woensdag 12 februari 2020
IS BELGIË SCHIZOFREEN?
Mijn bedje stond in Beek (L) en dat was niet ver van de Belgische grens. In mijn studententijd werden Limburgers soms "Belgen die wat Duits-achtig spreken" genoemd.
In mijn Limburgse jaren gingen we vaak in België stappen en vonden we de Luikse keuken nogal lekker. Het land kwam wat rommelig over en zeker niet bazig. Dus was Brussel als Europese hoofdstad kiezen best logisch.
België is zowel Vlaams als Nederlands en zelfs in het oosten wat Duits. Ooit waren Vlaanderen en Nederland samen "les Pays-Bas" , de Lage Landen dus.
In België kon je nogal wat rare dingen meemaken en soms leek het of er geen échte overheid bestond: een soort El Dorado. En wij vonden de Belgische keuken eigenlijk ook beter dan de Franse..
Mijn grootvader (van vaderskant) werkte voor de Belgische PTT in Brussel en mede daardoor was mijn grootmoeder Pisters de kantoorhoudster van de PTT in de Heerlijkheid Ulestraten, waar mijn wortels liggen.
U merkt het : ik ben "een verstokte België-fan" en eigenlijk geen échte Nederlander van hart... De Fransen zorgden er voor dat België er kwam en dat het wat arrogante Vlaamse Land werd getemd. Dat na de 17e eeuw, -toen La France en Les Pays-Bas", de grote Europese zeemachten waren.
Ja, "La Guerre de Hollande" die 6 jaren duurde rond 1875, is voor mij een begrip gebleven tot op vandaag. Net als België: wat eigenzinnig, wat rommelig, maar o zo charmant!
We werden wel spottend "gypsies" genoemd vanwege onze ca 25 verhuizingen.. In Limburg heette deze nomaden in hun woonwagens "zigeuners". Overigens hebben de gypsies niets van doen met Egypte, wat ook werd gedacht.
: Hoe dan ook wij voelden ons op vele plekken thuis en hebben vrienden van zeer diverse komaf , waarvan er vele een halve eeuw jonger zijn.
Ik besluit met te erkennen dat ik een ouder romanticus ben die vooral naar het humanitaire zocht en die dat bij vele vond. Daarom stal ook Marseille een duidelijke plek in ons hart, want deze stad is eigenlijk niet echt "te classificeren" zoals wij dat zelf zijn....
Nu we naar de 80 gaan vragen we vaker aan elkaar waar we "spijt van kregen"... en dan is het opmerkelijk dat we niets vinden! Het betekent voor alles dat we "bij elkaar veel vonden"...
Ik geloof dat het Adenauer was die een journalist antwoordde dat hij "zich voor alles, ein Europäer voelde en zoiets voelde ik ook, waar ik ook was. Kleinzoon Ward is ook gek op reizen en voelt zich ook op vele plekken thuis, van Afrika tot in Ulft..
Nee, België is niks schizofreen maar wel nogal "anders"...
Leon de Marsilho, maart 2020
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Mooi verhaal Leon, hoe ouder, hoe meer om op terug te kijken. Prachtig als dat zonder (al te veel) spijt kan. Geniet nog veel en lang! Charles
BeantwoordenVerwijderen