(GEO)POLITIEK IS ECHT NIKS VOOR SIMPELE ZIELEN

Dat zou het credo kunnen zijn van populistische politici! Want daar zweert men, -uit pure noodzaak natuurlijk, op “eenvoud en one-liners” en op leuke grappen, zoals die over “Marcos Ruttos”. En daarmee komen we op de kern van de discussie die ik bedoel. Immers, het echt snappen van geopolitieke kwesties is zelfs voor politici hoog in de top niks simpel… Omdat het bijna steeds complexe situaties betreft. Veelal gaat het om een bosje landen met hun soms zeer uiteenlopende (soms nogal geheime en verborgen) belangen. Dan is een flinke dosis historisch inzicht en ook weten hoe geopolitici redeneren. Namelijk met een grote portie cynisme en met dat nogal pure “nationale belang”. Omdat het overleven van de natie essentieel is en natuurlijk ook, het overleven van een politicus…

Om dit kluwen inclusief zijn rotstreken (uit tactische en strategische overwegingen) en met zijn vele geheime operaties (zie de recente cyberattacks op Iran door de VS en Israël ), te kunnen snappen, zijn wat simplistische theorietjes “à la het goede in de mens” echt niet voldoende. Dit alles is namelijk verre van een Kerstverhaaltje.

Ik kies voor het schetsen van een paar actuele voorbeelden, om te illustreren wat ik hiermee bedoel.

-Obama tijdens de Libische oorlog.

Het was alsof hij zich versprak toen hij tegen de pers zei dat de VS steun zouden verlenen aan de geallieerden die de Libische rebellen gingen helpen. Want hij zei:  “de Libische situatie er een waarbij het nationale belang en de ethiek” samen vallen. Dus was dat: een gemakkelijke beslissing… Dus is het in de meerderheid van de gevallen niet zo, en moest hij dus frequent keuzes maken, die moest die klopten met het nationale belang maar die ethisch gesproken nogal dubieus waren…

Dat betekent dus dat je in de geopolitiek vóór alles moet beginnen met het inventariseren van die “nationale belangen” en dat “die Moral” vooral voor de borreltafel moet blijven. Je kon dit zien op de gezichten van Obama en Clinton, toen ze in het Pentagon “life” de overval op het huis van Bin Laden door hun marines bekeken: we zagen toen twee sterk geschokte mensen die de morele gevolgen van besluiten eens écht moesten meemaken. En dat leverde hun mentaal best een danige optater op. Zo komen we nu aan bij hoofdwet 1 in de geopolitiek: het nationale belang van een land staat voorop en is eigenlijk prioriteit één!

Opvallend was dat er nauwelijks iemand in de media aandacht gaf aan de openlijk uitgesproken afweging van de VS-president over Libië… U bent nu gewaarschuwd voor wat er volgt.  

-Wie geeft nou echt om de bijna 200 slachtoffers in de Palestijnse bevolking?

Je zou zeggen: punt een natuurlijk de andere Palestijnen, binnen en buiten Gaza. En daarna de toekijkende en de betrokken landen als Iran, Syrië en Israël..  Maar dat dus te bezien.

Neem de Hamasbaas Khaled Mechaal, die Damascus (na bijna 40.000 doden in Syrië) verliet om naar Qatar te gaan. Want zo kon hij “afstand nemen van de moordende Assad” en beter aanschuiven bij de “gematigden”, als Qatar en Egypte. Immers, hij was nauw betrokken bij het akkoord tussen de twee Palestijnse fracties Fatah (van Abbas) met “zijn” Hamas. 

Zo stapte hij wat weg van zijn radicale vleugel: de Islamitische Jihad, die wordt vertroeteld door Syrië en Iran. Ook kon hij zich zo een beetje warmen aan landen van de “Arabische revoluties”, wat hem internationaal best een sympathieke kleur zou geven.

Nogal van belang omdat in de VN de behandeling naderde over het “waarnemerschap van de Palestijnen” aldaar. Dus kon hij zich echt niet permitteren er verzwakt bij te staan en daarom  “verliet” hij de radicalere gelederen. Dat zag hij dus als een: nationaal Palestijnse belang.

Dus die Palestijnse en Israëlische slachtoffers waren voor hem ook voornamelijk “laterale schade”…

Hoe de Israëlische regering het zag? Wel die schoot eerst Ahmed Jabari (militaire leider Hamas) dood in een perfecte drone-aanval. Deze had overigens flink herrie met Ismaël Haniyeh de chef van de (illegale) Gaza-regering. Zo provoceerde Nethanjahu die raketregen op het zuiden van het eigen land (tot bijna aan Jeruzalem) zelf om daarmee de Palestijnen (minstens die van Hamas) onderling verder uit elkaar te spelen. Én hen internationaal weer eens neer te zetten als radicalen die geholpen werden door Iran (dat Israël van de kaart wil vegen) en ook Syrië (dat ook niet van vrede tussen Israël en zijn buren willen weten). Want dát zag Netanjahu als het “nationale belang” van zijn land én als een pluspunt voor de te herstellen relatie met de herkozen Obama… Die gevallen Palestijnen én  6 Israëli's (!) nam hij dus ook “op de koop toe”… 

Die dode en gewonde Palestijnen (ruim meer dan de helft waren gewone burgers) werden enkel betreurd door een niet te verwaarlozen groep van “vreedzame” Palestijnen en ook door een flinke groep vrede zoekende Israëli's…

En “wij” de toeschouwers van verre zien eigenlijk alleen al die schade en die doden en gewonden aan beide zijden. We vinden het verschrikkelijk.

Het beantwoorden van de schuldvraag is voor sommige eenvoudig. Maar voor hen die veel meer informatie hebben is het uiterst lastig. Zeker als je ook zag (ik zag het op Aljazeera) dat een groepje radicale Hamasaanhangers op motoren, de de lijken van net vermoorde “verraders” (andere Palestijnen dus) achter hun motoren door Gaza’s straten sleepte. Als afschrikwekkend voorbeeld voor de niet-radicale Palestijnen daar…

-Wat verzwijgen Merkel, Schäubele c.s. over hun kijk op de EU van morgen?

Ze willen geen eurobonds, wel een bankenunie (maar dan niet te gehaast..). Liever ook eerst geen ESM (later wel met tegenzin ná zware condities), ook zeker geen afwijking van die “3% norm voor 2013” en eigenlijk ook geen cent meer voor de grieken. In Duitsland werd en wordt openlijk gesproken over de wenselijkheid van een “grexit” en ook over een collaps van de eurozone…

Het Duitse volk is uiterst achterdochtig geworden over die “zuidelijke potverteerders” en vele werden volstrekt hysterisch toen recent in de pers werd geschreven over hún 3396 ton aan goudvoorraad. Want die had Berlijn (in de tijd van de koude oorlog) voor een groot gedeelte in het buitenland doen opslaan. Zo’n 1536 ton bij de FED in de VS, 450 ton bij de Bank van Engeland, en 374 ton bij.. ,jawel, la Banque De France. Alles tezamen een waarde van 100 miljard euro (wat echter “maar” 1/20^e van de Duitse staatsschuld is!).

Ondanks de verzekering van de Duitse Rekenkamer dat men “geen moment twijfelde aan de integriteit van de buitenlandse depots”, ging de polemiek in de media onverminderd door. Dus moest er in oktober een directielid van de Bundesbank (!) naar Parijs. echt waar. Om de (in een zeer diepe kelder bewaarde) Duitse goudvoorraad persoonlijk te gaan controleren…  Daarna liet de Bundesbank weten dat men jaarlijks 50 ton goud zou terug gaan halen, te beginnen in de VS. Ook om die te verifiëren (je kunt het goud namelijk “mixen” met wat ander spul als lood?) en dus vast te stellen of alles conform de norm is….

Zo ver is het dus al gekomen bij het Duitse volk met zijn panische angst voor weer een superinflatie als in de dertiger jaren. Het toont hoe enorm het wantrouwen is geworden rond die “Club Med-landen”. Het zo “timide Duitsland van direct ná WOII bestaat dus niet meer. Maar men vreest ook, serieus, voor de ondergang van de euro. Want dan is die goudvoorraad van cruciaal belang bij een eventuele retour naar de Duitse mark….

Als “de gewone Nederlander e.d.” tracht te snappen, hoe het nou echt in de EU met al zijn crisissen en nachtelijke vergaderingen zit, moet hij de hele Europese (en zelfs Amerikaanse etc) pers tot zich nemen. Want wat de eigen politici erover vertellen is uiterst vaag en incompleet… Natuurlijk omdat “de markten”,- die keiharde schuldeisers van ons schuldenaren-, mee luisteren en al weer met hun “notatie-dreigingen” zwaaien.

Tja, wat is hierbij nou het “nationale belang”? Marcos Ruttos weet heel goed dat hij erg afhankelijk is van wat het denken en het plannen van Oma Merkel… Dus hij ziet het Duitse en Nederlandse belang terecht in één lijn liggen… En die staat dwars op de Franse. Zie het speciale overleg over de EU-begroting, waarbij Hollande een rondje ruziede met Rutte als Cameron, de coalitiepartners van Merkel…. En natuurlijk is het ook zo dat Rutte heel graag met Berlijn in een nieuw soort eurozone zou willen doorgaan, als de “oude” zou imploderen… Dat is echt “het nationale belang” maar dat kan hij ons niet hardop op TV vertellen…Dus verwijt men hem liegen.  

Omdat “Gerios Wilderoatis” dat scherp door heeft, zegt die dat alles hardop en daagt Marcos uit daarop te reageren. En noemt hem dan een leugenaar als hij iets anders lijkt te doen dan hij eerder zei of niet kón zeggen.

Wat geen enkele volkse populist schijnt dóór te hebben… want die kiest liever voor de “heldere” taal van Gerios! Natuurlijk vinden vele dat hier het echte slachtoffer de democratie is.. Linke soep!       

-Dat doen ze in China dus helemaal anders!

We zagen dat “verkiezingscircus” van de Communistische Partij in Beijing, nadat wat concurrenten in het gevang waren verdwenen. En hup, daar stond de nieuwe president al, een echte apparatsjik, opgegroeid in de coulissen van die C.P. Dat het volk er hier nauwelijks iets van wist is gewoon in dit land, waarin ook geen vrije media te vinden zijn. Daar gelooft het volk nog,-op een paar dissidenten en insiders na-, eigenlijk alles wat de (ook nogal corrupte heren!), hun opdissen. Ze hoeven niets te verdraaien uit angst niet meer verkozen te worden. Daarom is daar ook geen populisme te vinden (óf is het alleen maar populisme?; kiest u maar). Als een politicus niets hoeft uit te leggen in een hem/haar controlerend parlement is er dus ook geen spanningsveld tussen de werkelijkheid en de politieke boodschap. China is een land waar het probleem van deze blog dus gewoon niet bestaat. Maar er zijn natuurlijk wel een paar hele grote andere problemen. Intussen speelt daar echter ook de vraag, hoe lang die partij dit zo nog kan volhouden. Dat is, -zeggen China-kenners-, net zolang die groei zo hoog blijft en het elke dag een beetje beter gaat… Want dan is elke soort regering eigenlijk gewoon OK voor de meerderheid elk volk! Apart dat China: geen populisme en ook geen democratie…

-In Frankrijk wringt Hollande  zich in vele bochten.

Hollande en zijn regering ontdekken, dat het heel snel slechter gaat met hun land: de WW vliegt omhoog (nu al 11%), de industrie reorganiseert of sluit steeds vaker en de kritiek op het beleid wordt in binnen- en buitenland langzamerhand oorverdovend. The Britse Economist schreef een waar requiem, Berlijn zei openlijk zeer ongerust te zijn en de economisch adviseur Gallois  (een geziene industrieel die voor Hollande een economisch rapport maakte) zei, nog op kalme toon, ook veel verontrustends.

Maar Hollande zei ferm,- ook op zijn eerste internationale persconferentie-, dat hij zijn ingeslagen koers door ging zetten. Scherpe luisteraars hoorden echter opmerkelijke bijstellingen en accentverschuivingen. Zo verraste hij met de aankondiging dat winstmakende bedrijven bij hun belastingaangifte een “credit” (=een korting dus op de winstbelasting) zouden krijgen, afhankelijk van de totale salarissom. Een zeer duidelijke belastingverlaging dus voor hen die eerder “verguisde kapitalisten” waren. De echte (wel aanwezige!), verontrusting van de regering was echter nergens zichtbaar. De paniekgevoelens werden ferm onderdrukt.

Dit alles, terwijl insiders wisten, dat er binnen de regering koortsachtig werd gezocht naar “echte ferme bezuinigingen” (van rond de 60 miljard! in 5 jaar). Want verdere belastingverhoging kan echt niet meer.

Dit is pure tactiek/strategie om zonder de zo gevreesde sociale onrust (met volle straten, massa-stakingen en bezettingsakties, die in Frankrijk altijd op de loer ligt) op te roepen, toch “geleidelijk”, een écht andere koers in te gaan slaan. Het nog onwetende, goedgelovige, maar nu toch wel wat ongerustere volk (de populariteit van Hollande c.s. daalt richting 30% of zo..) moet zo langzaam wennen aan slechte tijden. Daarbij zouden nog wat nare ontwikkelingen in de EU ook best kunnen helpen om de bittere pil wat gemakkelijker te laten doorslikken.

Dit ziet Hollande echt als “in het belang van de natie” (en ook in eigen belang), en daarom verzwijgt hij “gewoon” wat er in de regering al echt wordt voorbereid.

Gelukkig voor hem is de oppositie (de UMP) in een grote familie-ruzie verzeild geraakt waardoor er geen echte populistische power is. Le Pen (FN=ultra-rechts) is te klein en Melenchon (ultra-links) worden nog als té radicaal gezien… Hier zien we dus nog geen volksmenners à la Wilders of Dewever. Dus ook hier is de vraag : hoe moet je straks als eenvoudige kiezer reageren op dit boerenbedrog?

 -Het dubbelzinnige gedoe rond de (al bestaande) cyberwar.

Obama zei:”De cyberdreiging is een van de gevaarlijkste waaraan we nu zijn blootgesteld” en Netanjahu zei: “Ik zal een soort van ijzeren koepel laten maken om Israël te beschermen tegen cyberaanvallen”. En zij kunnen het wéten!  Cameron stopte al 620 miljoen euro in cybersecurity en Merkel noemde de cyberaanvallen “even gevaarlijk als een conventionele oorlog”. En ook zij weten wel waarover ze het hebben!

Want ik zag ook de lijst met een dozijn recent gevonden virussen.. met als oudste Stuxnet. Dat legde de (uranium)centrifuges van Amadinedjad op een laag toerental. De makers zijn de VS samen met Israël en het werd via Siemensapparatuur Iran binnen gesmokkeld..

Idem wat betreft het virus DUQU van dezelfde gulle “gevers” en aan dezelfde mijnheer A. te Teheran.  En idem  wat virus Flame betreft: zelfde herkomst, maar nu bestemd om digitaal te spioneren in Iran, Soedan, Syrië en Saoudi-Arabië… En er stond ook broertje SHAMOON dat van Iran zou zijn en dat de oliecomputers van de Saoudi’s en Qatar in de war bracht… Etcetera.

Natuurlijk weten u en ik al lang van die spionagesatellieten daarboven van alle machtige landen die het mogelijk maakt elke collega-politicus in zijn ondergoed te zien. Maar die virussen zijn agressief en die satellieten enkel passief. Ook weten veel mensen dat er Amerikaanse drones rondvliegen in Afghanistan en Pakistan, die af en toe vuren een raket afvuren op “foute tweevoeters”. De opdracht daartoe tekent ene Obama per stuk (!) en elke week.. Dat vereist de wet in de VS.  Mogelijk is die wet in strijd met.. het internationale recht, dat verbiedt om op andermans grondgebied stiekem mensen te vermoorden zonder dat er ook maar een rechter en advocaat aan te pas kwam. Het ligt in de lijn van James Bond uit Londen (en zijn vele collega’s) die overal dood en verderf zaaiden; ook  op onwettige wijze en ook in opdracht van “wettige regeringen”..

Er bestaat dus een hele “virtuele wereld”  aan moord en doodslag waarin de door ons democratisch gekozen politici met elkaar vechten, in onze naam. En wij weten daar eigenlijk niks van: enkel de parlementaire “stiekemcommissies” mogen af en toe meekijken (en controleren?). Allemaal voor ons bestwil, dat spreekt. Dus ook gedaan in het “algemeen belang” (net als Guantanamo, dat nu stilletjes leeg gaat lopen in de VS).

Hoe moet je dat nu helder uitleggen aan : Jean avec la casquette” en “Mien met de muts”? Dat probeert dan ook niemand en dus valt het onder “het vertrouwen dat het volk in zijn politici moet hebben”. En ook in democratieën moeten we daar maar “gewoon” mee leven!

-Zo is dus de wereld waarin wij leven en dit is de bijbehorende (geo)politiek.

Tja, het is gewon dagelijkse feitelijkheid. Waarmee wij allen maar moeten leven, want het gebeurt “in onze naam”.

Kan dat nou niet anders, doorzichtiger, eerlijker en netter? Dat moét een net mens zich toch eigenlijk regelmatig afvragen? Zeker als hij weer zijn stem gaat uit brengen, ja toch? Ook die stem namens ons, in de VN over “de Palestijnse toehoorderstatus”. Waar de meningen eindigden in 138 vóór, 9 tegen en 41 onthoudingen. Nogal wat slechter dan verwacht.. De VS en Duitsland waren tegen en Tsjechië (?), maar Engeland stemde voor en Nederland onthield zich. Grote chaos weer in de EU dus, maar nu is Palestina voor de VN een echt land en dat maakt aanklachten tegen Israël mogelijk in het kader van het internationale recht… Wat ook niet echt op vrede duidt en de complexiteit nog verder vergroot...   

Tja ,dan is er wat mij betreft maar een conclusie mogelijk; ik ging daarvoor maar bij mezelf te rade. Want ik ben ook één van die vele aardbewoners die dagelijks zijn oordelen velt, zijn besluiten neemt en handelt. Met alle (on)duidelijkheid, (on)eerlijkheid, (on)dubbelzinnigheid en (on)bevooroordeeldheid die de mens eigen is…  En ik leef ik op redelijke wijze in mijn wereld (hoop ik).  Daarom kan ik ook geen andere maat aanleggen bij dat “ingewikkelde totaal van mensenwerk” dat de (geo)politiek is. Het komt in beide settings aan op wat we maar even  “vertrouwen” noemen. Dus die idee dat onze medemens “in het algemeen” vertrouwd moet worden, ondanks die missers.

Dus is ook mijn conclusie dat het pas echt een tragische puinhoop wordt, áls we dát vertrouwen verliezen. Natuurlijk omdat er “teveel mensen om ons heen” tegelijk, “en masse” in de fout gaan…  Laten we dat nare gevoel nu met steeds meer mensen aan het krijgen zijn! Dat is wat er zich afspeelt toch? In de wetenschap, de medische sector, de bankwereld, de bedrijven en… ook in de (geo)politiek? Het valt niet meer uit te leggen en is ook geen incidentje meer. Geen academicus, geen gewoon wijs geworden mens én ook geen “simpele zielen” kunnen vertrouwen blijven houden. Dat is nogal link, leert ons de geschiedenis, en daar zit dus voor mij ”des Pudels kern”.  

Natuurlijk moeten we er ook alles aan doen om meer inzicht in en belangstelling voor de politiek te bevorderen. Te beginnen op scholen, maar ook langs andere wegen. Want het “uitbesteden” van het toezicht op de regering aan het gekozen parlement, zonder ook hún manoeuvres serieus te volgen en dat ook door een respectabel aantal burgers, is onontbeerlijk gebleken. Want dat deed de kwaliteit van het parlementaire systeem niks goed en daarom zullen meer en meer mensen moeite moeten doen om de complexe wereld van de geopolitiek toch te volgen… Ook hier moet een ware evolutie leiden tot een breder draagvlak voor de politiek in de bevolking van een land.. Het kan niet anders en het voorkomt “politieke elites”, die het volk altijd uit het oog verliezen. Dus de democratie moet ook fris en levendig worden gehouden, want dat blijft ie niet van alleen. Dit is een onontkoombare les van de laatste decennia van crises. En daardoor hebben we nu ook een crisis in de (geo)politiek!

               

Maar,

zonnebadje

          Rond de zon is populisme heel schaars, die is en blijft gewoon zichzelf en populair. Ze verbergt niets maar belicht nou net wat liever in het duister zou blijven. Komt gewoon op en gaat weer onder etc. en we geloven dat ze weerkeert zonder dat ze ooit een woord tot ons daarover sprak. Wie heeft er van die 7 miljard van ons geen vertrouwen in de zon? Die bestaat gewoon niet. Al zou ze ons willen bedotten, schaamrood zou ook niet werken in dit geval. What you feel and see is what you get; dat is onze zon. Geheel ongeschikt voor de geopolitiek dus.

Dus kan zij u troosten als u radeloos werd en alle vertrouwen verloor. In haar warme streling zou u weer wat vertrouwen kunnen herwinnen. Dus ga er even inzitten en denk na over uzelf én die (geo)politici. En hopelijk kunt u concluderen na uw zonnebadje dat er ook in de geopolitiek niets nieuws onder de zon is… De enige echte troost die er voor ondermaanse bestaat..

Ik wens u, als steeds, weer de nodige zon en optimisme toe. En meer vrede op onze aarde natuurlijk…  

15 december  2012