De
oorlog in Syrië heet een burgeroorlog
te zijn en die in Mali een oorlog tegen
terroristen. Maar nader beschouwd zijn het
beide oorlogen van zowel “eigen”
burgers als van “ buitenlanders”, die deels ook terroristisch zijn. Ze werden
beide, en nogal snel, “instabiele” landen met interne spanningen en
tegenstellingen, waar “andere” gebruik van maken. En dat maakt deze beide oorlogen
ook zo bloedlink…
-Even een (persoonlijk gekleurd) uitstapje:
Het zij mij vergeven,
ik kan het even niet laten. In maandblad Le Provencal koos ik 10 jaar geleden
voor de een indeling in hoofdstukken en kwam toen op de volgorde:
ALGEMEEN--OLIE (energie)--RELIGIES--AFRIKA en daarna
“pas”: WEST- en OOST-EUROPA--OOST- en
ZUID-AZIË--beide AMERIKA’S-- OCEANIË--MAGHREB+MO
en nog TRENDS+TECHNOLOGIE. Sommige lezers vonden die volgorde vreemd, “niet-logisch”
en ik mompelde dan maar wat over “hiërarchie in toekomstige geopolitieke actualiteit”
en liet de indeling onveranderd.
Ze bleek deels “profetisch
juist” en deels een beetje stom. Want ik vermoedde toen echt niet het EU-debacle van nu maar wel het belang van energie,religies en Afrika. Ook was ik
toen al zo wakker dat ik MAGHREB EN MO in één hoofdstuk onderbracht… Mogelijk redde
dat mijn reputatie een beetje, al stond het wel achteraan. Wél die Olie voorop
zetten (vanwege de komende schaarste en de vervuiling) maar niet de olieboeren…
Zoiets kwam in mijn familie nooit eerder voor. En zelfs zelden in nog betere
families.
-Wat u misschien (nog) niet wist
over Syrië, Mali, “de revolutielanden” en het MO.
Na
wereldoorlog II kregen we “de Koude
Oorlog”: de strijd tussen twee ideologieën, democratisch kapitalisme en
communisme. Europa en de VS c.s. aan de ene kant en de USSR aan de andere. Het
kon toen ook niet lang uitblijven dat deze ideologische
strijd ook plaats ging vinden in de Maghreb en het Midden-Oosten.
-De vergeten stille, koude oorlog
in Maghreb en Midden-Oosten
Er
ontstonden in de landen van deze regio ook echte communistische en socialistische bewegingen: van Algerije via Syrië
tot in Irak. Het bange westen moest daar niets van hebben en begon met allerlei
steun te geven aan de godvrezende “religieuze
= islam krachten en fracties om tegenwicht te bieden tegen het oprukkende
Moskou. Daarom vocht Kadhaffi in zijn laatste strijd tegen de revolutie met Migs en scuds en is ook Syrië een grote
Russische wapenopslag: allemaal restvoorraden van de vriendschap met Moskou. In
Irak en Syrië waren daardoor ook de “socialistische” Baathpartijen aan de macht gekomen. Saddam greep via die Baathpartij
de macht in Irak en vader Assad deed dat in Syrië. Die Russische basis aan de
kust in Syrië ligt daar niet van gisteren dus en daarom zien we nu de russen
nog steeds aan de zijde van de Assads. Want door de nieuwe fricties tussen Rusland (dat nu zonder een spoortje
communisme is), Europa en VS , hielden de russen wanhopig hun enige steunpunt
in het MO vast… in Syrië. Zoals de VS en Europa ook stevig steun gaven aan hun “steunpunt”: pardon aan hun “ideologische/culturele/religieuze”
vrienden uit Israël. Saddam was soenniet en onderdrukte fel de vele sjiieten in
zijn land die een “instabiliteitsfactor” waren en vader Assad deed datzelfde
met de soennitische moslimbroederschap… De soennieten zijn bloeds- en geloofsbroeders van de saoudi’s c.s. en Iran is dat voor
van de sjiieten in die landen. Iran is ook zeer bevriend met de Hezbollah in
Libanon. Die het ook zeer goed konden vinden met Syrië, dat Libanon, na de
bloedige burgeroorlog aldaar, jarenlang (deels) bezet hield. Saddam kreeg het
met de VS zwaar aan de stok toen hij Koeweit binnenviel, want de VS tapten al
tientallen jaren olie in Koeweit en bij de machtige Saoudi’s. Saoudi-Arabië,
Koeweit en Bahrein (waar de sjiitische meerderheid wordt onderdrukt door een
soennietenfamilie), maar ook Duitsland en Engeland zijn sinds het einde van
WOII de grote leveranciers=wapenfabrikanten
van de machtige olie-soennieten. Mekka het Jeruzalem van de Islam, ligt ook al in
het soennitische Saoudi-Arabië.
Tja,
en dan zijn er nog Qatar en de Arabische
Emiraten die als het ware “klem zitten” tussen de soennieten, de machtige
broeders ten zuiden en de sjiieten in het gevaarlijke en rebelse Iran. Zij
willen niet worden platgewalst als
het tot hommeles komt. Mede daarom balanceert
vooral Qatar met zijn zender Aljaazira, de enige moderne Arabische zender
(in Engels en Arabisch en tegengif tegen CNN c.s.) met zijn vele miljarden als
een ware circusartiest. Het koopt half Frankrijk op, het geeft geld aan
projecten voor arme Fransen in achterbuurten(!), voor moskeeën in Europa, maar
ook aan rebellen in Mali en Syrië en elders… Qatar is dus een allemans moslimvriend, maar niet echt “on speaking terms met Iran. Qatar wil
met veel sympathie in het westen én in het M.O. zichzelf redden bij alles wat
het voelt aankomen.
-Energie, religies en economische
en religieuze power.
Zo
zien we nu dagelijks nog, -en dat ten koste van vele bloedbaden en miljoenen
vluchtelingen-, de grote diepgewortelde erfenis van de vorige mondiale ideologische strijd “kapitalisme-communisme” een historisch stempel drukken op Maghreb, de
Mashrek en het MO... En wees er zeker van: de ontwakende en aanstormende volken
en landen in het equatoriale en zuidelijke Afrika, in latijns Amerika en ook de
politici in de burelen van Azië, kennen
deze historie en het huidige
krachtenveld in de islamwereld ook op hun duimpje! China én Saoudi-Arabië zijn ook
beide grote investeerders in Afrika: China koopt er alle grondstoffen (en olie en gas!) en beide kopen en huren ze veel
vruchtbare agrarische aarde in
Afrika! Ons kent ons dus en beide zien het verzwakkende
oude Europa met zijn schuldenlast en met die lachwekkende EU-crisis.
Maar
ook Obama c.s. die ook de geldpers al in
de derde versnelling zette en ook grote moeite heeft met de baas te blijven.
Maar, die ook echt lange termijn denkt en
DOET! Door te investeren in immigratie, modernisering van hun economie en ook
in onafhankelijkheid op energiegebied met schaliegas. Net zoals de Canadezen
met hun bitumineuze zanden in Alberta dat doen. Bekijk dit maar eens dubbelgoed
met in uw achterhoofd de aankomende olie en gasschaarste vooraf gegaan door
steeds hogere prijzen. Een moderne economie
betaalbare energie wordt kreupel. Daarom
is het uiterst belangrijk om het MO,
Afrika en Latijns Amerika vooral goed te bezien door die “energiebril”. Let op:
dat uranium
dichtbij de Sahel/Mali is dé energiebron voor de (Franse en andere) kerncentrales… De grootste oliereserve ter wereld ligt
onder… Libië en Venezuela… (meer nog
dan de saoudi’s hebben). De grote olie- en gasboeren in het MO zien dus hun
goud opraken en zien ook die concurrentie
alom. Waaronder ook de duurzame energie-opwekking natuurlijk. Syrië is nu bijna
leeggepompt maar werd nu toch het linke speelveld
voor de energetische, religieuze en culturele clashes die er nu zijn én die
nog komen. It’s all about survival
stupid! En dus olie, gas en uranium zijn plain power, vraag dat ook maar aan Poetin c.s.
-Religieuze, culturele en machts-crises.
Nu
de morele crisis in de Kerk van Rome
zoveel ravages aanrichtte, vooral bij niet-weerbare gelovige en in het
vertrouwen in leiding/clerus, maar ook in de “power” van dit machtige religieuze-+ instituut, begrijpt “het
katholieke volk” en dus ook het westen (Europa+VS zijn ca 50% v.d. katholieken),
hoezeer een nieuw geluid nodig was. Franciscus I mag het nu gaan proberen en
hij zette de katholieke mammoettanker
al aardig met de neus in andere wind! Het is jammer dat de christenen, die nu
in veel moslimlanden zwaar worden vervolgd (let wel ook in Maghreb, MO en in
China wat minder), nog niet goed doorhebben dat ook binnen de islam al altijd
en nu echt fel
een religieuze stromingenstrijd woedt. Het lijkt daar sterk op
de herrie die tot schisma in de Kerk van
Rome leidde na zo’n 1000 jaar. Gelukkig werden toen daarbij enkel tranen
vergoten en nauwelijks enig bloed. Deze religie was al tot staatsgodsdienst
geworden in vele regio, te beginnen met de Romeinen, al na enkele eeuwen. Ze
was dat ook in Frankrijk zo’n 200 jaar later, toen die ketterse katharenbeweging opkwam. Die ook zeer
bloedig werd gesmoord door een Kerk die in een
hechte congsie leefde met koningen en keizers. Het was, weer 200 jaar later, de rebel Luther met zijn plakkaat op die
kerkdeur, die het opnieuw tot scheuringen deed komen: het werd nu een succesvolle maar ook uiterst bloedige
afsplitsing binnen de Kerk van de Roomse christenen. Idem later ook nog met die
Vaudois in Zuidoost Frankrijk. Nu vrezen er brave roomse gelovigen voor nog een schisma, tenzij Franciscus
de krachttoer weet te volbrengen om de schaapjes in zijn mammoettanker te
houden.. We all shall see!
Niemand
in de roomse gemeenschap hoor je eigenlijk over
de uiterst fanatieke strijd in de islam; enkel de vreselijke
christenvervolging valt op… In Algerije en Marokko mogen die laatste bijna geen kerken bouwen en in Egypte werden er al de nodige christelijke kopten vermoord. Iets eerder was het flink en bloedig raak in Soedan en toen ook en nog in Nigeria.
christenvervolging valt op… In Algerije en Marokko mogen die laatste bijna geen kerken bouwen en in Egypte werden er al de nodige christelijke kopten vermoord. Iets eerder was het flink en bloedig raak in Soedan en toen ook en nog in Nigeria.
In
de Maghreb (dat ooit christelijk werd in de Romeinse tijd) maar toen de
Arabieren uit Bagdad etc. arriveerden met hen ging “meedoen”. Geleidelijk en in
enkele eeuwen én zonder veel bloedvergieten (!) ging men hier over naar de islam. Een echte berber kan
nu nog christen zijn en je dat vertellen én je ook met verve uitleggen dat hij
echt geen arabier is! Ik heb zo’n indrukwekkend betoog zelf gehoord op een excursie
in Noord-Marokko. In de franse reisgroep werd het toen muisstil… Because nobody knew…
De
meeste mensen in het westen zijn, mede door
nitwits en populistische leugenaars, gewoon doodsbang geworden voor dat grote foute moslim-islamblok. Weten
zij veel dat er al een paar jaar na Mohammed een superscheuring plaatsvond over de opvolging van de profeet en
dat die leidde tot de sjiitische minderheid naast de grote soennietengroep. De
eerste wordt nu “machtstechnisch” gezien aangevoerd door Iran met ayatolla’s (er zit daar ook hiërarchie in hun religievariant!)
en de grote soennietengroep vindt zijn topper
in Saudi-Arabië. Het succesland voor Mohammed indertijd en nu ook met het
grote centrum in Mekka. Meer dan 4 miljoen pelgrims per jaar komen er op bezoek
en Mekka gaat nu ook qua
gebouwen en voorzieningen Vaticaanstad nu zwaar voorbij.
Rome moet nu wat verliezen vinden ze: want de 1,2 miljard christenen zijn de religieuze tegenhangers voor de ook
ca 1,2 miljard moslims in de wereld.
gebouwen en voorzieningen Vaticaanstad nu zwaar voorbij.
Rome moet nu wat verliezen vinden ze: want de 1,2 miljard christenen zijn de religieuze tegenhangers voor de ook
ca 1,2 miljard moslims in de wereld.
In
nogal wat landen onderdrukken soenni’s
al heel lang de sjiitische “half-broeders”. Dat deed Saddam heel fors en doet
nu ook de kleine top in Bahrein (met alle steun van de saoudi’s) en ook met
veel geweld… In het sjiitische Iran zijn die enkele soenni’s natuurlijk ook
niet de gelukkigste…
Maar
er is meer: de christelijke minderheid in
Syrië is fanatiek Assad-aanhanger (NB: Assad is alouiet, een wat ketterse
sekte met een sjiitisch kleurtje). De Syrische christenen denken en hopen dat
de familie Assad die moslims tegen zal
houden om hun straks aan te pakken, net zoals Saddam deed (zie ook diens christelijke
minister van Buiza ene Tariq Aziz!). En ook de alouieten van Assad rekenen op
zijn bescherming tegen de soennieten
Kijk ook naar Libanon waar de president een christen is! Dat staat daar in de
Grondwet; de premier is een soenniet en de voorzitter van het parlement een
sjiiet.. Die structuur moet hen redden
van moord en doodslag door de fanaten van Hezbollah… Hoog-acrobatische evenwichtskunstjes
zijn uiterst belangrijk in het hele MO!
Hoezo
geen religieuze en culturele clash…
Natuurlijk
is er sinds de Kruistochten (islam
contra christendom in de 11e, 12e eeuw!) best wat
veranderd: nu hebben die moslimlanden veel olie en gas namelijk wat snel schaarser
en duurder wordt. Ook zijn er nu steeds machtigere Afrikaanse, Russische en Latijns Amerikaanse olie en gasboeren. En in het westen (maar ook al in…
Qatar!) zijn er nu landen met
alternatieven: zie de VS met zijn
schaliegas, Canada met bitumineuze zand,
Duitsland-Engeland-Denemarken met hun windturbines en Duitsland en
andere met hun zonnepanelen. Vele willen wat losser van die Arabische aardolie en dat gas komen. De VS wordt zelfs
exporteur van gas en olie… en nu steeds meer ook van (goedkope) kolen! Ook komen
er nog 400 kernreactoren bij de 400 die er al staan… En die worden gebouwd door Z-Korea, China,
Rusland en de VS en, een beetje ook, door Frankrijk… De macht drijft dus ook sterk
op olie en gas en de huidige Arabische
machtigen vinden ook hun poen, wapengeld en hun distributiemacht daarin.
Er
breekt aan de horizon een echte
energiecrisis uit, als die duurzame energie en de kernfusie niet zouden
lukken… Dat maakt veel moslims nu dus ook ongeruster. Want minder energie-
omzet is ook meer (ook ónderlinge) strijd om de olie+ gaspoet en om de … macht.
Dit
is nou wat men bedoelt met “die
verlammende complexiteit van de Maghreb en het Midden-Oosten”, die de
wereld nu al drie jaar tegenhoudt om een einde te maken aan “dat bloedbad en tranendal in Syrië”.
Waarbij ook de droevige ervaringen in
Libanon (diverse
zeer bloedige conflicten en interventies en verwoesting van Beiroet) en in Irak (10 jaar na de
“bevrijding” nog wekelijks honderd of meer doden door bommen!) toonden. Dat wordt er dus met een kruitvat bedoeld vóór en
ná de ontploffing! De aarzeling om in te
grijpen is dus best te snappen maar men weet ook dat té lang niet ingrijpen,
de situatie veelal nog verergert.
-Moslimbroeders en salafisten: is
er een echt verschil?
Salafisten hebben enkel de ambitie om een land radicaal om te vormen
tot een gemeenschap maar gebaseerd op de orthodoxe
islam à la saoudi’s. Want in hun ogen is de huidige samenleving zondig en
onjuist. Dus opteren zij voor een rigoureuze,
“achterlijke” gemeenschap, waarin vrouwen zich geheel moeten bedekken, homo’s
moeten worden gedood en de mannen de baas zijn. Deze visie is, denken zij, de
enige die de huidige sociale frustraties
kan wegnemen
.
