De facteur was in Frankrijk
een echte baan met hoog
aanzien. Deze mens was meer dan een
brieventransporteur, hij was de administratieve adviseur van het gemene volk en
bracht ook niet zelden de baguettes mee voor oudere ver weg wonende
dorpelingen! In de bergen waren er facteurs die te voet en met rugzak enkele
dagen op pad gingen met de brieven voor de hoog wonenden… La Poste stond voor
niets en dat meer dan een dikke eeuw. Maar de moderniteit sloopte haar hier en
overal
ter wereld. En zo begon een enorme kaalslag in een stokoud prestigieus
beroep…
Maar, “werd desondanks toch
weer de oude” zegt de baas, die haar na 20 jaar “ombouwen” nu verlaat om zijn
pensioen te nemen. Hij herinnert zich, met pijn, zeker de zelfmoorden sinds
2008. Toen de grote ommezwaai begon in het oeroude bedrijf dat zelden een
crisis of grote verandering kende. Bailly, zo heet hij-, was voor deze job de
baas van de RATP (Ile de France), ook al zo’n sociaal woelwater. Grote ombouw werd
zijn specialiteit.
Hij zegt dat de 11 jaar een
grote verandering opleverden en ook een veel professionelere organisatie met
een totaal andere logistiek. Die nu een der modernste van Europa is en dat
zonder hele grote sociale onrust.. La Poste is op pakjesgebied nu zelfs nr. 4
ter wereld en ook de 5e bank in
Frankrijk (La Banque Postale heet
ze). Het bedrijf kent nu nog 267.000 medewerkers maar zo’n 49.000 minder dan 8
jaar geleden. Het is daarmee nog steeds een der grootste bedrijven van het
land, met de staat als aandeelhouder. Bailly diende in zijn tijd “onder” vier
ministers en hij acht de vakbonden best “verstandiger” dan vroeger... “Het
begrip voor de verandering is nu veel groter”, maar, “de mentaliteit moet nog
echt verder om”, denkt hij. Men heeft nu vooral goed door dat de hele service
veel individueler moet zijn en minder “standaard” kan blijven dan het vroeger
was.
Nu nog een punt van terechte
trots: er werd niemand gedwongen ontslagen van die 50.000! , Ze gingen allemaal
langs de weg van natuurlijk (en soms wat gepousseerd) , verloop… Een waar
unicum in deze wereld! Dat weten we van de grote klappen bij de Nederlandse en
de Duitse Post..
En wat wij nu merken van de
nieuwe La Poste? Eigenlijk weinig echt nieuws, al is de statige facteur nu een
jeugdige zonder veel poespas of een haastige huisvrouw. Ze doen nu echt brieven
in de bussen en “weg wezen”… En dat we onze “verre post”, zoals de
tijdschriften uit het parijse, nog steeds
trouw zeker één dag te laat krijgen,
dat heeft zelfs Bailly niet kunnen veranderen. En zo af en toe moeten we bij La
Banque Postale ook wel eens expliciet herinneren aan die klantgerichtheid. Die
in een fraai “tract” is verwoord dat overal aan de muur hangt… Maar dat is dus
het veranderingsproject voor de volgende eeuw…. Onder een andere Bailly.
Zoekt u als toerist dus ooit die oude facteur in uw favoriete dorpje, dan
weet: hij/zij ís niet meer. Maar verjaagd door de moderniteit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten