De Fransen waren van 1946 tot 1954 ook de baas in Indochina (nu Vietnam). Laos en Cambodja.
Een buurman (nu, hier) werkte bij het Franse leger in Algerije en in Vietnam als vrachtauto-chauffeur. Als je de Franse zijde koos in Algerije, was je daarna verplicht daar te vertrekken..
Net als Nederland de Ambonezen had (om diezelfde redenen), hadden de Fransen "de harki's". Beide gevolgen van een koloniaal verleden.
Nederland moest (van de VS!) in 1948 vertrekken uit Indonesië, anders stopte men de Marshall-hulp Vele Indonesiërs moesten toen naar het "ex-moederland in Europa".
Op de TH in Eindhoven werkten rond de 60-er jaren (toen studeerde ik er) diverse wetenschappers, die eerder bij de Universiteit van Djakarta dienst deden. Met een van hen werden we bevriend: we kwamen hem in Mormoiron tegen. Zijn vrouw was/is een Nederlandse: haar vader werkte in Indonesië bij het grote Banka Billiton. Zo kregen we in La France vrienden... uit de laatste Nederlandse kolonie...
Deze vrienden noemden hun huis in Mormoiron "Bandoeng": want er tegenover lag een heuvel die deze plek sterk deed lijken op hun geboortegrond.. Ik wist wat "de vrede van Bandoeng" was en wist ook dat de Fransen "Bandoeng" goed herkenden.. Dus hebben wij hun meteen dat verassende verhaal verteld ...
Nederland was op één na laatste Europese koloniaal (tot 1948). Maar de Fransen de allerlaatste: namelijk tot 1962 in Algerije. De Gaulle wilde eigenlijk niet weg en kreeg zelfs te maken met een opstand onder een paar stoute generaals (o.m. Salan en ene Le Pen). Maar onder grote druk moest hij weg, met grote tegenzin,
Om ons heen in Marseille kennen we diverse ex-Algerijnen : de (klein)kinderen van de koloniale periode. Zo kom je ook hier , af en toe, een litteken tegen van een bewogen tijd.. Onze buurman voelde dat de oude pijn weg was en kon (recent) zijn overleden eega in alle rust doen bijzetten in het familiegraf in Zuid-Algerije..
Natuurlijk zijn wij slechts nazaten van kolonialen en hebben er persoonlijk geen deel aan gehad. Maar er zijn momenten waarop het goed is dat je óók de historie van je ouders kent.. Dat voorkomt pijnlijke ontdekkingen.. En zelfs tot in Z-Frankrijk blijkt dat nu nuttig te zijn..
Onder kolonialen is de wereld nog kleiner, dan deze voor niet-kolonialen is..
Ik besluit met: "kolonialen zijn eigenlijk een nogal brutaal soort immigranten". Nu in La France (aangevuurd door Marine Le Pen), het immigratiedebat weer op volle toeren gaat draaien, is nuttig om je dat goed te realiseren.
Een buurman en vriend (uit Mormoiron) was een echte "pied-noir" en kreeg die bijnaam omdat hij een nazaat was van die generaals die onder geen beding uit Algerije wilden vertrekken.. Want zijn familie woonde er al heel lang en had er al haar bezit.....
Net als die vele zwarte collega's uit Afrika van nu, zijn wij hier "ook immigranten".. Omdat EU er nog is, zijn wij speciale, beschermde immigranten. Dat is het grote verschil met die vele gekleurde lotgenoten en vanwege Marine denk ik daar nu vaker over na..
Zo komen we ook hier overal het koloniale leven van onze voorouders tegen. En we begrijpen dat gevoel van die vele gekleurde Afrikaanse immigranten hier best..
Een bekend Nederlands gezegde (van de oude vader Cats) luidt: "Het kan verkeren" en dat heeft zijn betekenis niet verloren.. Daarom bewaar ik mijn Carte de Séjour (die ons recht op hier wonen aantoont), bij mijn Nederlandse paspoort....
De Franse overheid zei me "dat ik die Carte de Séjour niet hoef te hebben, al mag ik die wel vragen en hebben". Maar zonder dat document, heb ik geen enkel bewijs dat ik... "in Frankrijk woon"! Want alleen daarop staat mijn Franse adres in Marseille....
Ik was nerveus, toen ik begin 2019 in Nederland mijn paspoort (en Carte de Séjour) verloor, bij het instappen in het vliegtuig naar La France.. Gelukkig werd alles gevonden en kreeg ik e.e.a. van de Franse Douane terug. Intussen had ik een nieuw paspoort verkregen: via de snelle procedure in Maastricht. Dus heb ik nu twee geldige Nederlandse paspoorten, wat ik geen overbodige luxe meer vind..
Leon de Marsilho, oktober 2019
Geen opmerkingen:
Een reactie posten