twee Franse (moslim)militairen, een joodse onderwijzer en 4 jonge joodse kinderen. Uit wraak voor Israëlisch geweld tegen Palestijnen én Franse deelname aan de oorlog in Afghanistan… (=typische items uit het Al-Qaida-trommeltje).
We zagen hier weer die nieuwe combinatie van salafist, multi-recedivist, seriekiller en integrist; plus anti-semiet: dat was deze, jonge, Merah. Een mix ook van een typisch westerse consument, (met de nu normale “techno-hang” van de westerse jeugd), een liefhebber van gadgeds, van  smartphones en het internet, en ook nog een echt nachtclub-beest. Én een “gelovige” die trouw de Koran reciteerde. Hij werd de echte nachtmerrie, de duivel uit de hel, voor de totaal verbijsterde en zwaar aangeslagen fransen . Ook al zei men nu wéér : “Het zijn er maar een paar…”, toch sloeg de angst fors toe in het hele Franse land. Men was in een klap weer zeer ongerust, ja, zelfs erg bang.
-Dat radicale salafisme was er altijd; en in versterkte mate bij crisisperioden in de islam. In de 9e en ook in de 18e eeuw. En vooral in Saoudi-Arabië onder de benaming “salafisme” (dat in dit land de naam whahabisme aan nam, dat zich frontaal opstelde tegenover zijn doodsvijand “de moslimbroederschap”). Het overleefde dus eeuwen, bleef wars van elke vorm van democratie, bleef aartsconservatief en voorstander van “de onderworpen vrouw”. Vervuld van de vurige wens om het westen te treffen met zijn “verfoeilijke scheiding van kerk en staat”. Het verslaan van het zondige (christelijke) bleef een dure, religieuze plicht…
Maar het whahabisme had niets tegen rijkdom en (olie)welvaart (wat het een goddelijke uitverkiezing noemt) en ook niet van de high-tech-samenleving met zijn internet, dat het ongevaarlijk acht voor zijn ouderwets gewoonten. Immers, dát zijn geen echte nieuwe, gevaarlijke, ideeën! 
Deze, wat schizofreen ogende stroming, werd nogal getapt bij westerse, vaak verloren geraakte, jongere moslims, die zich ook prima voelden bij het echt westerse consumentisme waar ze in “woonden”.
Het salafisme is, -in tegenstelling tot het sterk missionerende Al-Qaida-, een interne wond in de islam, die aan individuen vreet en hun normale evolutie geheel blokkeert. Dat salafisme maakte ook in Toulouse weer zo’n ”doe-het-zelf-terrorist” wakker, die in Frankrijk grote afschuw opriep. De dagen erna, zagen we  tientallen arrestaties in radicale moslimkringen, enkele imams die op het vliegtuig moesten en men ontdekte ook een ontvoeringscomplot tegen een (joodse) terreurrechter in Lyon. Toegegeven: het was verkiezingstijd en nog maar 20 dagen van ronde 1 … Maar toch, het was een grote schok!
-Zo ongeveer tegelijk met “Toulouse”, zagen we de putsch in Mali uitgroeien tot een complete bezetting van Noord-Mali door “een combinatie van Toeareg-rebellen en salafisten van Al-Aqmi (de saheltak van Al-Qaida). In deze oneindige zandbak, met zijn doodarme bevolking, ontstond er een “entente” tussen de Toearegs die het noorden willen afscheiden. Waarvan vele zeggen, dat ze zich dan nog vrijer voelen in hun handel in “ontvoeringen”, contrabande (o.m. sigaretten), wapens en drugs. Al bestaat er ook de politieke beweging van “vrije Toearegs” én ook Al-Aqmi dat een moslimstaat wil met de sharia à la de shebab van Somalië. In Timboektoe zag men de drie Al-Aqmi kopstukken opduiken en al op de dag van de inname van deze stad trad de sharia er in werking…  De VS raakte in paniek en ook de club van West-Afrikaanse landen en de VN;  want die weten dat er in dit land maar zes dagen voorraad aan rijst is. Daarom waren er ook snel 200.000 inwoners op de vlucht gegaan. Terwijl de junta maar wat aanklungelde en zich snel overgaf en zo de weg vrij maakte naar nieuwe verkiezingen. Maar hoe?
-De klassieke patronen herhaalden zich: armoede, jeugd zonder perspectief, illegale handel (vooral in ontvoeringen, drugs en wapens), bestuurlijke chaos en rechteloosheid (vaak ook vanwege stammenconflicten). Dat is de ideale context voor ronseling van jeugdige “terroristen” en settling van de sharia, die elke democratie smoort en het recht van de sterkste (imam) mogelijk maakt.
Een nieuw schrikbeeld: een sterke radicale islambeweging in Noord-Afrika, aan de Europese zuidflank. Zie nu ook de verkiezingsuitslagen voor (vaak nog voorlopige regeringen) in de landen van de Arabische revoluties, waar de religieuze partijen (waar de gematigde, door dictaturen onderdrukte  “broederschap” er een van is), naast (en tegenover) de echte salafisten. Zie nu Tunesië en Egypte …
Tijdens de (door het westen ferm gesteunde dictaturen), waren het diezelfde islampartijen die de arme, onderontwikkelde bevolkingslagen hielpen in hun grote materiële nood. Waarvoor ze bij de democratische verkiezingen(!), die er door de revoluties kwamen, met veel aanhang werden beloond. Weer geen gelukkige westerse politiek op de langere termijn: opnieuw was de kort termijn en de angst voor radicalisme/terrorisme (en dus instabiliteit + olieschaarste!) de reden om die dictatoren te steunen en zo , onbedoeld, het radicalisme/terrorisme te voeden… Zoals dat de westerse grootmachten ook deden tijdens de Koude Oorlog, om het sovjetcommunisme (dat in de Arabische landen houvast kreeg), te bestrijden door het subsidiëren van salafisten (!) om zo religieus tegenwicht te bieden aan het communisme! L’Histoire se repète…. En het westen leert weer niets. 
-Realiseer je ook, dat die drugs voor Europa zijn en dat de drugsmaffia van Colombia hier zijn logistiek realiseerde. Dus dat er weer een typisch westers mechaniek hier ook sterk meespeelt. Zoals we dat steeds zien in de (westerse) oliebusiness in Afrika: zie Nigeria, Soedan en Libië.. (Shell, Total,etc.).
Het huwelijk van:  energiegulzigheid (die grip en stabiliteit vereist), armoede en verwaarlozing van jeugd, het steunen van graaiende dictatoren, het aanhaken van (vaak westerse/buitenlandse) maffia  en wat “regionale vrijheidsbewegingen”, wierp steeds opnieuw vruchten af van radicale en terroristische kleur en smaak. De VS (en ook de Fransen!) zagen het aankomen, vandaar hun inzet in Libië (naast natuurlijk ook die olieplas!). Niet voor niets richtte de VS, al jaren geleden, een “Africa Command” op. Washington zag dit toen al aankomen en reageerde op haar typische militaire manier.
Een wat “losse” pikanterie in dit verband is de recente aankomst van 2500 marines in Noord-Australië (er komen er nog veel méér..). Wat ook illustreert hoe de VS het Pacificplaatje van morgen inschatten…
-De analyse van de Franse journalist Bavarez (van het geval Merah), geef ik hier graag weer: “Hier is, punt één, sprake van de ontsporing van een jong mens (van delinquent tot terrorist), het toont weer eens de gevaren van de ghettovorming in westerse landen ( de achterbuurten in de grote steden), de verandering in Al-Qaida (dat zich nu op de ingestorte landen concentreert onder de druk van terrorismebestrijding). En ook het weer volledig terug komen van de religies in de politiek (zie ook de Arabische revolutielanden nu).
Nu we zowel in het westen als elders getuige zijn van omvangrijke toenemende verarming, massale  schoolverlatingen en van massa-werkeloosheid (vooral onder de jongeren: een ww van 25 à 40% of zelfs méér..) en van de afbrokkeling van de verzorgingsstaat, valt er voor de nabije toekomst dus niet echt veel te lachen”.
-Pas een jaar geleden, schrokken we van die Noorse gek Breivik, die alles wat rood was had leren haten en die er van overtuigd was, dat die rooien hun eigen cultuur verkwanselden en de deuren open zetten voor een agressieve islam. Hij toonde zijn ongerustheid met een bloedbad op een eiland, vol politiek rode jongeren en dunde hun gelederen met zo’n tachtig zielen uit… Hij bleek het helemaal alleen te hebben gepland en uitgevoerd. Al tankte hij zijn waanideeën bij diverse idealisten (waaronder ene Geert Wilders, zei hij). Die overigens snel en fors afstand nam van “deze gek”.   
