2015 E.V. : LINKE MIX VAN DREIGINGEN, MET ENKELE KANSEN.

ONZE :  KANSEN EN RISICO’S,
                          
              NULGROEI  ÉN  VERWOESTENDE INNOVATIE

              EN...  DE TOEKOMST VAN EUROPA

             (+ DE PERSOONLIJKE GROEI VAN UW BLOGGER)

 

 

Zie het laatste nieuws over 2015: Een "grexit" na 25 januari? De barrels in de ramsj? Die werkeloosheid op "sky-high"? Rond dolende boten vol vluchtelingen zonder bemanning? En ook nog een MO dichtbij het kookpunt...?

Wel, als ik niets meer weet, komt na een lange blik op de Mare Nostrum, toch weer wat in me op… Het lijkt eerst een wat losse pot-pourri, wat Frans is voor “een zoodje”. Maar dan ,als ik het ga opschrijven, krijgt het meestal betekenis en samenhang. Aan u om dat ook te vinden… Of niet natuurlijk; dan is het helaas niet gelukt..

Wat zijn nu “onze grootste kansen en bedreigingen”? Welk lijstje hangt er boven Obama’s bedje en dat van nieuwkomer Tusk? En wat boven dat van Vladimir P. en Xi L.? Of dat van Banki Moon; al lijkt dat helaas minder van belang.  Zie dus verder als u dit boeit..

Waarom vinden die “stomme elites (= politici en economen)”, die groei nu niet meer terug? En is die groei in het verleden niet vooral verwoestend gebleken? Na Schumpeter en Keynes, Reagan, Thatcher, Bush, Blair enz., blijkt het nu toch weer een gordiaanse knoop te zijn geworden. Hoe kan het nou zo veranderen?

 

DUS... NIET ZANIKEN!

Na WO II werd "groei" vanzelfsprekend. Daarna werd groeien “verdacht en niet meer gewenst: want vervuilend”. Die Club van Rome zei zelfs dat alles snel ging opraken. Maar daarna kwam die groei pas echt op gang…  Zeker toen er overal olie bleek te zitten. Diep onder de zeebodem en in de rotsen van vele landen. Toen we alle grenzen van de wereld open gooiden en toen ook de armen van de wereld eindelijk konden “mee-consumeren”. Alles ging van een leien dakje:  minder armoede en honger was een mooi en nobel effect!
Maar toen kwam die gemene “subprime-breuk” in 2008 en daarna moest overlal naar "groei" worden gezocht. Nu vooral tegen die aanstormende massa-werkeloosheid in het westen...

Helaas: de wereld was zo sterk gaan veranderen, dat er een grote onbalans ontstond. En die crisis deed alle onvolkomenheden plotseling aan het oppervlak komen. Onze schulden waren tot in de hemel gesprongen; vooral bij het redden van banken en hun (en onze!) tegoeden.

We moesten fors bezuinigen en gaan “hervormen”. Fundamenteel veranderen van vele zaken om met die nieuwste wereld-machten te kunnen blijven concurreren. En ai! Dat bleek onze “verwende generatie” niet meer echt te kunnen en… te willen.

 

FOUTJES IN ROME

Nu gaat het vooral over die numerieke revolutie: 3D-printen, fablabs en een nieuwe industrie, gebaseerd op nano-technologie en internet. Eigenlijk dus wel groei zat, maar deze groei kon nog  niet op tegen die grote geslagen gaten en… want er werden ook veel functies overbodig. Weg-"gerobotiseerd" en weg-geautomatiseerd. 

Erger nog: die nul-groei  is nu ontaardt in deflatie (= minder productie)  en dat is hartstikke gevaarlijk voor onze toekomst! Want dat dwingt bij grote werkeloosheid tot nog meer bezuinigen om de schulden niet nog meer te laten oplopen…Een vicieuze cirkel..

Oud en jong kijken verbijsterd en zeer verontrust toe. De franse president en zijn experts kregen bijna de “Nobelprijs voor de meeste foute prognoses”!
 

Snapt u het nu nog? Zie het vervolg als u naar antwoorden zoekt..

  

AI, DAT ZIT NIET GOED!

 Gaat een ellendige INKOMENS-SCHEEFGROEI, -zie het geruchtmakende boek van Piketty-, onze wereld ook nog sociaal verwoesten. Of is dat gewoon een ferme groeistuip die weer over gaat en zonder nieuwe bloedige revoluties?
Piketty weigerde zijn onderscheiding: de franse Legion d'Honneur !

 

+ 10 MILJOEN IN DE EU

Wilt u dat en nog meer weten, dan lees wat blogger Leon over zijn groei denkt. En wil u weten  hoe Leon op zijn 1,90 meter arriveerde, lees dan helemaal door tot het einde. Tot zelfs voorbij: “ Maar” .…

Lees eerst de prelude, als u wat relativerende woorden op prijs stelt, alvorens u te storten in diverse, wat meer technische beschouwingen..

INHOUD:

0.DE PRELUDE..

I.ONZE GROOTSTE BEDREIGINGEN EN…KANSEN

II.ONZE “STOMME ELITES…”.

III.VERWOESTENDE INNOVATIE, POLITICI EN ECONOMEN, EUROPA EN DE MEDIA..

IV.OVER DE FOUTE (SCHEEF)GROEI VAN PIKETTY

V. DE VERLOREN GROEI: VOLGENS UW BLOGGER….

VI. EN WAT OVER BLOGGER’S  PERSOONLIJKE GROEI…

+  MAAR... 

 

 

 

0.DE PRELUDE..

 GELD MAAKT TOCH NIEMAND HAPPY.? .

Maar: armoede maakt mensen wel unhappy. Dat is een veel gehoorde en plausibele wijsheid.  

HIJ PROBEERT DE BALLON TE IMITEREN

 Grotere welvaart ligt niet om de hoek, wat na al 7 jaar van dalende koopkracht niks fijn is. Want we werden flink armer! Zonder honger te lijden gelukkig: nog niet dus. Een Nederlandse gepensioneerde weet, -als je de ontbrekende indexering telt plus de diverse keiharde kortingen-, zijn koopkracht daalde met iets van 25% in zegge 7 jaren!

Maar: nu dalen ook de prijzen, dat is goed nieuws dus.. Niks gek ook want de salarissen stagneerden en daalden vaak ook: wat productie goedkoper maakt.. Maar daar staan meer uitkeringen tegenover voor de staat, die dus geld te kort komt uit de belastingen. En dat niet, zoals vroeger, vrolijk even bijleent: want de schulden moeten omlaag!

 

TEVEEL KLEINGELD?

Dus geen groei en geen inflatie zijn niks goed: we komen in een neergaande deflatiespiraal zo. Zeggen die wijsgerige deflationisten..

Geld maakt niet gelukkig: dat bestudeerde ene Richard Easterlin (VS) al in de 70-er jaren. Tussen 1947 en 1970 vond hij dat het antwoord: “zeer gelukkig” (+30%) in de bevolking niet toenam in aantal. Idem in Japan waar een jaarlijkse groei van 5% tussen 1958 en 1986 ook geen aanleiding was tot grotere tevredenheid. Dus concludeerde hij: Groei maakt de mensen niet gelukkiger!

CLAUDIA HAPPINESS

 verscheen rr een essay van ene Claudia Senik: dat hetzelfde zegt. En beweert: dat er wel op korte termijn een gelukseffect is, dat echter op langere termijn weer verdampt.. Het oscilleert wat wel wat met het werkeloosheidsniveau en met de Beursstand, maar op de lange run blijft dat geluksgevoel stabiel. En ging los staan van het inkomen per hoofd:  ook al stijgt dat behoorlijk. Dat noemen we nu: “de paradox van Easterlin”… Die sommige er toe bracht te geloven in een soort van “verzadi-gingsdrempel”ná het bereiken van een bepaald welvaartsniveau. Daarboven doet de welvaart dus niets meer aan het gevoel van geluk.. De hypothese is nooit sluitend bewezen, maar er zijn wel theorieën. Die van “de vergelijking” en van “de gewenning”.

 

De vergelijking: Je geluksgevoel hangt sterk af van de vergelijking met je omgeving! Dus met vrienden en familie. Zo’n 46% der fransen in de private sector en 59% in de publieke, erkennen dat ze deze vergelijking van belang vinden. Het gaat om een relatieve perceptie: stijgen alle inkomsten dan stijgt het persoonlijke geluk niet meer echt.

Dat verklaart ook waarom de rijken zich altijd gelukkiger voelden dan de armen; overal dus en ook ten allen tijde. Easterlin keek ook naar het aspect van “de gewenning”. Zo gauw een doel is bereikt, gaat de mens op weg naar een nog hoger doel… En dat blijft dus maar zo doorgaan. Overigens hangt dat geluksgevoel ook af van “persoonlijkheid” en “mentaliteit” naast van die meer objectieve condities.

Kijk je naar landen, dan ontdek je dat mensen uit Latijns-Amerika zich over het algemeen gelukkiger voelen dan je zou denken, als je hun welvaartsniveau ziet. Dat is overigens omgekeerd in Oost-Europa: daar is wel een sterke corelatie tussen geluksgevoel en BBP per inwoner.. Frankrijk toont het grootste en het meest blijvende “tekort aan geluk”. Sinds de eurobarometer bestaat (1973), blijkt dat belgen echter steeds gelukkiger bleven dan de fransen, de duitsers, de engelsen, de zweden etc. …

 

HET VALT NOG MEE  ? 

Dat is niet uit een lager welvaartsniveau te verklaren, maar enkel uit culturele verschillen. Er zou in La France, een meer pessimistische mentaliteit heersen… Wat ook te zien is in het buitenland, waar fransen veelal minder happy zijn dan andere buitenlanders. In Australië bleek duidelijk dat fransen veel minder happy waren dan zweden. Dus die mentale kant van de fransen emigreerde vooralsnog met hun mee..

Niemand weet echt welke hervorming de mensen gelukkiger maakt. Dus als die groei zou weerkeren zou dat vooralsnog bij de fransen ook niet veel helpen. Hun pessimisme en hun wantrouwen zouden dat vooralsnog blokkeren. En dat blijft zo ook na die innovaties, die hervormingen en meer investeringen...

 

In La France heerst dus eigenlijk een “economie van de ontevredenheid”… Kennelijk weer die “Exception Française”?

 

 

I. ONZE GROOTSTE BEDREIGINGEN EN…KANSEN
 

1.AFRIKA, DE VERVUILER

In 2030 al zal enkel Afrika al evenveel luchtvervuiling veroorzaken als … de rest van de wereld! Door zijn economische ontwikkeling, die ook weer komt door verdubbeling van de bevolking tussen 2000 en 2030! Dat komt door het koken, verwarmen en door hun transport wat zeer veel vervuiling veroorzaakt (diesel, kolen en hout..).

DE SMEERBOEL 

En nu groeit het continent nog eens met 100% deze eeuw; hun bevolking is nu voor 50% jonger dan 20 jaar… Wie zal ze hun woeste groei durven verbieden? Ze doen “ons” immers gewoon na?  

 

 Afrika is ook een van de "opkopers" van ons smerig afval. Omdat het daar tegen betaling mag worden gedumpt of "verwerkt". In opdracht van louche maffioso in het rijke Europa...

 

2.NOG VIER ANDERE BEDREIGINGEN….De oude democratieën kruipen slechts langzaam uit de grootste crisis sinds die van 1930 . Zij die denken dat het over is moeten zeer oppassen. Luister naar wat nu dreigt:

 

-De groei stagneert op 0,2 à 0,5% afhankelijk van demografische ontwikkeling en de tech-nologische vooruitgang. En remt ook af door energieproblemen, schulden en gebrek aan investeringen. Het foute teken is dus: de stop op de productiviteit die we zien.

-De ww, die klem zit tussen mondialisering en technologie. Een probleem van kwantiteit en ook kwaliteit van het werk. Het vele werk van hoge kwaliteit compenseert niet het rotwerk van het nieuwe proletariaat. Enkel de persoonlijke services doen het nog goed…

-De krimpende middenklasse die snel wegkwijnt door WW, achteruitgang in inkomens en hun bezit. Er komt dus een verloren generatie aan…

 

MIDDLE  CLASS PAINS

 

 -De hervormingen van de overheid in de vrije staten die blootgesteld zijn aan veel kwaad nu. En die nu in Big Brothers veranderen. In het zicht van een toenemend extremisme en een vijandigheid tegenover de publieke orde.

Maar,….. er zijn ook tegenkrachten. Betere opleidingen, meer middenklasse in het zuiden (vooral Afrika), inhalen van technologische achterstand en onvoldoende infrastructuren. Zie de nieuwe grote steden die 60% zijn van de 9,5 miljard inwoners in 2050. Ook de nieuwe Big Data business en de betere energie opslagcapaciteit. 

 

WETEN OF GELOVEN?

 En let op: die technologische revolutie is meer dan techniek! Het is ook pure economische en sociale vernieuwing. Andere manieren van produceren, werken, politiek bedrijven en regeren/besturen. Dus op naar groei die niet op schuld is gepasseerd, betere “countervailing power” en betere opleidingen om de zwarte kanten van de nieuwe techno te beheersen. Andere staten die arme beschermen en sterken laten concurreren en een meer participatieve democratie. De toekomst van de democratie ligt niet in handen van de staten maar bij de vitaliteit van de burgers. Die oude Pericles zei: “ Het zijn de burgers en niet de stenen die de beste verdedigingsbarrières zijn van de steden”!

 

 

 

II. ONZE “STOMME " ELITES…?

De wetenschap maakt bang maar toch rennen we naar elk nieuw gadget! We snappen niet waar het vandaan komt al die nieuwigheid maar we zijn gek op wat er uit voort komt! En van hoe “wetenschap werkt”  weten maar weinigen. We zijn niet in een wetenschappelijke wereld maar in een wereld die technologie graag gebruikt. We blijven ook een scheidslijn hanteren tussen wetenschap en humanisme.  

 

JA DIT GAAT OVER ONS!

Al bijna twee generaties zijn de wetenschappen weg bij de elites in de politiek, de economie en in het bestuur. Het veroveren van macht kan zonder wetenschap je hoeft om president te worden niets meer te snappen wat wetenschappelijk is…  De wetenschap ontwikkelt zich dan ook als een soort mechaniek… 

 

 

Ook in hogere opleidingen verwaarloosd men steeds vaker de fundamenten van de wetenschap onder de scholing. Om bruggen te bouwen en hoge torens is inzicht in de relativiteitstheorie nauwelijks relevant. Maar dat klopt natuurlijk niet: de tijden en inzichten van Newton zijn gewoon achterhaald. Feiten en pure logica zijn in, geschiedenis van ons weten niet, inzicht in het wetenschappelijke proces en wat verbeelding voor rol speelt, zijn op vandaag “nicht gefragt”. Als je het daarbij laat in de samenleving is het ook geen wonder dat de jongeren zich steeds meer afkeren van wetenschap. Ze passioneert niet meer, die wetenschap.

Wetenschap ontwikkelt zich dus nauwelijks meer, maar wat nog erger zou kunnen zijn is dat de cultuur ontsnapt aan de wetenschap… Zei ene Etienne Klein

 

 

 

 III. VERWOESTENDE INNOVATIE, POLITICI EN ECONOMEN, EUROPA EN DE MEDIA..

 Werkt innovatie ook verwoestend?

Innovatie is vitaal voor het leven van ons mensen, kijk naar hoe uw leven verliep. Maar kan innovatie niet tegelijk ook veel foute effecten opleveren?  Soms lijkt nu of innovatie ook bijna  alles van vroeger, versleten doet lijken. Moeten we daarom niet meer  nadenken over de prijs die vooruitgang ons wil doen betalen? Zeker nu vele beweren dat voor groei op vandaag die innovatie essentieel is..

HET IS OOK NOOIT GOED!

Sinds het midden van de 18^e eeuw is onze levensverwachting met een factor drie toegenomen dank zij innovaties, niemand kan dat ontkennen. Maar zijn we vrijer en gelukkiger sinds ons mobieltje in 4G is gaan werken? Innovatie moet nut afwerpen en niet futiel zijn. Én de onzekerheden die ze meebrengt en de ontworteling die daar bij opduikt, moet ook een antwoord krijgen.

“Wantrouw de grote verlangens” zei Epicurius al. Maar we willen zo graag dat wat we nog net niet kunnen kopen en zijn dat snel vergeten als we het hebben gekocht. Maar pas op: het kunstmatige heeft ook goed kanten. Het beschermen van de zwakken wat elke democratie doet is ook zeer “onnatuurlijk” en “anti-Darwin”!

SCHADELIJKE INNOVATIES..

 

Humanisme en Innovatie

Het humanisme is ook niet gewoon positief. Het is sterk verbonden met het huwelijk uit liefde en het moderne gezin, waar toch weinig mensen van af willen. Het kan ook tot oorlog oproepen maar doet dat niet vanwege de tradities. In 2013 liet de VN weten dat er 130 miljoen zullen worden gedwongen naar een niet gewenst huwelijk, tussen nu en 2020: wat we allen vreselijk vinden.  We zijn echter in staat om deze toestand te veranderen met wapens in de hand! En ook als iets anders wat ons zeer lief is in gevaar komt. Zie Kosovo, Mali en Centraal Afrika. Bij Hiroshima twijfelden we ook niet echt. Ook al willen we de mensheid vooral beschermen.

 

ACTUELER DAN OOIT

Risico nul nastreven is onwijs en onmogelijk; dat had Frankrijk nooit als principe in de Grondwet moeten opnemen. Nu Keynes zijn grenzen ontwaart moet de innovatie primair de groei scheppen. De grote econoom Schumpeter had het al over de “ scheppende vernietiging”.  En nu zouden wij dat nu dus moeten variëren in (inruilen?) voor “de vernietigende innovatie”.  

 

-Soevereiniteit  of federalisme?

De nationale politici spelen nog maar weinig klaar: zij zijn locaal gebleven maar bijna alles ld werd mondiaal. Solidariteit, onderwijs, sociale zekerheid, gezondheid  blijven echter locaal de gemoederen bezig houden. Dus moeten die politici toch wat verzinnen en de enige weg die verbleef is die via Europa.

 

LEESVOER VOOR ONS..

De europese beschaving is een mooie mix van vrijheid en welzijn: uniek in de geschiedenis. Geen enkel volk heeft dat voor ons gekend. We zijn de regio die aan de kinderfase is ontsnapt. Hier verbiedt men geen vrouw om auto te rijden. De EU is de infrastructuur van deze beschaving en niemand kan er zonder. Le Pen niet en ook niet Wilders.

DE ATLAS VAN ULTRA-RECHTS

 

PROTESTEN...

De neiging tot regressie is goed te begrijpen. Want die innovatie dringt overal binnen. Als je sterk aan iets “van vroeger” bent gehecht, is het niet gemakkelijk om van die liberale nieuwe wereld te houden. Ook al ben je voor het homohuwelijk, je kunt ook best snappen dat er mensen echt tégen zijn. De 20-e eeuw was er ook al een van grote afbraak van traditionele waarden. In 1950 had Frankrijk 6 miljoen boeren nu zijn er nog geen 300.000 meer over.

De “anti europese discussie” is er ook eentje van “terug naar…”. De gulden terug, de grenzen weer dicht en graag weer die verloren identiteit terug. De soevereine intello’s zijn daarvan veel sterker overtuigd dan die “federalisten”. Die praten over bankunies, de ECB als laatste garant, maar bijna niemand snapt dat echt. De tegenstanders zitten meer op een lijn terwijl de voorstanders nogal verdeeld lijken. En die technocratisch gekleurde discussie helpt ook niks bij het praten over de beschaving.

 

 Het is nu: Schumpeter contra Keynes

Het bleek dat de consumptie aanjagen niet goed werkte en dus denkt men weer aan het stimuleren van het aanbod. Aan investeringen vooral in innovaties uit de weer herstelde marges van de bedrijven. Maar voor vele is Hollande’s solidariteitspact vloeken in de rode kerk.  Verwarring alom: sommige ,linksen stemmen voor en sommige rechtse tegen! En intussen gaat het grote europese project ten onder. En ultra-rechts wint veel aanhang. …

 

 Kan enkel nog een Europa van de Tien helpen?

Nu zijn er 18 schuldposities, 18 leningsrentes en 18 speculatie-objecten. De schaal moet kleiner en men zou terug moeten naar iets van tien landen die ook de gouden regel van het tekort respecteren, die samen lenen en vooral voor grote innovatieprojecten.

BOOSHEID IN EUROPA

 

 De motor van ultra-rechts is  woede.

Kiezers van de ultra’s zijn niet punt een “bang geworden blanken”. Nee ze weten daar heel goed wat ze willen. Extreem-linksen zitten vol verontwaardiging, groenen zijn vervuld van angst en de linksen zijn vervuld van jaloersheid.  Dat zijn de huidige passies.

