BABEL MED MUSIC

Dit festival, dat al 9 jaar bestaat, doet zijn naam Babel (ja van die toren!) en Med (ja van Mediterranée) waarlijk alle eer aan. Het is er elk jaar en duurt drie dagen in Les Docks Du Sud, een oude havenopslag die is opgepimpt met een theatercentrum gebouwd met echte  zeecontainers. Het ligt aan de voet van de 120 meter hoge CMA-CMG toren en hier hoor je ook de Mare Nostrum. Buiten een beetje en binnen forser want veel groepen en artiesten komen van de kusten van die blauwe “midden”-zee. We vonden er die avond 170 stands: met boeken en diverse producten uit zuidelijke

landen. Binnen, in de immense hall waarop de zalen:  Salle des Sucres en Cabaret uitmonden, en buiten in de buurt van de eettentjes en de twee grote tenten voor nog meer groepen, zijn deze stands overal neergezet.

Bijna 200 artiesten kwamen hier optreden en hier vind je dus ook vele impresario’s uit heel de wereld van dit type muziek (zij zoeken groepen om te contracteren). Hun optreden is gekenmerkt door multiculti elementen en wordt vaak gespeeld door groepen artiesten uit meerder landen. Dit jaar reizen we cultureel van de Caraïben tot in Iran, van Canada tot Libanon, van Italië tot Bosnië en daarbij ook nog New York daarbij ook Istanboel en Tel Aviv passerend. Ook in de concertencyclus van J1 waar een achttal landen van rond de Mare Nostrum optraden viel sterk op hoe sterk in de traditionele muziek van die landen zowel de instrumenten

als de muziek op elkaar lijken. Met de ogen dicht hoor je Arabische elementen, Turkse, Griekse en Spaanse geluiden en ritmes. Zo sterk dat je als “buitenstaander” bijna geen enkel concert kunt plaatsen: ze lijken te veel op elkaar. Het bewijs van een soort van “mediterrane cultuur”dus! 

In de Docks kunt  u natuurlijk ook eten en drinken: wijn, bier, fish and chips pizza’s en seafood natuurlijk. De sfeer is uiterst ontspannen geen onvertogen woord of gebaar zul je er zien en iedereen is zeer toegankelijk. Denk niet dat wij met onze rond 70 jaar erg op vielen hier: we schatten dat ¼ van het publiek boven de 50+ was. Dus waar vinden we een betere plek dan deze om alle leeftijden en vele culturen artistiek gemengd te zien? Wij hoorden met duizenden anderen (het festival trekt meer dan 6000 bezoekers in totaal) onder meer The Alaev Family, drie generaties uit eenzelfde familie uit Tadjikistan, die nu in Israël leven gaven

een mix van klezmer, Ottomaanse, Indische en zigeunermuziek ten beste. Dat hoor je zelden en het doet je echt wat. Niet minder ontroerend was Mounira Mitchala uit Tsjaad met haar zeer heldere vrolijke stem die inderdaad aan de Sahelzanden deed denken met haar mix van roze sluiers, folkklanken en.. Sahelklanken.

We raakten in gesprek met Felix een zeer lange 30+-er uit Guinee, type basketballer, die had gestudeerd in Pittsburgh en Parijs. We hadden in de hall met hem een levendige discussie over “de wereld”, die meer dan een uur duurde. We kregen een vriendelijke doch ook eerlijke en redelijk onthutsende view te horen van deze Afrikaanse intello. En we hoorden nog eens, zonder een spoor van nijd of ressentiment, hoe de opkomende Afrikanen (en ook zijn vrienden uit het MO zei hij) denken over het “oude Europa”. Dat zo’n zware stempel drukte (en soms nu nog!), op hun geschiedenis! Felix wist waarover hij het had en we bleven dus ver van stereotiepen en verwijten: Felix begreep ons best maar maakte zonder veel omhaal duidelijk dat wij echt iets goed te maken hadden. Hij bedoelde geen moment ontwikkelingshulp, no way. Hij vertelde van de Chinezen in

Afrika die nooit uit de hoogte doen en ook van de grote haat die er steeds meer groeit tegen Israël en zijn geallieerden. Er was niet veel echt nieuws voor ons bij maar wat wel voor het eerst over ons kwam was de ernst van het oordeel en de diepte van het vroegere leed… Dat poets je echt niet weg met een biertje. We gaan Felix uitnodigen en hij zei graag te komen. Het was een ware omlijsting voor de sfeer van Babel Med. We vertrokken ook met nog wat Palestijnse producten die er ook, nogal fanatiek, werden verkocht.
De tram liep tot laat in de nacht en op weg naar huis begon het nadenken over wat we eigenlijk hoorden en over de ernst die er in had doorgeklonken. Maar ook over de uiterst open en vriendelijke benadering. Zo’n conversatie helpt echt en is nogal zeldzaam. Voor ons was Babel Med geen Babylonische spraakverwarring maar het tegendeel: een Babylonische ontmoeting waar geen woord swahili bij was..