-Voeg er ook maar aan toe die bijna 400 schietpartijen (door eenlingen) in scholen in de VS de laatste jaren, waarbij 350 mensen omkwamen…de laatste pas enkele weken geleden. Toen zette een leerling van Koreaanse afkomst zijn ex-klasgenoten koeltjes tegen de muur en schoot er 7 erg systematisch dood… Weer een van die “eenzame wolven”, die, -gekneusd of mislukt of alleen gelaten-, naar die zo gemakkelijk verkrijgbare artillerie greep en een bosje, compleet onschuldige, overhoop schoot. Of moet je dit vooral verklaren door de 283 miljoen wapens die er in de VS zijn (bij 47% van de huishoudens). E is dit dus “gewoon” een incidentje, gezien die 10.000 doodgeschoten amerikanen per jaar?    

Maar…
wat nu, na dit niets zonnige verhaal? Wel, het terrorisme schijnt iets te hebben met zonnige landen of met mensen uit landen met veel zon. Of moet je de relatie meer leggen met de olie en het gas in die energieleverende landen? Of vooral met de religies in die landen? Of met het westen wat zich sterk bemoeide en nog bemoeit met die landen vanwege hun energiereserves? Dit rijtje vragen lijkt me,-gelukkig maar-, voldoende om de zon vrij te kunnen pleiten. Al kun je vermoeden dat de zon, in figuurlijke zin, bij de mensen die zich aan terrorisme over gaven, nogal eens ontbrak. De echte zonnestralen waren niet bij machte om hun grote narigheid te verlichten. Van geld wordt er gezegd: “dat het hebben ervan niet gelukkig maakt, maar het ontbreken ervan tot een ongelukkig leven leidt”. Dat lijkt me ook wel wat waar voor “die zon in je leven”.
Toch zou die zon wel eens belangrijk kunnen zijn voor het oplossen van dat terrorisme! Immers, die plannen van een consortium van investeerders om “zonne-boerderijen” te gaan opzetten in de Sahara (en in Griekenland) en de daar gemaakte stroom grotendeels (voor veel geld) te exporteren naar het “energie-hongerige westen”, zijn geen onzin. Het “oranje goud” zou wel eens dé oplossing kunnen worden om de armoede te bestrijden in die landen met enkel chagrijn en geen perspectief. Al moet er dan ook nog best wat “zonnigs” gebeuren in de politiek en het bestuur aldaar, gezien de vele, nogal nare, ervaringen met het huidige “zwarte goud”. Maar zie, de Arabische revoluties zijn er ook gekomen en zullen zich uitbreiden, al gaat dat vooralsnog gepaard met veel ellende en veel doden.
Die zon was al een uitstekende factor voor dat, veel welvaart brengende, toerisme in die landen. Dat stokte even, maar komt nu weer op gang. Dus, toch weer die zon, als brenger van hoop voor een toekomst zonder terrorisme. De Arabische Emiraten laten dat eigenlijk goed zien: ze stikken nog van de olie en het gas maar investeren ook volop in “een economie van de zon”. En die zender Aljazeera, die een stevige reputatie opbouwde vanuit Doha in “moderne journalistiek”, is er toch ook maar gekomen. Allemaal tekenen voor een echt zonniger toekomst, waarin het terrorisme door meer welvaart en welzijn verdorren zal. Al-Qaida verloor zijn positie de laatste jaren en velen keerden zich af van dit blinde geweld wat niets oploste. Zie nu de stuiptrekking in Noord-Afrika.
We kunnen er zeker van zijn dat die zon echt gaat meemaken, dat het terrorisme van onze dagen, ooit zal  verdwijnen. Hoe dat moet, weten we nu wel: zorg voor onderwijs, meer vrijheid en voldoende eten (en dat zeker ook voor de vrouwen). En veel slechte dingen verdwijnen,  als sneeuw voor de zon…
Dus ga zitten op uw plaatsje in de zon, en laat deze gedachte van hoop op u inwerken. De mensheid zal het echt lukken om ook deze terreur uit te bannen. Het is niet iets dat is aangeboren of dat kleeft aan een bepaalde etnische groep of huidskleur. En wie wil er overigens geen mooie bruine kleur?
Dus kop op, hoop gloort er weer als altijd: kijk naar die zon en glimlach.

, 15 april 2012.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten