In mijn jeugd was er op zondag een radio-pater (de Greve?) die sprak onder het motto: "Verbeter de wereld en begin bij jezelf". Hij ging recht op zijn doel af en begon dus bij "de luisteraar"..
Een bevriende dame uit Limburg is vol bewondering voor een man in de Hamburgse metro die een kiosk inrichtte als "praatruimte": hij heeft nu al een club van 15 medewerkers. Ze vond een voorbeeld van "een simpele job voor werkelozen en gepensioneerden": De "Hamburger" noemt zijn kiosk: "Das Leben Rauf und Runter"
Iedereen kan de ander helpen is haar les, geput uit een TV-verhaal : je hoeft geen prof te zijn, want iedereen kan luisteren. Ze suggereert dat DAAR een groot gebrek zit van onze maatschappij en ook dat "de lezer zo zelf aan de slag kan"..
Een mooie droom van onze M. die nog aarzelt om zelf de hand aan deze ploeg te slaan. Maar het lijkt alsof dit haar volgende persoonlijke project gaat worden!
Mijn ervaring is een beetje hetzelfde: ik begin vaak een gesprek met een onbekende naast mij op een terrasje in Marseille. Geen mens houdt dat af: in tegendeel het gaat meestal als vanzelf.
Zo blijkt weer dat de sociale verbetering van onze wereld eigenlijk simpel is We zijn allemaal in staat bij te dragen, door gewoon te durven praten met mensen die op je pad komen.
Ik vind dat de overheid dit zou moeten onderkennen en wat "praatplekken" zou moeten instellen. Dat kost niet veel en zou veel kunnen "brengen". Deze idee is charmant en toont dat in elk van ons een helper schuilt!
Zo dicht voor Kerstmis lijkt me dit een prachtige vondst.
Leon de Marsilho, november 2019
:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten