MARSEILLE 7/01: VERSLAG VAN EEN “CHARLIE-DEMONSTRANT..”

  NEW YORK   9/11    2001

                                 PARIS    7/01   2015

Vanmorgen om 6.00 uur moest ik flink worstelen om een Charlie Hebdo te kunnen kopen Tientallen wilden er een. Om 8.00 uur waren alle 3 miljoen exemplaren verkocht.

------------------------------------------------------------------------
VOORPAGINA VAN CHARLEY HEBDO 14 jan. 2015
----------------------------------------------------               
              TOUT EST PARDONNÉ

(KARIKATUUR VAN  HUILENDE MOHAMMED ) 
                       EN ER ONDER 
            
                 JE SUIS CHARLIE 
----------------------------------------------------
 
 NOUS SOMMES CHARLIE        PARIS

                             EVERYONE IS CHARLEY    LONDON

 WIR SIND CHARLIE                 BERLIN

                                 WIJ ZIJN CHARLIE            A'DAM

 ZJUS WIE CHARLIE                MAASTRICHT


                     EN .......

"CHARLIE EN LA FRANCE"  OP DE MAIRIE IN DE VIEUX PORT

MUZELMANNEN TEGEN "INTEGRISTEN"

 

                                 (MOSLIMS DIE TEGEN INTEGRATIE VAN KERK EN STAAT ZIJN)  

MARSEILLE:  CA 100.000 OP DE BEEN

APPLAUS.....EN SPREEKKOREN.

 

“Het drama van Parijs” kun je fysiek en qua slachtoffers niet zomaar vergelijken met 9/11 maar qua symboliek en impact is 7/01 wel degelijk van gelijke orde. Dit waren duidelijk moordaanslagen op “onze” (en zelfs verder reikende = universele..) waarden, vrijheden en beschaving. Dat werd smartelijk diep gevoeld door vele op de wereld en van diverse politieke en religieuze stromingen. Mensen begrepen “en masse” dat hier haat werd gezaaid tussen volken, landen en religies. En dat ook bínnen Frankrijk…én door terroristen met een franse opvoeding en paspoort. En zij kwamen nu niet van elders… zoals bij de Twin-tower-aanslagen..

 

JONG, OUD, BRUIN, ZWART EN BLANK

Mogelijk liepen er in het weekend in La France wel 4 miljoen mensen mee in demonstraties, we zagen 50 landen meedoen, van Mali tot Jordanië, van Palestina tot Israël, van de VS tot Duitsland. Qatar en de Saoudi’s waren er ook maar met afgezanten van “lagere rang”. Vreemd genoeg ontbrak Marokko.. Ook Nederland was er: premier en minister van Justitie…. In meer dan 100 landen werd mee-betoogd en geleefd vaak op indrukwekkende wijze.

ONDER DE VOLLE BRUG DOOR..

Wat doe je dan als immigrant in Frankrijk sinds bijna 20 jaar? En als francofiel sinds de zestiger jaren? Zeker ook nadat je 4 dagen bij lieve franse vrienden in de Gard in hun prachtige eeuwen-oude “mas” logeerde. Én je die mooie oudheden als de Pont du Gard en de schitterende historische stad Uzes bezocht..  Waar ook overal werd gedemonstreerd op veel diverse wijzen..  Wel dan stap je uit de TGV bij aankomst in Marseille en ga je naar een Vieux Port die bomvol mensen is die daar wachten op vertrek van een enorm defilé via de Canebière naar Castellane. Met camera natuurlijk, en, ook vergezeld door een keiharde mistral van boven de 90 km/uur… Die zorgt voor flink wat afkoeling...

CHARLEY, JOOD EN POLITIE-AGENT

GEWONE EN MEER POËTISCHE TEKSTEN..

DE HELE FAMILIE SAMEN... TEGEN..

ALLE POSEREN VOOR FOTO-CHARLEY

KOUD OF BEDROEFD?

Je wordt opgenomen in deze treurende maar tegelijk verontwaardigde massa mensen met alle kleuren van diepwit tot donkerzwart.. Die langzaam en stil lopen, maar dan luid applaudiseren en vervolgens spreekkoren aanheffen…:  charlie, charlie, charlie… En die af en toe ook de Marseillaise zingen, die hier vandaan komt qua tekst..

 

 Je ondergaat al lopende en kijkend de zeer sterke emoties. Zeer goed voelbaar, ook intens  zichtbaar op de gezichten en beschreven op de honderden meegedragen borden.. Je ziet tranen, wanhopige gezichten, ook angst en diepe droefheid ook bij de dames die met hoofddoek op durfden meelopen. Ook bij de maghrebiaanse vader met zijn hele, -ook bedekte-, familie, op de stoep: met zijn bord, dat ons bezwoer dat DIT niet ZIJN islam was… En die afrikaanse dame die op een bord liet weten… zelf joods te zijn én politie-agente. Vele mensen met potloden in de hand, het wapen van de karikaturisten.. sommige met potloden in mega-uitvoering en soms in trossen....

 

Je piekert mee over deze verwarrende mix van enerzijds solidariteit en mededogen met getroffenen maar ook over de onderliggende grote verschillen over wat nu verder te doen; na al dit bloed. Zoals het halve dozijn blanke jongens, die luid schreeuwden “La France debout” terwijl ze de franse tricolore hoog op staken…. Hun kleine insignes van het FN op hun kleding verrieden hun wat andere emoties… Dus werden ze ook uitgefloten door mensen om hen heen. Want dat was wel het laatste waar men op wachtte.. Na een flinke ruzie over het weigeren van Jean-Marie Le Pen in het cortège in Parijs, liep de FN-top mee in Beaucaire (Gard). Waar sinds kort een FN-burgemeester regeert... 

Ik las in een krant: “Ç’est beau et ç’est étrange”, wat heel treffend de situatie aangeeft. Want helaas is er tegelijk ook die angstige realiteit: toegenomen achterdocht, wantrouwen van je buren en vrees voor nare opmerkingen, discussies en felle conflicten.
Want hier wonen wij alle samen: duizenden mensen van meer dan dé drie religies, mensen van alle tinten van wit via zachtbruin tot diepzwart met hun half dozijn eigen talen… Iedereen is vooral bevreesd voor een breuk in de vreedzame manier van samen-leven in de honderden quartiers met zijn vele politiemensen met eenzelfde diversiteit.

MET HET WAPEN VAN DE CARTOONIST..

Mede daarom ging ik op 7 januari meteen naar de jonge bovenburen geboren en getogen in Frankrijk maar uit Marokkaanse ouders. Ik trof de ouders van bovenbuurman Youssef daar aan, met zijn vrouw Asmaa. En sprak even, bij een glaasje thee, ook met de oude, ernstig zieke en zeer gelovige vader. Die zeer bedrukt was door alles en die ik dus zeker nu niet wilde confronteren met allerlei opvattingen. Want hij sprak (natuurlijk) ook over “de beledigingen aangedaan aan de profeet door… Charlie Hebdo..”.  “Zoiets doe je immers niet”, vond hij, die zijn gang naar het paradijs zeer dichtbij wist..  Wat zeg je dan, als je ook de schrik over zijn woorden ziet op de gezichten van de oude moeder (met hoofddoek) en hun schoondochter Asmaa zonder hoofdbedekking? Je begrijpt het en je zwijgt nu dus… Ook omdat je weet dat Asmaa zich hiervoor zal excuseren straks… Dit toont jezelf  hard en van zeer dichtbij de complexiteit van de nieuw ontstane toestand… Ik herinner me dat mijn katholieke moeder vroeger ook geen godslastering zou accepteren, toch?    
          

CHERIF (DADER) KOM ME DODEN....(als je durft!).

 We zien opvallend weinig politie direct rond het defilé, maar weten alle dat ze in de zijstraten staan. Een groepje jongeren met de Palestijnse vlag zit in een cabine van het reuzenrad in de Vieux Port, gewapend met vlaggen en borden. Zo roepen luid boze dingen over Israël terwijl hun cabine zakt… Boven onze hoofden en zeer goed te verstaan.. Ik sta net tussen vele keppeltjes en voel de reactie. Een paar mannen gaan snel naar de kassa van het reuzenrad en we zien dat de beheerder de jongens verzoekt uit te stappen. Gelukkig blijft het daarbij: zij gaan stil weg… Opluchting alom om me heen. Het lijkt niets op andere dagen, maar nu is alles anders met dit soort mini-incidentjes van nog onervaren jongeren..

EEN ECHTE BRAVO!

Na bijna twee uur, als het al schemert, stap ik in de metro en ga thuis wat opwarmen. Moe en vol met indrukken van.. dankbaarheid over het medeleven maar ook met bedrukking over de gegroeide spanningen. Deze aanslagen markeren een echte grens, een trendbreuk. Alles wat sluimerde is nu in een harde dreun manifest geworden. De overheid gaat nu permanent over op “gevarennivo maximaal”.. Want de pers meldt ons dat “diverse eerder slapende terroristische cellen in Frankrijk” zijn geactiveerd. De politie maakt nog jacht op de naar Turkije gevluchte vrouw van de dader van de aanslag op agenten en de kosjer-winkel in Parijs, verhoort vele uit de omgeving van de daders en controleer alles 100% bij het geringste probleempje.

  

HIJ VIEL ZEER OP...PIRAAT V D LIBERTË?

 Dat wordt nu het nieuwe leven in Frankrijk en ook elders..  En wie denkt nu niet ook aan 2001 in de VS met zijn “Patriot Act”  waarin de overheid vele vrijheden kreeg zonder parlementaire controle. Nu wordt het de kunst om de vrijheid waarvoor Charlie en wij ageerden, niet wordt gesloopt vanwege zware veiligheidsrisico’s...Een duvels dilemma wordt gewoon “dagelijkse kost” en wie denkt nu niet ook aan “dat gespioneer om bestwil” van NSA en andere geheime diensten? In Marseille werden op maandag j.l. , zoals ook elders in La France, alle 19 joodse scholen én de ca. 50 synagogen onder zware politiebewaking gesteld. We hebben nu gevechtswagens in de stad en legionairs van het Vreemdelingenlegioen, om de politie hier te ontlasten. Dit gebeurde nog nooit in Marseille en de bevolking schrok er enorm van...  Er breekt nu een andere tijd aan met: “7/01 = sept , zero un” en iets als: “Feind hört mit”  of “L’Ennemi  t’écoute”…

 

ZEER MOEDIG WANT MET HOOFDDOEK...

Want men nu vreest is een samenwerking tussen Al-Qaida en IS, die tot nu toe elkaars vijanden waren. De twee aanslagen in Parijs tonen ook deze verandering: de daders van Charlie Hebdo waren “Al-Qaida” en die van de joodse superette claimt te handelen namens "IS". Ze kenden elkaar uit het gevang, mede via de gevangene die in 2001 een aanslag pleegde op de ambassade van de VS in Parijs… 

APPLAUS EN ERNST..

 Wist u overigens al dat “LEF” ook een franse term is die verwijst naar: Liberté, Égalité, Fraternité…? Voor ons, nederlandse franse residenten, is dit nu echt meer geworden dan een pikant taalkundig grapje.

Meer internationaal benaderd en ook lettend op de teksten in het defilé, dacht ik nu ook aan zoiets als: VEST =  Vrede, Empathie, Solidariteit  en Tolerantie.




MET VLAGGEN EN DE KINDEREN

We gaan dus lastige tijden tegemoet, waarin de vele “groepen” vooral hun hoofd koel moeten houden.  Om zware schade aan de gevoelige verhoudingen te voorkomen. Dat is de boodschap aan alle westerlingen. Daarom moet ook elke ophitsing en haat-zaaien worden voorkomen. Anders volgt straks op zo'n kreet van “Minder Marokkanen” (Wilders c.s., Nederland) al gauw een golf  van arrestaties, huisarresten en andere nare incidenten.

DE CHARLEY'S BLIJVEN DUS  AAN HET WERK

Dat is nu de juiste boodschap: wij moeten nu allen Charlie's zijn. Ons vrij blijven voelen én tegelijk ook tolerant zijn.

Laten we een voorbeeld nemen aan de titelpagina van Charlie Hebdo van 13 januari!
Daarop staat: TOUT EST PARDONNÉ.. (boven de karikatuur van) Mohammed,
die een bordje draagt met:  "JE SUIS CHARLIE"..

 

 

Leon de Marseille, 14 januari 2015.

......NOUS SOMMES CHARLIE......ET POUR TOUJOURS