DE “ZELF-TERRORIST”: ONTWORTELD EN EEN LAATSTE PERSPECTIEF

-Terreur is al heel oud

De geschiedenis kent vele opstandige die hun onvrede duidelijk en met geweld toonden en ook de “andersdenkenden” met veel geweld benaderden. Religie, onrecht, armoede en politiek leverden bij herhaling de motieven. Revoluties te over en burgeroorlogen ook. Denk

aan de Kruistochten, aan Noord-Ierland, België, de Basken, de Hollandse Beeldenstorm, de Franse godsdienstoorlogen (in de tijden van het Edict van Nantes, gedurende bijna 200 jaar), de Spaanse revolutie ten tijde van Franco, de Russische ten tijde van de laatste Tsaar,  en de Franse ten tijde van Louis XVI.

Maar het ging daarbij veelal om boos geworden mensen uit de “eigen kring”. Al moeten we de “pogroms” tegen “vreemdelingen” ook niet vergeten. Maar dan was er sprake van “een minderheid” die dankbaar als “zondebok” werd benut. Niet zelden ook om geweld tegen “het eigen volk” zo te voorkomen! Machthebbers stuurden zo de volkswoede naar de voor hen “minder gevaarlijke hoek”. Soms was het oude pijn van eerdere “veroveraars en bezetters”.

Het lijkt of we in al deze gevallen de motieven van het in opstand komen met geweld tegen anderen, best kunnen verklaren en begrijpen. Het is de frustratie van personen die iets terug willen hebben wat hun werd afgepakt of die een vrijheid claimen die nieuw is maar naar hun idee ook essentieel is voor hun levensgeluk. Het zijn geen echt ontwortelde mensen maar mensen die de omstandigheden willen veranderen om gelukkiger te kunnen verder gaan.

Huntington schreef al langer geleden over zijn theorie van de “clashes van culturen en religies”, Sarazzin maakte in Duitsland een boek over de mislukte integratiepolitiek, Wilders maakte zijn film Fitna en daarna zijn boek en ook in Frankrijk met zijn oude historie van de Maghrebiaanse gastarbeiders kwam er veel kritiek op de mislukte integratiepolitiek van vele jaren.

Daarbij werden we bij herhaling herinnerd aan de eeuwen waarin christenen en moslims vochten “om het Heilige land”. JC kwam nu eenmaal uit de joodse cultuur en uit Palestina en zijn stroming veroorzaakte een conflict met het aloude joodse geloof. En toen 700 jaar later de islam ontstond en breed succes had, kwam er in Palestina en omringende landen een botsing tussen drie religies aan de orde. Zie nu de voortduring daarvan in Egypte, Libanon, Syrië, Irak waar de drie religies botsen en in het Aziatische moslimgebied waar regelmatige herrie tussen de islam en het christendom speelt en nu in Birma ook tussen boeddhisten (!) en islam..

-Kleine historie van het hedendaagse terrorisme

 Het westerse terrorisme.

Nederland komt in Europa de “eer “ toe van de eerste echte terroristische aanslagen: die van de rebellerende Ambonese jeugd. De trein bij De Punt en de bewaarschool daarna,

lieten zien hoe ver boze jongeren, die zich ook niet thuis voelden, konden gaan. Ook al waren ze in een beschaafd land als Nederland geboren en daar opgegroeid. Maar ze zagen langdurig groot onrecht en ontdekten dat hun oplossing, -een autonoom, vrij Ambon waar zij met hun ouders heen zouden willen-, niet haalbaar was. En gingen toen, in wanhoop, over op forceren en op wraak op “de maatschappij” die hun ouders had bedrogen en beledigd en die daarvoor zwaar moest worden gestraft. De overheid schrok nu pas wakker, moest het geweld met geweld keren en kreeg toen pas echt oog voor het zo verwaarloosde probleem.

Daarna zagen we in Duitsland de RAF, in Italië de Rode Brigades en weer in Nederland de pyromanen, die Makro’s

in de fik staken. En de krakersbeweging in Nederland die ook bij de kroning van Beatrix fors van zich afbeet moet nu niet worden vergeten. Hier was sprake van jongeren die een afkeer hadden ontwikkeld van de koers die “hun maatschappij” had genomen; zij hadden een totaal ander wereldbeeld voor ogen. In hun onmacht om dat langs democratische weg te kunnen bereiken, grepen ze naar fors geweld. Ontvoering van en moord op “voorbeeldfiguren” was het gevolg. Gericht geweld tegen  “schuldige representanten” van het kwaad in hun samenleving volgde. En ze stierven in gevechten of werden gevangen gezet en, -zie Duitsland-, ze stierven in gevangenissen. Het waren de “kinderen van mei 1968”, de Dutschke’s, de Cohn-Bendits en

Raspe’s en kenden hun eigen goeroes zoals Marcuse uit de VS (hippie-missionaris) en de Franse filosoof Jean-Paul Sartre. Die na veel discussie, ook geweld als middel om de maatschappij te veranderen, niet langer afkeurden… Want democratisch veranderen leek hen onmogelijk; eerst moest alles worden afgebroken… En de mei ’68 opstand in Frankrijk loog er ook niet om: de president de Gaulle vloog zelfs naar het Franse garnizoen in Baden om “vrij te blijven”, maar het duurde niet lang… De koorts was overal voelbaar en ook in Nederland, waar ik toen net afstudeerde, waren er ferme wrijvingen op diverse universiteiten vooral in Amsterdam, Nijmegen en Tilburg. Wetenschappers van de Bedrijfskunde faculteit wilden zelfs afreizen naar de barricaden in Parijs… Daarbij denkend aan de internationale groep van socialisten die lang geleden in Spanje meestreed tegen Franco, waaronder zelfs ene Ernst Hemingway. “Begrijpbaar” en herkenbaar geweld van politieke soort en familie van de Franse revolutie en andere revoluties die daar op volgden.

 Het terrorisme uit het MO en de Maghreb

Toen kwamen we, in de 70-er jaren, terecht in “geopolitiek terrorisme” veelal vanuit het Midden-Oosten, dat zijn aanleiding vond in het joods-Palestijnse probleem. Vliegtuigkapingen en ook bomaanvallen werden dagelijkse kost: vele onschuldige in westerse landen ver van Israël en Palestina moesten het ontgelden. Er waren terroristenleiders

als Arafat en later ook Kadaffi die geen gewelde schuwden om de wereld met de haren bij hun politieke probleem te betrekken. Vliegvelden en stations werden gevaarlijke plekken en vliegen met El Al werd een heldendaad. Zelf zat ik in die tijd een halve dag vast omringd door politie en leger, op Schiphol omdat er een bommelding was voor mijn vlucht naar München met een El-Al vliegtuig. We mochten na twee verhoren, bagagepluizen en fouilleringen een voor een instappen met gewapende mannen die ons naar het vliegtuig begeleidden over de tarmac. Alwaar we in een ons aangewezen stoel moesten gaan zitten; de vlucht was best spannend en iedereen keek iedereen aan.

Op het station Saint Charles, waar ik nu naast woon, ontploften twee bommen neergelegd door de wereld-terrorist

Carlos, die nu nog in een Franse gevangenis zit voor de doden in Marseille.

We leerden een nieuw soort middel: het gijzelen, pirateren en angst aanjagen en doden van zoveel mogelijk (onschuldige)  mensen van landen die “verkeerd” waren… Ook het bommen leggen, een oud vak onder politieke actievoerders tegen foute machthebbers, nam een grote vlucht.

Daarna kwam het Algerijnse conflict wat ook in Frankrijk tot zware aanslagen in de metro leidde: de Algerijnse immigranten straften de Franse overheid voor haar keuzes in dat conflict ver weg in hun vaderland!  Toen werden vaker en vaker “immigranten, islam en bommen” gecombineerd bij acties in typische emigratielanden en “partij kiezende westerse landen”. Want in Algerije was het ook duidelijk de radicale islam die zich tegen de eigen (moslim)regering verzette. Naast groeperingen van links-socialistische huize die al langer politieke strijd voerden tegen dictatoren in hun land.

De islam werd nu een wezenlijk element in een burgeroorlog en een middel om solidariteit te kweken onder geloofsgenoten in vele islamlanden. We hadden toen ook net het wegjagen van de Sjah van Perzië door Khomeini beleefd. Die kwam uit zijn asiel in Parijs en veranderde Perzië in Iran een land met de sjiitische islam als basis. Kerk en staat werden geïntegreerd; en zie nu eens hoe ver dat is gekomen. Hier zagen we een “westerse sjah, een echte amerikanenvriend, worden weggejaagd door religieus-politieke tegenstanders. Die de westerse beschaving als een groot, religieus-cultureel probleem zagen… Hier zit ook het zaadje van het het antiamerikanisme en de groeiende tegenstelling met Saoedi-Arabië de grote, soennitische vrienden van Washington!

De joods-Palestijnse kwestie werd de grote wrijving in het MO waarmee iedereen zich ging bemoeien. Niet op de laatste plaats ook het westen onder aanvoering van de VS en ook Europa. En sinds Syrië  in de fik ging ook Rusland en China. Zo ontstonden er, zeker ook door de massale Palestijnse vluchtelingen groepen in Libanon, Syrië, Jordanië ook terroristische bewegingen als Hamas en Hezbollah. Waarin Iran de hand had en heeft en aan de andere kant de Saoudi’s en de Arabische Emiraten. Het MO werd hét geopolitieke-religieuze strijdgebied waar de stromingen in de islam onderling om de macht vochten en “samen” streden tegen Israël en zijn westerse vrienden. Het MO werd zo “het immense kruitvat” met een explosieve cocktail van culturele, religieuze en geopolitieke elementen en met een wereldwijde uitstraling. Een grote bom met een zeer complex ontstekingsmechanisme met teveel draadjes…  

 De ingrediënten van het hedendaagse terrorisme

De ingrediënten waren nu geworden: een religieuze strijd zowel binnen de islam als tussen islam en “andere religies (= christelijk/joods)”, een culturele strijd “westers–goddeloos tegen religieuze staten” en gemengd met ressentimenten tegen het aloude kolonialisme en de greep op de olie/energie, de grote armoede en gebrek aan perspectief in de meeste moslimlanden  mede omdat er rijke dictatoren regeerden die het westen graag zag blijven (“stabiliteit van de energievoorziening”).

De strijd van moslims tegen goddeloze staten en hun onderdrukking (zie de russen in Afghanistan en later ook in Tsjetsjenië en zie Al-Qaida en Bin Laden), de oplaaiende interne strijd in de islam (vaak gemengd met antiwesterse sentimenten), de grote welvaartsverschillen in de wereld en de grote armoede in moslimlanden (met hun grote aantal jongeren) én de grote stromen emigranten uit moslimlanden naar vrije, welvarende, westerse landen (door oorlogen, armoede en gebrek aan perspectief) , en dan ook nog het vele geld (uit drugs- wapenhandel of uit Arabische schatkisten) en de uiterst effectieve wereldwijde prediking via het internet; , dát is het, zeer indrukwekkende en complexe, huidige geheel aan bewegingen, krachten en communicatie dat ons nu een weer “ander soort terrorisme lijkt te brengen.

-En nu ontdekken we echt het “zelf-terrorisme”

Binnen dit ongelofelijke amalgaam van elementen zien we nu, -ook daardoor “ontwortelde mensen”-,  hun keuzes maken. Vaak in grote wanhoop en door gebrek aan een perspectief.

Drijfveren zat dus. En wat de middelen betreft: de bommen met afstandsbediening (met hun recepten op het internet) en allerlei wapentuig tot en met kalasjnikovs, ook voor een habbekrats via internet te verkrijgen.     

Na de aanslag op Theo van Gogh, de woeste Merah in

Toulouse en de broers Tsarnaev in Boston-, lijkt nu de discussie over terrorisme nogal opvallend te veranderen. Maar zie ook even de drukke aanloop vooral in de VS!

Een VS-expert, Brian Jenkins,  telde liefst 41 acties van dit type in de VS sinds 2001. Daar waren 204 individuen bij betrokken, waarvan 74% de Amerikaanse nationaliteit had en zelfs 49% in de VS was geboren. En hij wijst ook op de jongeren in het UK bij de bomaanslagen in Londense metro door meestal jongeren uit de 2^e generatie van immigranten. Hij zegt: “Nog geloven dat terrorisme vooral van buiten komt moet worden afgewezen; dit is terrorisme uit eigen land. Door veelal goed geïntegreerd lijkende jongeren”.

Zie de genaturaliseerde Pakistaanse Shazad van 30 jaar met zijn poging met die bom in Times Square in 2010. Iemand met een MBA, financieel analist, gelovige moslim geworden met bezoeken aan Pakistan. Zijn aanslag mislukte.

Zie in 2012 ene Zazi, een 24-jarige immigrant uit Afghanistan, met  (meer dan 5 jaar) zijn koffiestand in New York waarop de tekst stond: “God bless America”. Zijn aanslag op de metro mislukte ook.

Zie Malik in 2009 die op de militaire basis van Fort Hood in Texas het vuur opende op de menigte en 13 mensen doodde en er 32 verwondde. Hij was in de VS uit Palestijnse ouders geboren, was psychiater in het VS-leger… Maar hij kon niet meer tegen die aanvallen van de VS op Irak en Afghanistan!

Maar zie ook Curtis, muzikant en Presley imitator die de ricinebrieven stuurde naar Obama en andere. Extremist en immigrantenhater.

De meest beroemde was McVeigh, veteraan uit de Golf-oorlog die in 1995 in Oklahoma een vrachtwagen

explosieven deed ontploffen en 168 doden maakte en 600 gewonden!

Zij alle werkten alleen of in kleine groepjes, waren vaak onbekende voor de politie en vielen dus nooit eerder op. De gedode broer Tsarnaev werd wel gemeld bij de FBI ook omdat hij contact had in Tsjetsjenië met radicale moslims, maar onderzoek leverde niets abnormaals op.

-Het “zelf-terrorisme” slaat nu ook terug op de immigratiepolitiek

Het betreft hier allemaal daders die uit recente immigraties voortkwamen. En die het wereldwijde conflict tussen mensen in landen van hun oorsprong/cultuur/religie mee beleefden. Zowel de onderlinge conflicten binnen de islam,-zie Irak, Bahrein en zeker ook Syrië-, waarbij bloedige gewelddadigheden tussen geloofsstromingen (Sjiieten/Soennieten, Islam-christendom) dagelijkse kost zijn,  maar ook geweld en strijd tussen mensen van diverse origine (Israël in het MO). Voor hen ogenschijnlijk op grote fysieke afstand, maar door het internet, de satelliet-tv en andere media eigenlijk zeer dichtbij.

Dit “zelf-terrorisme” volgt op de diverse en wijd verspreide debatten over “mislukte integraties” in bijna alle Europese landen. Waarbij er ook extreme politieke groeperingen zich lieten horen die openlijk hun “afkeer” van de “andere” toonden en die forse maatregelen eisten.

Zoals immigrantenstops, optreden tegen “afwijkend gedrag” (kleding, voeding en gebed)  en die soms zelfs uitzetting eisend. Zelfs in hét immigratieland bij uitstek, de VS, laaide

deze discussie op maar vooral gericht tegen de massale toevloed van Mexicanen.

In de VS wil de eminente republikeinse senator Grassley nu een fundamenteel debat over…  de voorgenomen wet aangaande de regularisatie van de vele clandestiene immigranten in de VS. Tot grote schrik van de democraten, die al zo bitter moesten slikken nu de voorgestelde verzwaring van de wapenvergunningen ook al mislukte…

-De weg naar het nieuwe “zelf-terrorisme”

Maar er is ook een andere vraag opgekomen die zowel voor de VS als de rest van het westen (én ook daarbuiten) relevant is en die gaat niet over simpel over “terrorisme dat stamt uit het MO” dat duidelijk achter 9/11 zat. Het gaat nu duidelijk over wat anders dat veel moeilijker te begrijpen en te beheersen is.

Ogenschijnlijk rustige, goed geïntegreerd lijkende jongeren, die toch intern geheel in onbalans zijn en die in wanhoop of bij gebrek aan een geruststellend perspectief, tot wanhoopsdaden komen.

Neem het geval van de Tsarnaev van Boston. Beide moslims

maar niet uit het MO maar uit Daghestan (de familie was eerder gevlucht uit Tsjetsjenië!). Ze trokken weg naar hun familie in de VS, maar de ouders gingen scheiden. Vader ging terug naar Rusland en moeder later ook, na een veroordeling voor kledingdiefstal in de VS. De twee werden bij hun ooms achtergelaten. Ze waren pas 10 jaar in de VS; ze arriveerden met 7 resp. 16 jaar. Dus nog in hun jeugd resp. in de aanloop naar volwassenheid. De oudste was gehuwd met een Amerikaanse (die zich tot de islam bekeerde) en vader van een dochtertje. De jongste studeerde medicijnen, met een beurs en in goed contact met zijn studiegenoten. De oudste blijkt contact te hebben gehad met een fanate moslim (van echt Amerikaanse origine), een bekeerde dus, die al in 2007 een sterke invloed blijkt te hebben gehad. De moeder, een nogal dominante vrouw, was schoonheidsspecialiste en eerst ook nogal mondain.  Maar zij ging ook de niqab dragen,  dus zij ging ook de radicalere weg. De radicale moslim ontkent overigens iets met “Boston” te maken te hebben… Ook hij was eerder ondervraagd net als de oudste en men had toen niets verontrustends gevonden. Terwijl de oudste zoon zeker 6 maanden weg was geweest… naar Rusland, denkt men nog… Intussen zijn ook drie studievrienden (twee stammen uit Kazachstan, een uit Ethiopië), opgepakt. De eerste omdat ze bewijsmateriaal (rugzak en PC) hadden verdonkeremaand en numero drie voor valse getuigenis. Foute vriendendiensten in paniek of toch wat anders?  

Je mag stellen dat beide dus een verwrongen verleden kennen. Hun familieleven, die belangrijke structuur in hun cultuur, was totaal verwoest en ze werden ondergedompeld in de steedse Amerikaans-westerse structuur van een totaal ander type. Een complete ontworteling voor elk van de twee maar ook van hun hele familie: ze verloren diep in zichzelf alle traditionele houvast. En konden kennelijk, -ook al oogde het anders want ze deden hun best-, niet aarden en raakten wanhopig alleen en zagen geen perspectief. Dan ben je rijp voor drugs, alcohol, criminaliteit, getuige van Jehova of radicaliteit.. De oudste viel ,-mede door ferme “hersenspoeling”-, terug op zijn geloof. Zijn enige nog

“levende kapstok” en hij vond daarin een laatste zin voor zijn leven. En nam daarbij zijn jongere broer mee.

Een beeld dus van een vroege, ernstige ontworteling en de onmogelijkheid om een echt, reëel, houvast te vinden. Want nu werd de tegenstelling tussen hun traditionele cultuur en de westerse was overheersend en was niet meer overbrugbaar. Dus aan deze ontsporing in Boston, ligt een duidelijke “sociale pathologie, dus een maatschappelijke ziekte”, ten grondslag.

-Onze grote wereld met honderdduizenden “sociaal-cultureel ontwortelden”.

Als je dat begrijpt realiseer je jezelf, met een schok, hoe vele dat nu overal ter wereld ook overkwam of overkomt.. Het aantal vluchtelingen en verjaagden is in de huidige wereld enorm geworden. Vele wonen “onder elkaar” in de honderden vluchtelingenkampen, Maar zij blijven grotendeels in hun (groeps)cultuur en wonen onder lotgenoten. Zie de enorme uitgegroeide Palestijnse vluchtelingenkampen in Syrië, Jordanië en Turkije. Zie dit soort kampen ook in vele Afrikaanse landen als Soedan.

Het is sociaal/cultureel gezien vergelijkbaar met de grote trek van Europeanen naar de VS of van de Nederlandse boeren naar Zuid-Afrika. Men blijft als het ware in de eigen wereld en cultuur: die gaat met de groep mee. En men deelt met

vele hetzelfde lot, wat zelfs een positieve factor is. Men is samen “pionier”, hervindt zijn (religieuze of politieke) vrijheid of bouwt een beter leven op na grote armoede (zie de Ierse en Spaanse immigranten naar de VS begin 20^e eeuw). De eigen cultuur immigreert mee en blijft zelfs dominant!  

Niet zelden wordt ook de familie gescheiden: door de dood, omdat de vader ergens vecht of ook door echtscheiding omdat het geloof de echtelieden uit elkaar dreef. Dan maken kinderen vreselijke dingen mee en verliezen geluk en hun veiligheid van thuis. En worden zo rijp voor allerlei verleidingen in hun wanhoop… Daarom ook komt er steeds meer aandacht voor de imams die in het westen moskeeën leiden, die de taal niet spreken en de lokale cultuur niet kennen maar meestal streng afwijzen. “Missionarissen der ontwrichting” voor jongere die maatschappelijk toch al kwetsbaar waren door werkeloosheid, armoede en afwijzing…

-De westerse arbeidsimmigratie.

Zo is migratie vele eeuwen lang verlopen… maar de arbeidsimmigratie bijvoorbeeld in West-Europa verliep geheel anders. Allereerst waren er in Nederland vooral, de ongehuwde Spanjaarden en Italianen, de Portugezen in Luxemburg en de Turken en Grieken in Duitsland. Ze waren alle (orthodoxe) katholieke Zuid-Europeanen: de religie en de cultuur waren gelijk of redelijk verwant.

Daarna werd er druk gezocht naar “nieuwe en goedkope” en

die vonden we in de Maghreb: voornamelijk Marokkanen en Tunesiërs. De Algerijnen waren al lang een Franse specialiteit. Nu gingen er vooral  vaders  alleen weg om te werken in een ver en heel ander land; hun familie achterlatend. Ook met de idee dat het tijdelijk zou zijn… De vaders waren onder huns gelijken in het immigratieland: van integratie was geen sprake en het werd ook niet beoogd. Maar men ging later,- uit politiek idealisme-, over tot de gezinshereniging: vrouwen en kinderen kwamen over naar een totaal andere cultuur waar de ontvangst op zijn zachtst gezegd “koel was”. Binnen het gezin werd de oude cultuur doorgezet tot en met de taal en de televisie, terwijl er buiten, overal rondom, er iets heel anders was. Een heel ander soort van gezinsverband, anders denkende kinderen en ouders, een totaal andere taal en ook een ander (of geen) geloof. De kinderen ondervonden op de straten en in de scholen een fundamenteel andere wereld die nergens aansloot bij de zelf-geïmporteerde cultuur van “thuis”.

En toen ontstond het verschil: sommige slaagden erin, -zowel ouders als kinderen-, hun draai toch te vinden: dat waren de “ras-immigranten”, die we als goed geslaagd nu om ons heen zien. Anderen raakten in verwarring en op drift en vielen ergens in die grote kloof tussen de culturen zoekend naar houvast… Zij behoorden meestal tot de generatie die in het immigratieland was geboren. En die dus de “eigen cultuur” enkel in het gezin beleefde en nooit in een groter geheel. En zij ontdekten ook en in toenemende mate dat ze “een onderklasse” waren… Vele ontspoorden: zie de K-marokkanen en de Surinaamse-antilliaanse ontspoorden. Vergeet natuurlijk ook niet de vele zeer Nederlandse “tokkies” van eigen bodem, die nooit immigreerden.

-De rol van de roerige wereld in het Midden-Oosten

Dan neemt het diepe conflict tussen joden en Arabieren steeds grotere proporties aan. Ook ontdekken vele duizenden Arabieren hun armoede en gebrek aan perspectief: via de massamedia (satellieten en internet) en

Contact met geëmigreerde familieleden...

hun geëmigreerde familieleden. En dat vooral in vergelijking tot de rijke westerse wereld. De Palestijnen in de vluchtelingenkampen worden nu ook “het model van de verjaagden en verdrukten” en Israël krijgt daar, -via handige politieke move’s maar ook door eigen gedrag-, dé schuld van. En wie Israël zegt, zegt ook VS en al gauw daarna “het westen”.  De jongeren uit Arabische immigrantenfamilie die in die kloof zitten zien “hun volk lijden” en horen in de moskee, thuis of alleen op het internet of de satelliet-tv de imams en de politici. En dan gebeurt er iets wat sterk lijkt op dat eerste Ambonese terrorisme in Nederland: de jongeren ontdekten daar het aangedane onrecht aan hun ouders en nu ontdekken de jonge moslims in den vreemde hun “arme volk en het hun aangedane onrecht”.

Ze hervinden plotseling een doel in hun verwarde bestaan en worden religieus en “radicale aanhangers” van een andere wereld voor “hun volk”. Ze denken hun wortels te hebben hervonden…

Zo gaat de bal van de herkenning rollen al lijkt hij meestal eerder een bal van “een verdere vervreemding”. Enkelen gingen daarna naar de trainingskampen van Al-Qaida c.s. en werden opgeleid tot “terrorist ten dienste van het paradijs”. Zij planden mét hulp diverse aanslagen en sommige lukten ook; nog veel meer werden ontdekt en gevangen gezet na veroordeling. Zij opereerden samen “met anderen” en gesteund door een idee, een organisatie en een opleiding. Een ware “vijfde colonne”,  zeggen we dan.   

Maar de moslimwereld was intussen overduidelijk zeer intern verdeeld geraakt en er kwamen revoluties tegen de aloude, (door het westen gesteunde!), dictatoren. Ook jongeren die een ander land wilden uit idealisme van nogal divers soort: democratisch soms, maar zeker ook religieus. Een steeds verwarrender geheel ontstond waarin de religieuze stromingen tegen elkaar strijden (onder aanvoering van Iran en Saoedi-Arabië c.s.), maar waarin ook binnen de soennitische stroming grote verdeeldheid heerst. Het orthodoxe wahabitisme dat de djihadische radicalen bevalt enerzijds, maar ook de (voornamelijk) gematigder Moslimbroeders waar de Arabische emiraten (met Qatar voorop) anderzijds. De moslimwereld is vooral in het MO een zeer verdeelde wereld en in vele opzichten: religieus maar ook politiek. Zie de machteloze Arabische Liga. Dus de herontdekte wereld is er een “in enorme verwarring en verandering met een felle onderlinge strijd”.

Bin Laden werd gedood en Al-Qaida leek ten onder te zijn gegaan. Als organisatie ja, maar niet als “ideologische idee”. De erfenis ging naar de Sahel, Mali en buren, naar de Arabische revoluties, naar het compleet ontredderde Irak en nu dus ook en vooral naar Syrië. Waar nu iedereen tegen iedereen lijkt te vechten terwijl een wanhopige (overige) wereld, ook al verdeeld overigens, machteloos naar kijkt. Terwijl men op weg is daar naar 100.000 doden en wat dat betreft op Irak begint te lijken waar men kan spreken van een echte religieuze burgeroorlog.

En nu zien we dus dat veel moslimjongeren, geboren in

westerse landen, vanuit Canada, Frankrijk, België en Nederland (etc.), zich melden in Syrië om er het gevecht te gaan voeren wat in hun ogen het westen al lang had moeten doen. Een einde maken aan de moordpartij daar onder de afbrokkelende macht van Assad, een sektarische sjiiet van socialistische komaf (Baathpartij zie ook Saddam in Irak). Assad is dan ook bevriend met het weer “religieuze en anti-socialistische” Rusland… Iets wat nog verwarrender is, lijkt niet te vinden!

-Onze wereld is “ideaal” voor de kweek van veel (religieus) fanatisme

Als we dit goed beseffen, -en daarbij ook nog de huidige crisis optellen-, dan wordt heel duidelijk hoe gevaarlijk deze is geworden voor vele vormen van “radicaliteit en rebellie” vooral bij jongeren. Ontworteld omdat ze geen eigen leven kunnen starten, zwaar teleurgesteld in “hun” landgenoten en werkelijk zonder een perspectief. Het is vreemd dat er nu sprake is van “teruggang in de kleinere criminaliteit” en in het geheel niet vreemd dat ook “religieus fanatisme” nu een grote kans krijgt.  Onze wereld werd een ideale broedplaats voor dit gevaarlijke gedrag ook omdat via internet etc. alle informatie voor aanslagen etc. eenvoudig is te verkrijgen. Ook de middelen als wapens, chemicaliën, ontstekers, plattegronden van steden en gebouwen etc. En ook de complete handleidingen op het internet moeten niet onderschat worden, vaak “up-to-date gehouden” door hen die belang hebben (en ook de fondsen hebben), tot de maatschappelijke ontwrichting in westerse en ook andere landen.      

Onze wereld lijkt zo een ware kweekvijver te zijn geworden voor “terroristen” en een walhalla voor “terroristische acties”. Ondanks de vele geheime diensten, de politiediensten, de camera’s, de overwaking van het internet en het observeren van telefoon, moskeeën, foute figuren, stations, vliegvelden, etc. We geven al enorme vermogens daar aan uit! En het is nog pas begonnen.

-Een El-Dorado voor agitatoren, machtgeile politici, religieuze gekken, gewetenloze geldjagers.

Dat gaat dus veel verder dan wat gezoek bij wat immigranten en het aanscherpen van immigratiebeleid en –regels. Het zit voor een flink deel in de toenemende werkeloosheid, de armoede en de politiek-maatschappelijke ontwrichting. Het aantal “ontevredenheidspartijen" neemt snel toe en de al bestaande radicalen op links en rechts wordt groter. Geen land, westers of niet, lijkt er aan te ontkomen.

Er is ook sprake van een hoop “vervalsing” : de islam wordt nu als een voertuig gebruikt voor het uiten van wraak en haat, het “zwart maken van politiek niet-gewenste stromingen en, dat zeker ook, het politieke onvermogen van partijen en politici. En, -last but not least-, ook verborgen geopolitieke motieven.   

Waar moet je beginnen, waaraan moet je nu “draaien” hoe krijg je de ontwikkeling gekeerd of afgebogen? En wie moet zich geroepen voelen?

-En nu: opnieuw zoeken naar nieuwe waarden, echt gezag en overtuigend perspectief

Het probleem zit dus, in niet geringe mate, “tussen onze oren en in onze verwarde harten”. Kiezers en politieke partijen die “ideologisch in verwarring terecht kwamen”, politici die hervormingen niet aandurven, die de werkelijkheid verdraaien of verhullen, behoren zeer zeker bij “de te veranderen maatschappelijke groeperingen”.

Frauderende graaiers moeten hier ook niet worden weg gelaten. Vanwege de foute moraal die ze “etaleren”, maar ook omdat ze overheden (dus ook ons) bestelen, middelen onthouden die nodig zijn om de gewenste voorzieningen en benodigde solidariteit te kunnen betalen. Ook corrupte personen, die instanties en mensen omkopen om voordeel te behalen,  moeten ook worden aangepakt.

Want duidelijk is, -het lijkt mij zonder enige twijfel-, dat er op vele punten veel te láát werd gereageerd, en het is dus stevig uit de hand gelopen!

Maar, gelukkig is ook het begin van de “ontsporingen” te zien. Denk bijvoorbeeld aan:

-de lessen uit het integratie-beleid in de EU en ook die rond de introductie van de euro. Iedereen weet nu dat een eurozone niet kán functioneren met zo’n enorme economische variëteit binnen de samenstellende landen en zeker niet zonder een stevige centrale financiële, fiscale en economische coördinatie. Iedereen weet nu ook dat “die langdurige blindheid en zwijgzaamheid” over de gang van zaken in een aantal EU-landen nooit had gemogen. Ook, en met zekerheid, dat je een valutazone niet moet gebruiken als een economisch integratie-drukmiddel! Welk een stommiteit dus, die vooral was gebaseerd op blind optimisme en valse euforie. Onvergefelijke hoogmoed en zelfgenoegzaamheid ook..

-de lessen over het optreden van het westen ook in de postkoloniale periode. Het achteloos “scheppen” van autonome nieuwe staten, (die ons energetisch en geopolitiek goed uitkwamen). Het daar aanstellen van “bevriende machthebbers, dictatoren”, óf het met geld etc. aan de macht helpen van “westers-gezinde vrienden/krachten”. Ook het zich wél bemoeien met de interne politiek van landen, waar het niet “kon” (zie Bush en Irak bijvoorbeeld..) en dat niét doen waar het uit “zuivere ethische overwegingen” net wél moest gebeuren (rond Israël en in het MO, zie weer die regering Bush).

-het veel te lang onvoldoende doen aan het te hoge fossiele energieverbruik, aan milieuverontreiniging en “een eerlijkere verdeling van de grondstoffen”. Nu is de steeds fellere strijd om wat er rest aan fossiele energie een stevige bron voor conflicten en bedenkelijke politiek.

-het zoet houden van “de derde wereld” met ontwikkelingsgelden, maar hun nauwelijks economisch een echte kans op ontwikkeling geven. Nu China ferm meedoet, blijkt hoe snel onze vroegere methoden werden doorgeprikt! Waarbij over de echte motieven van China overigens niet veel anders moet worden gedacht als wij “zelf lang deden”!

-de onthullende positieve effecten van de mondialisering en het ruimere liberalisme. De armoede in de wereld is gedaald op spectaculaire wijze! De cijfers zijn onthullend en bewijzen hoe ons vroegere systeem armoede in stand hield! Natuurlijk roept dat nu “een aanzienlijk welvaartsvermindering in het rijke westen op”. Er vindt nu, ten slotte, een “herverdeling plaats”! Dat gejammer over meer protectionisme is niets anders dan zwakte en “roepen om de weg terug”. Na het kolonialisme dat wij in eeuwen tot stand brachten en daarna lang in stand hielden, moeten we nu ontdekken hoe we ons schaamteloos hebben bevoordeeld. Door macht, voorsprong en te groot egoïsme. 

 -dat we nu dus “moeten bezuinigen” is iedereen wel duidelijk. Het gebeurt ook op steeds grotere schaal, maar onder de druk van de “financiële markten” en nog onvoldoende uit eigen overtuiging. Daarbij krijgt nu, vanwege de voelbare deflatie, “het tempo” terecht aandacht.

-dat we “fiscale fraude, corrupte banken en fiscale paradijzen” moeten gaan aanpakken is ook al gelukkig al meer dan een discussie. We begonnen al in de EU zelf, zoals het ook hoort!

-dat we landen die “het spel niet netjes spelen willen” moeten aanpakken is ook al in discussie. Zie de kritiek op Japan met zijn monetaire beleid, idem op dat van de VS-FED en zie ook Frankrijk met zijn starre overleefde industriële en economische beleid. Zie ook de trojka met zijn werk in Griekenland en elders…  

Kortom:

 Één boos mens met een PC en internet en technisch een beetje handig kan in korte tijd een of meer flinke bommen maken. Een paar telefonische ontstekingen, dat is nu ook een peulenschilletje. Dus rest er nog de goeie plek en het juiste moment te vinden. Keuze genoeg: winkelcentrum, metro, publieke activiteit of een school… En het kan gebeuren.

 Té lang weigerden wij, -toen wij nog dé machtigen en de rijken waren-, onze eigen fraaie principes echt toe te passen ook op ons eigen doen en laten. Dat krijgen we nu dan ook voorgehouden door de opkomende landen, die bij verwijten over hun vervuiling op onze slechte memorie wijzen.

-Wat we te lang niet wilden zien is nu onontkoombaar hét onderwerp geworden: een andere verdeling van “resources” maar ook van macht en zeggenschap. In de VN en haar organen in the first place. Ook het wegpoetsen van forse uitglijders zoals Guantanamo, martelmethodes, “stille”

oorlogen gevoerd met drones en het wegmoffelen van eigen interne onmacht. Zie bijvoorbeeld Obama, die ook geen bank echt gepakt krijgt en die ook machteloos staat ten opzichte van de wapenhandel in zijn land. Zie ook de ontmoedigende strijd tegen de wereldwijde drugs-, wapen- en mensenhandelmaffia. Idem het onvermogen om religieuze en ideologische verschillen op redelijke wijze te bespreken en vooral tolerantie en respect voor verschillen te tonen.          

De wereld die daarvan het resultaat nu is, blijkt ook “een gevaarlijke voedingsbodem” te zijn voor grote ontwrichtingen, leed en bloedvergieten. Ook voor “terrorisme van diverse soort”; dat is nu onze verdiende “oogst”. Eerder kwam terrorisme vooral “van buiten” , maar nu duikt overal dat “zelf-terrorisme” op binnen de eigen gelederen. De vrucht van alle ontwrichting, onrecht en het gebrek aan hulp en solidariteit.

Die factuur komt nu overal op tafel, want voor grote fouten moet ooit  worden betaald. Vergeten kan niet, als we het oprecht beter willen gaan doen. Vóór rust en vrede kunnen weerkeren moeten we nu de lange en nare weg van het vragen van excuus, het betalen voor de aangerichte schade en het opnieuw overtuigen van onze oprechte bedoelingen voor morgen, gaan. Maar kop op, want de eerste tekenen van schuldbesef en erkenning van fouten zijn er, dus we lijken nu rijp te zijn voor het gaan van een andere weg. En onderweg te gaan naar een betere wereld voor meer medemensen. Maar het zal best nog even blijven “knallen”..  

Maar,

           de zon heeft ook zo haar zorgen over ons gedrag. Maar met blijdschap hoorde ze van die conferentie in het Duitse Darmstadt. Daar bleek, dat nu ook Europa, (na de VS), over gaat tot het oprichten van “een centrum voor observatie” van wat er allemaal aan rommel in de ruimte rondhangt! In de catalogus van NASA staan namelijk liefst 16.649 voorwerpen van meer dan 10 cm doorsnede. Daar zitten 3588 satellieten bij (!) die het niet meer doen en 13.061 stukken afval. Dit zijn de echt gevaarlijke stukken, die

Ruimteschroot!

je daarboven niet moet tegenkomen. Zo’n 800 daarvan wegen zelfs meer dan 1 ton…Moet je een baantje verleggen dan kost dat kostbare brandstof… Mede daarom worden de banen van de grotere stukken heel precies uitgerekend door NASA en ESA. Dan zijn er ook nog de 200.000 stukkies rommel van 1 tot 10 cm diameter en die ca 3330 miljoen nog kleinere stukkies.

De zon snapte ook dat een stukje rommel ter grootte van een knikker dat rondvliegt met circa 30.000 km/uur op de teller, de impact heeft van een bowlingbal die aanraast met 100 km/uur…  Ze zag eerder ook die botsing tussen de trappen van die oude Thor raket en die C2-4 in 2005 en de klapper tussen de satellieten Iridium33 en Cosmos 2251 in 2009!  Ook was ze getuige van die door China afgeschoten raket, die de oude meteorologische satelliet Fengyun 1C weg knalde. En daarna ook van dat versplinteren van die oude Amerikaanse satelliet USA 193…

Nu ziet ze dus met blijdschap, de preventieve acties tegemoet: satellieten met robotarmen die het vuil opvegen. Ook denkt men aan harpoeneren of vangen in grote netten. Het zal ooit echt moeten gebeuren en het is erg duur.

Het meeste vuil verbrand in de dampkring (zo’n 80 à 90%) maar er komt toch vaker spul op de aarde terecht. Die gelukkig voor 70% van haar oppervlak uit water bestaat! Dus dat er iets van op een mens valt, is gelukkig nog zeldzaam. Toch moeten er binnenkort zo’n 5 à 10 keer, jaarlijks, stevig worden opgeruimd… Maar het valt niet mee om zeer gecontroleerd in de buurt te komen van zo’n vliegend stuk rommel: een lastige en kostbare manoeuvre. Ook kost dat overigens iets van 10 miljoen per stuk vuil… 

De animo is niet erg groot nu, maar over 10 jaar is opruimen een múst. Tot nu toe vielen er op aarde nog geen gewonden en bleef ook de hete zon gespaard.

Gelukkig noemt onze warme buurvrouw ons gedrag (nog) geen “terrorisme”; want het zou moeilijk te ontkennen zijn. Na dit goede, verrassende nieuws, kunnen we weer veel mooi weertje toe wensen. Met veel lekkere (ouderwetse) zon en ook met waarlijk optimisme! Ga dus blij naar buiten naar uw favoriete warme plekje buiten.

Waarom combineert u een reisje naar Marseille niet met een bezoekje aan Iter Caderache, hier “om de hoek”? Dan weet u waar de erfgenamen van de zon vandaan gaan komen om ons energieprobleem voor de eeuwigheid op te lossen. Wie wil dat niet eens zelf zien?

Daarna is er ook voor u ook genoeg comfortabele plaats om uit te rusten bijvoorbeeld in ons nieuwe ***** Hotel Dieu . En vervolgens te genieten van enkele van die mooie activiteiten in het kader van MP2013! Tot ziens dus in Marsillia!

 17 mei  2013