LES TOILETTES DE LA BRASSERIE DU VIEUX PORT

Wij Nederlanders zijn allen wat bevreesd voor die nogal “aparte Wc's”, die je af en toe nog in La France aantreft. Ook Marseille speelt daar zijn specifieke partijtje in mee. Nee ik bedoel niet smerige niet-gepoetste toiletten, die je nog af en toe aantreft, maar die “verrassende op zich cleane WC’s” met dat speciale vleugje bricolage van een ongekende

beauté. Dus ik bedoel die amusante Toilettes! Behalve voor onverbeterbare burgerlijke calvinisten zonder glimlach… Ik kan het niet laten om u een regelmatige ervaring op dit gebied in ons stamcafé Le Brasserie du Vieux Port een beetje te laten mee beleven. Let wel: het is daar “Blitzeblank” maar zoals vaak in stokoude gebouwen ook uiterst krapjes… Dat is een gevolg van de torenhoge m2 prijzen in de 2^e stad van La France en ook een kwestie van commerciële prioriteit.. Volg mij nu op mijn tocht naar Les Toilettes…

Ze zijn achterin, links naast le comptoir, dat wil zeggen: daar begint de uiterst avontuurlijke wenteltrap omlaag naar de catacomben au sous-sol. Het afdalen vereist diploma A alpinisme en ook regelmatige niet eenvoudige gymnastische oefeningen. Anders komt u echt niet heelhuids aan in de kleine smalle ruimte waarin u achterin “la porte” ontwaart van “la plus petite chambre de la maison”. Schrik ook niet van

het slordig opgehangen gordijn waarachter zich de aangekoppelde biertonnen bevinden, waaruit uw “pression” op weg gaat naar de bar boven U. Er staat ook steeds een geruststellend aantal vaatjes, waarvan ik aanneem dat de meeste nog vol zijn. Er liggen ook wat waterpomptangen en andere outils die nodig zijn om de vaatjes aan en af te koppelen…

Goed dat is dat en nu trachten we “la porte” van “de doos” te openen. Dat is wat compliqué omdat u bij het lostrekken enige handvaardigheid moet hebben en daarna ook niet al te lijvig moet zijn. Want u moet retireren of wat balanceren boven de bierfusten en wat half-hangend in het

afscheidingsgordijn. En nu ziet u het uiterst complete toilet met alle moderne apparaten inclusief elektrische handdroger, wastafeltje, le cuve natuurlijk en zelfs wat flauwe verlichting. Wilt u zittend aan de slag, dan moet u wat lenigjes draaien waarbij u de wastafel moet trachten in ere te laten… Wilt (voor mannen only) staande excerceren dan moet u oppassen dat de elektrische handendroger niet veel te vroeg wat gillend start omdat u met uw hand het elektronische oog ook wakker schudde…  Wilt u na de daad uw handen wassen (er is altijd ook zeep!) dan moet u opnieuw op de verfijnde GPS laveren om uw

handen onder de kraan te krijgen. Daarna moet u dan op een been staand de knop indrukken op de vloer die het waswater doet losbarsten. Kijk daarbij uit want er komt echt water uit en met welk een krachtige hoeveelheid! Marseille is soms een echt gulle stad met echt genoeg en uitstekend water… De zeep moet u ook met wat goochelende handigheid bemachtigen: ergonomisch is het ontwerp nogal aanvechtbaar. Als u de mains schoon kreeg moet u draaien omdat de droger rechtsachter u hangt op een wat rare hoogte. Steek een hand recht eronder om het kreng te demarreren en steek de andere links er onder. Hoe u de rechter dan droog blaast weet ik nog steeds niet… Ik hou me voor adviezen ten deze zeer aanbevolen! Het schoonpoetsen van het achterste etc. dat is ook niet echt eenvoudig omdat le papier wat raar onder de wasbak hangt en daarna wat vooroverbuigen eist ook veel moed  en souplesse…

Intussen bent u lichtjes uitgeput, dat zult u bemerken en u neigt mogelijk ook tot het ontwikkelen van lichte frustratiegevoelens. Niet doen dus! Denk liever even aan die duivelse loodgieter die dit uiterst gecompliceerde ontwerp moest realiseren. Die man verdient een medaille en moet onmiddellijk met pensioen want hij komt in elk geval in aanmerking voor de grootste penibilité, die ik ooit met eigen ogen zag! Waarlijk vakmanschap want alles hangt vast en… het werkt ook nog!

Hulde aan deze Toilettes dus, maar met een rolstoel zou ik

het maar niet proberen. Want dan komt uzelf daarna in aanmerking voor een pensioen voor oorlogsinvaliden.

En toch is het onze favoriete plek met onze flitsende garçon Jojo, die zelfs verdienstelijk Engels spreekt en die regelmatig charme-offensiefjes laat bewonderen als er fraaie dames op zijn terras verschijnen.

Dit geheel doet ons bijna dagelijks Le Brasserie du Vieux Port bezoeken waar de pression ook nog un prix abordable kent van maar 2,80 euro … inclusief het bakje olijven of

cacahuettes, le soir à l’heure de l’apéro. Uiteraard vragen we enkel une blonde Française! Buitenlandse pression krijgt u hier ook maar enkel met een protectionistische toeslag. Zoals het volgens Monsieur le ministre Montebourg, die bezig is met het Redressement industriel, ook hoort! Proost dus: neem er ook eens eentje bij Le Brasserie du Vieux Port en amuseert u zich met de gratis toilettes!