WE ZIJN NU WEL AAN HET ERGSTE GEWEND..

Dit is de gedachte die zich bij mij, -en mogelijk ook bij u-, steeds meer opdringt. Zeker als je de laatste binnen druppelende berichten van 2011 leest: in Nederland wordt er nu toch geknutseld aan de hypotheekrente aftrek (!), de studiebeurzen gaan er aan en mogelijk ook die moeilijke OV-kaart voor studenten. En enkele top pensioenfondsen trekken het niet meer in 2012 en moeten dus nu de gepensioneerden voor zo’n 6% laten zakken. Ach, in Griekenland, Portugal en Spanje (én in Italië nu bijna óók) is dat al een tijdje het geval… De pensioenbobo’s leggen het simpeltjes uit: die veilige beleggingen van nu brengen erg weinig op door die super lage rente én, “we kunnen niet opnieuw de premies verhogen”. Het is gewoon een kwestie van “solidariteit dus tussen jong en actief en ouder en “in ruste”… Trouwe en precieze lezers van Le Provençal en ‘mijn  blog, weten dat ik al jaren, (en op gezag van experts!), schrijf : “dat we binnen 5 à 10 jaar in totaal 20% bruto van ons inkomen gaan verliezen… en gelukkig iets minder netto, vanwege het fiscale effect (al liet Sarkozy in Frankrijk al de inflatiecorrectie achterwege vanaf 2012.).  Waardoor er toch méér belasting per inkomensschijf zal moeten worden betaald.

Het oude, vergrijsde Europa krijgt nu dus toch zijn aandeel te slikken in de wereldwijde “welvaartsherverdeling”, en als we niet gauw de mouwen opstropen én in de handjes spugen, wordt het nog een graadje erger… Maar ja, wié moet dat dan doen als je fors ontgroent en die oudjes ook niet eeuwig willen werken? Zie nu Duitsland waar Merkel nu 100.000 (!) Spanjaarden en Italianen (en waarom ook niet Grieken?) “uitnodigde om bij ons te komen pezen”.  Natuurlijk alleen de best gediplomeerden, dat spreekt voor zich.

Bron: deMijnen.nl

We zijn terug in de 50-er jaren, die ik me nog goed herinner: het stikte in Limburg toen van de “itakken” (scheldnaam voor Italiaanse gastarbeiders) en dito “spanjolen “ (Spanjaarden). Toen waren het bijna enkel de straatarme, niet-gediplomeerden uit die contreien en dat is nu anders…. ., maar vooralsnog!  Zie bijvoorbeeld ook het serieuze plan van een Duitse politicus, die voorstelt, om zo’n 5000 Tunesiërs “uit te nodigen” om de bejaarden- en ziekenhuizen van “lager” personeel in de zorg te (her)voorzien..

Ik zweer u, dat immigranten- en integratiegezeur, waarover zoveel te doen was, nu echt helemaal voorbij is. We botsen nu keihard op onze gammele demografische realiteit, die niemand in de politiek eerder echt wilde zien. En wat gaat Geert nu dan roepen met zijn grote bejaarde achterban? De Polen bevolken ook al massaal onze groentekwekerijen… , (maar dat zijn “gelukkig” geen “achterlijke moslims). We zien nu ook het CDA en de PvdA wakkerder worden en de PVV gaan aanpakken en de confrontatie eindelijk zoeken. De heer G.W. gaat nu een vuurproefje meemaken en daar kan zijn "rancuneclubje” niet echt goed mee omgaan. Daarom wed ik met iedereen en om een fraaie fles Oranjebitter natuurlijk.. Want vaderlands product gaat nu vóór!

Elk weldenkende Nederlander weet nu uit eigen ervaring wat populisme in de praktijk eigenlijk is: gewoon ordinair boerenbedrog dus! Nu horen we her en der weer het volgende stomme gewauwel: “koop meer vaderlandse producten”,  klinkt het.  Protectionisme, vermomd als vaderlandslievendheid, is de volgende “mode”. Terwijl we kunnen weten dat die import vaak véél minder kost, dat goedkope import óók de concurrentie bevordert én… ook dat we onze export (naar die landen waarvan we niks meer “moeten” kopen!)  hard nodig hebben…

Na deze kleine repetitie weet  wel wat er in 2012 nog meer aan gaat komen,; dat wordt één lange rij van verassingen die we kort geleden nog als onmogelijk zouden bestempelen. Dus: een failliet eurozone land? Dat gaat gewoon gebeuren! Uitstappers uit de eurozone? Reken er maar op! En de ondergang van de tienjarige euro? Waarom kan dat dan niet ook gebeuren? Hogere belastingen? Onvermijdelijk. Devaluaties om het verleden “te betalen”? Dat zal dan echt niet voor het eerst zijn: de Fransen hadden een half dozijn devaluaties in ruim een eeuw. Echte en goed zichtbare armoede? Reken er maar op en ook op een terugkeer van die oude charitas. Bij dit alles hoort politieke instabiliteit: niet alleen in Nederland is het gedoogfenomeen nu al dagelijkse werkelijkheid. De politieke versplintering zullen we overal gaan zien met alle gevolgen daarvan. Losgeslagen zoekende burgers die ontevreden politiek gaan shoppen en elke welbespraakte halve gare gaan volgen.

Onze bondgenoot de VS heeft de handen vol aan eigen schuldenbesognes en aan het opdringen van China, India en hun zuiderburen. Waardoor ze die euro ook wel even laten zakken om de val van de dollar nog even uit te stellen. Want dat komt nu echt niet goed uit.

Dus op korte termijn heet het in Washington: beste Europeanen zoek het maar even zelf uit, wij hebben even heel andere zorgen. Iedereen kan dat ook zien aan een “uit Kyoto stappend Canada” en een totaal mislukkende nieuwe klimaatconferentie. De natuur moet ook maar even wachten…en die klimaatveranderingen, dat zal vanaf nu als een fataliteit worden weg gezet.

Kortom we gaan dieper en intensiever een grote verandering meemaken zoals onze generatie er eigenlijk nooit een kende. In tegenstelling tot onze (groot)ouders. We zullen gaan zien hoe de “gewone wereld die wij zo’n 60 jaar wisten te ontlopen” er uit ziet: veel meer jungle dan vele van ons zich nog durven voor te stellen. We moeten dus eigenlijk “uithuilen, wennen aan een nieuwe realiteit en opnieuw beginnen”. Voor de zoveelste keer in de geschiedenis. Dus zoek uw geschiedenisboeken op uw zolder en lees de spannende en ongelofelijke verhalen van de 18^e, 19^e en 20^e eeuw. U zult dan zien: er is eigenlijk niks nieuws onder de zon… Het grote avontuur van de menselijkheid gaat door en herneemt, na een pauze van een halve eeuw, zijn “gewone loop”. Daarbij moeten we één ding ons goed realiseren: voor 80% van de wereld was het nooit eerder zoals “bij ons”! Die gaan wat wij deden nu voor het eerst ook eens enthousiast proberen en dat gaan we zien en … voelen.

