In april 2020 sloop het corona-virus rond en moest je in Marseille op straat een vers ingevulde "Attestation de Deplacement" tonnen aan de politie. Zonder die op zak was je meteen 135 euro lichter... Minstens, want bij een tweede keer werd dat 400 euro en mogelijk... ook nog in de petoet!
Nederlandse vrinden vroegen me of dit ook zo zou zijn geweest als we nog in Mormoiron (ca 2000 inwoners) in de Vaucluse, zouden zijn aangehouden. Dat was een interssante vraag, zeker voor een halve filosoof als ik!
In Mormoiron kenden we de burgervader goed: hij was notaris en ik kocht er zijn Landrover (Defender). Ik werd daarna door de boeren op het land eerbiedig gegroet en al van verre.. Tot ze begrepen hadden dat ik zijn auto had overgenomen... Daarmee leerde ik dat de tijd die verstreek voor de verspreiding van sommige "nieuwtjes", niet altijd kort was... Als ik zijn eega zou hebben ingepalmd zou dat heel anders zijn verlopen, denk ik.
Dat corona-nieuws zou in Mormoiron zijn bestempeld als "nog zo'n gril" van rare Marseillanen, die altijd gekke dingen doen.. En de paar dorpsagenten zouden mij daar nooit hebben aangehouden en mijn papieren hebben gevraagd. Iedereen kende daar elke andere dorpeling en mogelijk zou ik daar het virus al hebben opgelopen, terwijl ík er nog niets van wist.. Want er bestond "dorpse gossip", een geheim had er een korte levensduur en de meeste waren niet conform de waarheid..
Daarmee is het antwoord gegeven en in Jabeek (Ned.) waar ik jaren woonde (800 inwoners), zou dat niet anders zijn gelopen. Daar hoorde Mieke, -toen ze voor het eerst bij de kruidenier kwam-, een spannend verhaal over... haar en mij en alles was voor haar nieuws. Het leuke was dat ze het hadden over "haar kwaliteiten als kok"!
Leon de Marsilho, april 2020…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten