Maar wie naar al die
verkiezingsmanoeuvres, nu en eerder kijkt, moet toch met me eens zijn dat die
politici, de kandidaten, een aardige hoop moeite doen om in de smaak te vallen.
Als persoon en/of met hun ideeën of denkbeelden… Want het gaat nu veel meer dan ooit tevoren
misschien, ook om de vraag wié we in het Haagse pluche hijsen! Want wat er in
die programma’s en hun door-rekeningen staat is best goede info voor de kiezer
maar de situatie blijft desondanks zeer onzeker. Ook de vraag wié en wát onze
toekomst vooral bepalen kan eigenlijk niemand beantwoorden; zijn “wij” dat of
is dat eigenlijk vooral “de rest van de
wereld”? Daarnaast is van groot belang om te beseffen dat de crisis (of de
crises) zeer waarschijnlijk zeer lang gaan duren: 25 jaar of meer moet ons nu
niet gaan verbazen. Dit zeggen zij die het beter kunnen weten dan ik.
 |
| Nieuwe generatie |
Dus eigenlijk moet je mensen én ideeën
kiezen die: niet enkel (en nogal krampachtig) gaan voor het behoud van al die
mooie dingen die we hebben/hadden… maar die met realisme hardop zeggen dat die de
stormen niet gaan overleven, helaas. En dat er ook dat er later geen echte
kansen lijken te zijn op een compleet herstel,
zeker niet als we niet vooral nu investeren in het “kweken” van een nieuwe
generatie die haar mannetje kan staan. Over een paar decennia…. Zo’n beetje als
de Chinezen dat al een halve eeuw, - en door niemand van ons opgemerkt-, ons vóór deden en waar we nu dagelijks de
power van ervaren.
Ik denk dus dat we nu enkel kunnen
kiezen voor politici en ideeën die eerlijk zeggen waarom het nu “fout gaat” en
wat er aan power moet worden gekweekt om straks nog over een vitaal minimum,
namelijk het behoud van onze essentiële waarden, te kunnen beschikken. En die
ook te kunnen verdedigen als er krachten komen die ze betwijfelen; met inzet
van “soft” of “hard”power. Een voorbeeld
is eigenlijk nogal recent: denk aan Hitler en het Duitsland van de 20-er en
30-er jaren. Toen bleef Nederland neutraal en betaalde ook een forse factuur
voor het eerdere wegkijken…
Ook al vraagt u het mij nu niet echt,
ik zeg ik u hoe ik denk over 12 september en daarna. Bij deze dus hier mijn
simpele “stemwijzer”:
-wie niet gaat/gaan voor en beter en
veel sterker Europa (en mijn part ná een voorafgaande stevige revisie) moeten
we onze steun nu niét geven. En dat geldt dus ook voor onze (Europese) defensie.
-wie niet keihard en eerlijk wijst op
de narigheid die er nog komt (en ook nogal lang na nu), is ook een huichelaar
en kan dus nu niets voor ons doen wat “ons voor overmorgen” helpt.
-wie niet zeer duidelijk is over onze
onmogelijke demografie en dus die niet nú al maatregelen voorstaat om een hoger
geboortecijfer te bevorderen, is niet van deze wereld én zeker niet van de
wereld die kómt. Op kortere termijn zal ook een stevig verhoogde en gerichte immigratie,
om de noodzakelijke dynamiek en innovatie op peil te houden/te brengen, met
prioriteit in de politieke strategie moeten staan.
-wie niet keihard zegt dat allerlei
“mooie dingen” als de donder weg moeten om de echt noodzakelijke dingen te
kunnen behouden (=veiligheid/menselijkheid/solidariteit en rechtvaardigheid)
moet nu onze stemmen ook niet krijgen. Sinterklaas bestaat niet.
-én wie ook niet keihard de “collega’s”,
die populistisch en onverantwoord blijven doorrommelen en “geruststellen” en die
de werkelijkheid verdoezelen, duidelijk aanwijst en fel bestrijdt, verdient ook
geen steun op 12 september.
-en tenslotte: wie niet deze boze
wereld redelijk kent, wie niet kan werken met een goed gekozen team met
pragmatiek en boerenverstand en partij-politieke hobbies niet secundair kan
plaatsen, verdient het ook niet om premier te worden.
Dus stem niet op de politici/partijen die
hiertoe de moed nú niet hebben en die hoogstens proberen om de volgende 4 jaar te
overleven. Want er moet nu SNEL gesloopt (= gesaneerd) worden en tegelijk
geïnvesteerd worden in het kweken van een volgende generatie, die kundig is én
dynamisch, ondernemend en ook voldoende kosmopolitisch…
Beschouw het maar even als het programma
van een echte topsporter die gaat voor een ereplaats bij de olympische spelen, maar
wel van over 8 jaar. Die dus moet trainen, zwakke punten compenseren, vermageren
dus een sobere levensstijl entameren en heel goed moet letten op de
concurrentie..
 |
| ABP Heerlen |
Besef dat dit waarschijnlijk pas
mogelijk is na nog drie of vier kabinetscrisissen,
want 12 september is slechts de eerste
wedstrijd in een bizarre, lange en keiharde competitie. En je moet politiek
gezien en voor je land, niet “even” die eerste wedstrijd winnen, nee, je moet
mikken op de finale. Want de eerste komende jaren zullen de realisten onder ons
snel gelijk gaan geven. Roemer en co. kunnen wel niet de pensioenen willen
“herzien”, de pensioenfondsen zullen ons vertellen (ze doen het nú al!) dat de
centen op zijn… Roemer en co. kunnen wel beweren dat ze de werkeloosheid op gaan
lossen; zonder de inkomens te trimmen en ook de uitkeringen zullen de bedrijven
gewoon blijven failliet gaan omdat ze niet de concurrentiestrijd aankunnen of
wegzakken door een te lage consumptie (vooral ook door die té snelle vergrijzing!).
Doe dus als Churchill: beloof bloed
zweet en tranen, maar ook “at the end“ de overwinning… en ontmasker de
“landverraders”. Verlies rustig op 12
september maar krabbel beetje, bij beetje, op; op 12 februari 2013 en nog wat meer
op 12 december 2013… Dat kan je enkel doen als je jouw lange termijnstrategie
volhoudt, als de mensen elke maand meer ervaren dat je gelijk had en dus uiteindelijk
die “mooipraters” niet meer willen en kúnnen geloven.
Dus probeer op termijn de
vertrouwenspositie te krijgen gebaseerd op een méérderheid die echt in jou is
gaan geloven! Dat is de democratische manier om nu politiek te bedrijven,
waarbij je (inderdaad ja!) het risico onder ogen ziet dat je er ook áán kunt
gaan… Op de korte termijn dan wel, maar besef dat je daarna ook kunt herrijzen,
als een verassende phoenix, die uit zijn
as opstaat en wegvliegt.
U begrijpt nu best wat ik bedoel: eerlijkheid
duurt nu ook echt het langst, mede omdat de crisis nog langere tijd bij ons zal
blijven...
Dus: “spread my words”, overtuig twee
van uw vrienden en doe mijn sneeuwballetje rollen en wees vasthoudend, straight
en geduldig.
Natuurlijk bereid ik nu stiekem,-en ook
via dit geblog-, mijn eigen nieuwe politieke partij voor. Die pas te voorschijn
komt als de formateurs Roemer, Rutte en
Samsom alle het loodje hebben gelegd…
U ziet het: ik ben best eerlijk en zeg
u nu al wat ik straks ga doen…
Dat u nu moét gaan stemmen moge
duidelijk zijn. En waarop u moet stemmen op 12 september ook.
Kies dus de partij die straks, nadat
mijn partij ook is opgericht, “mijn” fusie-partner kan zijn. Stem op de
grootste verliezer met het meest eerlijke programma.
Gelooft u me niet, dat gaat u nu
mogelijk nog een keer “winnen”, maar daarna is het met de partij van uw keuze
ook gedaan. Het zal dus een lastige tijd gaan worden voor…. en jazeker, ook
voor die populisten! En het gaat echt even duren…
Maar…
U heeft, -en dat lijkt me zeker als
u het zo gaat aanpakken-, echt de volle steun van de zon. Immers, die leerde om
goed te kijken, te blijven werken en te geloven,… én zo te overleven! Zij liet
nooit haar zaak echt in de soep lopen, bleef die trouw én bleef “aan de bak”.
Zij behield in al die jaren ook het vertrouwen van bijna iedereen. En wie durft
zich niet te koesteren in haar warme stralen en wie is niet blij met het mooie
licht dat zij op onze aarde werpt?
De zon is er eentje van de lange
termijn, die zich niet in de war laat brengen door de grillen van opportunisten
en door wat korte-termijn-voordeeltjes. Ze let op ons aller belang: op dat van
alles wat leeft en wil overleven. Ze heeft iets met ons óp, met de ouderen en
de jongeren en met de continuïteit van de mensheid. En gelooft in het goede dat
mensen óók kunnen doen. Want ze zag, al o zo vaak, dat de mensen, -die het mogelijk
wel goed bedoelden-, toch weer ontspoorden. Dat ze veel tijd nodig hadden om
hun fouten te begrijpen en vervolgens te accepteren. Die ook moesten kiezen uit
een bonte verzameling van profeten en betweters, waarvan de helft incompetent
bleek en de andere helft opportunistisch. Maar waar er ook altijd een paar
tussen zaten die toch ánders waren.
Neem dus ook vandaag gewoon weer uw
zonnebadje, sluit uw ogen, en denk nog eens rustig na over wat ik u voorhield.
En u voelt dan mogelijk ook dat nú haastige, opportune spoed niets zal helpen.
Dat u moet vasthouden aan dat waar voor u altijd stond en het liefst ook voor
wil blijven gaan. En dat u enkel met de keuze voor het goede op termijn, verder
komt.
Hoe groot zal uw vreugde zijn als u nog
mag beleven dat de mensheid weer een weg terug vond die het waard is om te
gaan. Zou dat er voor u niet meer inzitten, laat dan testamentair gezien, iets
na wat bijdraagt aan goeds voor de mensen die u lief heeft en voor hun nazaten.
Daarmee kunt u echt al beginnen op 12 september a.s. .
Veel meer kunnen we alle nu niet doen,
maar onderschat niet de waarde ervan, in het licht van de eeuwigheid… Laat u
dus beschijnen en berust in uw lot. Maar in de wetenschap dat u toch iets deed
wat bijdroeg aan het geluk van hen om u heen en voor hen die er zullen zijn ná
uw verblijf op deze gecompliceerde aardkluit. Enkel daarom gaat het en toch is
dat geen sinecure!
8 september 2012.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten