Ik liep op 14 juli vroeg door Marseille en bedacht dat er op de wereld iets van 202 naties bestaan. Dat betekent dat er op twee van de drie dagen in een land het nationale feest ergens aan de orde is.
Wie dacht dat Europa uit zou groeien tot een supernatie ontdekt dat eerder het omgekeerde gebeurt. "America first" roept Trump en Le Pen heeft het over "Les francais d'abord".
Dit alles maakt in Marseille weinig indruk. Hier en in Parijs vochten de liefhebbers van Afrikaans voetbal in het kader van CAN (Championnat Afrique du Nord) wat toont dat het nationalisme daar ook springlevend is, én dat Europa geen nieuw vaderland werd voor alle immigranten. Of moet je concluderen dat "identiteit" weer springlevend is geworden?
De ochtend na 14 juli hoorden we van de rellen en vernielingen op de "Champs in Parijs" : er werden 250 mensen aangehouden. De Gele Hesjes bleken ook retour en dat belooft weinig leuks.. Overigens, (ik moet het even kwijt) , in Marseille was er ook wat gedruis, maar hier slaat men niks kapot voor de lol, dat laten we over aan Parijs.. Tot veler verbazing zagen we toch fraai vuurwerk, want de onberekenbare Mistral ging later op de avond helemaal plat. De Heer was weer even mét Marseille..
Als je hier om je heen kijkt tonen de huidskleuren dat grote steden melting-pots werden van vele naties. Vroeger liepen hier geen metro en trams op 14 juli, maar nu reed alles.. "tot vanavond 18.00 uur", zo zei me de buschauffeur. Pas bij het knallende vuurwerk werd het echt even nationale feestdag, dat werd uiteindelijk NIET geannuleerd, want de forse Mistral ging liggen.
Marseille heeft goed door dat meer dan de helft van haar bevolking geen Franse wortels heeft. Mogelijk is dat in Amsterdam en elders ook zo. De VN in New York deden hun werk prima maar als het er op aankomt voelen mensen hun wortels weer en zijn blij met hun "identiteit".
De facto is onze wereld opener geworden dan ooit tevoren: we werken bij alles samen. We eten elkaars voedsel en reizen veel: op vandaag zijn er ca. 70 miljoen mensen (10%) op reis buiten het eigen land.
Tijden van internationale laag-conjunctuur remmen het proces van toenadering even, maar dat betekent nog geen trendwijziging..
Je hoopt dat deze ontwikkeling oorlogen tussen naties, -zoals die moordende veldslagen tussen Frankrijk en Duitsland (nu pas 73 jaar geleden)-, onmogelijk heeft gemaakt.
Gisteravond luisterden we naar de 9e van Beethoven" waarin het koor zong "Alle Menschen werden Brüder" en de dirigent was Aziatisch van uiterlijk net als de tenor. Het klonk prima en we sliepen gerust in..
Is de grootste verdienste van onze generatie dat de grote oorlogen tot het verleden behoren? Wel dat zou een immense prestatie zijn. Een van mijn opa's maakte drie wereldoorlogen mee, déze opa beleefde maar drie jaar van WO II..
Laten we hopen dat de sterk ontwikkelende belangstelling voor de ruimte niet zal leiden tot nieuwe grote conflicten. Maar de ontdekking van zeldzame en zeer interessante grondstoffen op de Maan en Mars (en zelfs op meteorieten) waarschuwen ons voor teveel optimisme..
De evolutie schrijdt voort, maar of de tijden van vrede tussen alle naties zijn aangebroken moet helaas worden betwijfeld. Een nieuwe strijd om hegemonie in de ruimte lijkt nabij. En dat bedoelt die Trump natuurlijk met zijn "America First"..
Leon de Marsilho, juli 2019
.
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten