WAT ZOEKT DE EMIGRANT?

Ik ben een emigrant, nu al weer bijna 20 jaar. Mijn oudere zus is er ook een (en al bijna 50 jaar) en nog een zus was enkele jaren expat. Veel van mijn vrienden zijn emigranten (of ex-pats) en ik woon nu in Marseille, dat eigenlijk bijna 100% een emigrantenstad is, als je kijkt naar haar historie en de kleuren om je heen. Mijn geboortedorp lag op 10 km van de Belgische grens en op 40 km van de Duitse; wij kwamen als kinderen dus al vaker in deze buurlanden. Als jongetje van 4 of 5 jaar dacht ik dat alle buitenlanders zwart waren. Mijn vader had me uitgelegd dat de zwarte Amerikaanse (of Britse?)  soldaat die in 1945 bij de bevrijding ons dorp bezocht (en die met zijn kleur een diepe indruk op me maakte) “uit een ander land kwam, waar mensen er anders uitzagen”. Dus bij mijn eerste bezoek aan België (waar mijn vader spek en boter kocht) achter op vaders fiets, was ik zeer teleurgesteld toen de Belgen gewoon blank bleken te zijn, zoals wij… Mogelijk ging ik daarom ook naar Frankrijk later? Wel dat laat ik maar over aan freudianen onder U!   

Is emigratie leuk?

Zeker, als je het deed zoals ik: met pensioen op 53 in de zon en alle tijd voor de vele hobbies. Nu al 17 jaar bouwen, schrijven, lezen en onderzoeken… En al zes keer binnen Frankrijk verhuisd ook nog.

Maar in het merendeel van de gevallen is emigratie een (nogal eens bittere) noodzaak. Je vertrekt om je veiliger te voelen, om je vrijer te weten, om een beter leven te vinden of om iets heel naars te ontvluchten. Direct na WOII vertrokken nogal wat Nederlanders naar Canada, Australië en Nieuw-Zeeland. De meesten uit teleurstelling of om het elders beter te krijgen. De relatief grootste groep emigranten waren in de 20^e en 21^e eeuw zeker de joden: uit Europa (naar Palestina en later Israël) en na de val van het ijzeren gordijn, ook uit Rusland en Oost-Europa (naar Israël). Nu zijn de meest geruchtmakende joodse emigranten afkomstig uit de VS (de kolonisten op de Westbank) en uit Rusland (de super-orthodoxen). Diaspora’s zijn er met dozijnen:  van Chinezen, Armeniërs, Koerden, Palestijnen, Grieken, Ieren, Italianen, Spanjaarden etc.. Irak loopt nu leeg vanwege de niet aflatende onveiligheid, zoals eerder ook Libanon en nu Syrië ook al weer. In de Arabische Emiraten stikt het van de Zuid-Aziaten om er het niet populaire werk op te knappen: daar zijn de emigranten zelfs veruit in de méérderheid! De VS is gewoon een grote hoop emigranten uit alle windrichtingen; die indianen, zijn daar nu nog niet over heen. Zie ze in hun reservaten…

We moeten ook zeker niet de tientallen koloniale emigraties vergeten, waarvan de meesten wrang eindigden zoals Indonesië en Algerije. En nu gebeurt er massaal het omgekeerde via Griekenland, Malta en Turkije: de vroegere koloniën zijn nu de grossiers geworden van clandestiene migranten…

Nederland had zijn opstandige Ambonezen en Frankrijk zijn harki’s… spin-off van een koloniaal verleden. Niet zelden was emigratie voor het leven en kon men zelfs niet naar “huis” op vakantie.. Of zelfs bij de familie worden begraven kon vaak niet meer...

Als je een rijtje maakt van de volksverhuizingen en/of roversbenden “van nivo” in het oude Europa stuit je op fraaie namen: de Noormannen (ze kwamen tot in Sicilië), de oost- en de west-Goten, de Franken (denk aan “Frank”rijk), de Merovingers, de Kelten, de Teutoons, de Hunnen, de moren, de Ottomanen… U weet er zeker nog meer!

Migratie was er altijd en zal ook altijd blijven.     

Migratie een echt kenmerk noemen van de mensheid en sinds heel lang al, is in niets overdreven.

Migratie is van alle tijden: het hoort bij de mensheid dus is integreren eigenlijk ook de oudste sociale sport…

Uit recente ervaringen weten we dat het ook een verrekt lastige sport kan zijn… Of kwam dat meer omdat het westen moe en gezapig geworden, in zijn rust werd verstoord?  En, at the end, de gevolgen van de zelf georganiseerde arbeidsimmigratie niet meer in de hand kon (of wilde) houden?

Migratie interesseert mij al vele jaren: het is een uiterst boeiend fenomeen en leert je veel over de mensheid, door het te bestuderen. Ik weet dus dat er enorm is rondgesjouwd door de mensheid in haar geschiedenis van honderdduizenden jaren. Ook was ik, met veel “landgenoten”, zelf ook toeschouwer bij immigraties in Limburg 55 jaar geleden. Het fenomeen “gastarbeider” en “politiek of economisch vluchteling” was volop te zien tijdens mijn jeugd en ook in heel Nederland. Dat meemaken was ook een bron van veel levenservaring.   

We stammen af van de Afrikaanse apen en werden jagers en nomaden. Dus dat rondsjouwen zat ons tijden lang in het bloed.  Als je geen landbouwer bent of niks van land bewerken weet, moet je wel rondsjouwen om aan je kostje te komen. Sommige sjouwden gewoon achter hun eten aan zoals indianenstammen, die bizons nodig hadden om te op eten en voor hun huid... De zigeuners, de roms, les gens de voyage in het Frans, ze zijn er nog steeds en houden ook na millenia  de gemoederen bezig. Wij hebben het nu vooral over “clandestiene”, waarmee we aan geven dat ze stiekem binnen kwamen door gaatjes in de grens en dus eigenlijk niet gewenst zijn…      

Nu zijn er al weer bijna 100.000 (!) hoogopgeleide Grieken, Spanjaarden en Italianen aan het werk in de Duitse industrie, waar men geen Duitse ingenieurs meer kan vinden. Tot 2030 zullen er 200.000 van dit type emigranten per jaar nodig zijn om de continuïteit van de export-industrie te verzekeren… En ook Nederland met zijn nu weer half miljoen WW-ers en zijn piepkleine geboortecijfer zal niet anders kunnen over enige tijd… Idem Oost-Europa en zelfs later ook Zuid-Europa; want daar is ook geen kind teveel geboren de laatste decennia…

In de zuidelijke achtertuin van Europa explodeert de bevolking:  van Afrika (verdubbeling naar 2 miljard!) en in het MO ook. Een kind snapt wat dat betekent, als we beseffen dat W-Europa zo ongeveer bij de 450 miljoen blijft steken, wat de bevolkingsomvang zal zijn van enkel Nigeria in 2020… Dus één land van de bijna 50 in dit continent! Dat is ook groter dan de VS, waar net de 314 miljoen werd overschreden.

De grootste migratie aller tijden staat dus “bij ons zelf” in de planning!  In Londen bleven er al een dozijn sporters achter uit Kameroen, Eritrea en Guinee: een bescheiden Olympisch beginnetje…

 

Migratie is een nogal veranderend begrip

Ik herinner me uit mijn jeugd, dat onze verhuizing twee dorpen verder door sommigen als een soort van negatieve emigratie werd gezien. Het nieuwe dorp deugde niet in de ogen van sommigen. Toen ik mijn omgeving de verhuizing naar Marseille aankondigde bezwoeren vele me om dat heilloze idee snel uit mijn hoofd te zetten: naar Sodom en Gomorra verhuis je toch niet vrijwillig?

Als jongens uit een Limburgs dorp in de 50-er jaren, zaterdagavond wilden gaan dansen in het buurdorp, werden ze eruit gemept omdat men niet wilde dat er enig contact zou ontstaan tussen twee mensen uit deze verschillende stammen! De stam als migratiegrens dus! Toen een meisje uit de familie trouwde met een immigrant (Spaanse gastarbeider) werd dat als een schande gezien ondanks de gelijkheid in geloof!

De pastoor van mijn geboortedorp verbood mijn vader dat ik speelde met de protestantse buurkinderen… die waren ook geïmmigreerd en wel van een vijandig geloof! Gelukkig was mijn vader onafhankelijk genoeg en luisterde hij toen niet. Op school werden wij gewaarschuwd voor mensen met speciale fietstassen: daarmee mochten we nóóit praten! (De protestante “immigranten” die bij de Staatsmijnen kwamen werken hadden fietstassen; een afwijkende gewoonte). Het Rijke Roomse Leven van die dagen trok de immigratie-grens gewoon bij een ander (ook christelijk!) geloof. En op vandaag zijn het ook al de hoofddoekjes en tulbanden…

Migreren doe je om gelukkiger te worden?

De mensen sjouwden vaak rond als families, maar ook in grotere of kleinere groepen. Maar ook alleen. En elk had zijn reden om weg te gaan waar hij eerder was, veelal zijn geboortegrond en zijn familie. Niet zelden was ook de reden om te emigreren niet zo positief. Bijna steeds ontbrak er iets aan het levensgeluk van een emigrant wat hij dus elders hoopte te vinden. Of hij liet graag iets achter wat hij nooit meer hoopte tegen te komen in de rest van zijn dagen. Oorlog, armoede en honger, vervolging vanwege ras-geloof-opvatting, vluchten voor straf of schande… of gewoon zucht naar avontuur of een spannender leven. Emigranten hadden vaak zeer negatieve motieven , dan weer heel gewoon economische en ook zeer ideële in politieke of religieuze zin en soms was het ook gewoon nieuwsgierigheid…

Het bij moeder en co vertrekken naar verre streken, en niet zelden voor altijd, overkwam waarschijnlijk  wel zo’n één op de tien mensen. Het begrenzen van landen wierp barrières op tegen migranten en het weghalen van grenzen vergemakkelijkte het gesjouw.           

Migratie: een zegen of een plaag?

Emigranten waren niet zelden de brengers van nieuwe zaken en ook nogal eens “motoren van verandering”. Hun drift om te overleven leverde ook aantoonbaar dynamiek op en wij ontdekten ook onbekende mooie en lekkere dingen en mengden ons met de nieuwkomers waardoor we uiterlijk en innerlijk veranderden…

Maar andersom wordt de immigrant vaak als een bedreiging gezien, zeker in tijden van lagere welvaart en hoge werkeloosheid. Hij pikt je baan want hij accepteert slechte arbeidsvoorwaarden, heet het dan. Hij pikt je uitkering en je huurflatje ook. En dan zijn we bij : “Eigen volk eerst” en aanverwanten. Dus de emigrant is economisch ook nogal eens een kapitalistisch geheim wapen of moet je het een breekijzer voor verandering noemen? Zie de 12 miljoen clandestiene Mexicanen in de VS: ze zijn officieel (bij rechts) 2^e rangsfiguren die “er uit” moeten, maar officieus de lekker goedkope tuinman, kinderoppas en huishoudster… Idem in Italië en in Spanje: daar werd er tijdelijk een hele welvaart op de rug van clandestiene gebouwd in die exploderende bouwsector. En de agrarische sector, zowel in Spanje als in Frankrijk en ook in Nederland, kan men niet meer economisch draaien zonder immigranten…

Gaat het in een land té slecht, dan vliegen immigranten er gewoon uit! Dat deed men bij de grote depressie in de 30-er jaren vorige eeuw in de VS met de Spanjaarden en de Ieren (die er net waren aangekomen): hup op de boot met een paar dollar en… huiswaarts. En 40 jaar geleden ging het ook zo in enkele kantons in Zwitserland. De emigrant als weggooi-werkkracht…

De immigrant als 2^e-rangsburger

Een immigrant met een verblijfsvergunning is een resident dus hij staat wettelijk gelijk aan andere inwoners van het land. Het verschil is het paspoort: dat geeft autochtonen rechten als actief en passief kiesrecht die een resident niet of zeer gedeeltelijk heeft. Een immigrant-resident mag niet verkozen worden en ook meestal niet kiezen (behalve in Europa na enkele jaren verblijf; dan mag hij wel de gemeenteraden meekiezen). Maar pas op: er loopt nu een proces in Nederland (!) tegen het onthouden van een kostentoeslag in de AOW aan alle Nederlandse emigranten met AOW in het buitenland… Motto: ze wonen dáár dus moeten ze ook daar hun kostencompensatie halen… Nee, zei de rechter al: ze betaalden volledig de premie dus hebben ze ook recht op alles van de AOW, net als zij die thuis bleven. De zaak loopt nog in beroep…

Dus het vaderland is ook niet altijd even aardig tegen de “eigen” emigrant: hij is wat minder “eigen volk” geworden en dus een leuk en machteloos bezuinigingspostje! En de CVZ in Nederland flikt het nu al jaren om de emigranten geen afrekening te geven van voorbije jaren over de geïnde CVZ-premies… Wat hen grote moeilijkheden bezorgt bij de fiscus in het immigratieland… Het parlement weet er van, maar het hielp nog niet echt veel….  Want die emigranten zijn een minderheidje en.. ver weg.

En dan is er ook nog dat “verborgen” gevoel dat je ervaart, als immigrant-resident, als het er echt op aan komt. Dan voel je niet altijd als de gelijke van je mede-residenten, de autochtonen.… Dat is me bij overheden in Frankrijk enkele malen overkomen… Daarom heb ik ook een echte Carte de Sejour die voor mij, als EU-er,  niet verplicht is… Die kaart toon ik zeer nadrukkelijk bij elk overheidscontact, zeg dan dat ik daar trots op ben en ook dat ik weet wat mijn rechten (en plichten!) zijn… Dat maakt altijd indruk én … maakt voorzichtig! Ik raad het mijn lotgenoten altijd aan, als we er over spreken.

Let wel: ik beklaag me niet en ik ben ook niet teleurgesteld. Een immigrant staat er meestal heel lang zo bij… En ik denk: ook overal ter wereld. Zeker ook in Nederland, nu in het Geert-tijdperk. Het hoort bij “den mensch” die nou eenmaal vaak “het hemd nader dan de rok” voelt...    

U hebt (zeer waarschijnlijk) ook iets met migratie

De mensheid is in belangrijke mate beïnvloedt door migratie en het zou best kunnen helpen als meer mensen zich dat wat bewuster werden. Je roots op laten sporen moest vroeger vooral met behulp van stamboomonderzoek via oude registraties en documenten. Het leverde onze familie, dank zij ver “familielid” Hans, een zeer interessant verhaal op. Dat echter ook aantoonde dat mijn roots van 400 jaar oud niet verder weg lagen dan ca 15 kilometers van mijn geboorteplaats Beek (L). Nu kan DNA-analyse je vertellen wie (dwz welke rassen/etnische groepen etc.)  er biologisch iets met je te maken hebben. Dat leverde een Amerikaanse TV-persoonlijkheid met een negroïde uiterlijk  (Oprah Winfry) op,  dat een van haar voorouders een blanke moet zijn geweest… Wat haar niks goed uitkwam. Net zoals de mede-oprichter van de rechts-extremistische (en anti-semitische) Jobbik uit Hongarije ontdekte dat hij 100% joods was. Hij nam daarna (noodgedwongen) zijn congé bij het antisemitische Jobbik…

Het kan zomaar, dat een meerderheid van ons, “vreemd bloed” (whatever that is) in zich heeft. Wat kwam vanwege via een of andere migratiemove… Dus vele van ons zit die “migratie” dus letterlijk in het bloed!

