Totaal aantal pageviews

donderdag 5 december 2013

MOET DE “BOURSE DU TRAVAIL” OP DE SCHOP?



De Bourse du Travail is een erg fraai gebouw in het quartier
Lazare, dicht bij mijn plekje, dat volgens de gemeentelijke deskundigen, “heel veel geld vereist om weer conform de huidige normen te kunnen worden”. Er zouden bakken met geld nodig zijn om dit historische gebouw, eigendom van de vakbonden CGT en FSU, weer op modern en een safe peil te krijgen. Ook omdat de hele omgeving nieuwbouw is in het kader van het giga-stadsvernieuwingsproject Euromediterranée II dat Marseille op vele plekken totaal van gezicht veranderde en nog steeds verandert! Een stout grapje is hierbij intussen dat het “er op zou lijken, dat het kapitalisme (gerepresenteerd door de buren, het splinternieuwe gebouw van de EMD
Managementschool: zie de foto’s) nu ook hier “het socialisme” begint te wurgen. En daar lacht niet iedereen mee! De vakbonden roepen in koor: “dat het zo’n vaart nog niet loopt en dat het zeer moeilijk zou zijn andere huisvesting die voldoet te verkrijgen”…

Maar dit fraai-lelijke monument uit 1936 van ene Eugène Senes, die ook de grote Art-Nouveau trap van het Gare Saint
Charles ontwierp, draagt ook de naam van de legendarische Benoît Frachon.  De secretaris-generaal van de CGT in 1945 en ook een van de initiatiefnemers van de afscheiding in 1947 die leidde tot de opkomst van de concurrerende bond FO (Force Ouvrière). Dat is een uiterst groot historisch feit voor de stad Marseille waar bijna elke ambtenaar van “la Mairie” nu (nog) lid is van deze FO. Dat tegen de grond gooien zou heel verkeerd kunnen worden begrepen.
De architectuur is massief, met zijn twee fresco’s in steen, een van “le docker” (de dokwerker van ene Louis Bottinelli)

en het andere van de “conducteur de tracteur” (van Raymond Servian). Die goed thuis waren in het sovjet realisme uit die tijd en ook wisten van de architectuur van ene Mussolini!  Dit fraais heet nu “een onveilig gebouw” te zijn geworden! Andere tijden.
De foto’s die Theo voor u koos en opmaakte tonen zijn verlepte “schoonheid”, zijn wat (te schokkende en te pompeuze) power, maar het is onmiskenbaar een waar “monument van een belangrijke “époque”! Als je het zou
oppoetsen durft er niemand meer de sloopbal tegen aan te laten kaatsen, dat lijkt me zeker. Tja, maar of nu de huidige vakbonders in hun beurs zullen gaan graaien om het geld te fourneren voor een “tweede jeugd” van hun oude home, dat moet ik ook nog eerst zien… Intussen plakt de EMD in zijn moderne vorm en zeer massaal tegen het oude gebouw en lijkt het te gaan omduwen… Zie de foto’s. Uitslag: Management 1 --- CGT 0… Andere tijden?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten