Totaal aantal pageviews

zaterdag 22 maart 2014

VOLUBILIS EN HET NY VAN PETER STUYVESANT!



Over deze oude Romeinse stad in Noord-Marokko die daar bloeide vanaf de tweede
eeuw voor JC, kun je veel leren. Over een prachtige cultuur met zijn fraaie kunst en  over “immigratie, integratie en kolonialisme”. De expo in het MUCEM, -ze heet Splendeurs de Volubilis-, waar we prachtige bronzen kunst zagen uit die tijd
geeft op dit aspect ook veel. Allereerst zie je dat er vóór de Romeinen hier binnenvielen en er later de provincies Africa nova en Africa vetus stichten. Ze vochten er ook om met die van Carthago (nu in Tunesië). Ze kwamen aan in het Koninkrijk Mauritanië dat Marokko, Algerije en Tunesië zo ongeveer omvatte  en waar
koning Juba I regeerde. Om de integratie te bevorderen gaf Augustus het rijk in 25 v. JC over aan Juba II die hij deed huwen met Cleopatra Selene, de dochter van dé Cleopatra en Marcus Antonius.. Juba II was natuurlijk tot in de finesses opgeleid in de Romeinse cultuur of course…. En ook Cleopatra Selene was dat overkomen. De kinderen van de grootste
vijanden van Rome (Augustus en Antonius) werden dus grote vrienden van de Romeinse machthebbers toen hun ouders gestorven waren. Zo maak je dynastieën en zo moet je dus ook “integreren”! Ik moet dan gewoon even
denken aan Faroek (die ook werd weg gerevolutioneerd door ene Nasser) en aan Sadat, Moebarak en Sissi, drie Egyptische militairen. Die (bijna)-presidenten van dat land waren /zijn…… Ondanks die revolutie en die verkozen Morsi…

Ook denk ik dan heel ondeugend dat de integratie in Nederland zou zijn bevorderd als Willem niet met Maxima zou zijn gehuwd maar met een mooie dochter van Mohammad
VI van Marokko! En weg dus dat “k-Marokkanen-probleem”! Geschiedenis kan je echt veel leren.    
Juba II schiep een cultuur van uiterst hoog niveau en zijn hoofdstad Lol (later Caesarea) waar het een grote mix werd van autochtonen, Puniërs, Grieken en Romeinen… een situatie “à l’Alexandrie” zegt een Franse historicus. Dat was ook zo’n hoogstaande mix-stad. Volubilis leek daar op en werd ook een rijke stad door de vele landbouwproducten die werden geëxporteerd in het hele Romeinse rijk. Vooral olijfolie en granen.  Het werd zo een stad van welvarende handelaren niet ver van Fez in Noord-Marokko. Dat ging zo tot de ineenstorting van het Romeinse rijk: na 285 na JC was het voorbij. Volubilis werd pas echt herontdekt in de 19e eeuw… En is nu een
deel van het “ons wereldbezit via Unesco”. Zo eindigt een rijk en een beschaving dus. En zo wordt het ook weer “in ere hersteld” maar als een grote opgraving van 42 hectare! Weer een nuttige historische parallel.
De expo gaat ook dieper in op de schitterende beschaving via de vele bronzen en ook marmeren sculpturen en decoraties.
Die verhalen over de polytheïstische religie, hun denken en filosofie, hun huisdecoraties en ook de ver ontwikkelde kunst van het bronsgieten. En alles verraadt dat de Romeinen zeer gecharmeerd waren van de Griekse kunst en denkwijzen.
Deze expo verhaalt niet hoe het verder ging: mede omdat de Romeinen christenen werden werd het hier ook deels gechristend. Vandaar die nu nog bestaande berbers,   oorsprong-kelijke bewoners en geen Arabieren,  die een christenachtig geloof hebben. Nu nog  in Marokko. De bevolking van de regio werd bijna 100% moslim nadat Mohammed was geboren en met de hier aangekomen Arabieren. Een lange reis: langs de drie monotheïstische religies, twee grote bezettingen (eigenlijk drie als je de latere
Ottomanen ook meetelt) en waarbij de ene beschaving over de andere rolde. We hebben het over ca 1500 jaren en zie hoe vol die zaten met migratie, integratie en kolonisatie en… bevrijdingen. L’Histoire c’est une grande repetition, is eigenlijk het betere spreekwoord!
Zo zette ik deze tekst onder een kop die verwijst naar de koloniale historie van de VS,
waar ooit ene Peter Stuyvesant NY stichtte en dat moest afgeven aan de Engelsen. Nadat ene Columbus het “ontdekte” en later de indianen begrepen wat dat betekende… Want die zagen zowat heel Europa aankomen daar en wij zien nu die vele Aziaten daar arriveren. Er blijkt weer veel vergelijkbaar te zijn…

Geen opmerkingen:

Een reactie posten