Het virus was zo gevaarlijk dat we het (sociale en economische) leven "op een laag pitje" moesten zetten! Want enkel zo kon de verspreiding worden begrensd, dachten de geleerden en die adviseerden de regeringen..
Half april moesten Macron c.s. ons toch een idee geven, wanneer de periode van "re-animatie" zou kunnen beginnen en wie en wat in welke volgorde, weer "op stoom zou komen".. Er werd gezegd dat ca "half mei = een maandje later", waarschijnlijk hèt moment zou zijn...
Intussen hadden hulpverleners het razend druk en ze kregen elke avond om 20.00 uur een "volkse aubade". Want zij waren de redders van ons allen geworden: met ziekenhuizen, ambulances, politievoertuigen, brandweerspullen en zorgtehuizen in eerste linie.
Langzaam drong door dat we een nieuw tijdperk binnen traden... Waarin overvloed zou ontbreken en je weer ouderwets "geluk moest hebben" om te overleven..
En we zagen hier en daar iets terugkomen dat we bijna waren vergeten en wat je het beste kunt beschrijven met het gezegde: " Elk voor zich en God voor ons allen"..
Leon de Marsilho, 14 april 2020.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten