WIJ DOEN ECHT VEEL NUTTIGS
IN DIE ZON!
Wij liggen er graag in,
wandelen er ook graag bij en fietsen gebeurt ook steeds meer in onze regio.
Maar nu die zonne-energie dus; en u weet waarschijnlijk dat Frankrijk daarin
nog geen topper is. Berlijn ligt ook hier ver vóór, wat deels komt door onze 58
kerncentrales natuurlijk die waarvan we die stroom ook graag verkopen. Zo kwam het dat drie gemeenten hier hun gezamenlijke enorme ex-afval-stortplek kozen om er 145.000 zonnepanelen boven te
bouwen want we doen sinds enkele jaren ook aan vuilverbránding… Die elektriciteitsboerderij levert 12
megawatt met zijn 29 hectaren en daarmee kun je ruim 7000 inwoners van stroom
voorzien. De drie burgervaders openden de site en toen bleek dat de gemeente
Saint-Martin-de-Crau met zijn negen windturbines meer stroom maakte dan de
inwoners gebruiken! Dat verkoopt men aan EDF die in de zonnepanelen ook 30
miljoen investeerde. Istres krijgt binnenkort ook een zonneveldje van 35
hectaren, maar in de omgeving van Arles zijn erg veel bezwaren tegen de
landschapsvervuiling door die grote platenvelden.
RESTAURATIE VAN HET
“DOORGANGSKAMP” LES MILLES
De oude steenfabriek die van
1939 tot 1942 als doorgangskamp diende vooral voor de bestemming Dachau, is
heropend ná restauratie. Het grootste deel der geïnterneerden waren natuurlijk
joden, waarvan er de nodige eerder waren gevlucht naar Marseille…
Iemand belette (bij
toeval!), recent, op het laatste moment de sloop van deze plek en dat zou ook
meteen de laatste nog bestaande in Frankrijk zijn geweest… Nu kunt u dus deze
plek, vlak bij Aix-en-Provence, nog bezoeken, waar meer dan 10.000 mensen van
alle leeftijden gevangen zaten. Er staat nog een laatste wagon,die toen voor
transport diende, en u vindt er ook een museum ingericht. Vele teksten en
grafiek zijn bewaard gebleven die door de gevangenen werden gemaakt: meer dan
300 werken van poëten en schilders. U kunt er nu dus echt op bezoek ; een plek
met een beladen historie. En op www.campdesmilles.org kunt u veel details vinden. Frankrijk heeft hier,
net als veel andere europese landen, een lastige herinnering liggen, maar je
moet dan ook meteen wijzen op de vele “justes= rechtvaardigen” die hen die met deportatie werden bedreigd
hielp om te ontsnappen. En dat vaak met, voor hen, fatale gevolgen.
EEN BURKA-INCIDENT
Ze liep op de Boulevard
National hier om de hoek en wilde haar gezicht niet tonen aan de twee agenten
die haar aanhielden. Ze was 19 en zeer gelovig of zeer fanatiek, u mag kiezen.
Er ontstond ruzie: de woorden vlogen op en neer en toen ook de vuisten; enkele
mannen bemoeiden zich met de “discussie”. De te hulp gesnelde versterkingen
arresteren drie mannen en de burka-dame: op naar het bureau dus. Later, voor de
rechter, zegt de dame dat de agenten agressief waren en haar zelfs bijna
stikten. De mannen zagen het ook zo: de agenten waren fout geweest. Maar de
officier eiste van de mannen drie maanden voorwaardelijk en van de vrouw de 150
euro boete die de wet eist voor het bedekken van je gezicht… in de publieke
ruimte. Deze incidenten zijn in een stad als Marseille met 250.000 moslims
zeldzaam en ik zag in de afgelopen jaren mogelijk een half dozijn versluierde
dames. Gelukkig is de grote herrie uitgebleven over dit religieus heikele
punt…
DE DRUGSMAFFIA VAN MARSEILLE
Regelmatig zijn er felle
vuurgevechten met zware automatische wapens door enkele ruziënde leden van de
drugs-gangs vooral in Noord-Marseille. Waar dit probleem in wijken met meer dan
50% jeugdwerkeloosheid groot is. De schrik sloeg weer toe, toen we in enkele
maanden zo’n 16 doden telden… En toen er
drie tegelijk op de stoep bleven liggen riep een zeer geschrokken adjoint-maire
dat “het leger de orde moest komen herstellen”…
Dat werd als wat al te zwaar geoordeeld maar de premier verscheen met
enkele ministers en stelde weer meer agenten voor (ruim 200 er bij) plus de oprichting van een aparte dienst
tegen de “georganiseerde misdaad in de stad”. En hij beloofde terug te komen om
te praten over “één agglomeratie” die de
huidige 8 lossere delen ( Marseille stad plus omringende gemeenten) bundelen
moest. Om een gecoördineerde aanpak te verzekeren en effectiever te kunnen
optreden. Dat ligt hier niet lekker bij de burgemeesters c.s. van de kleinere
plaatsen in de omgeving van Marseille natuurlijk. Dus kwam de premier even
later terug en drukte de autoriteiten op het hart hier snel aan te gaan werken.
Dus nu gaat het gekrakeel echt beginnen… Want net als in Nederland is inlijving
niet populair. Bijna direct ná zijn vertrek was al her en der hoorbaar dat
“men” er helemaal geen zin in heeft. Onder meer omdat het de nieuw-komende,
geld zou gaan kosten…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten