De tijden zijn onzeker, onze welvaart krimpt, de schuldenlast van overheid, bedrijven en particulieren is enorm en onze kleinkinderen zullen weinig moois erven. In zo'n tijd groeit de frustratie en is de teleurstelling enorm.
Dat vereist, psychologisch gezien, een duidelijke zondebok: in het Frans "un bouc missionaire" want iemand moest daarvoor natuurlijk op het schavot.
Deze ontwikkelingen zagen we vaker en ene Hitler wist wel raad met de schuldvraag. Hij wist dat "de joden" zich altijd moesten laten welgevallen, dat zij dat waren! De joden waren in een overwegend katholiek Frankrijk (La France heette niet voor niets "la fille de l'église catholique)) de enige concurrende religie voor de protestanten er kwamen...
Joden werden verplicht zich te "bekeren", maar hielden in het geheim hun godsdienst in leven. Daarom kregen ze als "bijnaam" , les marranes en dat betekent niks minder dan "de varkens".
In de Cathedraal van Carpentras bestaat nog steeds een kleine zij-ingang, die "La Porte des Marranes" heet. Door deze poort moesten de bekeerde joden de katholieke kerk binnen.. want men vertrouwde ze voor geen cent.
Diep onder de grond in een huis in Carpentras, was een toegang tot de kleine rivier die onder dat huis liep. Daar kon je een keer per jaar gaan kijken, ook naar wat "le mikvé" heette. Dat was de naam voor het bad voor joodse vrouwen, die daar in gingen na hun menstruatie. Ik was er ooit en voelde de diepe schaamte en het verdriet in de internationale bezoekersgroep.
In Carpentras was een der oudste synagoges van La France (die van Cavaillon was de mooiste!) en die stond vroeger in het enorm hoge ghetto: Men most vanwege uitbreidingsverbod ooit wel 10 etages hoog bouwen om de groeiende groep te huisvesten. Omdat men rommelig opbouwde stortte dat enkele keren in wat doden kostte...
Eens per 5 jaar kwamen afstammelingen van die ongelukkige joden uit de hele wereld daar een bezoek brengen aan het ghetto van hun voorouders. Ik sprak er met afstammelingen uit de hele wereld en dan voelde je dat diepe verdriet en wantrouwen van de nazaten nog steeds..
Overigens had Rome het oudste ghetto en men vertelde dat de Paus dat in stand hield om "te demonstreren wat gebeurt met afvalligen".. De Kerk van Rome verdroeg geen concurrentie ..
Ik interesseerde me altijd al voor de geschiedenis van de joden in de wereld: Immers die illustreerde hoe het ook in religies toeging met concurrerende geloven!
In Frankrijk ontdekte ik de "|oude naam" van de mijn grootmoeder van vaders kant, die Pisters heette. Die komt van "Pfistero in het Portugees" en dat betekent "bakker".
In Stein woonde neven van mijn vader die ook Pisters heetten en zij waren vanouds transporteurs. Zij verhuisden ons in mijn jeugd en ik weet nog goed dat ze er ook wat "mediterraan" uit zagen. Ik had ook een oom Anton, die bij de eerste zonnestralen meteen bruinde, door het huidpigment van de voorouders..
Oma Speetjens (geboren Pisters) runde in Ulestraten het kleine postkantoortje, opa haar man runde de fietsenwinkel annex de handel in huishoudelijke apparaten van het merk Philips..
Overigens komt "Speetjens" van de oude naam Spetiens en een voorvader werd ooit opgehangen op verdenking van "lid van de gevreesde bokkenrijders" te zijn geweest. Een oudere neef kocht een oude carré-boerderij die dichtbij de plek van het oude galgenveld lag. Hij nam me ooit mee naar de weiden achter zijn huis en vertelde me dat "voorvader Peter Spetiëns" daar ooit was opgehangen.
Ik heb altijd respect getoond voor mensen die hun familiegeschiedenis willen kennen ook al kan die ook "controversieel" zijn. Hij schreef een fraai boek over onze familie-historie en nog een over Sint Maarten, waar hij ooit notaris was. Dat is het enige boek over dit eiland en ik lees het nog regelmatig.. Sint Maarten is half Frans en half Nederlands en dat verklaart ook waarom ik al 25 jaar in La France woon (grapje)..
Mijn kleinkinderen Ward en Zoe zei ik altijd: "Weet waar je vandaan komt en schaam je nooit voor je wortels". Kennis daarvan maakt je ook voorzichtig in het beoordelen van historische wederwaardigheden..
Mogelijk heb ik het gedroomd, maar ik ken ook een verhaal over een neef, die ooit met ene Fidel Castro zou hebben gesproken. Het onderwerp zou zijn geweest om.. van Cuba + St.Maarten, een soort van "vrijhandels-zone te maken".. Ook hoorde ik ooit dat de archieven van de bekende Eindhovense familie Philips in WOII werden veilig gesteld op Sint Maarten : bij een notaris aldaar".. (geen grapje!).
Zo nu weet u ook hoe ik kom op mijn "tweede naam": Leon de Marsilho. Die herinnert mij ook aan wat een deel van onze familie-historie is.
Op dit soort verhalen kom ik altijd als ik denk aan "mijn familie-geschiedenis" en ik hoop dat er ooit nog meer gevonden wordt. Hoe dan ook: ik heb begrepen dat je een erfenis altijd enkel "beneficiair moet accepteren".. Want anders kun je wel eens tegen oude schulden oplopen en dat kan erg tegenvallen.. Waarvan acte!
Leon de Marsilho, juni 2020
,