Mijn kleinkinderen hebben vleugjes Indisch bloed, wat Limburgs ook en mogelijk ook nog druppels joods-Portugees sap.

     

Emigratie leert je veel over je eigen cultuur/herkomst!

Een “vreemd land” confronteert je met zijn afwijkende gewoonten en opvattingen…  Vreemd genoeg ga je dan vooral nadenken waarom “jij” anders denkt en doet! En dan leer je veel meer over je eigen cultuur en taal dan ooit tevoren. Natuurlijk geldt dat niet voor landgenoten die in hun tuin blijven zitten in de Franse zon en die enkel de bakker bezoeken en enkel kunnen zeggen: bonjour, une baguette svp….  

Ik woonde drie jaar in de Vaucluse in een groot  huis bij een jong Frans gezin met vier kids en we werden snel “close”. Mede omdat hij uit Carcasonne was en zij de dochter van Spaanse immigranten die naar de Herault emigreerden. We voelden ons dus allen meer of minder immigranten… en dat in L’Isle-sur-la-Sorgue! Via hen kwamen we in nauw contact met andere franse gezinnen (hun vrienden en kennissen) en ook met de school van de kids (ik bracht ze naar school en maakte met hen huiswerk). Het was een complete forse onderdompeling in een andere cultuur: die veel meer verschilde van de onze dan we ooit voor mogelijk hadden gehouden. Zo leer je dus veel meer snappen van… je eigen cultuur; dát was de echte ontdekking.  

Een balans van mijn emigratie

Ik ben een gepensioneerde emigrant: hoefde hier nooit voor brood te werken en mijn geldstroompje komt uit Nederland. Heel wat anders dan “arbeids-emigranten” dus, dat verzeker ik u! Maar zelfs in mijn geval  is echt emigreren best hard werken en ook spannend. Want emigreren naar een mooie tuin in de zon met zwembad, met enkel wat andere Hollanders als je voornaamste contacten en enkel uit gaan om in te kopen en wat markten te bezoeken, dat is heel wat anders dan serieus emigreren. Let wel er is niets fout mee, nou eigenlijk gezegd, niet álles is er wat mij betreft fout aan… Maar de Fransen denken daar anders over: ik verzeker het u.

Mijn ervaring is dat emigreren verrijkend is voor je eigen ontwikkeling, voor nog beter je eigen cultuur en ook taal begrijpen: kortom het is best aan te raden. Maar bereidt u zich goed voor en denk er ook niet te licht over. Want zelfs al gaat u maar 1000 km uit de flank: er is veel meer anders dan u ooit zou denken. Dus als migratie een essentieel element van onze beschaving is mag ik me nu een beetje beschaafder noemen dan de thuisblijvers. En zou ik ooit terug komen, dan heb ik de idee dat ik weer emigreer!

Wel, als het zo door gaat in Nederland, -wat ik steeds vaker echt niet meer herken-, zal er binnenkort nog een hele emigrantenstroom vertrekken, vrees ik. Weg van dat nu wat benepen, kneuterige landje, waar Europa al iets vreemds is geworden… Want zeg het nou zelf: zo langzamerhand bent u toch ook vreemdeling in eigen land geworden? Dus in zekere zin bent u ook al bezig met emigreren…  

Maar…

            Onze zon is eigenlijk de meest opvallende emigrant:  ze is er continu mee bezig en race’t van land tot land, dag en nacht.…Ze staat op eerbiedige afstand van het aardse gewoel en ziet daardoor de zaken veel globaler. Verder is ze een ware exporteur, die ook haar eigen transport doet, en dus is ze per definitie tolerant… Hoe zou je gaan denken over migratie als je van satelliethoogte al die mensen, dagelijks, zou zien sjouwen? Kris, kras over de aardbol. Van noord naar zuid en dan weer van zuid naar noord. Op zoek naar anders, naar beter…

Gelukkig is onze zon, ruimtelijk gezien, nog echt honkvast gebleven en ze onderneemt geen reizen in het heelal. Wat dat betreft doen wij mensen zelfs haar iets vóór met al die raketten met spullen die we op planeten droppen. Om er rond te kijken en te weten of er daarboven ook iets te halen of ook te migreren valt…. Want natuurlijk gaat daar onze volgende migratiestroom heen… En wie weet, krijgen we nog ooit bezoek van groene wezens (met hoofddoekjes?) die we ook achterlijk vinden en liever niet ontvangen? 

Vanmorgen zag ik in de haven de grote ferries weer leegstromen… de kinderen van vroegere immigranten kwamen terug van een bezoek aan het land van hun ouders. Soms met opa en oma in de auto voor een tegenbezoekje. En vanavond gaan er weer enkele tienduizenden in de andere richting…

Marseille heeft ruim 50% inwoners die niet hier zijn geboren of werden geboren uit emigranten-ouders. Echte Marseillanen “de souche” kom je zelden hier tegen. En als je die fraaie mix van kleuren, talen en hoofddeksels hier ziet besef je dagelijks dat een mens weinig zekerheden heeft.. Voor hij het weet is ie zelf al geëmigreerd. Zeker nu de EU dreigt af te brokkelen en we weer die oude grenzen kunnen gaan krijgen. Dus opgepast, voor u het weet bent ook u weer een migrant! Al was het maar omdat U  goedkoper wilde leven in Duitsland of België; of omdat de huizen minder kosten of omdat de fiscus minder aan uw portemonnee rammelt…

Hoe dan ook, u blijft waarschijnlijk leven onder diezelfde zon met haar identieke warmte en haar zelfde vertrouwdheid. Dus begeef u naar buiten en pas uw huidskleur al wat aan op de toekomstige eisen…

Zorg dat u vertrouwd blijft met die grote gloeiende bol want waar u ook nog heen migreert:  zij blijft zich aan u tonen en haar goede werken voor u verrichten.

Zo gezien is er migratie eigenlijk niks bijzonders: u bent nergens echt nooit iets nieuws voor die zon!

Dus zon vandaag ook weer en, hou uw koffers in de gaten en blijf voor alles “zen”…

1 september 2012.

L’EXCEPTION FRANÇAISE

OP WOLVEN KNALLEN MAG

Maar niet raken dus; enkel er naast schieten om ze angst aan te jagen. Ook mag er veel lawaai gemaakt worden of met fel licht gewerkt. Dat is de uitkomst van maanden praten tussen de herders en de prefect…. In de Vaucluse. Ook elders zijn er deze problemen nadat de groene mensen de wolf weer terug hadden geplaatst…. Dat lukte erg goed dus worden er nu kuddes aangevallen: weten die wolven veel? Nou zijn die herders lousy schutters dus voorspel ik u dat er de nodige wolven minder zullen komen deze winter. Want niks is eenvoudiger dan een wolf blinderen met licht en dan…. Boem! Tja dit alles is een typisch voorbeeld van een moderne maatschappij met zeer tegengestelde visies en democratische keuzes terwijl de schade door een paar onschuldige wordt betaald. Er zit maar een ding op: een stuk Frankrijk voor alle mensen verbieden en daar de natuur zijn gang laten gaan! Vrijwilligers van terreinen vóór!

Denk dus niet dat uw geitenkaasje probleemloos wordt geproduceerd!

DE ZWARTE ZIJDE VAN VOLTAIRE

Hij was een “apostel van de Verlichting” al langer vóór de Franse revolutie” . Hij schreef dan ook het boek : Traité sur la tolerance”. Hij zat voor zijn gedachtegoed in de Bastille en moest naar Londen vertrekken ooit. Hij werd daar rijk toen hij alle loten had gekocht van een loterij…  Hij woonde ook in Pruisen en Zwitserland en werd lid van de Academie Française… Sterven deed hij in Parijs natuurlijk.

Maar hij schreef ook: “Enkel een blinde is het toegestaan om de grote rasverschillen niet te zien tussen blanken, negers, albino’s, hottentotten, chinezen en amerikanen”. En wie hem leest ontdekt dat hij best homofoob was, anti-islam en antisemiet! Het is een nogal schokkende ontdekking… Ook is het best pikant om te ontdekken dat de Vichy-regering in 1942 deed verschijnen het boek: “Voltaire de antisemiet”. De publicatie werd mede gesubsidieerd door Goebbels, die ook de Franse antisemiet Labroue (een auteur)  hielp toen hij op de Sorbonne het college “Historie van het jodendom” gaf. Dat stond uiteraard bol van de antisemitische denkbeelden.

Natuurlijk waren het toen heel andere tijden, zeker. Maar je kunt er van leren dat zelfs erudiete en zeer breed bekende denkers en filosofen die zelf de tolerantie predikten, niet ontkwamen aan die eeuwige ideeën  van rassen- en etnische ongelijkheid. Ik verzeker u dat zijn teksten in deze geen grote interpretatie-verschillen toelaten , er is maar weinig twijfel aan de pikantheid van zijn denkbeelden over “de vreemdeling”.

Maar zijn werken blijven juweeltjes in hun genre en zijn nog steeds een waardevol  fenomeen van de Franse verlichte traditie.

MINC ATTAQUEERT HOLLANDE OOK

Alain Minc is een autoriteit als het gaat om de Franse economie en hij werd uiteraard gevraagd om reactie op de economische politiek van de regering “onder” Hollande.

Montebourg kreeg een draai om de oortjes voor zijn nogal onhandige en het wat beschadigende optreden van tegen PSA…en alles om PSA heen…

Hij krijgt de indruk dat er twee Hollandes zijn: een gematigde en wijze (zoals bij zijn schuldbekentenis rond Vel d’Hiv= de Jodenvervolging in Frankrijk) en de “knalrode” Hollande die meer socialisme in zijn soepje doet dan Mitterand én ook Jospin… Bijvoorbeeld pikte Mitterand 2% in bij de rijken maar het rente-niveau was toen… 14%! Nu is die tax 1,8% en de rente is… zowat 0%! En de relatieve rust die Frankrijk nu kent ook bij de investeerders (rente negatief!) komt door… de chaos in Spanje en Italië!

En wat die tax van 75% op het inkomen betreft waarschuwt hij. De grote industrieën concentreren altijd hun toppers en ook al verdienen er maar enkele meer dan een miljoen… die

hoofdkantoren zullen dus in hun geheel naar het buitenland gaan. En het centrum dat maakt de nationaliteit van een bedrijf uit: dus niet de klanten uit vele landen en ook niet het kapitaal dat van her en der komt…

Minc wijst op de aanpak van Monti in Italië… die met zowel de communisten als de grote industriëlen één aanpak wist te bereiken. Hollande c.s. weten niet hoe je groei maakt…

Maar gelukkig ziet hij nu ook in dat de arbeidskosten te hoog zijn… Zelfs de Europese buren concurreren Frankrijk nu plat… En waarom niets geleerd van het werkelijke prijseffect van de Duitse BTW-verhoging? Die was er nauwelijks toen men de BTW daar liefst 3 punten opschroefde…

En hij verzuchtte: We hebben een Franse Monti nodig…. Maar wilde niet horen dat hij mogelijk doelde op Lamy van de Wereldhandels organisatie…

Hollande krijgt het nog zwaar en hij wordt milli-meterig bekeken in zijn denken en doen…

KUNNEN MENSEN TE DUUR WORDEN OM DOOR TE LEVEN?

Hoe gaat het aflopen met ons mensen en “de menselijke waarde”?

Er komen steeds meer mensen en…gelukkig is het mogelijk voor allen om op aarde om te leven.

Mensen zijn er in grote diversiteit;  nu zijn er al meer dan 7 miljard op de aardkloot. Op weg naar meer dan 9 miljard in deze eeuw. Het wordt dus best vol, maar de groei neemt al, steeds sneller, af!

Die we kunnen alle op aarde leven, maar of we dat waar kunnen maken is wat lastigere vraag. Daar moeten ons wetenschap en technologie best nog even bij helpen. Er is voldoende vruchtbare aarde (we kunnen dus alle eten maken”), er is ook genoeg water (vaak zout, maar dat kun je zoet maken), ook voldoende energie en ook voldoende woonplek… Nu al woont 70% der mensheid op enkele procenten van het aardoppervlak in grote steden; de meeste daarvan liggen ook aan zee. Het is best een geruststelling dat 9 miljard geen probleem hoeft te zijn en we groeiden al eerder naar verdubbelingen in een eeuw of zo. De demograaf Hervé Le Bras zegt: “Het aantal mensen op aarde is veel minder van belang dan onze manier van consumeren en de klimaatveranderingen”

De geografische verdeling van mensen en benodigdheden om te leven; dat is wel een groot knelpunt. Dus moeten we veel zaken  “transporteren”… Maar dan moeten we tevoren (geopolitiek) wel ééns worden over dat verdelen en over dat transport.  Wilt u dat een beetje snappen kijk dan nu naar wat China doet… Ook moet er voldoende welvaart en technologie zijn om alles te kunnen realiseren en het in stand te houden…. Dus daar wringen wel twéé schoenen…

Geboortecijfers moeten kloppen...

En, zoals we nu weer eens leren (zie Japan en Duitsland): de bevolkingsopbouw moet óók kloppen. Dus de verdeling van de mensen over de aarde, óók naar leeftijd (!). Dat  blijkt ook van essentieel belang te zijn voor een moderne economie. Natuurlijk zijn er ook oorlogen, natuurrampen, epidemieën  of technische rampen, die vaak de bevolkingsomvang en –opbouw wat “bij trimmen”. Maar de geboortecijfers én de migratie moeten ook op peil blijven voor de het noodzakelijke evenwicht.

Is “samen vreedzaam overleven op aarde” wel te regelen?

Rechtvaardig en vreedzaam verdelen van wat er is, wordt steeds belangrijker. Ook het verdelen van (de inzet van) de middelen om alles te produceren en te distribueren. Ik heb het nu natuurlijk over “de fric”,  dus het kapitaal voor de vereiste investeringen, maar ook over vereiste kennis, de grondstoffen etc.  

UN gebouw, New York

Mondiaal regelen doet nu denken aan de VN (en zijn IMF, de Wereldbank etc.), aan de G20, de G8, de EU, ook aan de Arabische Liga, de Afrikaanse Unie, en nog vele andere organisaties op wereld- en regionale  schaal. Er wordt al heel wat afgepraat en in verdragen vastgelegd: we hebben best ervaring hierin!

Maar kun je zo’n groot divers als de hele wereld in zijn geheel wel goed bestuurlijk regelen? Is dit, wat nu echt  noodzakelijk lijkt, ook echt haalbaar/maakbaar?

Het antwoord? Wel er is gewoon geen alternatief: het moét gewoon dus móeten we het gewoon proberen! Anders gaat het geweld heersen met het recht van de sterkste als centraal principe. En we weten hoe dat er uit ziet.. Voor pessimisten toch even dit: zie het wereldwijd georganiseerde bedrijfsleven, de rondvliegende kapitalen , de ongelofelijke communicatiemogelijkheden en hun groei, onze giga-transport industrie… etc. . Dat alles functioneert best al aardig en het ontwikkelt zich sneller en sneller… Dus toch: “we can”?! Is het enige probleem nú dat we het ons niet kúnnen of willen voorstellen? Zie nu de EU maar ook de VS? 

Over de waarde van mensen.

Mensen zijn bijna altijd wat waard: soms omdat we gewoon van ze houden, dan weer omdat ze van ons houden, dan omdat ze iets belangrijks voor ons doen om gelukkig te leven, ook omdat ze bewondering afdwingen of ons van hun “kunsten” doen genieten. En ook omdat ze ons beschermen of ons leven vergemakkelijken… En zeker ook omdat ze ons wijzer kunnen maken over hoe samen te leven…  Ook omdat ze waardevolle zaken bedenken om gezond en gelukkig te kunnen blijven leven… En mensen mogen ook, meestal, ook een “eigenwaarde” hebben.

Als we mensen opsluiten voor het leven of ze afmaken op rechterlijk bevel vinden we ze kennelijk “waardeloos geworden”. En als ze ons hinderen of heel erg ergeren door hun ideeën of gedrag hebben we regelmatig de gewoonte om ze “op te ruimen”. Wie weet zijn er in onze dagen in deze categorie van “ ons er welbewust van af  maken” wel zo’n 50-duizend per dag te tellen? Zie de oorlogen/conflicten in Syrië, Irak, Afghanistan, de strijd tegen terroristen in Pakistan, Jemen en Somalië, Israël, Egypte, Turkije, de burgeroorlogen in de Republiek Congo, in Soedan, de religieuze moorden in Nigeria, Mali, Egypte, de doodvonnissen in China, Iran en de VS (misdaad, homo’s, overspel, politiek fout…) etc. In die ca 250 landen op onze aardbol gebeurt wel eens wat…

Is dus die ca. 200 per land die sterven aan geweld per dag veel? De geboorten winnen het vooralsnog ruim van dit “opzettelijk opruimen”. Van het opzettelijk geen kids “aanschaffen” verliest de sterftegraad het echter ruim, ondanks dat we steeds ouder worden.

De wonderen van de medische sector.

Het  medische presteren neemt nog steeds razendsnel toe. Door technologische vooruitgang en omdat de omvang van de research wereldwijd sterk groeide en nog groeit. Het aanbod wordt steeds breder , grenzen verleggen zich razendsnel. Het eeuwige leven gloort… en medici worden tot wonderdoeners…

En dus worden we nog elk jaar wat ouder: de levensverwachting stijgt in Nederland jaarlijks met een à twee maanden… En daarmee dus ook de pensioenverplichting: uw kleinkinderen zullen de 110 jaar halen, lees ik in trotse medische verhalen. Maar je vraagt je af: hoe dat zal gaan.

Een zeldzame ziekte vereist vaak een dure behandeling: een dubbele handicap want met weinigen zijn maakt vaak medicamenten schaars en duur..

Zwaar gehandicapt zijn, geestelijk of lichamelijk, vereist ook nogal eens een kostbare verzorging. Hulpmiddelen, huisaanpassingen en transport zijn nodig en ze zijn kostbaar.

Gewoon oud worden brengt in toenemende mate ongemakken, belemmeringen en ziekte met zich mee. Wat ook steeds meer  kost. Nu het aantal mensen dat hoge leeftijden bereikt sterk blijft stijgen en ook de levensverwachting door stijgt, worden de maatschappelijke kosten bijna onbetaalbaar…

De economische waarde van de zieke, de gehandicapte en de oudere is uiterst gering als die tegenover de verzorgingskosten  wordt gezet. En over hun maatschappelijke waarde wordt maar weinig aan positiefs gevonden of gemeld… Levenservaring telt ook nauwelijks in een razendsnel veranderende wereld. Veel ouderen weten helemaal niet meer wat er zich “buiten” afspeelt.

Er is mogelijk een troost: een waar deus ex machina. De dalende welvaart zal zeer waarschijnlijk de breedte van de medische zorg “vanzelf” verminderen en er dus voor zorgen dat oudjes eerder gaan sterven. Zo blijft de verdere toename van de levensverwachting uit.  In Afrika is de levensverwachting nu rond de 55 jaar vanwege een veel lagere welvaart. Maar daar stijgt die overigens ook en .. steeds sneller!

De waarde van menselijk leven, de welvaartsverdeling in de wereld, schaarste en dus ook economie.

De 21^e eeuw: een samenloop van omstandigheden.

Meer bejaarden gaat nu ook nog samen met veel minder jeugd, waardoor het economisch draagvlak relatief afneemt. De nieuwe industriële revolutie en de crisis veroorzaken ook hoge werkeloosheid, en kleine jobs met lage beloningen en dat vooral bij de jongeren. Rijk wordt zeer rijk, arm wordt doodarm en de “middenklasse” smelt weg door robots en “administratieve” IC-technologie. Daar boven op komt het fenomeen van de opkomende landen die de oude economieën confronteren met veel veranderingen: import van goedkope producten maar dus ook afbouw van onze industrie, er zijn grote gevechten om schaarse dure grondstoffen gaande, een hevige concurrentie en veel rondvliegend vluchtig kapitaal dat maximaal rendement zoekt en vaak maar kort blijft… Daarbij verschuiven economische en politieke macht voortdurend en er ontbreekt leiding en samenwerking op mondiaal niveau. En nu blijkt er ook nog een steeds hogere rekening te ontstaan voor de aflossing van vroeger gemaakte schulden…  Het verkrijgen van vers geld om af te lossen en dóór te financieren krijgt een steeds hogere prijs vanwege het risico van faillissement. Europa beging een grote fout door te zeer verschillende economieën te verbinden via éénzelfde munt waardoor correctiemechanismen verdwenen en onze welvaarten sterk verknoopt raakten. Intussen trad er een grote versplintering op in de politiek van de westerse landen en het “korte termijn denken “, het populisme viert hoogtij… Zij die hebben,  willen enkel nog behouden en zij die aan de bak willen lukt niets meer. En solidariteit? Ho maar…

Deze mix begint nu op het kookpunt te komen en het blijkt zeer moeilijk de vereiste aanpassingen te realiseren. Want het gaat over  minder en minder en de verzorgingsstaat moet nu zelf verzorgd worden, door hem te vermageren.

Het Avondland raakte sterk uit vorm en vecht nu voor zijn overleven...

In dit zeer chaotische klimaat moeten we nu uitwegen vinden en richting voor behoud of herstel van onze welvaart, ja zelfs van onze levenswijze… En dat zal niet gaan meevallen: een vuile discussie wacht ons waarin vroegere grenzen er niet meer zullen blijken te zijn…

De praktijk van “onze” overbelaste zorg en…. de rest van de wereld..

Het was allemaal best een beetje hypocriet intussen: in ziekenhuizen waren er wachtlijsten voor de inzet van apparaten, ook waren er onvoldoende donororganen en mensen moesten steeds vaker wachten op onderzoeken en behandelingen. De zaak liep en loopt ook vast op de capaciteitsgrenzen, technisch maar ook economisch.

De openbare ziekenhuizen in Frankrijk zijn bijna allemaal failliet intussen… Idem de landelijke ziektekostenverzekering met zijn giga-schuldenlast… De medische praktijk was al steeds vaker het niet tijdig of het minder intensief of het minder lang behandelen geworden. Zeker ook van oudere mensen “met een vervuld leven”.

Over de toestand in de “rest van de wereld” waar je sterft bij het geringste vanwege het bijna compleet ontbreken van medische verzorging, hoeven wij het niet te hebben (?). Toch zien we daar wat in economisch zwakkere landen de gezondheidszorg voorstelt…Vele gaan daar dood aan zaken die bij ons met 100 euro worden opgelost. Let wel: dat geldt voor iets meer dan 50% van de medemensen.

Hoe betalen we de steeds hogere facturen?

Die facturen moeten worden betaald door de belastingen en de ziektekostenverzekeringen via de premies… En de  AOW-premie komt uit de portemonnee van hen die een inkomen verdienen;  de ziektekostenpremie komt uit de ieders portemonnee, en deels naar draagkracht.

Resultaat: jong betaalt fors mee aan “the lucky old people”. Waarvan nu helaas de pensioenen door de crisis nu ook nog snel aftakelen. De rendementen van de pensioenpotten zakken snel in: rente bijna nul, aandelen zwiepen op laag niveau en beleggen werd nogal riskant. Industriële pensioenfondsen zoals dat voor de “metaal- electro”-industrie hebben veel meer gepensioneerden dan actieven en worden dus noodlijdend: de actuariële sommen van vroeger kloppen intussen echt niet meer…Dus gaat het pensioeninkomen van de oudjes niks meer omhoog (maar zelfs omlaag: 2013 8%?) en stijgt de premie die de actieven moeten betalen… En hún uitzicht op een fraai pensioen voor straks, is intussen wel verkeken…

Gelukkig hebben die oudjes vaak wel nog vermogen in de vorm van “dure huizen” en zo… Die echter nu ook in prijs zakken: de jeugd kan ze niet kopen en veel oudjes willen naar het verzorgingstehuis dus zetten hun huis in de etalage…

Nu al roepen mensen dat die oudjes hun huis maar eens moeten cashen, dus moeten opeten.. De solidariteit ons sociale model komt dus onder forse druk te staan. Wie jong is en een gewone opleiding heeft gehad zoekt zich lam naar een vaste, redelijk betaalde baan: enkel de superboys en –girls scoren hoge salarissen in high-tech banen.. Daarbij komt dat de lopende industriële revolutie de “eenvoudige administratieve banen “weg automatiseerde” en dat gebeurde via robots ook met de “eenvoudige””  technische banen in de fabrieken. De meeste fabrieken staan intussen ook nog in … Azië… Dus hoge jeugdwerkeloosheid, kleine en vaak parttime jeugdbaantjes die slapjes betaald worden, zijn het gevolg.  U ziet de complete onbalans oud-jong nu wel in al zijn kleuren voor u…

De overheid als “rechtvaardige (her)verdeler”.

Intussen wordt ook af en toe gehoord dat ook de overheid met gretige ogen kijkt naar het opgepotte bezit  van de oudjes, vooral eigen huizen en spaartegoeden. In Spanje en Italië zijn er nu al betogingen tegen de “cinquanta en de sessanti” (de 50- en de 60-ers!) die zich tegoed deden aan de verzorgingsstaat en die fors op de pof leefden met grote hypotheken, rente-aftrek etc. Ze zien niet alleen de bankiers en ondernemingsbobo’s die hun zakken vulden en de falende politici, maar ook de generatie voor hen, die meedeed en zeker niet remden in hun rol als kiezers. We horen nu ook uit de hypotheeksector dat bij 25% van de klanten nu of binnenkort de waarde van het gefinancierde huis tientallen procenten onder de hypotheekomvang zakt… Dus dat huis wordt nog een enorme schuldenlast… Het is dus deels schijn rijkdom: een zeepbel dus. Het probleem van de jeugdige protestanten is overigens dat ze, met name in Z-Europa, vaak nog (of wéér) bij hun ouders wonen dus in dat zelfde huis met waardeverlies…

Hun slogan is weer die uit 1968 toen het klonk: “Vertrouw niemand van boven de dertig”! Want ze zien ook dat de ouderen in het ontslagrecht worden “voorgetrokken” terwijl er voor hen nauwelijks banen zijn. Ondanks hun diploma’s. Vaak vergeten ze dat ook zij studeerden op kosten van die staat en hun ouders..

Nu zien we de zuiderlingen maar gaan emigreren: naar het noorden met zijn mooie banen…

Kortom: het zwarte pieten is ook stevig begonnen nu de factuur betaald moet worden… De generaties gaan elkaar nu aanwijzen want de jongeren snappen nu dat zij nooit zullen krijgen wat hun ouders hebben of hadden. In Frankrijk blijkt bijvoorbeeld dat de staatsschuld nu gelijk is aan het totaal van de spaartegoeden van de burgers…. Een suggestieve berekening!

Onze dokters als bezuinigers!

In Nederland is het verzorgingsbudget iets van rond de 30 miljard euro.

Steven Hawkin

De huisartsen zijn de toegangspoort tot de gezondheidszorg en bepalen grotelijks de te kiezen weg en daarmee een flinke eerste hap uit het ziektekostenbudget. Dus moeten zij nu vooral in aktie komen en ook “moediger” zijn. Wat betekent “tegen de ongeruste en consumerende patiënt durven ingaan”. Dus zo van: “Nee mevrouw, die pijn op de borst dat is gewoon wat stress en die betablokker die uw buurvrouw slikt heeft echt geen zin”. Waarmee ook is aangegeven dat er hier een enorme pedagogische taak ligt voor huisarts en overheid. Er zou volgens politici als Klink wel 8 miljard “te halen zijn” met zo te “bezuinigen”! Deze geluiden zijn nu alom te horen in Nederland en in Frankrijk en ook Engeland. We willen de “efficiënt en doelmatig handelende huisarts en specialist”: de nieuwe bezuinigers bij uitstek! Ook wordt er nu gezegd dat er met de pillendraaiers in de farma-industrie moet worden onderhandeld… In Frankrijk worden nu de vele specialisten aangepakt die ver boven de vergoedingsnormen van verzekeraars declareren… Dat werd daar een nationale sport: ook de medici gingen meegraaien met hun bankiers…

De euthanasie discussies.

Euthanasie is nog een beladen onderwerp in nog veel landen (zie de VS, Frankrijk,..) We zijn bang van doden omdat we het ook op foute manieren deden… Na veel politieke discussie en maatschappelijke druk gingen steeds meer westerse landen over tot een euthanasie-wetgeving. In Frankrijk is er nu pas de eerste studiecommissie. Er werden ook diverse processen gevoerd tegen ouderen die hun partner hielpen om te sterven en ook tegen artsen en verplegers die dat deden… In Nederland kregen we de Drionpil en lang was onze reputatie op dit gebied nogal dubieus. Nederland had in La France een akelige reputatie  waar het “levensbeëindiging” betrof!

Het recht op van alles en nog wat werd steeds vaker uitgebreid met “het recht op sterven…als doorleven uitzichtloos was geworden. Dat werd langzaam toegevoegd aan onze moderne idee over humaniteit. In nogal wat landen bleef/blijft het echter een probleem: de Fransen gaan en masse betaalde sterven in Zwitserland…bijvoorbeeld.

De populistische politieke gedachten en hun krachten

De “50+-club” van Henk Krol en Jan Nagel illustreert  waarschijnlijk het beste de in Nederland gegroeide politieke situatie. De groeiende aanhang van de protesterende SP en de morrende en rancuneuze PVV zijn eveneens zeer duidelijke demonstraties van de stemming nu. Ontevredenen die de oplossing zoeken in het behoud van wat men heeft of wat er is en “het gewoon doortrekken van wat gisteren toch best werkte?”. Elders in het westen is het niet veel anders: zie de Tea-party in de VS, de ultra’s van links en rechts in de Europese landen met hun verrassende namen van “die Piraten” tot Anonymus en Occupy… Ach het zijn vooral duidelijke tekenen van wrijving, van groeiende onvrede maar ook van pogingen om een oplossing te vinden…

Aan het andere uiteinde vinden we zij die “de toestand accepteren omdat die natuurlijk is”. De “cultuurpessimisten” de apocalyptisch denkende en zij die simpelweg geloven dat “onze beschaving is volbracht, aan zijn einde is en gewoon moet uitsterven”. Dat is ons noodlot dus en we moeten het accepteren met alle ellende die bij een collaps hoort…

We need  a new deal and we can!

Is er een New Deal nodig, een Marshallplan, een nationaal reddingsplan, een “ineen slaan van de  handen” van overheid, burgers , bonden en werkgevers… Een nieuw groot polderplan dus! Zo’n big move die we eerder zagen toen de VS die ons redde van Hitler (waarvan sommige zeggen dat dit ná de krach van 1929 e.v. ook de enige weg was!)  en die ons er later allemaal weer bovenop hielp. Inclusief dat  “Wirtschafstwunder” , dat de Duitse overwonnene opvoerde na alle verschrikkingen… U weet ook van de andere verliezer Japan dat razendsnel opstoomde naar plek twee op de wereldlijst en dat nu oud en grijs ook langzaam wegijlt… Is zo’n plan denkbaar nu?

Het einde van onze beschaving is gewoon aangebroken.

Mogelijk is het einde van “onze tijden” gewoon aangebroken en moeten we gewoon zo netjes mogelijk wegkwijnen tot landen als China (en zijn buren) en continent Afrika alles overnemen… Exact in deze volgorde omdat ook China vastlopen zal half deze eeuw (ook door vergrijzing!) en dan zijn Afrika en het MO de nieuwe krachten: zeer explosief veel dynamiek? Dus is het weer eens gewoon het oude spel van “het stokje over geven”? Denk aan de Grieken, de Romeinen, de Ottomanen, de Arabieren, de indianen, de maori’s etc.? Daar zakte de boel ook af en doken aanvallers op die de rijkdom graag wilden… En men kon zich niet meer verdedigen: te slap, te oud te weinig vertrouwen in eigen kunnen…

Maar er is toch een Marshallplan in de maak?

Het was me bijna ontgaan: de nieuwe Marshalls zijn nu toch van Rompuy en Baroso? Zij gaan zo’n plan toch presenteren binnenkort? Brussel moet het nu toch gaan oppakken? Tegen veel tegenwerking in? Terwijl ons het “economisch-financiële mes” op de keel staat?

U glimlacht? Wel dan moet u toch erg oppassen vrees ik. Want ook al klinkt het nu lacherig het is onze enige kans… Daarover gaat het nu en zeker ook op 12 september in Nederland..

Daar is nog de enige kans op een wat beter perspectief, op het behoud van onze belangrijke waarden en  en zelfs op het in tact houden van “de menselijke waarde”.

Het tijdstip van bezinning is… nú!

Maar…

            Onze zon heeft (nog) geen last van ons, naakte apen. Ze draait haar rondjes zonder al die capriolen van populisten, fascisten en kapitalisten die steeds maar aan de wereld sleutelen. Ten goede en ten kwade, steeds op zoek naar andere ideële of materiële zaken. Bij haar is de kosmische wet de baas die uitblinkt door geen of uiterst geringe veranderingen. De zon is enkel toeschouwer en zag bij ons vele beschavingen komen en gaan op de golven van de emigraties van de intelligente chimpansees vanuit Oost-Afrika via het Midden-Oosten naar Europa. Ze is, op afstand, vertrouwd met onze capriolen en vreest af en toe dat we haar ook in haar rust zouden kunnen storen. Zeker nu ze raketten en kleine voertuigjes ziet bij de buren. Gelukkig heeft ze nog geen weet van onze pogingen om ook haar te klonen in Caderache. Daar willen we een namaakzon bouwen om ook 's nachts zonne-energie te kunnen consumeren. Onze zon weet niets van scheve demografie, van onmogelijke pensioenen, van medische tovenaars die ons ook eeuwig willen doen leven, maar die nu moeten nadenken over korter leven ja zelfs levensbeëindiging… De zon kent de paradijselijke rust die ook wij zoeken, maar die we dan weer verstoren omdat paradijzen nu eenmaal erg duur zijn op de aarde met zijn verwende, roerige mensapen.     

De zon is het product van het enige Marshallplan dat ze ooit kende en dat de Big Bang regisseerde. Vanaf toen is het al rustig op enkele variaties in haar fusieproces na die wij als zonnevlekken kennen.

Kan de zon voor ons een voorbeeld zijn, ons een ideaal tonen? De Egyptenaren aanbaden haar als was ze een ware God en ook de Azteken zouden haar hebben vereerd… Maar ook hun beschavingen gingen ten onder. Dus ook de zon kan ons niet tegen dit soort ondergang beschermen.

Dus moeten we eenvoudig haar goede gaven accepteren in dankbaarheid en haar niet storen in haar mooie werk. Zij zal een vast punt blijven, een zekerheid een kapstok. Ze zal ons er aan herinneren dat ondanks alle veranderingen en de pijn en de angst die deze meebrengen, niet alles verdwijnt. Zij is het symbool van de eeuwigheid van de mensheid.

Dus zon vandaag ook weer en blijf “zien”…  Want het leven gaat gewoon door en wat wij meemaken is enkel een wat forse ademtocht van onze geschiedenis. Alles komt weer goed, ondanks ons, onmogelijke mensen. Dus maak u niet teveel zorgen. Immers, onze beschaving is maar een nietig zuchtje, slechts één ademtocht van dat immense grote heelal, waarvan we bijna niets weten….

25 augustus 2012.

ALLEDAAGS UIT MARSEILLE EN DE MIDI

MARSEILLE  4 UUR VERSTOPT DOOR BULGAARSE TOMATENSAUS

De chauffeur was nuchter en had genoeg geslapen toen hij de tunnel onder de Vieux Port in reed… zijn vrachtauto met aanhanger was echter te hoog voor deze tunnel… Ook hij had het bord niet gezien of gesnapt net als 16 andere collega’s de laatste drie maanden. Het hele spul kwam dus muurvast te zitten en heel Marseille liep muurvast… Tot alle tomatensaus uit de tunnel was en de zaak was gerepareerd. Gelukkig viel dat laatste nu mee: een paar keer eerder werd de hele bekabeling eruit gerukt over wel 50 meter en dat kostte 24 uur werk en 200.000 euro. Nu is er natuurlijk grote herrie tussen de stadsboys en die van MPM (de agglomeratie-organisatie van Marseille omgeving)  want samen hadden ze last maar de tunnelbebording is zaak van MPM… MPM beweert dat er alles aan gedaan is, maar dat gelooft nu niemand meer… Een excuusje is dat het nu tijdelijk stikt van de borden in verband met de wisselingen in het verkeer hier door de vele herstelwerkzaamheden, nieuwbouw in verband met 2013…  Nu moeten we weer afwachten tot de volgende hoge vierwieler in een tunnel duikt en de hele stad, die toch al muurvast zit, nog de laatste klap toedient… De schade loopt al in de miljoenen, de directe schade dan wel. De indirecte valt te splitsen in de imagoschade en de economische… tenzij U denkt dat er in deze stad na 18.00 uur niet gewerkt wordt. En dat gaan we fel ontkennen: de meeste mensen die vast zaten kwamen namelijk echt wel van hun boulot!  Nog even een tip als vriend: mijdt die tunnels als het kan, programmeer uw tom-tom op het afwijzen van tunnels in Marseille.      

SINDS DE RADARS: 4000 VERBALEN PER DAG ERBIJ!

De radars bij de stoplichten en die voor snelheidscontrole zijn een succes! Ze deden in de regio Paca het aantal verbalen fors omhoog vliegen in bijna twee jaren. De laatste maanden is er weer sprake van zo’n 10% terug gang in de dichtstbevolkte departementen… In de dunner bevolkte kwam er nog zo’n 20% bij. Er wordt nu zo’n 800 miljoen opgehaald maar zegt de prefectuur: die verkeersongelukken kosten landelijk wel 23 miljard per jaar als alles wordt meegeteld. Dus het kan nog wel wat meer hebben voor de verzadiging is bereikt. En nu worden er dagelijks ook een dozijntje parkeercamera’s geïnstalleerd in Marseille: bij bushaltes, taxiplekken en notoire verstoppingsplaatsen… Dat wordt dus nog lachen: deze camera’s maken volautomatisch uw PV-tje… Pas als u niet betaalt komt er een mens aan te pas!

OCHTENDTOILET OP DE BOULEVARD DU LITTORAL

Ik fiets vroeg over deze Nieuwe boulevard in aanbouw die loopt van de Vieux Port tot voorbij de toren van CMA-CMG en er zijn nu nog nauwelijks mensen hier. Het is echt vroeg en de boulevard is niet echt open nog. Maar jawel hij is er al een jonge Afrikaan die zijn toilet maakt met de achterklep van zijn Clio open. Onder het genot van een zeer vitaal Afrikaans muziekje dat luid wordt verspreid. Hij zwaait op me met de vrije hand: de andere bedient de tandenborstel… Zijn toiletspullen zijn in de open auto zichtbaar: de douche ontbreekt nog helaas. Zijn humeur is zeer goed, hij swingt bij het poetsen en zijn ogen blinken. Zijn Clio was vannacht zijn bedje denk ik. Hij behoort tot de nieuwste generatie clochards… de mobicloch’s. Tot de middenklasse in deze subgroep die gewoon ergens werkt, bij een vriendje een adres hebben maar die liever hun freedom nog niet helemaal opgeven. Ik zag er al enkele, die zo een hoge huur vermijden en bedenk dat dit eigenlijk de onderklasse is van de in de SRV’s wonende Amerikanen. Bonjour Youssef et au revoir. Een opwekkende ontmoeting aan het begin van een zeer warme dag…

  

ZUID-SPANJE SCHAFTE DE SIËSTA  AF

Het berichtje stond in een hoekje van La Provence van een dag in einde Juli 2012… De winkels in Zuid-Spanje mochten weer open zijn tussen 14.00 en 16.00 uur… Moge ook per week nu 90 uur open en de grens van 72 uur wordt afgeschaft. Een eeuwenoude traditie die recht deed aan het klimaat en de noden van de mens, wordt verlaten vanwege een economische crisis van formaat… Het gaat om de toeristenmassa’s die nu ook hun geld tijdens de siësta-uren kunnen laten rollen. En men hoopt dat de 54 miljard euro die ze binnen brengen wat zullen worden opgekrikt door deze maatregel… Het gaat per slot van rekening ook om ruim 10% van het Spaanse BNP! En nu de recessie fors toeslaat in het trotse Spaanse land vol leeg onroerend goed, bedenken politici van alles om het tij te keren… Het klimaat verandert niet van een crisis van dit soort, dus mag je hopen dat ooit weer de siësta in ere wordt hersteld. Marseille kent geen merkbare siësta zoals Mormoiron waar ik 10 jaar woonde. Daar leerde ik het grote nut en het grote genoegen van het wegdoezelen in de middagwarmte… Niet alle veranderingen zijn toe te juichen, maar nu breekt nood, dus ook wet. Maar niet in Marseille: ondenkbaar, daar beginnen we echt niet aan!

HET ANKER VAN DE PESTBOOT

Het werd door amateur-duikers gevonden voor het strand van de Pointe Rouge. Daar lag het anker van 3,80 m. lang en 2.50 m. breed… en het is zeker van de Grand Antoine , een in Nederland gebouwd fluitschip, dat de pest naar Marseille bracht in 1720 op een reis vanuit Libanon. En de resten van de boot, die op zee in de fik werd gestoken, want men was doodsbang voor besmetting, lagen er naast. Die werden opgemeten en dus weet men zeker dat het de Grand Antoine was… De kapitein van deze boot vol zieke mensen die dus in quarantaine moest, liet zich omkopen door een handelaar. Diens lakenstoffen waren aan boord en die moesten snel naar de Foire van Beaucaire voor de verkoop… Dat kostte 48.000 Marseillanen (=50%!) het leven… En de kapitein ene Chataud moest twee jaar brommen in Chateau D’If op het eiland voor de kust; hij kreeg wonderlijk genoeg, niet de pest… Zijn pogingen tot eerherstel tot bij de koning toe mislukten overigens: nu noemt men hem wel “responsable” maar niet “coupable”! Het anker moet nu en jaar (!) in een speciaal bad in Arles en wordt daarna in het Musée de L’Histoire de Marseille tentoon gesteld. Restauratie kost 11.000 euro dat de industrie graag betaalde. Zo krijgt deze afgrijselijke gebeurtenis, de laatste pestplaag hier overigens, na veel eerdere epidemieën een fraai aandenken. Bij het omhoog takelen waren vele autoriteiten aanwezig: noblesse oblige. Dus komt dat straks zien na de heropening van dit prachtige museum nu in restauratie…

ZWARTE MAN MET KORAN

Hij staat op de Boulevard de Paris, blote voeten en bloot bovenlijf. Driekwart broek en hij houdt met de linkerhand de geopende koran tegen zijn borst, je kunt dus een passage lezen als je tegenover hem staat. Daar staat een frisse, modern geklede negerdame die zijn grote palaver geduldig aanhoort. Hij gesticuleert ferm met de rechterhand en wijst op haar, dan weer omhoog en dan weer naar het oosten. Naar Mekka misschien… Ik blijf op eerbiedige afstand kijken naar deze ongeschoeide Koran-carmeliet met zijn sportieve blote torso. Zijn missionering verloopt niet naar wens, de dame begint wat geagiteerd te reageren en hij neemt afstand.  Het is ook pas 7.30 uur veel te vroeg voor Koran-uitleg. De dame vertrekt en passeert me met een wat trieste glimlach. Meer medelijden dan boosheid dus. De zwarte Koranist vervolgt zijn weg over het trottoir van de Boulevard de Paris op zoek naar nieuwe gelovigen. Het zal toch niet ook hier over het ontbrekende hoofddoekje van de black lady gaan, hoop ik. Graag zou ik hebben gezien dat hij Geert onder zijn woordenvuur zou gaan nemen, want die heeft nog best wat koranlessen nodig.   

DE TIJDEN VERANDEREN  OOK VOOR DE VISSERS

Ons departement 13 heeft nog 485 vissers de hele regio PACA heeft er nog 966. Samen ruim 600 bootjes waarvan 92% minder dan 12 m. lang is. En 81% is ouder dan 20 jaren; en 44% is zelfs ouder dan 35 jaar. Het zijn chalutiers, palanggriers, anguillers, oursiniers, telliniers… Vraagt u me niet waaraan je dat kunt zien! Het vissen gaat op diverse manieren afhankelijk wat u naar de Quai des Belges wilt brengen voor verkoop… Soms ligt het net een hele nacht op de bodem of drijft het… dan weer wordt het gesleept. En de gaten zijn van 4,5 tot 12 mm. toegestaan in een net afhankelijk waarop u vist natuurlijk. Een palangre-net is wel 2 tot 50km lang en een chalutnet wordt gesleept (achter een chalutier natuurlijk). En een thonnier-net sluit de vis van onderen en rondom in, zo vang je dus wel wat… Recent is de vakorganisatie gewijzigd bij wet en is dit oude vak een beetje genormaliseerd. Dus gevoegd bij andere vakorganisaties en instituties… Want de betekenis van de visserij is sterk afgenomen omdat er steeds minder vis is om te vangen.