Dat is het onvermijdelijke scenario voor de komende jaren waaraan we snel gaan wennen. U zult het zien: geluk is daarbij even goed mogelijk als we eerder beleefden. Alleen ook: rijk maakt niet gelukkig , maar (echt) arm kan wel erg ongelukkig maken… Dus daar ligt onze nieuwe maatschappelijke opdracht om te veel ongeluk in de mensheid te voorkomen. En nu is dat (weer) dichtbij, gewoon hier in onze “eigen wereld”.

Maar,

Ook in Marseille lengen nu de dagen weer en is de hemel weer langer zo mooi blauw. Het is nu hier rustig: vele vertrokken op vakantie  en de nodige winkels draaien op halve kracht: de consumptiestilte na de Kerststormen. De Mistral deed ons even winters huiveren, maar met de nieuwe veranda aan de zonzijde van ons appartement is dat nu veel minder erg en veel behaaglijker. Dus ook wij wapenen ons voor de gestaag stijgende energieprijzen, zeker als je elektrisch verwarmt en nu de koopkracht stevig onder druk komt.

Maar de cruiseschepen varen volop af en aan,  de toeristen zijn er zelfs nú nog en doen de winkeliers vele pleziertjes. De stad maakt zich ook bruisend op voor het laatste jaar vóór we, in 2013,  “Culture Hoofdstad van Europa” zullen zijn. Gevels worden met de honderden opgeknapt, hele boulevards worden nieuw bestraat en geplaveid : Marseille trekt zijn feestjas aan, het wordt nu serieus. De nieuwe musea naast de kathedraal de Grand Major vorderen snel: prachtige bouwwerken ontstaan nu in hoog tempo  met daarin straks collecties van “Mediterrane Beschavingen” én “Moderne Kunst”. Ook de nieuwe “Boulevard du Littoral”,-ook wel het “nieuwe centrum van Marseille genoemd-, begint zijn vorm te tonen alsmede het nieuwe park hier dicht bij, ronde de oude Porte D’Aix.. Dus het wordt nog steeds mooier in Marseille dat zich vernieuwt en verschoont, dwars tegen elke crisis in. Terwijl een steeds gullere zon ons dagelijks met haar stralen besprenkeld, die nu nog een beetje lauw aanvoelen.

Dus: een prachtig 2012 voor U allen! Dat zal nog fraaier worden als ook voldoende uurtjes van die warme zon aan u ten deel vallen. Geniet daar dus maar van en klaag niet: want die koperen ploert is vooralsnog onverwoestbaar en blijft om ons humeur wat op te vrolijken.

Ik zie het gloren van de laatste dag van 2011, de stadsgeluiden zwellen aan en de olijfbomen op het terras bewegen zacht, op het laatste restje van een nacht met mistral. En de Mare Nostrum toont me nog maar enkele witte schuimkoppen. Het wordt hier dus een mooie dag… 

31december 2011

DE TIJD VAN HALVE EN HELE ONWAARHEDEN IS WEER BIJ ONS

De volledige waarheid zeggen in de politiek kent vele remmingen. Allereerst moet je oppassen niet je kiezersmandaat kwijt te raken natuurlijk en verder kun je dingen die (nog) niet helemaal zeker zijn, maar wel erg waarschijnlijk, ook niet zomaar aan het volk c.s. mededelen. Zeker niet als de boodschap erg negatief is en  zeker niet als deze de situatie nog zou kunnen versnellen of verergeren. De waarheid heeft in de politiek dus erg grillige grenzen en niet daar alleen. Denk aan mensen met een zware ziekte, aan grote problemen in menselijke relaties of aan slechtlopende bedrijven…Dus: don’t blame them; oordeel dus niet al te ferm.

Nou mag een minister het parlement natuurlijk niet fout informeren; want dat moet kunnen controleren wat de regering doet óf laat… Maar ja,er zit ook een aantal partijen met regeringskleuren in datzelfde  parlement. Liegen om bestwil bestaat ook en soms voorkomt het echte ongelukken… En tenslotte, wie de schuld krijgt van slechte ontwikkelingen is politiek meestal voor jaren een politiek gehandicapte. Dus probeert club A  (of land A)  altijd club B (land B) in de schuldpositie te wringen.

Natuurlijk kunnen de echte geïnteresseerden in de goeie pers echt wel die verzwegen (halve) onwaarheden vinden, dat was altijd zo. Maar Truus en Jan zappen dat maar vaak “effe weg”, omdat ze denken dat het hun niet raakt… Een eeuwenoud misverstand…(zonder die zapping dan natuurlijk).

Een erg duidelijk voorbeeld is te nu vinden in de gang van zaken bij de schulden- en de euro-crisis in de EU: dus zet u zich maar schrap!..

-De ratingbureaus en die investeerders, dat zijn de hoofdschuldigen.

Iedereen met wat hersens weet dat dit niet Waar is: degene die de schulden aanging en die  niet aflossen, is natuurlijk gewoon de schuldige. De investeerders krijgen advies van de ratingbureaus,die hun geen wiskundige zekerheden verkopen en hun adviezen kunnen ook  best wat politiek gekleurd zijn… Ze konden zich ook flink vergissen bleek bij de subprime-values… en ook bij sommige (nu failliete), VS-banken. Dat ze (nog) niet echt op de mat kwamen, so far, is gewoon wel erg pikant. Je zou kúnnen zeggen dat de ratingboys  medeschuldig waren aan de klapper net als die bankbobo’s die niet snapten wat ze eigenlijk kochten en op hun balansen hadden staan. Maar iedereen kan ook weten dat  landsbegrotingen  die 30 jaar opeenvolgend niet sluitend waren (=Fr.) ooit tot ellende leiden:  links en rechts deden overigens zonder schroom beide mee.

-Die euro is het schuld, danwel “die mannen uit Brussel” .(gekozenen overigens!).

De euro haalde nog geen 10 jaar en bracht erg veel groei en welvaart; zo’n open markt geeft veel meer kansen en is ook erg efficiënt, toch? De dollar is nu toch ook niet de reden dat Obama tot zijn ballen in de schuld staat? En de yuan ook al niet, ja toch? Dit soort populo-gezwets is een belediging voor het intellect! Wat we “samen in de EU deden” is ook wel duidelijk nu: we hebben een club van jattende prutsers en serieuze goed-boerende landen op één hoop geveegd en niks goed uitgekeken wat die met de Europa deden. Helaas werd dit bedrog (ook al jaren lang) door politici (en om dezelfde redenen als hierboven) niet luid  gesignaleerd. Ene van den Broek was al jaren geleden kwaad over die frauderende Grieken en die CDU was echt ook op de hoogte. Op zijn best was “dit” Europa gewoon te hoog gegrepen optimisme…of gewoon  een beetje grootheidswaanzin.

-De VS helpt de EU ook niet; want dat kunnen ze echt niet.

Tja, dat is een hele aparte! Elke geopolitieke geest weet dat Obama en co geen enkele behoefte hadden en hebben aan een dreigende Eurozone (net zoals de eigengereide Tories uit Londen!) want de dollar verliezen als kernvaluta en nú, dat kan echt niet. De VS moet eerst aansterken voor de aanstormende Chinezen: er is tijd nodig. Dus op lange termijn is een OK Europa commercieel in de ogen van de VS niks fout, maar nou is een verdwijnende euro geopolitiek best een leuk opstekertje. Washington hoopt eerder dat Peking in zijn plaats het hoofd in de eurostrop steekt.. maar daar zijn ze ook niet knetter geworden! Dus als de zaak, onder veel “ach en wee” instort, zal Obama geen weken wenen hoor!

-Merkel weet waar ze heen moet nu… en verzwijgt niets.

Merkel is een protestants product van het “ordo-liberalisme” ( Eucken, + 1950), een mix van orde en liberalisme, en dus is allereerst financiële stabiliteit gewenst. Ze heeft een broertje dood (uit 1929… dus) aan die geldsmijtende, op de pof levende Z-Europeanen die gewoon failleerden en devalueerden in het verleden: en dus hun schuldeisers gewoon lieten zitten met de brokken. Morgen beter zou het wel beter gaan…

Daarom wil Angela dus niets horen van die eurobonds, want dan moet de rijkste straks het meeste in de pot doen als het met die “gecollectiveerde schuld van de EU” toch fout gaat. Dus loopt Sarkozy, gedwongen, achter haar aan en hoopt dat die eurobonds er toch ooit komen. Gaan dié ons dan redden, of moet er iets heel anders eerst gebeuren?

De vraag is dus:wát doet Angela bij de volgende sof, als er wéér, veel geld in de pot moet? Velen weten het zeker: dan trekt zij de stekker er uit en stapt uit de euro. Met een paar anderen. Dat zegt ze nu natuurlijk alleen op het kussen tegen mijnheer Merkel, want zij staat er nu als reddend boegbeeld van de euro. Is dat liegen of gewoon hopen en dagen tellen en wachten op het juiste moment: dat waarop Berlijn niet zomaar dé schuld krijgt. En let wel: in elke oplossing moeten investeerders bereidt zijn later toch weer schulden te financieren en voldoende “vertrouwen” te hebben in de crediteur en zijn kompanen.

-Koop “eigen producten” en mijdt die import gewoon!

Dat hoor je nu dagelijks ergens op de wereld en ook de VS deden en doen er nogal eens aan mee: nu weer met die Chinese autobanden… Vaak ook op gehaaide wijze: zoals de industrie subsidiëren en  invoerrechten heffen op “bedreigende” producten van buiten. Maar je grenzen flink dicht zetten en denken dat je álle producten wel even zélf kunt gaan maken dat is absurd en zelfs onmogelijk. In no time ben je dan weer in de middeleeuwen terug. En geen goedkope producten meer uit China c.s.; dat wordt dus ook flink lappen voor die consumenten. En wat dacht u? Die Chinezen etc. nemen gelijk wraak als je hun spullen weigert of duur maakt. Dus die arme marketeers van VW, Mercedes, Audi etc. die voor vermogens in China verkopen en ook het MKB in Duitsland dat die fraaie machines  voor “Maschinenbau” levert schrikt zich echt rot bij die gedachte. Evenals de Franse luxe-industrie als Hermes, Vuitton en co. Ook levert een enorme extra-werkeloosheid op in Duitsland en Frankrijk. Het argument dat het loslaten van protectionisme ook miljoenen armen in de ontwikkelingslanden eindelijk een exportkans gaf, daar kan je tegenwoordig helaas niks meer mee, bij die egocentrische bij popu-partijen als de PVV en de SP in Nederland en die FN in Frankrijk idem..

-Zonder die immigranten is de crisis veel beter te bestrijden.

Mogelijk is er een korte termijneffectje bij immigrantenstops maar zie de VS: daar is de immigrant , nu en altijd al, dé motor van de economische groei. De drager van de dynamiek en van de wil om vóóruit te komen en vaak ook van het ondernemerschap. Daarom bleef daar de kraan daar fors open staan: zelfs nu nog. En het is ook hét medicijn tegen een rammelende en erg scheve bevolkingsopbouw: veel dure oudjes en géén jeugd meer. Het SCP liet wéér weten dat de laatste generatie immigratiekids het erg goed doen in het hogere onderwijs in Nederland. Immigratie was en is… een schijnprobleem en vooral , een afleidingsmanoeuvre van popu’s. Dat weten ze in Japan al langer en nu ook in Duitsland. Dus dit is ook zo’n pertinente leugen!

-Uw geld op de bank is gegarandeerd door de overheid

Er is per bank per spaarder een garantie van 100.000 € in de EU-landen. Maar elkeen snapt dat áls die banken echt en masse onderuit gaan, en een tweede keer dus: dan kan geen enkel land die garantie via de kapitaalmarkt financieren. Want dat zal zo moeten bij die giga-schuldenlasten die we hebben.. Dus vergeet het maar bij een volgende crisis én denk aan het IJslandse gerommel toen met Nederland. Dus U bent er dan ook als spaarder gewoon fors “bij”!

Ik sluit deze rij en hij kan met gemak verdubbeld worden. We horen dagelijks nog meer hier in de Franse verkiezingsstrijd. En ik hoorde en zag ook in de VS het nodige, vooral  bij de republi’s “van het Tea-party soort à la Bachmann”. Zelfs Obama deed eventjes mee… Die man moet nu ook wat toch; nu de economie taant en hij herkozen wil worden? 

Maar, Marseille baadt zich in fraai Kerstlicht bij avond: men deed dit jaar wat extra-fraais met de nieuwste gebouwen die recent werden geopend. Het doet ook denken aan die warme zon die net onderging… Ook al gaat het even duren voor het echt weer beter gaat;  de grote warme bol aan de hemel blijft onbetaald zijn mooie klus doen. Aan een, hier vaak,  diepblauwe hemel. In Californië deed hij ook 20 dagen een prima job: ik verschoot diep van kleur door haar stralen. Ach, we snappen allemaal best, dat na die dikke, vette 60 jaren, historisch en empirisch gezien, die crisis weer eens móest komen. En ook dat die vele armen, wat verder weg, ook wel een mooie brik willen en een dikker belegde boterham. Daar is natuurlijk menselijker wijze gezien… ook echt niets op tegen.

Die slinger des tijds komt ook weer terug als hij op zijn maximum is uitgeslagen… Effe doorbijten dus: 2012 is het jaar van het in effect komen van veel crisismaatregelen. Dus nú pas gaan velen de crisis aan den lijve merken. Maar ook al wordt de beurs smaller en wordt er veel ook nog duurder, dat zonnetje blijft er om ons te troosten. Nog even en de dagen worden weer langer  en die zon zal elke dag wat langer schijnen. Dat is toch je reinste “anti-crisis”-nieuws?

Dus wens ik u weer veel zon toe, ook boven een eventuele de witte aarde en ….geniet er maar lekker van.

december 2011.

A CALIFORNIA BLOG

Lompoc, Zuid-Californië , en ik loop op V-Street  om 7 uur s’ morgens, in de opkomende  zon, nu  nog laag  aan een bleek-blauwe hemel.  Deze straat is,  als alles hier,  Amerikaans breed, 35 meter, met  veel pick-ups en geen enkele voetganger of fietser,  behalve ikzelf. Even  breed dus als die American Dream altijd al was.  Je voelt het : deze  dream is nog lang niet dood.  Ondanks 13% WW, een kwijnende middenklasse , veel armen en veel  verlaten en kapotte, houten huizen.  Immers,  de immigratieschuif staat hier vol open  voor vervolgden of oorlogsvluchtelingen of gewoon voor hen die grote  armoede ontvluchten, in de hele wereld.  Want dat was en is de echte motor hier, de voeding voor de dynamiek  en het  ondernemend zijn in dit “ big country” .

En op het grote houten bord van de methodistenschool  in U-Street staan  een dozijn menselijke silhouetten in de diverse huidskleuren met er boven:  We are all children of God.  Deze mix van vrijheid, gelovigheid,  consumptie en veel armen en zieken zonder ziekteverzekering, zal ooit weer de weg omhoog vinden.

Het viel niet mee om van Marseille in Los Angeles te komen: de veranderde reiswereld eiste zijn tol. De controle van een mens en zijn handbagage is bij een VS-bestemming geen echt aangenaam gebeuren.  Als je niet oppast sta je zo met je broek op de knieën,  na een hoop gepiep uit een controlepoortje.  En alle vloeibaars boven  de 100 cc wordt je afgepakt en wordt gedumpt.  En zonder een ESTA-formulier mag je ook die Boeing 777 van Air France niet in.  Ondanks het zoveelste formulier  dat je invulde… en het uitlezen van je fingerprints en het kijken met je oogjes in een camera van de immigration officer.  De daarop volgende douane was gelukkig wat vriendelijker… Het terrorisme leidde tot veel angst en reizen is op de wereld een complex gedoe geworden.  Maar je komt er wel, stevig gemangeld en dank zij veel geduld en  veel inlevingsvermogen.

Dan  blijkt het Thankgivingsday te zijn wat hier miljoenen kalkoenen de kop kost:  hier dus doen wij ook mee. Veel turkey met een bordje groen en een mooie fles Zinfandel rood.  Maar ondanks dat het prima smaakte bekwam  het niks goed: ik zag de eerste nacht alles voor diepgroen aan.  De dag erna was het Black Friday: iedereen rent naar de shops en jaagt op de koopjes: meer dan 50% korting en de omzet was, ondanks de crisis (of net vanwege?) 25% hoger dan vorig jaar. De koopgekte is hier ongelofelijk… en de TV staat er bol van.  De volgende dag zagen we op North Coast Drive in San Diego de voedsel uitdeling aan de armen en hongerigen.  Deze wereld van uitersten  toonde zich weer eens op perfecte wijze.

Dan consumeer ik een portie Foxnews , geen onverdeeld genoegen omdat het niet alleen ultra-liberaal is maar ook nog  (minstens) ultra-conservatief.  Wat dacht u van: “  Wij, onderneming xyz, zullen zo lang Obama aan blijft geen  mens in dienst nemen” en “ I  was fired because of Obama and his sick Health System”  of “ Obama please quit for 2012” ?

De TV is vervuld met berichten over “Occupy Wallstreet “. De aanhangers blijken in honderden steden uiterst taai. Hun aanpak is hier uiterst ongewoon:  “ Waarom al die agenten aan het werk houden? Kunnen ze niet anders protesteren? Heet het hier…  Intussen bezetten de betogers ook lege huizen en weigeren zich weg te laten jagen van pleinen. Erg nieuw hier en de politiek krijgt door dat het een echte politieke kracht wordt…  Wij zagen ze “ in het echt” in Los Angeles, San Diego in Las Vegas en zelfs in het snobby carmel bij Menterey.  De eerste revolutie in de VS ever?

 Zo toont zich het machtigste land op de wereld aan de bezoeker  uit Europa.  Maar tegelijkertijd  voel  je ook die grote bewondering  voor de prestaties die het volk  leverde.  Je raakt hier best in de war omdat zich de gedachte opdringt dat een land om in full swing te blijven en om zijn eerste plek te behouden op de aardkloot, mogelijk niet echt sociaal kan zijn , zoals “op zijn Europees” .   De idée dus dat een lange periode van grote macht en hoge welvaart,  enkel mogelijk zijn in een keihard systeem dat hoge eisen stelt aan de mensen en dat “ loosers”  gewoon aan de kant van de weg laat liggen..

Hoe dan ook: laten wij Europese westerlingen ons maar niet vergissen: de VS is echt niet “iets Europees…”.   Nee, het is een ander land met een fundamenteel andere filosofie. Keep that in mind, dus om  goed te begrijpen wat die houding van de VS ten opzichte van de schuldencrisis van Europa echt is.

Maar, de hemelen  zijn  ook  hier heel diep-blauw als thuis in Marseille  en de zon heeft me stevig  verkleurd. De regio’ s die we passeerden  waren prachtig,  heel  wijds  en vol fraaie vergezichten; een machtige natuur toonde zich.  Onze Franse vrienden zijn verrukt en soms  verbaasd tot verbijsterd.  Dit is bepaald niet la Douce France.  Maar dit deel van Amerika  neemt je snel  voor zich in; je kunt niet weerstaan.  Dus wens ik  u, vanuit  een halve wereld verder westelijk,  ook veel mooie dagen toe en vooral   vele uurtjes  in de (bijna)   winterse zon…

    

(en nu even Léon de Californie).  

Lompoc CA,  begin december 2011.

HET GAAT (NATUURLIJK!) VERANDEREN!

Die blog over WOIII was nogal confronterend al was de beschreven werkelijkheid dat nog veel  meer. Maar een mens zonder hoop en perspectief raakt verloren en verdrietig. En natuurlijk zijn er in onze huidige wereld duidelijke tekenen van hóóp. De schok van de omwenteling moest eerst worden verwerkt, de nieuwe werkelijkheid moest worden ontdekt en worden geaccepteerd vóór er echt iets in beweging kòn komen. Zo’n beweging komt er,-wat de aanzet betreft-, nooit uit de dagelijkse politiek. Immers dat is “short-term gedoe” en gaat enkel om “nú niet verdrinken en om politiek zelfbehoud”. Dus moeten we elders kijken voor dat begin van een “nieuwe lente”!