In de aristocratische maatschappij van vroeger was er nauwelijks jalouzie: de sociale hierarchie leek natuurlijk. Dus jaloezie leidde tot niets: het hoorde zo..

Het gelijkheids streven deed de jaloezie opkomen  als een nieuwe algemene passie. Als mijn buurman meer heeft dan ik, dan is er sprake van een complot, bedrog, er is sprake van een lobby of het zijn de vrijmetselaren of de joden.. Deze passie drijft vooral de socialisten.

De broederschap zou de overhand moeten hebben en gelukkig is dat nu nog de basis van het moderne gezin, de familie. Zie ook het succes van charitatieve acties wat er een symbool van is.

 

 En wat te doen de media?

De “scoopjacht”  alles als eerste weten drukt essenties weg. De nobele taak om het publieke debat te voeden is weggezakt. Terwijl dat verafschuwen van de politici hun zou moeten brengen tot het besef dat zij die discussie over de vernietigende innovatie zouden moeten aanvoeren.

HET NIEUWE GEZICHT VAN DE EU?

 

 IV. OVER DIE FOUTE (SCHEEF)GROEI VAN PIKETTY

Die Piketty ziet ook niet veel groei meer..
Zijn nieuwe boek “Capital in the 21^e  Century” viel weer op in economenland. Zeker vanwege zijn daarin onthulde studie van de relaties tussen demografie, productiviteit,  economische groei en ook inkomensongelijkheid.

 

NEDERLANDSE SCHEEFGROEI

Economische groei komt van twee bronnen: meer productiewerkers en meer productiviteit (efficiency).  Een tabelletje (van jaar 0 tot 2012) toont aan dat beide ongeveer even belangrijk zijn.

 

 

 

Jaren                      mond. prod.         populatie         Outp./kop

0-1700                       0,1%                 0,1%               0,0%

17-2012                    1,6                     0,8                   0,8

--1820                         0,5                  0,4                   0,1

--1913                         1,5                  0,6                   0,9

--2012                          3,0                 1,4                   1,6

 De achtergrond is redelijk simpel: Ieder mens moet eten etc. en dus werken om die behoeften te vervullen: dus hoe meer mensen hoe meer economische productie en naarmate de mens “handiger, efficiënter werkt” komt er in een zelfde tijd meer uit zijn handen. Weet je beide wereldwijd dan kun je dus de “output per capita berekenen.

De laatste 400 jaar, en speciaal de 20^e eeuw, vallen zeer op omdat toen de economische groei veel hoger was dan ooit tevoren.

Helaas, vooruitkijkend lijkt de groei van de bevolking af te zwakken : 0,7% tussen 2012-2050 en dan naar 0,2% van 2050-2100. De enige plek waar de bevolking groeit is Afrika. Zelfs Azië valt terug evenals Europa. De laatste zakt zelfs af na 2050.

 

ONGELIJK EN SOCIALE NARIGHEID

Dus zijn er de nodige experts (zij die niet in productiviteitswonderen geloven) voorspellen een terugvallende economische groei die zal blijven..  Piketty: “Er was geen enkel land ook niet een op de “grens van techno-vooruitgang” dat in productiviteit boven de 1,5% kwam over een wat langere periode”. Dus als opkomende landen gelijk komen met de “toppers”zakt ook hun groei terug. Zie China. Dus Piketty vreest dat een herhaling van de groei van de 50-er en 60-er jaren op een niveau van 3 à 4% niet kan worden verwacht.

Piketty zegt dat je, als economische groei sterk toeneemt, vooral moet rekenen op wat jezelf kunt verdienen en sparen omdat wat je ouders c.s. achterlieten al snel meer weinig voorstelt als welvaart sterk stijgt. Dus in een stagnerende groei en bevolking zal de invloed van vergaard vermogen net wel groot verschil gaan uitmaken.

Dus als, de opbrengst van vermogen sneller stijgt dan de economische groei, zal de inkomensongelijkheid verder gaan toenemen. Voortdurende groei, ook al is die bescheiden, betekent dat nieuwe functies en vaardigheden vereist zijn voor elke generatie. Omdat vaardigheden en mentaliteit slechts partieel overerfd worden, zal blijvende groei dus de sociale mobiliteit doen toenemen. En kunnen kids uit lagere milieu’s opklimmen.

 

 

STAD VERSUS PLATTELAND IN DE TIJD

Hoe zit het dan met de inkomensongelijkheid? Op de helft van de 20^e eeuw zagen we dat verschil snel verminderen: de Grote Compressie heette dat. Maar dat kwam door het effect van de oorlogen, zegt Piketty die privé-rijkdom vernietigden. Wat heel anders verliep in de 19^e eeuw toen het redelijk rustig was…  Toen kon je dus nog echt rentenieren..

Piketty bedacht een ratio: kapitaal/inkomen. Die was in 1910 toen was nationaal bezit zo’n zeven keer het nationale inkomen! In 1950 was deze ratio naar 3 keer terug gevallen  en nu zitten we weer rond 5 à 6. Frankrijk is overigens nog hoger!

Dat laatste komt zegt de econoom omdat we nu weer zijn aangekomen in een situatie die lijkt op die in de 18^e eeuw. Namelijk lage groei… Deze en de gedaalde bevolkingsgroei zijn daar debet aan.

 

PIKETTY: TIMING EN NIET GELEZEN...

Dit doet denken aan de Tyler Cowen discussie in “Average is Over”. Waar in staat dat een nieuwe tech-savyy elite gaat domineren over “laag–opgeleide massa’s”. Maar dat houdt geen rekening met de opkomst van de democratie.

 

Mogelijk gaat dus nu toch de macht weer terug naar de plutocratie waarin ook de regering door rijken wordt gecontroleerd. Zie de dikke campagnes in de VS en zie de opkomst en lange carrière van Berlusconi. Dat was ook zo in de 19^e eeuw en kijk ook eens naar het romeinse Rijk. Daar kochten rijken zich ook in de regering in en ze zorgden tegelijk voor brood en spelen voor de arme massa.

Zijn dat op vandaag mogelijk junk food en reality TV? Dat denken sommigen.

 

  

V. DE VERLOREN GROEI: VAN UW BLOGGER….

  Economische groei wordt  weer wanhopig gezocht!

Die “GROEI NUL” is nu echt nergens meer populair. Heel anders dan in de jaren 70-tig toen dat een heilig streven was, vooral  in groene, linkse kringen. Want, de grondstoffen raakten op en het milieu werd volgestort met veel foute stoffen.

GROEI EN KRIMP 2013

Maar nu snappen we echt dat het niet de groei “an sich” is die vervuilt. Maar dat de wijze van produceren de eigenlijke boosdoener was en nog is! En er kan dus wel “groei nul” zijn, met tegelijk een hogere produktiviteit en ook met betere en zuinigere producten. Mede door die digitale technologie en andere high-tech.

 

VS SECTOR WERKELOOSHEID

Maar helaas: nú blijkt het ware slachtoffer van “een groei nul” onze tóekomst te zijn geworden! Want de financiering van onze giga-schulden, het scheppen van genoeg werk en ook voldoende pensioenen, blijkt nu niet meer te garanderen te zijn, via “overdrachten van rijkdom en inkomen” tussen groepen en tussen generaties. 

 

 

 

 

WIE IS DE BAAS VAN DE VS-SCHULDEN?

Japan is daarvan het allerbeste voorbeeld: met zijn groei nul sinds al bijna 20 jaar! De afgenomen bevolking kon vooralsnog voldoende koopkracht behouden, in een (qua inkomen) redelijk “gelijke maatschappij”. Dus veel geld lenen (staatschuld 245% van BBP) en een hoog spaartegoed (= 90% van die schuld!) maakten het mogelijk om: voldoende innovatief te blijven en een redelijk leidende plek te behouden in de “ratrace op de wereld.

Omdat er ook bezuinigd kon worden op werkkracht (door productiviteitsverhoging) en ook op energie-consumptie.

 

 Het westen kreeg de “Japan-disease”

Nu ervaart het europese westen zelf en aan den lijve, wat het betekent als de groei op iets van 1% blijft hangen. Daarbij gaat het BBP per inwoner (gemiddeld) jaarlijks nog 0,5% omhoog en dat is ca 190 euro. Maar de verdéling van deze koopkracht gaat snel schever en schever. Waardoor die “groei bijna nul” voor vele eerder een verlies in koopkracht wordt van ca 0,5% jaarlijks én ook leidt tot  een nog hogere schuldenlast én een nog hogere ww.

Dus moet het echt anders: dat begrotingstekort moet onder het groeicijfer blijven en de heropleiding van ww-ers moet ook stevig worden aangepakt. Ook door “geld te pakken” van de diverse “nationale bezittingen”,  in plaats van bij de inkomens via de belastingen.

In Japan zou je de staatsschuld helemaal weg kunnen poetsen door het totale bezit in een belasting om te zetten. Dat zou de welvaart vooraleerst nauwelijks slecht doen. Je zou die schuld ook compleet kunnen laten opkopen door de japanse Centrale Bank. Maar dat kan te sterk inflatoir gaan werken.

Nu komt ook Frankrijk helaas ook in de buurt van dergelijke oplossingen. De keus van Parijs lijkt te zijn worden: óf men hervormt zeer grondig in de uitgaven, in de staatsstructuur en doet alle mogelijks aan omscholing, óf, men gaat nog meer schuld oplopen en ook een nog hogere ww…

Tot…. die gevreesde sociale revolutie of dat nationale failliet er uiteindelijk van komt…

Iedereen kan dus “de toekomst” zien aankomen: het is nu wel duidelijk zat.

(mede naar Attali in L’Express febr, 2014).

 

 De robots doen nu mee op de arbeidsmarkt!

Minister Montebourg van Frankrijk moet de industrie “op poten helpen”en hij zei recent: “ De robot is een compaan, een prima werktuig, dat we kunnen besturen en dat onze scheppende kracht zal vergroten. Hij zal het zware en vuile werk verlichten zonder jobs te vernietigen. De zakken cement zullen worden gedragen door arbeiders met “exoskeletten”. Robots kosten geen banen maar ontwikkelen de werkgelegenheid”. Een ware ode aan de robot dus.  

 

SPIERKRACHT, VROEGER...

Zie de landen met de meeste robots: Japan, Duitsland en Zuid-Korea, die alle drie een lage ww hebben. Toch roept de robot vooral angst op, zoals de mechanisatie dat opriep in de 19^e eeuw. Toen was er een mini-revolutie in Noord-west Engeland waarbij ware “commando’s” gewapend met zware hamers die men een Enoch noemde, de textielmachines kwamen plat slaan. Tevoren kreeg de ondernemer een brief waarin hem dat werd “aangezegd”. Met een ultimatum waarin de komst van 300 man werd aangekondigd.

Die was getekend met: generaal Ned Ludd, koning Ludd of Lady Ludd. Het hof van York veroordeelde 18 luddisten tot de dood door ophanging in 1813… En dat was genoeg om Ludd te stoppen. De grote economen van die tijd, Malthus en Say, verdedigden met verve het goede van de mechanisatie. De lagere prijzen, de hogere vraag, de hogere wereldhandel et dus de… hogere werkgelegenheid. Enkel David Ricardo uit die tijd schreef: ”De substitutie van menselijke kracht door mechanische kracht zal zwaar terug slaan op de ruggen van de werkende klasse”. De netto-inkomens van een land zullen de bevolking uitschakelen. De opinie van de werkende klasse hierover is juist”.

En zie nu het boek dat “The second machine age” heet (van MIT-ers McAfee en Brynjolfsson) staat ook dat: “De informatie-revolutie en de nieuwe technologieën het aandeel van de salarissen in het BBP zullen doen afnemen. Dat gebeurt nu al 30 jaar in het westen en is ook de oorzaak van hogere werkeloosheid. De bevolking wordt economisch niet meer nuttig..”. En in het recente boek uit Oxford in 2013 staat ook: “Zo’n 47% van de huidige jobs in de VS kunnen door robots worden gedaan”. Daarom koopt Google dus alle “robotbedrijven” op: recent zelfs 8! 

 

WE REPEAT: HALF! 

We zien hieraan dat de strijd over “het saldo van de nieuwste ontwikkelingen” voor de werkgelegenheid nog niet echt is vastgesteld. Maar dat “eenvoudig ongeschoold werk” het echter zeer moeilijk zal krijgen, lijdt echter voor niemand meer twijfel.    

 

 

 

 

 

De koekenbakker verdient nu beter dan de historicus

In Zwitserland en Denemarken is heel weinig werkeloosheid en zo’n 50% van de jongeren tussen 15 en 19 jaar werken daar ook al, soms als leerling in een vak. In Frankrijk is de ww hoog en is dat jong werken maar voor 10% te zien! Het lijkt er op dat een industriejob veel beter schuift dan als psycholoog of historicus aan de bak te komen. Ook in de VS en in Duitsland is dit zichtbaar. Maar in Frankrijk studeert men liever 10 jaar dan vroeg “met de handen aan het werk te gaan”. Terwijl een kok toch ook een Bocuse kan worden en een loodgieter toch ook een goed lopend bedrijfje kan opbouwen.  En nu ziet men ook Frankrijk op dit punt veranderen. Men heeft ook daar genoeg van wat in de VS “de bullshit-jobs” heten. Banen in de dienstverlening, slecht betaald waarin geen pret is te vinden.

 

NIEUWE JOBS......

De meeste van de jongeren onder de 30 jaar kennen deze jobs, die je kunt vinden in elke sector, maar al te goed op vandaag. Ook jobs waarin je zelden een echt eindresultaat ziet zoals dat een meubelmaker kent of een monteur die de auto weer aan het lopen krijgt. Van die jobs waar jij het grondwerk doet voor anderen en waarin je heel gemakkelijk bent te vervangen door iemand anders. Die met minder genoegen neemt of die wat hanteerbaarder is. Ook zijn er die jobs die zo maar kunnen verdwijnen naar verre landen: als dat van programmeur en zelfs van radioloog die je beide kunt vinden in bijvoorbeeld India..  Dit alles doet een terugkeer van jongeren naar de manuele beroepen ontstaan die ook in veel “TV-programma’s” als “Samen huis of tuin opknappen”etc. te zien zijn. Ook klusclubs zijn weer in en, in de high-tech wereld zijn het de Fablabs die we overal zien ontspringen. Veel “teleurgestelde in academische beroepen” zie je hier hun heil zoeken. Het zouden er in Frankrijk al meer dan 200.000 zijn, sommigen denken zelfs aan het driedubbele.

 

ZE STAAN ER NOG...

De salarissen van timmerlieden, meubelmakers, steenhouwers, koks of bakkers zijn ook weer in de lift. Die gingen van ca 40.000 naar 50.000 zegt de statistiek. Want er is een redelijk groot tekort aan “vaklieden”. Er zijn ook al 200.000 leerlingen met een middelbare school opleiding: dat zijn er hier nu al 30%. Vroeger was er geen te vinden. Niet “verplaatsbaar naar het goedkope buitenland”, vaak veel meer plezier opleverend en ook niet zelden de betere opstap naar een eigen bedrijf.

De tijden dat pa en ma glunderend bij de uitreiking van de bul van zoon- of dochterlief stonden te kijken zijn grotendeels voorbij. Ouders en jongeren kregen door dat de job daarna er niet was… En kozen dus voor het eerlijke handwerk! Beter een werk en een redelijk inkomen dan een titel en daarmee via uitzendburo’s aan kassa’s zitten, schappen gaan vullen of gaan inpakken. De nieuwe werkelijkheid is doorgedrongen…

Hele andere koek dan afstuderen in de zestiger jaren, toen om een ingenieur werd gevochten en zelfs opgeboden! In die gelukkige tijden kwam ik, -wel na 4 jaar geklus als werkstudent-, op de roodgloeiende arbeidsmarkt. Het was toen een waar feestje én het ging vele jaren ook niet over… 

 

Dus revolutie of faillissement?

Frankrijk en ook andere europese landen waaronder Griekenland “moesten” al vaker in de afgelopen eeuwen hun te hoge schulden “saneren” via devaluaties en dus failliet gaan. De grieken zelfs meer dan 15 maal in twee eeuwen. Maar nu maakt het behoren tot die ene eurozone dat uiterst problematisch. Immers de verschillen in de economieën zijn veel te groot. Vooral tussen noord en zuid  wat schromelijk werd onderschat 14 jaar geleden, bij het aangaan van de eurozone! Veel te groot optimisme (zelfs euforie!), bij politici en bevolkingen: zowel in Berlijn, in Parijs en andere hoofdsteden werd ons uiterst noodlottig.

 

OK LET'S GO!

 Vandaar nu dat gekrakeel over de euro en al die discussies over: “het nut er van”. Daarom is het nu ook zeer nuttig om eens te kijken naar Argentinië, dat ruim tien jaar geleden in staat van failliet kwam en toen zonder IMF het probleem trachtte op te lossen. Met de methode Kirchner…  Zie nu waar men uit is gekomen..

 

De niet te ontlopen straf voor een wanbetaler

In 2001 ging Argentinië failliet; het wilde geen hulp van IMF. Het bevroor alle spaartegoed en pikte alle pensioengeld in. Dit was de lijn van zijn president Kirchner, die na zijn dood door zijn vrouw werd vervolgd. Maar nu, 13 jaren later, moet deze ondanks eerdere beweringen de peso met 13% devalueren tov de dollar. 

 

HIJ WIST HET DUS OOK AL?

De inflatie is officieel rond de 10%, maar in het echt eerder 25% ! Sinds 2007 was het in totaal zelfs al 330%!  De groei viel terug naar 2% (was ooit 8,5%!) en de valutareserves zijn  terug op 30 miljard (was eerder ruim 50 miljard).

Argentinië krijgt nu echt geen goedkoop geld meer: de rente schoot door naar 15% (3 x de rente die Urugay en Bolivië betalen en 6x die van Chili). De “Club van Parijs (= de club van de schuldeisers)” eisen 10 miljard op aan niet betaalde schulden op. Ook enkele amerikaanse speculatiefondsen komen in de weer om te incasseren. Oude schulden dus, die men met alle (juridische) middelen op blijft eisen  en dat ook met succes.

Nu kan enkel nog “De Heer” de Argentijnen echt helpen. En  blijkt weer eens: je schulden niet betalen en niets regelen, kom je later keihard tegen. Want die schuldenaren “verkopen hun schulden” aan echte jagers op foute crediteuren. En niemand ontsnapt daaraan.

Dat zijn wijze lessen voor Parijs en ook andere europese hoofdsteden… Ook zij die uit de euro zouden willen. Dus dat is alleen niet de echte oplossing. Dat bezuinigen moet toch en dat terugbetalen gedeeltelijk zeker ook… Anders betaal je je rot tot ??? Aan aflossen en die torenhoge rente van je leningen…

 

 Wat is de les hieruit voor “het polderende land”?

Kijk even naar de duitsers, die met een lage consumptie en een hoge hoogwaardige export overleven en zo nu zelfs schuld terug betalen kunnen. Ten koste echter ook van 20 miljoen armen… lage uitkeringen en voorzieningen en een “kleinere staat”. Maar ook hier: van die Länder daar en hun financiële instellingen met hun gigaschulden zijn ook nog lang niet af.

 

STAATSSCHULD IN % BBP

En dan is er nog hun super lage geboortecijfer: massale vergrijzing en ontgroening. Let wel: Nederland zit maar even beter  ook met zijn geboorten!

De duitse toekomst lijkt dus op de japanse:  zie dus hierboven. Japan heeft echter ook nog immigratie nul: enkel wat vroegere emigranten komen terug naar het moederland. Duitsland put nu uit de miljoenen werkelozen, vooral die beter opgeleiden (maar ook al lager geschoolden) uit de Zuid-Europese landen. De industrie doet daarvoor nu al de gekste dingen! Maar weet ook dat die stroom opdroogt: die landen hebben ook weinig bevolkingsgroei, komen economisch weer op gang en dan gaat 50% of meer van de migranten terug…

Zie nu ook de paniek in Zwitserland waar het referendum tegen de immigratie 50,3% kreeg. Dit echt volle land (24% immigranten waarvan 15% europeanen) moet ook goedkope en (ook) hoogopgeleide immigranten hebben. Omdat anders ook hier de industrie kapot loopt.

Dus is die uiteindelijke hamvraag: hoe hou je als vergrijzend en ontgroenend land een redelijk welvaartsniveau in stand?

Punt een dus: een excellente exportpositie (als was je een olie/gasland à la Rusland, etc.). En daarvoor heb je dynamiek en innovatie broodnodig. Want de nieuwste ratrace is pas net begonnen. Die kun je krijgen door veel dure omscholing van werkelozen én door “gerichte immigratie”. Maar daarbij  ben je echt niet de enige: zie die slimme VS!

Dus moet je ook nadenken over die aangroeiende mensenmassa’s in Afrika en het MO. Waar de bevolking, -(op < 1000 km van onze grenzen)-, meer dan 1 miljard (= ruim twee keer de EU) toeneemt in enkele tientallen jaren. Dat betekent een afzetmarkt voor ook (in toenemende mate) hoog-techno producten maar ook een toenemende concurrentie met daar gemaakte “simpele producten”.

ONDERWIJSKWALITEIT LANDEN

Het betekent ook dat je daar mensen vandaan zult moeten halen om de ontgrijzen en te vergroenen. Waarmee je dus ook terecht komt die “immigranten en islamkramp”, die we zo opgejut en gecultiveerd hebben.

 

 

 

 

 

 

 

 



Wat staat ons nu te doen..

Dus: we komen weer eens een stuk nogal duffe arrogantie van eigen bodem hard tegen. Namelijk dachten (en denken we) dat wij het wel alleen rooien, superieur zijn en blijven en dus “weinig boodschap hebben” aan die drommen, miljarden buren die nu een groei kennen in hun landen van gemiddeld 5 % (zie in Afrika). Met uitschieters van chinese soort: 8% en meer..

Echt gaan samenwerken en openstaan voor Afrika en het MO is dus een must. En daarom moeten we blij zijn met twee zaken:

-Frankrijk, Nederland en Duitsland helpen nu militair mee in Afrika. Om geweld te stoppen en tot meer echte stabiliteit te komen daar.

 

HET VERANDERT NIET DUS..

-Duitsland (en steeds meer andere) snappen nu, dat ze enkel hun plek kunnen behouden als ze OOK een redelijk nivo aan interventie en defensiekracht vertonen. Want de wereld wordt opener en “kleiner” en … ook veel gevaarlijker. Zie nu weer in Oekraïne.

Dus kun je zeggen: ”Europa moet snel wakker worden, zijn positie beter begrijpen en met de buren volwassen samen gaan werken”. Als dat ons tijdig lukt, kan Europa uit de problemen komen. Anders gaat het China achterna, toen dat ooit zijn chinese muur bouwde..

 

 

VI. WAT OVER BLOGGER' S EIGEN GROEI…

 Toen “groen nog in was” en ... daarna: “groei = identiek met vervuiling”.

 Ik was nooit echt “donker-groen” , ook niet in de jaren zestig en ik studeerde af in 1966. Natuurlijk begreep ik toen ook al dat “rotzooi in de natuur dumpen, of in de lucht blazen” niet echt  OK was. Maar toen groen+links, -vooral  na 1968-, ook over “groei nul” begon te praten , -omdat we eigenlijk “toch alles wat we wilden al hadden”-,  was ik daar bepaald niet voor. Want stilstand doet vooral “corroderen” en leidt ook al snel tot achteruitgang. Dat hoef je nu niemand uit te leggen, die intussen de digitale golf meemaakt en ook dat internet.

CO2: ERG FOUTE PROGNOSE..

 Groen, groei en de industrie van 1966-1980.

Mijn bedrijfskundige job bij een groot vaderlands electroconcern (8000 werknemers; maakte generatoren, ook transformatoren en vermogensschakelaars;  tot grote electro-motoren), deed me ook niet meteen heel enthousiast worden over energie uit zon en wind. Want dat betekende een te grote revolutie in die degelijke industriesector van bijna 100 jaar oud. Dus daar werd daar ook hardop om al “die groene energie” gelachen. Tot dit concern in 1980 dé klap van zijn eeuw kreeg, toen de europese markt openging en de “nieuwe concurrentie” het bedrijf twee grote koppen kleiner maakte in zeer hoog tempo. Er zijn nu nog maar enkele restjes vindbaar… gelukkig!  

 

 

SCHEVE BOEL IN NEDERLAND..

 

 Groen, groei en de rijksoverheid van 1980-1986.

De grote industriecrisis kwam in 1979 op gang. Mede daarom vertrok ik naar een “groot pensioenfonds in het zuiden des lands”. Waar we een oude carré-boerderij in het Limburgse land kochten. In dat pensioenfonds werd toen ook nauwelijks “groen belegd”; dat leverde niet genoeg rendement op in die dagen.

Die crisis leidde zelfs toen al tot een verlaging van de ambtenarensalarissen met  liefst 10% (!). Én, dat gold ook voor de gepensioneerden: want dat stond (en staat!) in de ABP-wet. De pensioenen volgden de ambtelijke salarissen en dus ook als die “zakten”! Dat was in Nederland overigens de eerste keer. Ik had de eer die -10% groei, (en in een klap ook nog), aan den lijve te mogen meemaken. De telefooncentrale van dat pensioenfonds ging gloeiend rood toen de gepensioneerde ambtenaren hun met 10% verlaagde pensioen voor het eerst ontvingen. Wij moesten toen bijna “met valse snorren en baarden door het leven gaan”. Omdat vele dachten dat wij dat hadden uitgevonden. Maar nee, dat was ooit in het Parlement zo besloten en dus moesten wij gewoon doen wat de wet ons zei. En dus ook zelf die verlagingen “doorslikken”!

Maar daarbij bleef het niet: toen er begin 80-er jaren nog meer moest worden bezuinigd bij de overheid, besloot het pensioenbestuur (werkgevers en ambtenarenbonden samen!) om “het rijk” enkele miljarden aan nog niet betaalde premie “cadeau te doen”. Om zo een volgende salarisverlaging van de ambtenaren “af te kopen”. Een soort van wissel op de toekomst dus… Die ik dus nu in Frankrijk tegen kom. Want mijn pensioen werd al jaren niet geïndexeerd en vorig jaar zelfs met 6% gekort!  Een te lage dekkingsgraad en ik wist waardoor: die enkele miljarden van 1983 zouden met ca 7% rendement een mooi passend stukkie voor dat gat van nu zijn geweest. Troost is dat ik toen als ambtenaar, een tweede salarisverlaging zo kon “ontwijken”. Waardoor ook mijn pensioenbasis niet nog verder werd gesloopt…  

U ziet het: de “negatieve groei van salaris en pensioen”,  zijn mij ook (en rijkelijk) bekend. Een detail is dat natuurlijk ook mijn pensioen uit de metaal-elektrotijd nu ook niet werd/wordt geïndexeerd (en zelfs ook wordt verlaagd),  waardoor ik op dubbele bezuinigingspret wordt  getrakteerd. En het einde is echt nog niet in zicht, weet ik intussen zeker. Want ik werd als gepensioneerde “groei- en energie-amateur-expert”! Maar nu terug naar de 80-er jaren!

 

 Een uitstekende leerperiode voor groei en groen.
Het goede aan dit alles op negatief groeigebied, was echter ook dat ik veel ging nadenken over “groei, groen en andere energie”. En zo liep ik op tegen een boekje van “De Kleine Aarde” (Boxtel), waarin werd gezongen over het goede van “de wind en de zon”.

 

BOEREN GRAPJE!

De kleine windmolen, waarvan men gaarne de tekeningen op aanvraag toestuurde, beviel mij meteen zeer. Ik was zowel electroman als bedrijfskundig en wist wel wat van energie etc. af; dus waagde ik me aan een eigen variant van die kleine windmolen. Die zou de accu’s moeten gaan vullen, waarmee ik de binnenplaats en de schuren van 12 volt-licht zou gaan voorzien. Na enkele weken stond er een mast van 5 meter in de grote tuin, die grensde aan de duitse grens. Ook aan een supervlak gebied, uitgestrekt  van Jabeek tot Sittard, waar veel west-achtige wind woei.

Het draaiend gedeelte van deze 5-wiekse molen, kwam uit een wasmachine ( de lagers + het wiel), de wieken waren delen van brede luxaflex-stroken uit aluminium, de generator was een met V-snaar aangedreven auto-generator van een 8 cylinder Amerikaan en het “uit-de-wind-draaimechanisme” rommelde ikzelf in elkaar. Want ik wist dat hij uit de wind moest kunnen weg draaien als die wind te ferm zou worden.

Het werkte perfect, zij het dat ik af en toe (om overlading te voorkomen) de molen stil moest zetten. Energie in overvloed dus en elke nacht romantisch gratis licht op binnenplaats en in de stallen. Daarin was intussen ook een volwassen bar gemaakt met een reuze tapkast er in. Proost!  

Helaas een technisch zwak onderdeel van “mijn mooie molen”,  begaf het. Waardoor die totaal in de soep draaide op een stormachtige nacht. Ik begreep nu dat ik een échte molen nodig had, maar was intussen een eigen bedrijf begonnen. En verhuisde dus naar een andere plek die minder bewerkelijk was. Mijn serieuze groene periode was toen (even) voorbij… Het was 1986 en toen arriveerden de tien zeer vette jaren, waarin de groei er leek te zijn zonder dat iemand er echt iets voor deed!  De “aanhangers van de nul-groei” waren bijna stil en werden later zelfs nog veel stiller.

 

 Groei, groen en de Provence

Voor ik weer op Nederlandse groene ideeën kon komen, verkocht ik mijn bedrijfje en ik emigreerde naar de Provence. Waar ik zoveel zon zag dat ik het maar liet bij het bouwen van een “energie-vriendelijk huis in de wijngaarden”.  

 

LE BRILHAS: MONT VENTOUX..

Le Brilhas heette het, en het was uitstekend geïsoleerd, had een rondom overstekend dak (op zijn tropisch dus). Daardoor kreeg je in de winter véél zon op de muren en ook op de grote (dubbele) ramen, wat dus ook binnen veel warmte opleverde. In de zomer kwam de zon niét op die muren, dus was het binnen in de hete tijd wel 10 graadjes koeler dan buiten. Wat een air-conditioning praktisch overbodig maakte. Ik moet wel bekennen dat ik ook een vloerverwarming op stookolie had aangelegd en een deense houtkachel erbij had. Dat kon je niet “echt schoon” noemen, maar ik stookte daar voornamelijk  s’nachts mee en in de wintermaanden met koude mistral.

 

 Groei, groen en Marseille

Na Le Brilhas in de wijngaarden, werd het hartje Marseille. Op 7-hoog met terrassen aan twee zijden. Dus ook dat vroeg om een energetische investering!  Die terrassen werden dus beide voorzien van veranda-beglazing. Daarmee verkreeg ik: (twee)dubbele isolatie en  ook twee productieruimten van zonwarme lucht. Nu via de Marseillaanse zon en ook in de winter. Die opgewarmde lucht ventileren we overdag rond in het appartement. Wat onze electra-factuur doet ineen storten, want hier verwarmen we “elektrisch” (uit de franse kerncentrales!)!  

 

DE BUREN......

NIEUW MARSEILLE

 

 

 

 

 

 

 

Intussen was de wereldenergiemarkt geheel op hol geslagen en steeg ook hier de stroomprijs. Hier wordt die opgepept met niet weinig belastingopzetjes van stad, regio en departement…. U ziet het: ik had bijna altijd toch een soort van “praktische groene draad”  tijdens de meeste  jaren van mijn leven.

Omdat ik mijn pensioentijd (die nu al bijna 19 jaar duurt), goed wilde vullen, studeerde ik dagelijks op “de wereld en in de breedte”. En liep dus, -en u weet nu waarom-, weer aan tegen “(nu stagnerende) groei” en ook tegen “groen” (via groene energie, die nu ook onvoorziene problemen kent). Dat alles in een europees land waar de politiek te lang niet echt geloofde in “wat een echte crisis is en wat die kan aanrichten”! Zo kwamen we langs meer of minder groene wegen ook de kern van deze blog.

 

 

MAAR,

 die zon wist natuurlijk van die oude planeet van bijna 14 miljard jaren. Die nu Methusalem is gedoopt. Die is ontdekt door de astronomen van Canberra in Australië. Hij staat in de Melkweg op maar 6000 lichtjaren bij ons vandaan. En is lang geleden al geboren: maar  200 miljoen jaar na de geboorteknal; die van de Big Bang!

 



HAALDE HIJ DE 1000?

Het begint “in de ruimte” ook steeds spannender te worden. Zeker nu enkele aangeziene Amerikaanse astronomen hardop zeiden, dat onze idee dat wij de verst ontwikkelde of best bewoonbare planeet zouden zijn, echt niet meer houdbaar is… 

 

Daarvoor is namelijk geen enkel bewijs en, in tegendeel: uit wat we nu zo langzamerhand weten moeten we vermoeden, dat het best heel anders kan zijn. Ai, dat doet effe pijn en.. het maakt ook wat ongerust. Maar hoezo eigenlijk: “ want die anderen way up zijn misschien vreedzame, kalme mensen”? Of zien we dat nu ook niet en ook uit arrogantie? 

BEST LEUK GEINTJE TOCH?

 

Wist u ook dat, zoals de zon al lang heeft gezien, dat ons “albedo” (dat is het deel van de aarde dat  zonnestraling terugkaatst naar de ruimte), flink afneemt? Omdat het poolijs smelt en dus minder kan terugkaatsen. Ook daarom wordt het nog warmer op aarde. Dat duurt namelijk al 50 jaren zeggen experts uit San Diego. In indexen uitgedrukt, is ons albedo tussen 1979 en 2011 van 1,1 via 0,52 eerder nu al naar 0,48 gegaan. Dus ca 6,4 watts/m2 werd extra opgenomen aan warmte door die nu kale poolregio. Dus zeggen zij: het zal nog veel  warmer worden op aarde!

EIGENWIJS OF... GEEFT TE DENKEN?

Gelukkig zijn er ook de evolutie en de ruimtevaart . Om ons, (indien ooit nodig), te redden van een te hete wereld. We laten ons natuurlijk echt niet zomaar verbranden door die zon die het overigens heel goed met ons voor heeft.

Dus niet gaan treuren of bang zijn, ga rustig naar buiten en pik wat bruintinten mee. Voel u ook veilig bij die wonderlijke natuur, die ons altijd weer weet aan te passen. Zelfs zonder “onze” technologie. En, ook wij kunnen steeds meer “zelf voor evolutie spelen”.  Denk over deze wonderen wat na en we wensen u daarbij ook veel mooi weertje toe..

Leon de Marseille, 3 januari 2015