Mensen die de Paca niet kennen denken dat hier nauwelijks seizoenen bestaan en het altijd aangenaam 25+ graadjes is.. Eén dag met ferme Mistral is genoeg om ze te bekeren! Deze droge noordenwind doet de gevoelstemperatuur met meer dan 5 graden zakken, wat op hete dagen best lekker is.. De Mistral poetst echter ook de wolken weg en zo krijgen we hier die 2800 uur zon per jaar bij elkaar in het Rhône-dal..
Ik schrijf dit op zo'n dag en op ons terras is nu de Mistral even de baas: dus moet ik straks een hesje over mijn overhemd aantrekken. Anders loop je hier nare rugpijn op en dat weten de boeren die in februari hun wijngaard snoeien als de besten. De zon verhit je van de ene kant en de Mistral blaast je aan de andere kant ijskoud en dan trekt een normaal mens krom. Daarom dragen die boeren op hun onder-rug een soort "kussentje" om rug-narigheid te voorkomen.
In Isle-sur-la-Sorgue kwam ik daar achter, toen ik met zoon Pierre van de wijnboer naast ons, meeliep op zijn eindeloze snoeitocht door het open veld in februari.. Al pratend met Pierre kreeg ik vele verhalen te horen over zijn leven als boerenzoon en zo leerde ik ook dat veel romantische weer verhalen niet kloppen. Overigens wordt er in de Magreb vaak meerdere keren per jaar geoogst: dat is dus geen toeristen-onzin!
Marseille is geen wijnveld, maar wat platteland-wijsheid blijft nuttig en behoedde me voor
onjuiste inzichten. Wil je weten hoe het echt zit, dan moet je gewoon van alles ondernemen en "meedoen"...
Wilt U ook hierheen komen, dan raadpleeg wat météo-statistiekjes. Regen is hier schaars, maar er blijft toch het nodige over waarop je moet letten als je gezond wil blijven.
Leon de Marsilho, aug. 2019:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten