Over deze oude Romeinse
stad in Noord-Marokko die daar bloeide vanaf de tweede
eeuw voor JC, kun je
veel leren. Over een prachtige cultuur met zijn fraaie kunst en over “immigratie, integratie en
kolonialisme”. De expo in het MUCEM, -ze heet Splendeurs de Volubilis-, waar we
prachtige bronzen kunst zagen uit die tijdgeeft op dit aspect ook veel. Allereerst zie je dat er vóór de Romeinen hier binnenvielen en er later de provincies Africa nova en Africa vetus stichten. Ze vochten er ook om met die van Carthago (nu in Tunesië). Ze kwamen aan in het Koninkrijk Mauritanië dat Marokko, Algerije en Tunesië zo ongeveer omvatte en waar koning Juba I regeerde. Om de integratie te bevorderen gaf Augustus het rijk in 25 v. JC over aan Juba II die hij deed huwen met Cleopatra Selene, de dochter van dé Cleopatra en Marcus Antonius.. Juba II was natuurlijk tot in de finesses opgeleid in de Romeinse cultuur of course…. En ook Cleopatra Selene was dat overkomen. De kinderen van de grootste vijanden van Rome (Augustus en Antonius) werden dus grote vrienden van de Romeinse machthebbers toen hun ouders gestorven waren. Zo maak je dynastieën en zo moet je dus ook “integreren”! Ik moet dan gewoon even
Ook denk ik dan heel
ondeugend dat de integratie in Nederland zou zijn bevorderd als Willem niet met
Maxima zou zijn gehuwd maar met een mooie dochter van Mohammad
VI van Marokko!
En weg dus dat “k-Marokkanen-probleem”! Geschiedenis kan je echt veel
leren.
Juba
II schiep een cultuur van uiterst hoog niveau en zijn hoofdstad Lol (later
Caesarea) waar het een grote mix werd van autochtonen, Puniërs, Grieken en Romeinen… een situatie “à l’Alexandrie” zegt een Franse historicus. Dat was ook
zo’n hoogstaande mix-stad. Volubilis leek daar op en werd ook een rijke stad
door de vele landbouwproducten die werden geëxporteerd in het hele Romeinse
rijk. Vooral olijfolie en granen. Het
werd zo een stad van welvarende handelaren niet ver van Fez in Noord-Marokko.
Dat ging zo tot de ineenstorting van het Romeinse rijk: na 285 na JC was het
voorbij. Volubilis werd pas echt herontdekt in de 19e eeuw… En is nu
een
deel van het “ons wereldbezit via Unesco”. Zo eindigt een rijk en een
beschaving dus. En zo wordt het ook weer “in ere hersteld” maar als een grote
opgraving van 42 hectare! Weer een nuttige historische parallel.
De
expo gaat ook dieper in op de schitterende beschaving via de vele bronzen en
ook marmeren sculpturen en decoraties.
Die
verhalen over de polytheïstische religie, hun denken en filosofie, hun
huisdecoraties en ook de ver ontwikkelde kunst van het bronsgieten. En alles
verraadt dat de Romeinen zeer gecharmeerd waren van de Griekse kunst en
denkwijzen.
Deze
expo verhaalt niet hoe het verder ging: mede omdat de Romeinen christenen
werden werd het hier ook deels gechristend. Vandaar die nu nog bestaande
berbers, oorsprong-kelijke bewoners en
geen Arabieren, die een christenachtig
geloof hebben. Nu nog in Marokko. De
bevolking van de regio werd bijna 100% moslim nadat Mohammed was geboren en met
de hier aangekomen Arabieren. Een lange reis: langs de drie monotheïstische
religies, twee grote bezettingen (eigenlijk drie als je de latere
Ottomanen
ook meetelt) en waarbij de ene beschaving over de andere rolde. We hebben het
over ca 1500 jaren en zie hoe vol die zaten met migratie, integratie en
kolonisatie en… bevrijdingen. L’Histoire c’est une grande repetition, is
eigenlijk het betere spreekwoord!Zo zette ik deze tekst onder een kop die verwijst naar de koloniale historie van de VS,
waar ooit ene Peter Stuyvesant NY stichtte en dat moest afgeven aan de Engelsen. Nadat ene Columbus het “ontdekte” en later de indianen begrepen wat dat betekende… Want die zagen zowat heel Europa aankomen daar en wij zien nu die vele Aziaten daar arriveren. Er blijkt weer veel vergelijkbaar te zijn…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten