GAAT GOOD OLD SNCM TOCH ZINKEN?
LAATSTE OORDEEL OP 21 NOVEMBER 2014
Zien we straks die wat ouderwetse maar wel sympathieke blauw-witte ferries niet meer varen vanaf ons terras? Ook niet meer vanaf de Place des Armes in Fort Saint Jean? En ook niet meer afgemeerd liggen langs de nieuwe shoppingmal van Les Terasses du Port?
Dat zou voor elke halve of hele marseillaan echt een kleine deuk worden in dat imago van Marseille als grote ferry-stad. Die enkele miljoenen passagiers brengt en haalt van Corsica, de Magrheb en Sardinië? Maar zo ver is het nog niet: want ook al lijkt SNCM te gaan sneven, de klanten blijven toch. En dus komt, hoe dan ook en wie dan ook, er een opvolger… Vooralsnog varen ze nog..
Op 14 november was de rechtbankzitting die na "depot du bilan" (vraag voor tussenkomst van de rechter= surseance van betaling) werd gehouden... De rechter vroeg om meer gegevens en besloot op 21 november a.s. een besluit te nemen.... De spanning liep verder op in de stad en zeker bij de 2000 SNCM-ers......
LE DEPOT DU
BILAN..
Als je
oorsprong ergens in 1855 ligt, net voor de grote periode van de zeepost met
boten, - en later met die enorme “paqueboats”-, dan is zo’n “ depot du bilan” (surseance
van betaling) dubbel pijnlijk.
Zeker ook
omdat er het werk van meer dan 2000 werknemers mee gemoeid is. Plus nog eens
dat van 1800 andere toeleveranciers in Marseille en op Corsica.. Deze actie die echter niet meer uit kon
blijven werd aangezet door de aandeelhouder Transdev (66%, Veolia). Die zijn ook
geleende geld, 130 miljoen euro, terug wilde…
En daarom staat het ooit zo koppige en ook trotse SNCM er nu, anno einde 2014, compleet in duigen bij
EEN BLIK OP
DE SNCM-ROOTS.
Op de hoek
van de Boulevard des Dames en de Boulevard du Littoral staat dat fraaie
art-deco gebouw van de Compagnie
generale Atlantique dat recent door SNCM
moest worden verkocht aan een particulier. Het toont het rijke gezicht van dit
bedrijf begin 20e eeuw, nu 100 jaar geleden… Tijdens de Gouden Eeuw
van deze stad..
Op het gebouw
lees je nog: Compagnie Generale Transatlantique ( CGT) die uit 1855 stamt. Bij
de geboorte had ze zelfs banden met de “Terraneuvienne”, een scheeps- en
visbedrijf dat ver weg op morue viste met grote zeilschepen.
Daarvan
werden de broers Perreire eigenaren en in 1961 gingen ze verder op basis van
een postlijn naar de overkant… Hun opgedragen door de franse staat voor de post
van en naar Noord-Amerika. En zo kwamen die ook uit bij de grote “paqueboots”
die onder keizer Louis Napoleon gingen varen, net als die beroemde Amerikaanse Cunardline.
Ook op Noord-Amerika maar al snel ook op centraal Amerika de Caraïben
(Guadeloupe) en Mexico en Cayenne). Ook
de Magrheb was van de partij. En heel veel later gaat men ook nog even in de
luchtvaart… Deze moeder is ook gelieerd geweest met CMA-CMG, Die grote
marseillaanse zeetransporeteur. Die nr. 2 op de wereld is en eigendom van de
libanees Saadé. Zie hun prachtige blauw-zwarte en 120 meter hoge toren in
Marseille. 
Het was ook
de tijd van de grote werven in Seyne sur Mer en ook van die Chantiers et Ateliers
de Saint Nazaire waar deze waterreuzen werden gebouwd. Zoals Le Washington,
L’Imperatrice Eugenie en ook La France. Lijnen als Le Havre-New York en Saint Nazaire-Istme de Panama werden er mee
onderhouden. Er kwamen dozijnen paqueboots tussen 1910 en 1930 vele paqueboots.
Nog meer namen: Paris, Ile de France, Normandie
etc. . Bij WO II zakt alles in en in 1962 komt er nog een opleving met
de “France”, die in 1974 tgv
vliegconcurrentie moet stoppen.
In 1906
hielden de rijke families Vanderbilt en Rockefeller zelfs een race met
paqueboots! En La Provence won toen van de Deutschland! Le Chicago en La France
riskeren in 1914 bij het begin van WO I, nog een laatste overtocht
Europa-Amerika. Voor rijke amerikanen die uit Europa weg wilden. Deze reis kende
de grootste recette ooit… maar het was dan ook best zeer link..
Deze
“Paqueboots” waren eigenlijk kunstwerken van hun tijd. Met rijke klanten die ook
veel wijn dronken… Wat zeker populair werd in de tijden van de Amerikaanse
drooglegging: de z.g. Prohibition.. (Verbod op alcoholnuttiging).
DE
VOOR-LAATSTE ACTE VAN HET DRAMA
De voorlaatste
acte was een meeting op maandagmorgen 3 november, aangevraagd door de vakbonden
en de aandeelhouder: “personeel” (9%). Zij hadden geen zin meer in nog eens
wachten op een meeting met de (staats)mediateur op 19 november…
Want de
directie zei: “Elke dag dat we nu nog wachten maakt de toekomst nog
moeilijker”.. En voegde toe: “We moeten
nu heel snel iemand vinden die SNCM wil overnemen”…
Want zei
kreeg een brief van aandeelhouder Transdev die het saldo op zijn
rekening-courant (een voorschot) wilde terug hebben. Ook omdat SNCM 22,5 miljoen had gebruikt van de
verzekeringsuitkering van het ongeluk met de Napoleon Bonaparte.. Die nu al is verkocht.
En , ze men
vervolgens: “Het simpelweg verdwijnen van SNCM moet echt worden voorkomen”.. En
men sprak ook over: “Het vinden van een
oplossing voor die loodzware hypotheek uit 2013 van …425 miljoen (! : 205
miljoen al zeker en nog 220 miljoen erbij, zeer waarschijnlijk), die om de nek
van SNCM hangen”. Want de EU eiste
namelijk om dit giga-bedrag terug te betalen door SNCM en partner La Meriodionale…
aan de gulle gever de franse staat. Daarmee pleegden beide concurrentievervalsing…
Waarvan de concurrent Corsica Ferries het slachtoffer werd.. Met zoiets zwaars om je nek vindt je geen
koper zomaar verder.. Ook al kun je er die licentie van de corsicaanse overheid
mee binnen slepen.
In deze
laatste meeting wilden vooral de CGT en de bond CFE-CGC meer duidelijk
verkrijgen.. ook over “een sociaal
plan”. Waar in zal staan… dat ruim de helft van de 2000 werknemers weg zal
moeten…
Zo’n “depot
du bilan” betekent dat er een bewindvoerder door de rechter wordt benoemd die
met het bestuur samen werkt.. Om uit
twee wegen te kunnen kiezen: óf een
doorstart na vele nodige ingrepen óf een overnemer zoeken… Dus overal offertes vragen..
Transdev sprak
over mogelijk 5 à 6 geïnteresseerden voor een overname. Waarbij zelfs een
terugval denkbaar zou zijn naar 400 vaste reguliere werkers.. plus 350-500 hoogseizoenwerkers. Dus weg met
de baan weg voor ruim 1500 mensen intern SCNM..
De salarissen
van einde 2014 moeten dus uit overheidsgaranties komen (via AGS).. en die zg DSP (Delegation Service Public voor 10 jaar) is
eigenlijk het meest belangrijke van alle activa.. Maar ook hier hangt nog een
bui boven vanuit de EU in Brussel..
EEN MEGA-KLAP
VOOR MARSEILLE
Deze tweede
grootste klant van de GPMM (= de Haven van Marseille) met zijn aandeel van 25%
van de SNCM-passagiers en een opbrengst van 8 miljoen per jaar maakt nu heel Marseille ongerust. Zeker ook de nog 90 bedrijven die toeleveren
en die goed zijn voor ca 1100 arbeidsplaatsen en nog 800 op Corsica.
Een failliet
van SNCM is een ware ramp voor de haven en dus moet koste wat het kost een
rechtstreeks failliet worden voorkomen.
DE NOGAL
WILDE TRAMPVAART EERDER
In 1969 is er
een fusie van de Societé Generale Transatlantique en een Compagnie Mixte. Dat
wordt SNCM met 75% Companie generale maritieme als aandeelhouder en 25% is SNCF.
Deze laatste stapte er vrij snel ook weer uit. In 1975 krijgt men het transportcontract
op Corsica voor 25 jaar ( bij conventie) en dus ook subsidie van de regio
Corsica.
In 1996 komt
de private concurrent Corsica Ferries en
gaat de trotse Napoleon Bonaparte ook varen voor SNCM en op Bastia.
In 2004 wordt
eerst een schip verkocht en begint er een staking van 2 weken met veel ruzie
ook onder de vakbonden zelf…Daar komt een forse salarisverhoging uit..
In 2005 moet
er geprivatiseerd worden (zegt Brussel!) en komt het investeringsfonds Butler
om de hoek kijken. De CGT organiseert dan weer een grote staking van 43 dagen …
Tijdens deze wordt de Pascal Paoli gekaapt en men vaart er mee de haven uit…
Maar de veiligheidsdienst (GINC) gekaapt het schip terug: er wordt vanuit
helicopters op het schip geland door zwaar bewapende eliteboys… Die dwingen om naar Toulon terug te varen. De
minister is dan .. ene Nicolas Sarkozy!
In october
wordt de staking beëindigd en gaat de boel bijna failliet .
Ook blijkt er
een flinke fraude met de bars aan boord van de ferries te bestaan. Die bars
worden de facto zwart gerund door het personeel.
De franse
belastingbetaler moet de zaak dan weer wat op poten zetten met 112 miljoen aan
steun + 7 miljoen herkapitalisatie
Privatisering
in 2005: Transdev (van Veolia) neemt 66%,
de franse staat 25% en het personeel krijgt 9%. Wat Brussel OK vindt in 2006. En Butler
wordt in 2008 geheel uitgekocht door Veolia..
Nog wat
restfeiten:
-In 2008 doet
men nog maar 33% van de markt op Corsica
-In 2011 is
er weer 47 dagen staking…
-En in 2014
zegt Transdev zijn 66% aandelen te willen verkopen en er onstaan veel problemen.
En ook nog vaarschades… Én, de EU eist dat SNCM 440 miljoen terug betaalt
aan franse staat. Dat was die foute subsidie en dus valse concurrentie..
Een zeer bewogen
leven met veel gedonder. Dat dus eindigt in 2014 met een “depot du bilan”. De Societé
National Corse Mediterranée staat flink
onder water…
HET ECHEC VAN
EEN STEL ARCHAÏSCHE VAKBONDEN
Wie SNCM
zegt, zegt ook CGT en er zijn ook nog 6 collega-vakbonden actief hier. De rij
is: CGT, SAMM, FO, CFE-CGC, CFDT, CTC en STC: wat al aangeeft hoe dat werkt…
Zij zorgden ook voor dat enorme personeelsbestand: veel te hoog (zeggen
kenners) en de salarissen zijn ook echt riant. Evenals de arbeidstijden en
ook.. de bijverdiensten die op hoge zee niet veel belastingschade oplopen. Het
is in Frankrijk niet het eerste bedrijf dat door de krachten van én crises en
vakbonds-egoïsme langzaam maar zeker op de fles ging. Want vakbonden zijn niet
primair een deel van de onderneming, maar eerder een soort van profiteurs.
Maximale arbeidsvoorwaarden worden wel eens verward met haalbare… En als de
werkgever dan ook nog de overheid is of erdoor wordt gesubsidieerd, dan betaalt
de burger de schade… Tot die overheid echt ho roept. Omdat de veranderde tijden
ook een veranderde vakbond vragen… Zie in dit verband ook SNCF dat het niet
goed gaat en ook Air France in moeilijk vaarwater.
De crisistijd
dwingt nu een werkelijkheid af, die lang over het hoofd werd gezien.
Niet alle
maar wel vele fransen zagen nu ook dat er grenzen werden overschreden. Nu
betalen vele honderden een forse rekening, want waar is er nu werk voor iemand
die bij SNCM werd ontslagen?
Bij Corsica-ferries
natuurlijk: maar dat is een soort van aartsvijand vooralsnog… Een andere die de
SNCM-business overneemt zou beter uitkomen… En dat wordt nu afwachten, maar
niet voor alle. Omdat er vele al lang overcompleet waren.. en dat zullen
blijven bij de opvolger die geen kunstjes kan maken als echte privé-ondernemer..
We gaan het allremaal zien.. Andere tijden na zoiets van 65 jaar… Dus het is
eigenlijk mét pensioen gaan..
Maar,
vooralsnog kreeg de secretaris van het CE (Comité d’Entreprise) mandaat om eventueel
de directie en de aandeelhouders nog even juridisch te lijf te gaan.. Daarmee blijft men van die kant natuurlijk
helemaal in stijl…Die van de vuist en de confrontatie en het wantrouwen.
Leon de
Marseille, 15 november 2014.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten