De situatie in La France
Al
jaren werken er commissies op het gebied van euthanasie en diverse vraagstukken
op het gebied van de biotechnologie, zoals de te trekken grenzen bij de
manipulatie van menselijke embryo’s. In een land als China ( en in andere),
zijn de meeste van deze “vraagstukken” niet het minste punt van discussie en is
er al een bestaande commerciële praktijk in de biotechnologie. Die
internationaal zijn diensten aanbiedt tegen forse honoraria. De kloof tussen de
landen op dit gebied wordt razendsnel groter…
Wat denkt de wetenschappelijke
wereld ervan?
Hoe
moet een wetenschapper die dagelijks over grenzen
kijkt en steeds nieuwe
mogelijkheden ziet zich nu opstellen? Ene Étienne-Émile Baulieu, die al 50 jaar
in de wetenschap werkt en die vele grensverleggende zaken van dichtbij meemaakte,
zegt dat hij niet zomaar wat onderzoek pleegde. Maar zich steeds richtte op
zaken die “de maatschappelijke evolutie met zich mee brachten…”. Hij zegt dus ook dat hij, in principe, tegen geen enkele vooruitgang is. Neem nu de
PMA (draagmoederschap) waarover nu zo veel te doen is. Sinds de uitvinding van
de contraceptieve pil is er een ander totaal tijdperk ingetreden. We weten
zelfs niet meer dat ene Pincus die pil ontdekte; wat pas gebeurde in de 50-er
jaren. De “automatische” gevolgen van seksuele relaties waren toen voorbij. De
automatische reproductie werd vervangen door de echte kinderwens en elke vrouw
kon haar zwangerschap reguleren. Gek genoeg leverde de ontdekking van de “morning-after-pil”,
veel meer discussie op dan er rond de pil waren. En ondanks vele pogingen om
het anders te doen zien , bleef dit medicament lang “de abortuspil”, in de volksmond. Bij adoptie is eigenlijk het
enige verschil met draagmoederschap, dat de vrouw die het kind opvoedt niet
de
vrouw is die het droeg. Draagmoederschap is dus eigenlijk hetzelfde; enkel het “georganiseerde”
ontbreekt. Dus is hier spreken over commercieel moederschap en “kinderen
bestellen” veelal nogal ongepast.
Een
kind “maken” buiten het vrouwelijke lichaam is voorlopig nogal moeilijk, maar
zeker niet uitgesloten. En wie zal durven beweren dat het niet uit de
vrouwenschoot voortkomen later psychologisch schadelijk zal zijn? En dat dit ook
het toebehoren aan voorouders en een familie ooit zal gaan belemmeren is, ook
een vooralsnog ongegronde bewering.
Want
behoren tot een familie is van belang, dat roots-idee is echt geen onzin. Al is eigenlijk
wat morgen gebeurt, voor elk mens, veel belangrijker dan wat in het verleden
plaatsvond…
De rol van de religie en de
geschiedenis
Het
denken dat al wat nieuw is “dus” slecht zou zijn voor de mens, is vaak een
overblijfsel van ons religieuze verleden. Toen de morele autoriteit ons ook nog
echt kon straffen… Het lijkt er ook soms bij wetenschappers wel eens op dat
iemand vanwege een soort “onbewuste blokkering” een verkeerde weg kiest in zijn
onderzoek. Ook al door die onbewuste remmingen.
Neem
ook die discussies over wanneer een embryo als een mens moet worden gezien: ze zijn meestal onnavolgbaar. Het antwoord is
afhankelijk van de religie die er over spreekt.. Terwijl het punt één toch een
zaak is van maatschappelijke aard en zeker van de ouders. Als twee mensen
besluiten een kind te willen, dan is er het begin van een nieuwe wezen. Deze
wens tot een afstammeling uit liefde voor elkaar is eigenlijk belangrijker dan
al het andere…
Geloven
in een hiernamaals blijkt ook steeds lastiger te zijn, zolang je niet begrijpt
waarom je er eigenlijk bent. Waarom blijft de eerste de beste steen langer op
aarde dan de mens? Voor een wetenschapper is dat het ergste: het niet kunnen
begrijpen hoe het echt zit! Dat is voor hen onverdraaglijk.
De
wetenschap kan ook niet verklaren waarom die vooruitgang er al vele eeuwen en
ook “niet rembaar” lijkt. Ondanks de enorme toename van die wetenschap zelf
snappen we nu nog nauwelijks iets van de menselijke hersens. Wat eigenlijk ook nogal
buitengewoon is.
Het
ouder worden van de menselijke hersens is waarschijnlijk al over 10 jaar te
voorkomen. Dus dat negatief denken om heel oud te worden: zoiets als 120 jaar
of zo, zal dus echt moeten veranderen. Zou men daarom ook te weinig geld geven
aan het Alzheimeronderzoek? Want de kans om het te krijgen is echt een op drie, na je 85e jaar!
Als er slechts 100.000 mensen zouden zijn die daar jaarlijks10 euro aan zouden
geven, zou men veel sneller kunnen verder
komen.
De
overheid heeft meestal meer geld over voor het nú dan voor mórgen. Een trottoir
repareren levert meteen veel meer op, dan een onderzoeker geld geven voor dingen
van “overmorgen. De mensen lijken ook wel uitgeblust”… Maar waarom zou er nu,
zelfs na driehonderd jaar vooruitgang, niet nog veel meer geld voor wetenschap kunnen
komen?
Wetenschap, ethiek en ideologie…
Vrijheid
(Liberté) en broederschap (Fraternité), zijn zaken die best ook tellen in de
wetenschap. Maar met die “gelijkheid, die “égalité”, zit het best
lastig. Want die is strijdig met de wetenschappelijke werkwijze en opvattingen.
Wie een goed voorbeeld zoekt wat betreft moed om “alles aan de orde te durven stellen”, moet eens bij good old
Shakespeare te rade gaan. Die durfde dat echt in zijn dagen! Hij was op dit
punt een waar fenomeen.
Maar,
als je dan leest wat ene prof. George Church ons “belooft”, dan schrik je toch echt wel even. Er staat ons,
beweert hij, nog enorm veel te wachten.
Deze Church was vanaf 1980 in Boston dé autoriteit van het toen nieuwe
DNA-onderzoek; dat vele toen al “utopisch” noemden. En nu legt hij de wereld
uit dat het mogelijk zal zijn om de Neanderthaler mens van 30.000 jaar geleden
terug te “her-scheppen”. Dit sloeg in als een enorme ketterij en andere vinden
dat zoiets nergens toe zou dienen.
Church
zegt ook dat onze voorvaderen zich ooit helemaal geen raad wisten met epidemieën
en met de ontregelingen van het klimaat. Hij waarschuwt ons ook tegen een “tekort
aan diversiteit”, dus voor een “monocultuur”. Monocultuur is, -dat weten
biologen-, vaker oorzaak geweest van uitsterven van soorten dieren en zelfs van
groepen mensen en hele volken. En, door de Neanderthaler weer te “herscheppen”,
zouden we daar iets effectiefs tegen kunnen ondernemen. Dat is echt zijn idee.
Natuurlijk zouden we er dan wel meerdere moeten hebben, die ook hun identiteit zouden
moeten kunnen ontwikkelen. Dus zou er een nieuwe neo-neanderthaler-cultuur moeten
komen, die dus ook een
nieuwe politieke groep zou kunnen opleveren… Dat is nog
eens wat anders dan “de wolf en de beer weer uitzetten” in streken waar die was
verdwenen!
Want,
zegt hij, als we wat bruikbaar DNA-materiaal van de Australisch pre-neanderthalers
zouden vinden (van 2 miljoen jaren geleden); dan kan dat echt. Immers DNA kan
wel een miljoen jaar “bruikbaar” blijven. En dat zou je dus zelfs kunnen vinden
op fossiele botten.
Dat
DNA moeten we dan, volgens de synthetische biologie, in tienduizend “stukjes” afbreken en weer
synthetiseren. En dan in een stamcel planten. Dat moeten we dan vele malen
herhalen, om dichtbij die Neanderthaler te komen. En die cellen moeten dan weer
in een baarmoeder worden voldragen tot een “nieuwe mens” (eentje van heel
vroeger). Of we doen die cel in de uterus van een chimpansee en beginnen dat herscheppen
dus nog wat verder terug…
Zo
kunnen we bestuderen hoe onze eigen ontstaansgeschiedenis is verlopen… We
brengen dan eigenlijk ónze evolutie op een weg, die door toeval etc. nog niet eerder
werd gegaan en die ons dus nu grote (ook positieve) verassingen zou kunnen doen
beleven…
Ziehier
“de droom” van een 58-jarige pionier van de synthetische biologie, Die hij uitte
in zijn boek: “Regenesis. Hoe de biologische synthese de natuur en onszelf zal
doen heruitvinden”.
Een
wat extreme droom?
Nou
om ons eens echt te wijzen op wat “zijn vak” kán gaan brengen is dit idee eigenlijk
een prima voorbeeld. De mens kan de schepping dus zo maar “overdoen”, wat die creationisten
toch de schrik van hun leven moet bezorgen. En zelfs “de evolutionaire” onder
ons, wat stil doet worden. Die weg van enkele miljoenen jaren, die begon bij de
eerste geëvolueerde aap, dus gewoon nog eens “overdoen”. “Jules Verne revisited”
en dat dan in een echte moderne jas!
Dus
wat Church betreft: “Die Neanderthaler
mens? Wel die kan er morgen weer zijn!”
In
zijn boek staat natuurlijk nog veel meer interessants. Zoals dat alle
informatie die op de wereld bestaat, kan worden opgeslagen in niet meer dan 4
gram DNA. Het lukte namelijk zijn groep onderzoekers om 700 tera-octets aan
info in één mm2 DNA te stoppen. Zelfs het bewaren daarvan is op bijzonder
veilige manier mogelijk. Leg het maar gewoon ergens neer, in de woestijn of een
bos; en 400.000 jaren later is het gewoon nog “bruikbaar”. Zijn onderzoeksgroep
“schreef” ook al met een printer DNA-fragmenten op een glasoppervlak door de normale binaire 0 en 1 codering om te
zetten in nucleotiden-reeksen (gecomponeerd uit vier elementen (adenine, thymine,
cytosine en guanine). Daaraan werd vervolgens een code aan toe gevoegd. En toen
kon die info ook worden teruggelezen met behulp van een DNA-analyse-apparaat en
een computer!
En,
voegt hij hier nog, wat provocatief, aan toe: die Neanderthaler had een veel
grotere schedel dan wij hebben en was mogelijk ook veel intelligenter dan wij
nu zijn… Suggestief zat, deze opmerking.
Een bescheiden epiloogje
Wie
lang op de aardkloot blijft maakt veel mee. Omdat we er steeds langer blijven
én het ontwikkelingstempo enorm is versneld, wordt die stroom van veranderingen
een soort van “kletterende waterval”. Waardoor ons veranderingsvermogen, onze
souplesse en ook ons incasseringsvermogen/tolerantie niet weinig worden
beproefd.
Maar
er is ook een factor waarover men zelden iets hoort. Als je tot de wereldtop
behoort als land ben je ook aangesloten op die veranderingsstroom. Wordt je als
land oud en grijs en zonder jeugdigen, dan zak je langzaam maar zeker af en
daalt in de toplist. Niet op de laatste plaats ook omdat je welvaart sterk kan
achter gaan blijven… Zie Japan en het toekomstige Duitsland, die daar nu al (of
zeer binnenkort) mee zullen worstelen.
Ook
omdat welvaart is een voorwaarde voor “bijblijven” en dus uiteindelijk ook voor “langer leven”.
Want alles wat ons langer doet leven kost geld en dat moet er dus ook zijn om
te kunnen meeprofiteren. Als je het met opzet negatief wil formuleren zou je
moeten zeggen: wie economisch afhaakt zal ook qua levensverwachting gaan
afhaken… En zo lost zich het probleem
van een te duur verzorgingsbudget van te grijze landen eigenlijk “vanzelf” op. Immers als de mensen korter
leven dan is er ook geen dure verzorging meer nodig.
Dus
is er best een probleem als wij westerlingen “ons enorme
vergrijzings-ontgroeningsprobleem” niet snel afdoende oplossen. En dan krijgen
we ook gauwer minder gezeur over te hoge verzorgingskosten te lage pensioenen
etc.
Dus
dat huidige probleem met die “baby-boomers” ; dat is al
begonnen met zichzelf
op te lossen… En wie heeft dat dan “allemaal weer gedaan straks”? Wel wijzelf,
omdat we niet meer “wisten” hoe je een bevolking goed houdt qua samenstelling
of omdat we kindertjes niet meer zo graag opvoedden en omdat we immigranten ook
liever niet zagen arriveren.
Lijkt
me een leuk onderwerp voor een debatje in de 2e kamer tussen PVV,
PVD, SP, 50+ en “de anderen”. Op dat
moment gaat het dan eindelijk over een echt groot probleem voor Nederland. En
dat kun je niet wegzwammen met wat slappe praatjes à la populisten: want dat
gaat echt niet!
We
moeten hopen dat we zo’n debat snel gaan meemaken. De kans daarop wordt groter:
want in het kielzog van het pensioen- en zorgdebat volgt vanzelf… het
demografische debat. Zeker weten! In Tokyo is er al langer paniek (mede door
zijn super staatsschuld van 235%), in Berlijn is men ook al redelijk nerveus maar
in Den Haag is men nog in het “zeurstadium”.
Als
men dan iets heeft gevonden op dit demografische probleem van allure, wacht ons
en onze politici de discussie over “al die ethische items” waarvan er enkele
eerder werden genoemd. U zult met me eens zijn dat die echt veel hoofdbrekens
zullen vormen voor hen die er namens hun fractie over zullen moeten oreren. Dan
gaat het eens écht over iets essentieels!
Als
u van deze gedachte ook zo schrikt als ik deed, dan voelen we beide dat er iets
wringt in Den Haag én zeker ook bij ons die dat Den Haag bij elkaar zetten in
de stemhokjes… Intussen gaat het op diverse plaatsen in de wereld razendsnel
verder, daar wacht men niet op die “sturende politiek”. En dus wordt de
westerse politiek over een tijd keihard geconfronteerd met vele feitelijkheden
die grote schrik opriepen. Dan is er dus dat moment van “ce fait accompli”! En
ligt er weer “een factuur” van een te laat reageren. Die zoals altijd door ons
moet worden voldaan natuurlijk. Wat natuurlijk terecht is in een democratie
waarin het volk elke vier jaar (en meestal korter!) zijn vertegenwoordigers
kiest… Als dán zou blijken dat het weer niet goed is gelopen, -net zoals met
die bergen schulden die we samen ook in jaren bij elkaar feestten-, dan heet
het: “vluchten kan niet meer” en “gedane zaken nemen geen keer”. Ik vertel u
geen nieuws.
Hoe
dan ook: het komt altijd weer “best voor elkaar”. Want het onvermijdelijke is steeds
opnieuw: die aanstormende realiteit, waarop we vaker nogal panisch moesten
leren omgaan.
Elk
mens zal, hoe en wanneer dan ook, daar mee móeten leren leven. Dat was altijd
zo en dat verandert in elk geval niet.. En dat is onze enige zekerheid én ook
die dat “de mensheid al honderdduizenden jaren redelijk goed wist te
overleven”. Of bent u een andere mening toegedaan? Wel dan moet u snel van
politieke partij (of land?) gaan wisselen.
Maar,
de NASA koos al drie asteroïden om in de
komende 10 jaar te gaan “bezoeken” als die langskomen vliegen. Helaas weet
niemand welke op de lijst staan ook de zon dus niet. Immers dat is geheim, die
ruimtesamenwerking heeft haar grenzen… Wel weten we wat de keuzecriteria
zijn: 7 à
10 meter diameter, ca 500 ton
zwaar en orbit XXXX (=geheim…). Nu maar hopen dat het lastige Congress de
centjes fourneren wil… Na die “shutdown” is niets meer echt zeker!
Echte
ruimte-gossip is die bewering van ene Dave Stevenson van Calif. Institute of
Technology, dat de aarde de maan heeft gestolen van… Venus! Door gewoon wat
meer zwaartekracht toe te passen… Maar
vakgenoten geloven dat nog niet zo en zeggen dat de maan ontstond toen er een
grote botsing was tussen de aarde en een ander hemellichaam. Daarom lijkt de maan qua samenstelling ook zo
op de aarde, zeggen ze er nog bij. Maar Stevenson wijst hen op onvolkomenheden
in die theorie en herinnert er aan dat meteorieten die van Venus kwamen, ook zo
sterk op de aarde leken…
Intussen
zullen de chinezen einde dit jaar hun sonde “Change3” op de gaan maan
deponeren. Deze weegt 120 kilo en beweegt zich op zes wielen. Hij zal in zes
maanden 10 km reizen daarboven. En met radar ook de ondergrond onderzoeken tot
op 30 cm diepte. Ook heeft ie een camera
en een spectrometer om stukjes maan ter plekke te onderzoeken…
Het
is maar wát drukjes daarboven omdat iedereen haantje de voorste wil zijn: een
typisch menselijke eigenschap.
We
zullen het wel weer zien en horen en intussen moet u de laatste herfst-straaltjes
van de zon wel opvangen; want de winter komt er echt aan.
Dus
ga naar buiten en ik hoop dat u daar vaker mooi weertje zult vinden om nog wat
rustig na te kunnen denken over “waarheen we allemaal gaan”…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten