"Dat is nostalgie", zeggen velen: de oudere kijkt meer terug omdat zijn leven naar de eindstreep gaat. Want je wil je laatste dagen omringd zijn met wat warmte en nestgeuren.
Als je ver weg woont van de regio van je wortels, doet dat de vraag opkomen of je niet terug moet gaan naar waar je leven begon.
Maar dat vereist een laatste verhuizing en die kan ook best lastig zijn. Zeker als je vaak verhuisde, want dan schoot je op vele plaatsen wortel..
Zo vergaat het mij nu: de idee om terug te gaan naar het Limburgse land houdt ons bezig . Er zijn ook veel praktische belemmeringen, want wat wil je meenemen? En waar vind je een plek om de laatste etappe te maken?
Oude vrienden helpen ons met het zoeken naar een oplossing. Ze zagen al een plek in Limburg met interessante mogelijkheden.
Dus staat nu ons appartement in Marseille in de verkoop en we hebben al contact met geïnteresseerden voor onze flat bij Saint Charles.
Het kan dus gebeuren dat we met een paar ton in de portemonnee de terugreis gaan beleven. Daarbij werd duidelijk dat je met de cash die dat oplevert zo'n (260.000/1000) dus 260 maanden
iets passends kunt huren in Nederland. Dat zijn 260/12= 21,5 jaar en dat is op als we bijna 98 resp. 95 jaar zijn. Dan is het op... maar dat probleem lijken we niet meer te hoeven voelen!
Kortom: ons vermogen is er om het laatste avontuur te realiseren. Let wel: naast deze middelen zijn er onze Nederlandse pensioenen.. Die werden en worden wel stevig gekort, maar het is niet niks.
Dus , we kunnen kiezen "voor blijven of teruggaan", een luxe positie, waarover sommigen niet beschikken. Dus is het nu "plussen en minnen" geblazen over waar de laatste rondjes gaan draaien!
Leon de Marsilho, november 2019
Geen opmerkingen:
Een reactie posten