En let wel vooral in de eigen kring! De Moslimbroeders willen ook de macht
veroveren en een islamitische staat stichten, maar à la Het Heilige Roomse
Rijk. Ze willen de nu heersende klasse vervangen door een religieuze elite maar zonder de hele sociale orde om te
gooien. Maar door de revoluties kwam er in
hun eigen gelederen een scherpere schifting. Een deel van hen denkt aan een
wat “stalinistische partij aan de macht”, maar anderen willen religieus veel
verder gaan en raken het salafisme. Deze interne
fricties zien we in Libië, Tunesië, Egypte en ook Syrië..
-Enige verdieping van inzicht in de Syrische Oorlog. .
In
Syrië begon, net als in andere Arabische landen half maart 2011 ook die volksrevolutie tegen het gezag.
Jongeren kwamen in Deraa in opstand en werden door dictator Assad opgepakt en
gemarteld. En hun families werden ook zwaar aangepakt. We zagen wat er na
volgde…
Nu
vechten echter de machtige Arabische landen
in Syrië, op dramatische wijze, ook hun
onderlinge vetes uit en de soennieten onder hen willen vooral Iran wegwerken van de regionale politieke scene. Zo werd Syrië de hoeksteen van het grote Arabische
machtsspel, waarbij het gaat over twee zaken: de olie en het Arabisch-israëlische conflict. Want via
Assad houdt Iran een “as van invloed” in
leven omdat het zo Hezbollah in Libanon controleert en ook de Palestijnse
Hamas. Zo heeft het zijn eigen posities
aan de grenzen van Israël via Libanon, Syrië en Palestina (Gaza). En dat zien
de soennitische Arabische landen als een
grote bedreiging en zij financieren daarom ook allerlei groepen salafisten
die in staat zijn om de Syrische revolutie/burgeroorlog om te vormen in een
echte zuivere soennitische jihad, die
dus anti-sjiitisch is en ook anti-alouitisch (NB: Assad is de chef van de
alouiten in zijn land).
Zo
maken de Golfstaten de burgeroorlog in dit land tot een nog veel grotere verschrikking en houden hem ook in stand.
Dat was ook zo in Joegoslavië, maar nu
kan iedereen de hele oorlog op het
internet volgen, ook via mobiele telefoons. Dat maakt die syrische oorlog dus
echt monsterachtig..
Immers,
de ASL (Syrische bevrijdingsbeweging)
zijn in het geheel geen jihadisten en
zelfs niet religieus. Ze verwijten het westen ook bitter dat het hun niet helpt
en hun blootstelt aan alle kracht van het leger van Assad
(met zijn grote steun van russen en Iraniërs). De salafisten die ook in Syrië strijden, beschikken over veel geld
van de Golfstaten, waardoor de burgeroorlog tot een ware “jihad” wordt. Assad doet daar ook wat aan mee om de ASL
te verzwakken en ook om de minderheden in
zijn land, de christenen en de alouieten (!), angstig te houden. Zij moeten namelijk vrezen dat ze door de
salafisten zullen worden uitgemoord als Assad op zou geven…
Op
dit moment is niemand dus meer in staat de
posities van de diverse partijen in te meten en mede daardoor is een puur
militaire oplossing eigenlijk ook geen optie meer. Het
zal politiek moeten
worden opgelost, anders volgt de complete
destructie van Syrië.
Het
zal dus alleen anders lukken als de ASL in de positie komt om garanties voor de toekomst te kunnen geven aan alle
verschillende groepen. Dus dat niemand ten onder zal gaan in vlagen van blinde wraak. Dat moet dus stap één zijn op weg naar een pluralistische
democratische staat à la Libanon. Hiermee is ook te begrijpen dat Assad onverdroten doorgaat: want zijn
steun in eigen land is behoorlijk groot!
Namelijk: Alouiten, christenen en
sjiieten mínstens dus…
De
recente militaire situatie is niks bemoedigend. De pas gekozen leider van de
National Raad Ahmed Moaz al-Kathib nam al na
een week zijn congé: herrie in de tent… Zijn opvolger, ene Ghassan Hitto,
is lid van de Moslimbroeders! Daarmee kwamen Frankrijk en Engeland, die aandrongen in de EU om wapens te leveren
aan de Nationale Raad, weer alleen te staan. Te riskant denken de meeste
landen, en herinneren zich Libië. Daar werd het een open wapenmarkt nádat Kadaffi was verslagen… Omdat de verkeerde
de wapens pakten en omdat niemand bij
machte was een en ander te controleren. Intussen levert Saudi-Arabië overigens
wel wapens aan de salafisten en
raakte ook een Kroatische wapenlevering al in hun handen die voor anderen was
bestemd. De VS leveren enkel intelligence
steun aan de niet-religieuze rebellen. Het westen is nu redelijk verlamd geraakt in deze grote chaos wat niet
best is voor het vervolg.. Want Rusland
en Iran leveren Assad c.s. alles wat ze maar willen… en daar zitten ook Hezbollah en Hamas niet erg ver vandaan.
Israël let intussen minutieus op de grens
met Syrië op de Golanhoogvlakte en greep al enkele keren militair in…
Er
zijn nu sterke aanwijzingen dat Assad
chemische wapens inzet, waarbij hij datzelfde verwijt aan de rebellen…
Syrië is het laatste land (?) met chemische wapens in voorraad. Ook is er nog
die geheimzinnige door Israël
gebombardeerde fabriek voor nucleaire producties… Voor men die kon starten
gooide Israël er al een lading bommen op waardoor het “einde oefening” werd. De
IAEA uit Wenen, die er al jarenlang graag een kijkje wilde nemen, kreeg die
kans nog steeds niet. Men is er vrij zeker van dat men daar de “vingerafdrukken zal vinden” van Iran en
Noord-Korea. En dat zou echt geopolitiek
zwaar materiaal zijn!
-Enige verdieping van het inzicht
in de oorlog in Mali.
In
een magazine werd de oorlog in Mali “de
oorlog van de drugs” genoemd want Noord-Mali is “auto-zandweg” voor
drugstransport van West-Afrika naar Europa. Het spul komt uit Colombia,
Venezuela, Equator, Peru en Brazilië aan in West-Afrika. Via de rij kustlanden
Senegal, Gambia, Guinee-Bissau, Guinee, Sierra Leone en Liberia en ook via het
rijtje Kaap-Verdië, Ghana, Togo, Benin, gaan de drugs dan verder via Mauretanië.
En gaan dan via Mauretanië, Mali en dan via Marokko en Algerije, op weg naar
Spanje. Óf de route loopt via Mali,Niger en dan via Algerije, Tunesië en Libië
naar Spanje, Frankrijk en Italië. Het drugskaartje
is indrukwekkend door zijn vele alternatieven , de grote afstanden en de breedte van het
doorvoergebied. En Mali prijkt er op in een echt
centrale positie.
Ter
illustratie dit recente incident: “een
modernisering en
versnelling van de drugslogistiek”. Dat vond in Mali
plaats, in november 2009. Toen landde er een
echte Boeing 727-200 op een aangelegde strip in de Malinese woestijn bij
Tarkint: met minstens 5000
kilo drugs aan boord. Maar hij kwam daarna niet meer de
lucht in… Dus de Boeing wordt door de maffioso in de fik gestoken; de resten
van het wrak liggen er nu nog. Men weet van nog
een verdacht vliegtuig in het voorjaar van 2012 wat landde en vertrok… De
autoriteiten in Mali trachtten wekenlang het incident weg te moffelen dat in de kranten “Air Cocaïne” werd
genoemd. Maar men moest uiteindelijk toch aan het werk en arresteerde 9
personen waaronder een fransman en een familielid van de fameuze Baba: ene Mohamed
Ould Awainat uit Goa. Deze aannemer
en grote transporteur maakte ook de strip gereed voor de Boeing.. Alle 9 werden in augustus 2012 vrijgelaten wegens gebrek aan bewijs. Pas
in februari vaardigde de procureur in Bamako weer 28 arrestatiebevelen uit in
de case “Air Cocaïne” en de zaak loopt nu nog…
Volgens
de VN-instantie Unodc gingen er in 2010 zo’n 18 ton
cocaïne door West-Afrika na een eerdere piek van 47 ton in
2007. Nu schat men de jaaromvang tussen 40
en 80 ton, maar vreest dat het een te lage schatting is omdat men niet alle
routes kent. Het gaat hier om omzetten van 15
miljard euro! Genoeg om iedereen om
te kunnen kopen: douaniers, politie, militairen, maar ook de chefs van de
locale gemeenschappen en de diverse politici. En ook die van alle stammen,
zelfs die van de ex-president Amadou
Toumani Touré die bij een coup in maart 2012 werd afgezet en die sindsdien
in Senegal woont.
Deze
enorme keten van corruptie over
duizenden kilometers 4X4-routes is indrukwekkend. De gidsen in de zandbak, de
bewapende beveiligers en vaak ook de chauffeurs zijn touaregs. Bij elk
stammengebied dat men passeert moet worden betaald
aan de lokale stamchef en de milities. Om te veilig te mogen passeren en vaak
is er ook wisseling van transportequipes. De zakken met coke worden ook tijdelijk opgeslagen in verlaten hutjes
of onder het zand. Van elke plek zijn de GPS-posities
nauwkeurig bekend want men reist hier ook op Tom-Tom.. Een goed afgeleverd
transport brengt de chauffeur 2500 euro op en na drie reizen krijgt hij vaak de 4X4 als beloning. Zij
zijn dan ook lokaal de nieuwe rijken.
In
dit circuit zijn recent ook de
terroristen van Al-Aqmi (Al-Qaida Maghreb) actief geworden. Zij vroegen 10% voor begeleiding van transporten van N-Mali,
naar Marokko , Libië en Tsjaad. Maar het was niet hun belangrijkste
inkomensbron hoorde onderzoekers via het MLNA, de touareg afscheidingsbeweging
in het noorden van Mali. Die goed op de hoogte zijn van de relaties tussen narco’s en terroristen hier. Want ook de laatste
betalen een deel van het losgeld voor
bevrijde gijzelaars aan de narco ‘s. En daarvoor worden die weer van alles
voorzien: auto’s, wapens, medicamenten, elektronica..
In
deze “Mali Connection” komt ook de
eerder genoemde Baba te voorschijn. De grote bouwondernemer en transporteur,
sinds 2000 in
Gao, met zijn grote vloot aan vrachtauto’s. Hij is de illegale importeur uit Algerije voor een groot gedeelte van N-Mali.
En hij trad ook al vaker op benoemd door de regering in Bamako als onderhandelaar over gijzelaars! Hij
onderhield ook contacten met de gedode Abou
Zeid en Mokhtar Belmokhtar uit Algerije de chefs van de jihadi’s. Baba
werd er goed voor betaald… en zijn telefoonnummer staat in de mobiel van de ex-president
van Mali. Maar Baba zit ook in de “snow”,
het witte poeder, en kent vele Spanjaarden, Latijns amerikanen, Libanezen
in Bamako. En in 2009 organiseerde hij ook die enorme coup met die Boeing.
Natuurlijk
kochten de narco’s ook de lokale
verkiezingen en men weet ook dat de ex-president bepaalde groepen in de
handel ook milities liet bewapenen om
tegen de touaregs te vechten. Want zo’n narco-regio heeft belang bij rivaliserende groepen… Een goed functionerende “overheid” is niet OK voor business!
Zo
kregen de touareg vrijheidsstrijders in het noorden bij Ifoghas te doen met het Malinese leger én met bewapende milities,
dus paramilitairen. De ene groep rekruteert vechters bij de armere touaregs en
een andere bij de arabieren in Gao. Beide groepen onder leiding van twee hoge officieren opereren “onder de vlag van het Malinese leger” en tegen betaling natuurlijk.
Toen
de jihadi’s in de noordelijke steden de dienst gingen uitmaken werd het nog
mooier voor de narco’s. Baba en de
zijnen gingen bij de Mujao (Beweging voor
eenheid en de jihad in W-Afrika) , die verbonden is met Al-Aqmi. Sommige
hoge narco’s (een oud-afgevaardigde en een schoonzoon van de ex-president)
werken ook samen met Mokhtar de jihadi….
Zo ontstaan er lokale
hybridegroepen die de “Malinese staat” gaan vervangen. Zij werden de lokale
autoriteit. Bij de bevrijding van Gao wilde tegenstanders Baba lynchen maar het
leger arresteerde hem. In de nacht
ontvluchtte hij en men zegt dat hij voor 750.000 francs (=1150 euro) werd
losgelaten.
Dit
alles kon door een jarenlange situatie
van corruptie en “ongrijpbaarheid voor justitie” zegt de nieuwe aanklager
in de stad, die nu nog wacht op het dossier over “Air Cocaïne” van zijn
voorganger. Hij wacht nu op de uitvoering van 28 arrestatiebevelen; de
betrokkenen zijn “wandelen”.
Nu
de oorlog er kwam en er flink werd
opgeruimd door de militairen uit Tsjaad en Frankrijk ligt de drugsbusiness
op haar kont. Maar nieuwe opzet is al in de planning: via Noord-Niger. Want wat
Hollande c.s. ook nog doen of verzinnen, de
business van het witte poeder is niet te stoppen. Wie Afghanistan en zijn
taliban kent weet dat: zij zijn nu de wereldtop in heroïne resp. cocaïne.
Mali
toont wat, in mindere mate, ook in
Afghanistan het geval was/is: de innige vervlechting van diverse groeperingen
die elkaars belangen dienen zonder de beweegredenen te delen met als bindmiddel
het uitoefenen van de “bestuurlijke macht in een regio” en natuurlijk het
geldelijk gewin”. Om het geheel nog ingewikkelder te maken: ook het beveiligen van de grondstoffensituatie
en de economische belangen van
diverse landen spelen een rol. Frankrijk met zijn uranium en ook olie/gas belang (en ook de Franse bedrijven en hun Franse werknemers). Idem voor andere landen in Europa (Engeland, Italië,
Spanje) en zelfs voor China en de VS.
In
Gao vielen weer regelmatig doden einde maart en Al-Aqmi zei een Franse
gijzelaar te hebben vermoord. Zeven van
hen waren er nog in hun handen en Parijs voelt de druk van de angstige
families. Parijs stortte zich, sterk gedwongen, in een guerilla-oorlog à la Afghanistan, waar het net vertrokken was.
Eerder al waarschuwde Washington en het Pentagon al voor het “ontbreken van een exit-strategie”
waardoor zij hun steun ook minimaliseerden tot intelligence-acties.
En
of de duivel er mee speelde vluchtte nu ook nog de president van de Centraal
Afrikaanse Republiek en werd “opgevolgd”
door een rebellenleider; het vredescontract daar van januari was dood
papier geworden. Een dag later schoot het Franse leger dat het vliegveld van Bagui al langer bewaakt, 2 onschuldige Indiërs dood. In dit onrustige land zijn namelijk ook de nodige Fransen
aanwezig…
In
Malistan zijn er nu al aanslagen met
bermbommen, door zelfmoordterroristen met bommengordels en door snipers: in
Gao, maar nu vielen er ook weer zeven doden in Timboektoe. Malistan begint nu
echt te draaien en Parijs is daar nog
niet klaar mee.
Hollande
wilde af van het “neo-koloniale image van
zijn land”. Zie nu wat hem overkomt!
De
VN liet weten 11.000 soldaten nodig te
hebben als “vredesmacht in Mali” en in de EU is er nu een ruzie uitgebroken tussen Frankrijk,
Duitsland en Engeland. Over wie de
bewaking moet betalen van de binnenkort arriverende instructeurs van het op
te bouwen Malinese leger…
Malistan lijkt nu al een verloren
zaak en dan moet Europa
rekenen met Al-Aqmi trainingskampen
voor de jonge terroristen uit eigen land. Om te beginnen met hen die hun inzet
nu in Syrië overleefden. Terroristen, geboren in Nederland en met een paspoort…
-De zeer complexe internationale
context: rond beide oorlogen.
De
situaties worden gekenmerkt door:
“De
enorm sterke en complexe vervlechting van een intern politiek conflict (N-Malinese-afscheidingsbeweging
à la de taliban), de (internationale) drugsbusiness, ordinair banditisme en maffiose
praktijken en ook nog religieus fanatisme gekoppeld aan internationaal
terrorisme ( à la Al-Qaida met gijzelingen en arabische subsidies)”.
“De
felle, historische islamitisch-arabische tegenstellingen. Tussen: Saoudi-Arabië met zijn orthodoxe wahabitisme (en
bevriend met het soennitisch salafisme, waarbij de Broederschap wordt gehaat!)
én Qatar en de Arabische emiraten die de Broederschap steunen (vnl middenklasse,
religieus gematigd maar ook vóór de integristische islamstaat). Daarbij komt
dat ze beiden vechten contra het sjiietische Iran met zijn greep op Syrië
(sjiieten, alouiten), Libanon (via Hezbollah) en ook Palestina/Gaza (via Hamas)”.
Wat
kun je maken van deze reeks:
religie-energie-grondstoffen-drugs-geld-misdaad-maffioos-etnisch? Mogelijk nog
uit te breiden met xenofobie-ressentiment-?
De
beide slagvelden zijn dus zowel nationaal,
regionaal én internationaal van karakter. Ze gaan ver over de grenzen van
het eigen land en voorbij de interne problemen. Buurlanden zijn er in gemengd
en ook de mondiale grootmachten die
elkaar bestrijden. Via wapens en drugs is er ook een stevige link met de internationale maffiose handel
in deze “producten”. En de religieuze/ culturele tegenstellingen met hun gewelddadige
terroristische karakter ontbreken bepaald ook niet.
Dit
bedoelen politici nu als ze het hebben over “een
complexe context”. Want het zijn grote kruitvaten
die met vele kleuren kruit zijn gevuld. En er zitten een dozijn lonten aan… Ploft één vat dan ploft de hele directe omgeving mee en
vervolgens ploft het ook op vele duizenden kilometers verder.
-Wie heeft een vinger op die balans van goede en kwade krachten?
De
ketenreactie, het domino-effect, de geweldsexplosies, de diepe ressentimenten…
Maar óók de unieke kansen van “nu strijdende broeders”, om hun verschillen nu even bij te kunnen leggen in de euforie van
het moment? Het elkaar hervinden in een “gezamenlijke strijd tegen nog veel
groter kwaad”. De geschiedenis toonde ons dit hele gevaarlijke scala al vaker.
Wie
heeft rond Syrië het lef de eerste lont
aan te steken? Assad? Amadinedjad (hij stopt binnenkort)? Israël? Een ding
is zeker als iemand begint sleurt hij
anderen mee. Assad is al bezig en acteert met Hezbollah en Hamas én Iran én
Rusland aan zijn zijde. Buurland Turkije is rustiger geworden en ook Jordanië,
Libanon kijken stil toe. Wat zal Irak doen met zijn burgeroorlog tussen soennieten
en sjiieten? En als Israël move’t, wat moet dan Obama doen, die bij zijn bezoek
weer zijn onvoorwaardelijke steun uitsprak?
Krijgen
we een aanloopje via een reeks van
kleiner echt militaire incidenten? Een oplopende spanning en dan die ene stommiteit? De potentie van een soort WOIII is hier onmiskenbaar aanwezig!
En
wat gebeurt er als in Mali het tij
weer gaat keren? Omdat Al-Aqmi steun
krijgt van de salafisten in Nigeria, Niger en van de “stillen” in Algerije?
Wat doen dan Marokko en Algerije, die sterk zijn gebrouilleerd. Wat doet dan Mauritanië?
Wat doen de oncontroleerbare krachten in Libië? En in het hete Egypte met die
explosieve Morsi? Ook Soedan moeten we niet uitvlakken waar salafisten al veel
kwaad aanrichten, net als in Nigeria.
Hier
geldt dus vooral: wat doen de fanate salafisten
in de omringende landen en wat doen
hun “broeder-vijanden” de Moslimbroeders? Gaan ze elkaar dan in en rond de
Sahel toch te lijf? Of smijten ze samen Frankrijk c.s. er uit? Dat dan geholpen
moet worden door EU-landen… de VS…..de Nato? Het feit dat Hollande nu enkel steun heeft uit Tsjaad en de
andere beloofde Afrikaanse militairen er nog nauwelijks zijn, is een veeg
teken. En waar blijft de VN nu met haar hulp? Zij zit ook nog met die krachtenchaos in de Veiligheidsraad.
Wat
hier zeker geldt, ook al lachten daar recent nog vele om, is de mogelijke herleving van diepe antikoloniale ressentimenten. Ik denk hierbij, als voorbeeld, ook aan de
verzuchtingen van ene Juncker van Luxemburg/de EU over ”nieuw” oorlogsrisico in Europa!
Bij
dit soort scenario’s spreekt men niet zomaar over “de geest die uit de fles kon ontsnappen”.
Of
komt er een nieuwe Sadat? Of een
Mandela? Een Ghandi? Een Churchill of de Gaulle of een Adenauer? Of een nieuwe “politieke” Franciscus? We
weten allemaal nog hoe de hoop wereldwijd opvlamde toen Obama in de VS won… Dat hij het nog niet kon waarmaken betekent
niet dat zoiets een ander niet wél zou kunnen lukken. Het zal toch niet die Li Pin uit Beying zijn die het gaat
doen? Kan zoiets nog wel door één man of
vrouw? Of zou het een koppel moeten
zijn? Een Obama plus een Sadat en een Franciscus plus een anti-Khomeiny?
Dus:
sterke mannen of vrouwen of via de G20 of
de VN? We weten het niet, smachten er best naar maar zien nog geen hoopvolle tekenen. Moet er dan toch
eerst nog veel meer bloed vloeien en tranen worden gehuild voor we weer inzien
dat elkaar bestrijden met alle middelen
nooit de oplossing kan zijn? En er hoe dan ook ooit een nieuwe vrede en een nieuwe balanspositie móet worden
gevonden?
Syrië
en Mali zijn eerste serieuze illustraties
van wat er zou kunnen aankomen. Ze kunnen ons doen ómkeren of de grote lont vormen naar meer massa-vernietiging.
Daarom is het van belang ze te bestuderen en er nú van te leren… Om te proberen
erger te voorkomen
Ondanks
deze reële dreigingen breekt Europa
in stevig tempo zijn defensie af; men
hoort zelfs spreken over het verkopen van de Charles de Gaulle! Charles draait
zich nu zeker om in zijn graf en zou heel graag willen herinneren aan de grote gevaren
van te weinig verdedigingskracht. Die
verzwakt niet enkel de aanvalskracht maar zeker ook de diplomatieke power en natuurlijk ook onze eigen verdediging.
Terwijl de wereld weer echt gevaarlijk wordt stopt Europa met goed samenwerken en begint vooraleerst zeker niet
aan een “gezamenlijke legermacht”. Zie
Frankrijk alleen ploeteren in de Sahel en nu ook al in de Centrale
Afrikaanse Republiek.
De
VS moet ook minderen en liet Europa al eerder voorop gaan in “eigen regio”. Washington ziet meer zorgen
vooralsnog in Azië, al schrokken Obama en Kerry niet weinig van de laatste
ontwikkelingen in het MO en ook in de Sahel.
In
de geopolitiek is het meestal de logica
die eerst komt maar in economisch moeilijk tijden gaan we gauw navelstaren en letten niet op de toenemende gevaren om ons heen. Welke populist
durft nu de defensie uitgaven te
verdedigen terwijl de pensioenen al worden gekort? Juist, geen enkele van
hen en dat is zo omdat “het volk”, wij dus, dat in meerderheid ook niet wil. En
dat is van alles het meest
verontrustende: wij zelf haakten af!
Maar,
De aarde en ook het woestijnzand kleurden al
vaker bloedrood. Toen Mohammed streed rond Mekka en Medina tegen de Arabische heidenen
en ook toen zijn opvolgers tegen de christenhonden streden in de latere
kruistochten. Ook toen de soennieten vele sjiieten ombrachten die een andere
opvolger van Mohammed de profeet wilden. Veel later kwamen veel Europeanen (de
eerdere kolonisatoren) die weer moesten vechten tegen de Duitse troepen en toen ook al in Timboektoe: in WOII dus. Toen
kleurde het zand heel rood en ook toen de algerijnse koloniale (en later) haar
burgeroorlog woedde, die zeer diepe sporen achterliet. Onze zon zag al vele
mensen sneven om hun geloof en ook om de olie etc. .Ze stond bepaald niet te
wachten op deze volgende slagen in het Afrikaanse en Syrische zand…Maar ook zij
kan slechts berusten.
Denkt
de zon te zijn geschapen door een opperwezen of door de big-bang? Waarschijnlijk
blijft ze liever buiten een dergelijke discussie waarbij zelfs neutraliteit je
het leven kan kosten. Maar de zon weet wel
alles van die nicht van Jupiter, een echte exoplaneet, ver weg van ons, waarop
de mens nu stoom en koolmonoxide ontdekt heeft. Maar waarop niemand leeft omdat
het ook een hete gasbol is die is ontstaan uit weggewaaid stof van de
zonnekrans.
Ach,
ze weet nog zoveel meer! Ook van die NASA-rover Curiosity die al zeven maanden
rondrijdt op Mars! En die er een rivierbedding aantrof van 3,5 miljard jaar
oud.. en ons vele details stuurde over
het klimaat aldaar. Maar ze weet niet dat deze rover er nog twee jaar blijft en
wordt bestuurd vanaf de aarde. Want wij willen echt weten of er ooit leven op
Mars is geweest. Kon die zon maar tegen ons praten, dat zou Nasa miljarden
kunnen besparen.
Zou
het haar ook verontrusten dat wij nu een foto van de big-bang hebben van ruim
13 miljard jaar geleden, en dat daar geen enkel nieuws bijzat over een
schepper?
Terwijl
weer grote conflicten dreigen, komen wel veel te weten over de ruimte waarin de
zon en wijzelf leven. Zou dat ooit tegen narigheid kunnen helpen? Om ver weg te
vluchten?
De zon verschool zich de laatste winter te
veel en zelfs in de lente is ze wat zuinigjes begonnen. Is er ook crisis op de
zon dan? Deflatie, gebrek aan groei en dus ook minder stralen? Dat zullen we toch
maar niet hopen.. Dus, hup, naar buiten
om de eerste sterkere stralen te vangen en wat vitamine D onder de huid
produceren. Die doet de botten goed, wat zeker boven de zeventig niet
onbelangrijk is.
Denk
bij het zonnen ook even aan deze oorlogen die beide onder onze zon worden
uitgevochten. En besef dat ook wij iets van doen hebben met het begin en zeer
waarschijnlijk ook met het beëindigen van die oorlogen. Want er komt ooit ook een
einde aan, dat is zeker.
Ook
daarom is u veel zon toewensen nuttig, want het geeft ons alvast wat van die sensatie
van warmte en een nieuwe vrede.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten