KLEIN “ALLEDAAGS-VERSLAGJE” VAN MP2013 (Marseille Culturele Hoofdstad van Europa 2013)

De opening op 12 + 13 januari j.l. was een oorverdovend succes, dat is u al uitgebreid gemeld. Zij die dachten dat het daarna wat slapjes zou gaan worden zo midden in de winter kregen (Dieu soit beni) volkomen ongelijk. De zeer ruime Vieux Port trekt dagelijks stromen publiek: gewone Marseillanen maar ook met allerlei apparaten en papieren gewapende vreemdelingen. Waarvan de meesten van verder dan Aix komen: dan ben je “étranger” hier. Wat werd gehoopt lukt: de opgeknapte Vieux Port is het echte ontmoetings- en flaneercentrum van de stad geworden. Aan “de ombrière” (schaduwdak?),  wordt nog gewerkt. Geloof het of niet maar de beroemde architect koos voor een spiegeldak; dus als je omhoog kijkt zie je van alles flink verdraaid boven je en zelfs jezelf in een wat verrassende positie. Hij is gemaakt om te voorkomen dat die arme toeristen verbranden in onze beruchte mix van volle zon en mistral. De brommende klachtenstroom van de restaurateurs in de VP die tijdens het vele werk een “mauvais chiffre d’affires” opliepen (zeggen ze..) is opgedroogd. Eindelijk snappen ze dat aanpassen klanten oplevert. En hij die nu nog geen extra-klanten uit deze grote stroom dorstigen haalt, kan beter zijn pensioen gaan nemen.

Maar dan de Boulevard du Littoral met zijn uiterst fraaie nieuw- en oudbouw! Vooral in het weekend (maar ook op gewone dagen als ik er fiets) zie je drommen mensen zich vergapen aan alle moois en spectaculairs. Buiten maar ook in J1 de grote havenhangar met zijn vele verrassende activiteiten; van exposities tot leren foto’s en grafiek maken. Of luisteren naar de gratis concerten van muziek van rond de Mare Nostrum. Het valt op dat mensen prettig verrast zijn tot licht sprakeloos: is dit dat wat dubieuze Marseille? Pas possible!

Wij hebben wel vijf gidsen vol met theater, muziek, exposities en lezingen die we dagelijks raadplegen. Ook op de sites staat nog veel extra’s.

Het culturele jaar loopt en dat is geen loze kreet: hier wordt je blij moe en wat ouder nu. De ploeg die het Mediterrannée project ooit in kaart zette, doordrukte en kreeg gefinancierd, mag nu terecht trots zijn. Want de combinatie van de gigantische stadsvernieuwing én cultuurhoofdstad is in een woord: une trouvaille! Wanneer zien we u hier om dat ook te beleven? De TGV zet u op de stoep (vanuit Brussel) in 5,5 uur en Ryanair doet het vanuit Eindhoven in 1,5 uur…  En als u wat handig friemelt in het reisaanbod betaalt u echt niet te veel. Dus er is geen enkele smoes meer over. À bientôt dus! 

ALLEDAAGS UIT MARSEILLE EN DE MIDI KENT U DE DIVERSE TYPEN SDF’S?

SDF is iemand zonder dak boven zijn hoofd (Sans Domicile Fixe dus) en daar zijn er enkele duizenden van in Marseille. Die nu vaak 's nachts wel onderdak krijgen: als ze willen. Ik fietste op een zonnige winterzondag langs een SDF gezeten op een muurtje met al zijn bagage om zich heen. In de zon en intensief lezend in een dik boek… Zijn memoires misschien?

SDF et son chien (SDF-ESC)

SDF-O

Je ziet ze vaker met een boek viel me op: het is voor mij het type SDF-AV (avec Livre). Ik zag er nog geen met E-book, wel met PC… Veel vaker zie ik SDF’s van het type AB dus Avec Bouteille. Dat is vaak bier, maar nog vaker wijn wat logisch is voor een Franse SDF natuurlijk.  Natuurlijk bestaat ook de SDF-ABV die beide doet lezen en drinken… En nu zoek ik naar de SDF-ABS dus met een moderne winkelkar die slipvast is. Omdat het hier zelden glad is zal ik daarvoor naar Parijs moeten, vrees ik. SDF’s van het type P (portable) en MX (walkman) zijn al zo gewoon dat we er al niet meer van opkijken. Het wachten is op de SDF-O (ordinateur) en T (tablet) en waarom ook niet op de SDF-TNT (Television Numerique Terrestre) dus eentje die digitale TV kijkt..

Niemand moet opkijken als het zover komt dat SDF’s een winkelwagentje vol elektronica voortduwen met een zonnepaneel er aan. En die dopen we dan dus SDF-NV (Numerique et Vert)… Tja, niets staat stil, alles stroomt. Ook bij SDF’s.. 

LES PARAPLUIES DE MARSEILLE

Paraplu’s hebben we hier gelukkig niet vaak nodig. Maar als het drupt zie je dan ook meteen dat een Marseillaan niet echt in een paraplu investeert. Want niet zelden gaat druppelen samen met wind en daar kunnen low-cost paraplu’s niks mee. Het omklappen bij het om de hoek komen is dan ook niet van de lucht en dat dit vaker voorkomt zie je nog dagen na slecht weertje aan de dozijnen plu’s die geheel geruïneerd op de straat liggen. Want opruimen én slecht weer tegelijk dat is teveel gevraagd hier. Er is ook ruim botsingsgevaar op natte dagen: de klassieker dus, twee parapludragers klappen op elkaar… Dat levert nieuw vocabulaire  in het plat Marseillaans op en is prima voor de economische groei natuurlijk. Zo’n paraplu is wel gemakkelijk als je zo’n half gare automobilist nat spettert die tekort langs je rijdt: een mep met de plu is dan een teken van duidelijke afkeuring. Je moet wel hopen dat de chauffeur dan niet van de RTM is..

Door het Gare Saint Charles lopen met veel regen is in het oude gedeelte zeer gevaarlijk: de marmeren tegelvloer wordt dan spekglad, door al die gaatjes in het dak van 150 jaar oud. De SNCF zet er meestal plastic pionnetjes bij met opschriften… Attention ça glisse!, en zo..

U begrijpt het wij kunnen echt niks met regen, dat is een uiterst kwalijke verstoring van ons dagelijkse gedoe. En die ene keer per jaar met westerstorm als de Vieux Port door opstuwing  van zeewater deels blank staat is, dat is dan ook iets dat hier tot grote protesten leidt bij de mairie en zelfs bij het ministerie. Want dat komt in de buurt van zeer grove nalatigheid. Wij Fransen, echte of residenten, kunnen echt niet tegen overheden die ons gewoon laten zitten: daar betalen we echt niet die hoge belastingen voor! Alors compris?

MARSEILLE KRIJGT TWEE NAVETTES!

Navettes de Marseille

Een havenstad die zichzelf respecteert moet natuurlijk niet één pontje hebben (onze elektrische die de Vieux Port over vaart), maar liefst nog een. En die komt er; hij gaat de fraaie oversteek maken van de Place de la Fraternité (V.P) naar het aanlegsteiger van het museum MUCEM. De laatste is de opgelapte, stokoude “Cesar” die jarenlang de gewone oversteek deed in de haven. Hij is dus ook gewoon “thermique”; dus met een plofmotor.  Het besluit hiertoe plus het voornemen om de diensten in het weekeinde (of mogelijk alle dagen?) en zelfs ook 's avonds aan te gaan bieden, veroorzaakte een lichte aardbeving in de gemeentelijke organisatie! Nieuw personeel, een elektrische boot (die nu vaker moet worden opgeladen) en god weet nog wat moet er nu geregeld worden. De aankondiging stond bol van moeilijke taal…

Maar het wordt, zowel voor de Marseillanen als “les étrangers” (de toeristen) een “merveille”. Want dat is zeker als je weet hoe het museum Mucem en de Vieux Port er vanuit zee uit zien.. De stad gaat nu echt in volle concurrentie met Parijs en daar moet men nu echt gaan oppassen. Marseille nu op naar de 8 miljoen bezoekers per jaar als basis en nu vanwege MP2013 zelfs naar 10 miljoen. Alors, on y va!