En dan is “Occupy Wall Street” onmiskenbaar dé belangrijkste nú, maar u kunt ook al de sterk opkomende, “Occupy Europe” op het internet vinden. In al 900 steden in de wereld zien we “Occupy”, onder diverse namen: van Israël tot Chili, van Duitsland tot in de Balkan, van Australië tot Spanje en van Griekenland en Italië tot nu ook op La Defense in Parijs. Haar aanhang is een dwarsdoorsnede van de maatschappij, een waar palet van alle door de crisis getroffenen. Naast de “beroeps-protesteerders” en anarchisten van weleer. Waar ik overigens de betekenis niet van wil onderschatten: zij zijn onze morele klokkenluiders en de luizen in de warme pels van de gezapige. Ook moeten we de artistieke en de filosofische wereld in de gaten houden: die geeft steeds meer signalen af, vertalingen van onze onrust en twijfel, maar ook van schoonheid en nieuwe hoop. In de marges van de samenleving  begint kennelijk altijd de verandering, ná een periode van grote ontreddering en chaos. In Frankrijk werden van een boekje dat heet “Toon uw verontwaardiging (=Indignez-vous)”, al meer dan  2,5 miljoen exemplaren verkocht!

“Occupy Wall Street” knoopte aan op de “groep verontwaardigden” in Europa die het op haar beurt,-qua vorm-, overnam van de protestbewegingen in de Arabische landen! De pleinen van protest tegen de onvrijheid van de dictaturen werden zo tot protestpleinen tegen een “verkeerde  westerse wereld”. Vol met arme werkeloze jongeren maar ook met ouderen uit de weg kwijnende middenklasse..en te arme gepensioneerden.

Daarbij spelen Internet en de sociale sites opnieuw een essentiële rol; ze geven een groot mondiaal cachet aan deze gevoelens van groot onbehagen. In de VS spreken de “protes- tanten” van ”Kalasnikov-cameras”: een bric à brac van computers en mobieltje die worden ingezet om de “te zwijgzame pers (zoals CNN)”, via het net te bestrijden. Er zijn steeds meer namen te horen van leiders; als de ankers van de protestbeweging. Voortkomend uit een de artistieke wereld, uit de zakkende middenklasse, uit de massa werkeloze jongeren met diploma’s (die gewoon niet kúnnen (over)leven door schrijnende armoede). Maar ook komend uit de “gewone”, verarmde mensen die er in de meeste westelijke landen al langer zijn. En ,let wel, dat is bijna overal al een groep van 15 à 20%; zelfs in Duitsland!

Deze groep is snel groeiend: de afstand tussen (schat)rijk en arm wordt steeds groter. Die “factor 20 tussen rijkste en armste” ,die ooit een econoom van naam acceptabel achtte, is intussen een lachertje: die factor is nu eerder 500 geworden! Geloof het of niet, steeds meer schatrijken beginnen zich erg onbehagelijk te voelen en sommigen roepen zélf nu om “belast te worden door de staat”. Een man als Warren Buffet voorop! Er kwam zelfs een initiatief van de rijken om vrijwillig geld af te staan à la Bill Gates   …  Iets wat haaks staat op de ameri-kaanse republikeinse “religie”, die zich het best laat omschrijven via hun slogan: Greed is good, greed is right!  En greed is niks anders dan “hebzucht”, zoals u weet. Niks naasten-liefde, solidariteit, charitas; nee, graai u zelf gelukkig, dat werd het levensideaal.

 

In de politiek is nu ook duidelijk, dat het keiharde liberalisme zonder grenzen, stuk knalt op de slechte kanten die in “ons, naakte apen” schuilen. We weten van geen ophouden en moeten dus door een (liefst democratisch gevormde) overheid gewoon in de teugels moet worden gehouden en keihard moet worden bij-getrimd. De tijden van “zelfregulering” zijn geweest: het werkte gewoon niet. En nu zien we dus het oude mechanisme ontwaken: het volk begint te morren en te protesteren en enkel daardoor gaat ook de politiek meedoen. Tot nu toe verlopen de protesten, op uitzonderingen als Londen en Oakland na, nog vreedzaam gelukkig.  We zagen weer eens hoe het écht werkt: de politiek vólgt en het volk loopt voorop! De idee dat het andersom zou zijn, is al eeuwen een ernstige misvatting. “Het volk”  (= wij  dus: “Jan met de pet en Johanna met het sjaaltje”), moet het heft in handen hernemen! Dat zien we nou eindelijk en op steeds grotere schaal en… die lamme politici worden nu wegge-stuurd en die verdwaalde partijen verliezen alle aanhang. Zie de overal wegwaaiende socialisten en christendemocraten… die ondanks hun fraaie basisidee het antwoord niet meer wisten te geven… Terecht krijgen ze nu, en van óns, hun straf!

Natuurlijk is het de vraag wat we ervoor in de plaats gaan krijgen… Het populisme bloeit en groeit vooralsnog en de antidemocratische en rechtr-radicale gevoelens ook, helaas. Want te veel mensen denken nog dat je het democratisch sýsteem als schuldige moet aanmerken, terwijl het overduidelijk het volk zélf is dat de zaak liet ontsporen. De consumerende, losgeslagen, graaiende en op de pof levende massa, dié faalde wéér eens. Dát erkennen is nu fundamenteel; daarna komt de therapie, bijna als vanzelf!

Wié zijn het dus op de eerste plaats schuld? Wel “wijzélf” dus, die in een democratie leven waar je alles mag: protesteren, pressiegroepen vormen, staken op andere partijen stemmen en luid brullen dat je het niet meer pikt…. Wíj moeten dus weer ons straatvechters jasje uit de kast halen en de idee “dat je netjes wat ontevreden moet brommen liefst aan de welgevulde borreltafel” gauw loslaten. Nee, rauw en hard en duidelijk er tegen aan: liefst zonder geweld natuurlijk, maar dat zal af en toe lastig worden. Zie Londen recent en ook elders…ook rond “Occupy en co” dus. Want soms gaat de éen (de demonstranten) óf de ánder (de politie), te ver… Dat is bij grote emotie wel eens onvermijdelijk.

Dus geef het gewoon toé: de tijden van net vóór de Franse (en andere( revoluties zijn weer aangebroken en daar moeten we nu even aan wennen en er onze plek in vinden.

Dus: DOE óók wat, ga met een bord lopen, stem op een dubbelganger van de vroegere boer Koekoek, schrijf ingezonden stukken, scheld uw bankdirecteur uit, smijt al uw aandelen en obligaties weg, geef al uw geld weg aan de armen (dat geld is toch straks nop waard!) en nodig met de Kerst de clochards voor uw deur uit… En vooral: wordt politiek weer echt actief, ga weer de discussie aan en speel het hard. Want u weet het: zachte heelmeesters maken stinkende wonden.

Trek dus dat knalrode pakje aan (of neem mijn part bisschoppelijk paars!) en maak UW eigen bord met een pakkende korte tekst er op. Ga dan gewoon úw straat op en loop door úw dorp of de stad en maak lawaai zodat u wordt gezien en gehoord. Doe het dagelijks tot u achter u de eerste volgelingen ontwaart, ook met hun bordjes… En ga, als u over de 500 bent, naar Den Haag en koop uit protest géén treinkaartje… Ga daar tegen die gekozenen zeggen dat ze,-wel nondedju-, nu echt moeten kiezen: of opdonderen of goed luisteren en móven!

Mijn beste lezers (ja, ook jij…), ik verwacht van U dat u meteen begint. Ík ben al bezig want ik blog al dat ik een ons weeg! Iedereen op zijn manier dus… Ik ben nou toch bedroefd dat mijn idee om een Jeux de Boulesclub op te richten (zie de oude LP-edities) als een dekmantel voor een beginnende protestbeweging, niks is geworden. Immers nu blijkt het: ik had toch een beetje gelijk, al moet ik toegeven dat die boulesballen natuurlijk niet werden gezien als een vreedzame toepassing van de oude kanonskogel. Dus ik heb het op zich goede idee hartstikke fout vertaald: stom, stom stom!

Daarom is het nu tijd voor de volgende poging, die het natuurlijk véél beter zal doen… Dus zie ik iemand op straat met een leuk bord lopen,-dan verzeker ik u-, dat ik er meteen achter ga lopen. Ik blijf nou ook niet meer rustig. Ça suffit, dus!

Maar eerst op naar Californië , alwaar ik in Oakland (bij San Francisco) met mijn eigen bordje een rondje zal lopen. En op dat bordje staat: Wordt toch wakker: Wilders weet het toch óók niet!

Maar,

omdat het even gaat duren,-Merkel schatte het op 10 jaar-, blijft die heerlijke zon van groot belang. Ze verwarmt ons en haar stralen ontspannen ook onze vermoeide hersens. Nog even de aanstaande winter door en dan wacht ons die nieuwe lente. Waarvan we  weten dat die met zékerheid komt. En die zal nieuw élan, nieuwe hoop en ook nieuwe vrede en geluk brengen, voor ons allemaal. Omdat we het eindelijk hebben begrepen: het kwaad zat in elk van óns… Dat had die eeuwige zon daarboven àl die tijd gewoon dóór. Toch zweeg ze, omdat ze ook wist dat het zo al vele millennia gaat… Immers: er is niets nieuws onder de zon. Dus laat u ruim beschijnen en ik wens u weer vele uurtjes zon toe.

  

november 2011. 

PS: Eerlijk is eerlijk. Jaren geleden stond er lang een rubriek in LP die heette: Wié is hét nou allemaal schuld? Ik beweerde daarin : dat zijn, punt één, wijzélf! Maar dat werd niet gepruimd, helaas, en ik stopte er toen maar mee…. Stóm, stóm, stóm!

Onze aarde gezien vanuit het Internationale ruimtestation ISS

Beste lezer, om u beter in staat te stellen om alle spannende perikelen, die ons op deze aardkloot bezig houden, te relativeren, wil ik graag bijgaand filmpje met u delen. Kijk en geniet van de schoonheid van onze geplaagde moeder aarde. Onder al die wolken met bliksems, in die hel verlichte steden en op die donkere plekken gebeurt waar Leon over schrijft.

Theo

KUN JE WO III ZIEN AANKOMEN?

We zagen de oorlog in Joegoslavië ontstaan en “we” smeten met bommen op Belgrado, daarna kwam de preventieve oorlog in Irak waar “we” het politiek mee eens waren en na Ground-Zero stapten we ook, maar voorzichtig, in de oorlog in Afghanistan. En recent verleenden we hand en spandiensten bij het “richting geven” aan de “burgeroorlog in Libië”. Dus zeg me niet dat wij geen ervaring hebben met oorlogen!  Oké, niet zo erg als onze grootouders die er drie flinke “mee maakten”: die van 1870 tussen Berlijn en Parijs, idem die van 1914-1918 en idem en nog veel meer die van 1939-1945…

Dus moeten wij eigenlijk een volgende, dus WO III, echt kunnen “ruiken”, zeker als ie dichtbij is. Daarom ga ik een poging wagen voor hen die ook wel van realisme houden.

Daar gaan we en we kijken uiteraard richting Midden-Oosten..

Het bloedige kruitvat dat Syrië heet  heeft vele minderheden waarbij de spannendste in dit verband nu zijn: de koerden (1,9 miljoen), de soennieten en de (regerende minderheid) de alouiten (Sjiietisch). Nu de stad Homs, (soennitisch)  zo ongeveer wordt platgemoord ondanks de acceptatie van het plan van de Arabische Liga, heeft Assad er voor gekozen om het vuurtje tussen zijn clan en Turkije op te stoken. Dat doet ie natuurlijk door die koerden, wat zachter te behandelen en op te zetten tegen de turken, die het opstandige deel van “zijn leger” onderdak bieden in hun land en die de oppositie tegen hem steunen. Dus vechten er nu koerden tegen Turken in Europese steden en in het Midden-Oosten op diverse plekken: Turkije gooit er al heel wat bommen op in Noord-Irak..

Iran is een “goede vriend van Syrië” (want ook sjiietisch) en ze kregen van Assad de kans om een stiekeme atoomfabriek in zijn land te bouwen, die enkele jaren geleden “preventief werd platgegooid door de Israëlische luchtmacht”. Verder gaf Iran nogal wat wapens aan Assad via Hezbollah (ook sjiietisch) in Libanon.. Intussen haalde Hezbollah al, preventief denkend, zijn wapens uit de stocks in Syrië… Libanon dat lang werd bezet door Syrië, gooide Assad er uit toen die premier Hariri opblies.. Maar toch lukte het hun weer de soennieten uit de Libanese regering te wurmen en hen in te ruilen voor sjiieten.

Iran kijkt vanwege dit alles erg bedroefd naar Syrië dat ernstig in de moeilijkheden kwam nu de Arabische Liga het zelfs genoeg vonden , dat gemoord en gemartel. Want Iran wil de moslims graag leiden in haar strijd tegen het verwerpelijke westen… en is daarom helemaal geen vrienden met de soennitische Arabische landen in de “club van Saoedi-Arabië”,  die grote vrienden is met het daar olie-tankende westen… Er is dus een forse rivaliteit aanwezig in moslimland tussen de Saoedi’s en de Iraniërs (vroeger perzen geheten): want beide willen de moslims leiden….    

Bij dit duo voegde zich intussen ook het sterk opkomende Turkije dus zijn er nu drie “concurrenten in moslimland”. Dat wordt dus lekker druk zo… en zeker nu twee er van hen , via de koerden, het met elkaar steeds heviger, aan de stok krijgen.

bron: RTLNieuws.nl

De VS ontdekten recent een Iraans moordcomplot tegen de ambassadeur van de Saoedi’s, al werd er door experts aan getwijfeld… Iran ontkende het in alle talen en probeerde later de relatie met de moslimbroeders in Jedda weer wat op te krikken.  Ook zou Iran, volgens de EIAE (VN Atoombureau in Wenen), heel dicht bij een echte kernbom zijn aangekomen… Ondanks het Stuxvirus in de Siemens-software, dat de centrifuges voor verrijking van uranium in Iran, op halve snelheid deed lopen. Dat was er lekker door de Mossad (??), ingehackt, zei men. Want Israël zit echt niet te wachten op een kernbom in Iran, ook al heeft het er zelf al lang een. Dus spreekt Israël nu openlijk en duidelijk over een “preventieve klapper” tegen de centrifuge-installatie bij Teheran; immers het deed hetzelfde al tegen die Iraanse fabriek toen in Syrië. Dit plan wordt luid door de EU en de VS “afgekeurd” en als waanzin betiteld. Als de opmaat mogelijk tot een grote oorlog mogelijk een kernoorlog?

Ook de Russen doen mee: die zijn bevriend met Assad en leveren hem wapens en kerntechnologie…En roepen elke week dat “het westen” met zijn vingers van Syrië moet afblijven en dus niet zo moet gaan duvelen als in Libië. De Chinezen doen daarin met Moskou mee, ook in de V-raad. En de wat gekke N-Koreanen, bevriende buren van China, leverden ook al kennis aan Iran over precieze ontstekers voor kernbommen.

bron: flickr belkin59

De VS heeft een grote marinebasis in Bahrein, waar het ook niks pluis is en dat wordt geholpen in het onderdrukken van de sjiietische meerderheid door een kleine soennitische koningsfamilie. En in Qatar zitten Franse soldaten op een militaire basis: het bevriende Parijs (nu weer volledig Nato-lid!) krijgt naast olie ook veel leningen van dit land én heeft er een bilateraal militair verdrag mee. Dus Parijs helpt Qatar als de vijand (en dat is Iran de overbuurman) te lastig zou worden. Bijvoorbeeld door het zeetransport van olie en gas, onze energie dus ook, daar in de buurt te gaan hinderen.

Zo nu begrijpt u, als u nog niet bent “uitgestapt”, minstens drie dingen:

1. Waarom niemand echt durft Assad aan te pakken die al 3500 mensen vermoorde en er zeker 70.000 gevangen houdt en vele martelt.
2. Hoe ongelofelijk link deze hele boel is geworden, zeker nu er ook nog wat “Arabische revoluties” om heen hangen met akelige landen als ook Jemen..
3. Dat er sprake is van religieuze spanningen en een daaraan gekoppelde machtsstrijd , én van mogelijke verstoringen van de gigantische energiebelangen van het westen én het oosten…  

Dus is er nog maar één vraag over, denk ik: WIE gooit WANNEER ergens een smeulend peukje in dat gigantische kruitvat, dat al aardig “hot” is? Gewoon een “geplande peuk” of, dat kan ook nog,  een “toevalspeukje”?

Maar toeval bestaat eigenlijk niet meer, geopolitiek gezien, zeggen vele. Dus wacht een heel gemêleerde en uiterst gevarieerde “militaire brandweer” op het moment dat het alarm over gaat…

Wij zitten vol schrik nu in Frankrijk “onze economische en politieke crisis te beleven”; de grootste in bijna een eeuw, heet het. Intussen zit de hele EU, met verbijstering, naar een Grieks-Italiaans ballet te kijken, dat over onze euro gaat en dat wordt gedanst door een oude geile bungabok en een nauwelijks te vertrouwen, besnorde Griek… Het geheel  staat onder leiding van een Duitse, protestantse fysica en een succesvolle ex-advocaat uit Neuilly. Daarbij geflankeerd door een soort van korte-termijn-boekhoudende nazaat van de VOC, één eerlijke Italiaan (nét baas van de ECB) en de vroegere franse minister van Financiën , ook nét baas van het IMF, die de supergeile DSK mocht opvolgen.

Zo slijten wij arme euroburgers nu onze dagen, wachtend op wat er nu weer komt. Ja, inderdaad, er is nog veel meer rampzaligs: zoals de scherp groeiende bevolking en nou net in die gebieden waar het aanbod van voedsel en water achterblijft bij de vraag… Maar dat is voor óvermorgen en, oplosbaar door herverdeling en.. transport van de tekorten. Vraag het bijvoorbeeld maar aan China die daarom alle hectaren én de havens graag willen bezitten of huren…. Nee WOIII is, helaas, een hogere urgentie. En in Homs sterft nú de hele stad heet het…

Maar,ook al ontbreekt nu, even, het zonnetje in Marseille, u weet mét mij, dat ze er nog is en ons zonder dralen weer zal verwarmen als alle regen uit de wolken is gevallen. Ze trekt zich nergens wat van aan en doet gewoon haar voortreffelijke werk waardoor we, blij kijkend naar het blauwe zwerk, de moed er gewoon even in kunnen houden.

Kunnen wij, gewone stervelingen, nou niks tegen deze ontwikkelingen ondernemen? Natuurlijk wel! Zie wat die Tunesiërs en Libiërs deden tegen hun onderdrukkers en kijk ook nú naar die Syriërs in de straten, die zich dagelijks, protesterend, laten doodschieten. Idem Jemen en Bahrein. Of denk aan de Franse revolutie ruim 200 jaar geleden en aan de Russische vóór honderd jaren. En wees ook blij met de beweging van de “ontevredenen” in vele Europese hoofdsteden en met “Occupy Wall-Street”, in nu al honderden steden in de VS… Want dat laat duidelijk zien, dat “wij”,-die erbij waren toen het fout begon te lopen-, er ook,-en meestal veel later-, zelf een eind aan kúnnen , en soms, móeten maken… Soms met blote handen… Dus beste verschoppelingen der aarde we wensen U: “Bon courage “, zo spreken we hier moed in. In de stad van de Marseillaise.  “Allons enfants…”

Léon de Marseille,  november 2011.

24 UUR OP DE AARDE (24 HEURES SUR TERRE)

 
Zo heet een 24-uursuitzending uit het Alcazar in Marseille (de grote bibliotheek) in het kader van het 27^e Festival van de “Sciences Frontières” (wetenschappen in de frontlinie).

In het Alcazar zitten (vanaf vrijdag 4 nov. 12.00 uur tot zaterdag 5 nov. 12.00 uur) journalisten die continu over de hele wereld onderzoekers, wetenschappers, burgers, journalisten en alarmisten zullen interviewen. Wat live op internet is te zien op: www.terre.tv . Op het videootje, dat hierboven staat, ziet u het Alcazar in Marseille en enkele beelden van die live uitzending.

Het leven kent “ketens van toeval” zeggen sommigen; wat denkt u van deze ketting?

-De G20 in Cannes is begonnen (ruim 100 km hier vandaan);

-De euro zit diep in de prut door Griekse manoeuvres;

-Op deze G20 zal de IBAS (=India,Brazilië en Zuid-Afrika: de zuidelijken) haar hoofdrol gaan opeisen;

-Een Papandreou, die uit een spoedvergadering komt en zegt dat het referendum toch NIET doorgaat;

-En, vanuit ons Alcazar, een wereldwijde rondgang via Internet langs de nieuwe technologieën (die de wereld zullen doen blijven draaien…heet het in de teksten).

Tegenover ons Alcazar ligt het café “Les Cinq Parties Du Monde” en er naast ligt het hotel dat heet “Les Deux Mondes”, dat geopend werd in de tijd dat Marseille (in Europa, het Westen) dé poort was tot het Oosten (Azië). Een leuke illustratie van de ontwikkeling van de mondialisatie door de eeuwen heen, zichtbaar op drie gebouwen op de Belsunce.

En ook een geruststellend bewijs dat de wereld gewoon blijft doordraaien. Ook nu er op het geboortemoment van dit blogje hier geen zonnetje aan de hemel staat.

Die komt er morgen echt wel weer en waarom niet ook voor U! Een paar zonnestraaltjes zijn nu meer dan welkom…

Nu daarnét de ECB-rente daalde, de beurzen daardoor meteen omhoog schoten, de Griekse premier het referendum weer afzegt en het Griekse parlement morgen over de premier gaat oordelen… Terwijl de G20 in Cannes verbijsterd tracht de zaak op een rijtje te houden.

Léon de Marseille,  begin november 2011

Leon op L1 Radio over de G20 en Marina

Klik hieronder om te luisteren:

http://www.le-provencal.nl/audio/Balkon%20vr%204%20nov%202011.mp3

VRIEND KHADAFFI IS BEGRAVEN….

bron: AD.nl

Hij rust in “zijn woestijn” naast een zoon en een ex-minister, op een geheime plek. Hij werd begraven volgens zijn geloof en een imam zorgde voor wat de Koran daarbij voorschrijft. Zijn dood wordt ongetwijfeld door “de zijnen” diep betreurd, maar zijn vroeger politieke vrienden haalden opgelucht adem. Vriend Khadaffi zal hun nooit meer in verlegenheid brengen… Niet meer met aids-beschuldigingen aan gevangen genomen  Bulgaarse verpleegsters, -waar Sarkozy moest blussen-; niet meer door een triomfale ontvangst van een ex-bommenlegger van Lockerbie,-vrijgelaten door Blair-; niet meer door zijn bedouinentent in presidentiële tuinen neer te zetten om te logeren; en niet meer door zijn bunga-bunga feestjes met ene Berlusconi (grote olieafnemer) en zijn party-vrienden.

Vriend Kadhaffi is definitief geëlimineerd van het geopolitieke toneel. En om “zijn” giga-olievoorraad wordt al weer flink geknokt: door de oude klanten (Italië en China) maar vooral ook door de “nieuwe” Libië-vrienden Frankrijk en Engeland. De Nato trok zich terug na een slopende strijd om een “no-fly-zone” te garanderen conform een echte VN-resolutie. Waarover  Duitsland niet met “yes” over wilde stemmen o.m. samen met de Russen…

Ik zet u dit niet vóór om uw sarcasme te voeden, over wat in Berlijn c.s. “Reaalpolitik” wordt genoemd. Nee, enkel als een aanleiding om nog eens realistisch te beschouwen hoe het er vaker aan toe gaat met de moraal en de ethiek in relatie tot de “eigenbelangen” van naties in onze zo verscheiden wereld. Obama zei het, -mogelijk per ongeluk bij de start van de Libië-operatie-, zeer duidelijk: “This is one of the times, that moral views and national interest go together”. Duidelijk zat dacht ik toen; een waarheid als een koe.

Voortdurend speelt dit “spel” zich dagelijks om ons heen af: nu vooral in Syrië, waar de staat dagelijks laat moorden door zijn met premies betaalde snipers in de straten en waar politieke tegenstanders in ziekenhuizen,-waar ze ná verhoor behandeld moesten worden-, gewoon “medisch” werden geëlimineerd. Terwijl vele landen nog olie kre(ij)gen van “ex-vriend Assad” , waaronder Duitsland, Engeland, Rusland  (ja ook Nederland) en zelfs de wapenleveranties gewoon doorgingen door de vrienden uit Moskou en bedrijven uit Duitsland.

Beijing waarschuwt onverstoorbaar de Arabische Liga, die erg beschaamd begint te worden over al die vermoorde arabieren in Homs en elders, en zegt “dat het zich niet in binnenlandse aangelegenheden moet mengen”. (Wat de geallieerden gelukkig wel deden in WOII om de moord op miljoenen joden te beëindigen). En waar Assad aan toevoegde dat : “een externe inmenging zal zijn als een aardbeving die de regio in vlammen doet opgaan”. Daarbij leende hij onmiskenbaar de Turkse aardbeving in zijn beeldspraak…; immers, dat land herbergt nu een deel van het Syrische leger dat overliep naar de opstandige en dat nu  kampeert net over de Turkse grens met Syrië beschermd door Turkse militairen.

En wat te denken van het neerschieten van betogers in Jemen en Bahrein, die beide  bevriend zijn met de Saoedi’s (de grote olie-vrienden van Obama), waar een vrouw moet leven op archaïsche wijze in 2011?

Veel mensen lopen bij dit alles in discussies behoorlijk warm en kwalificeren de houding van hun regering of die van andere landen als “schandelijk en wreed en als misdaad tegen recht en menselijkheid” en veel erger dan dit… Maar moeten het helaas bijzetten in het rijtje van Guantanamo en waterboarding daar én eerder in Irak… Een marteling, die nu nog wordt verdedigd door Cheney en George Bush..  En Obama, de vernieuwer die ons hoop gaf en die deze schande van de VS wilde uitpoetsen, lukte dat tot op de dag van vandaag niet. Geen enkele “bevriende regering” die daar nu schande over spreekt…. Of moet je zeggen “kán spreken”?

Immers het volk wil zijn benzine niet te duur kopen aan de pomp, geen extrabelasting betalen ( bijvoorbeeld als de grote winsten uit wapenverkopen zouden wegvallen)  en ook geen verlies van nog méér banen als China een land uit woede zou straffen met een importverbod omdat je de Dalai Lama ontving (wat Berlijn bijna gebeurde…).

Nee, wijzelf weten best wat die afwegingen eigenlijk inhouden, die er zo keihard uitzien, in de gepolitiek van onze eigen landen… Immers ook wij hebben allemaal in ons dagelijkse doen en laten zo “onze belangen”.  “Erst dass  Fressen und dan die Moral”, heette het dan ook bij een Germaanse filosoof.  Hoe dan ook, onze parlementariërs, die namens óns de regering controleren, dwingen we zelden om die wapenexporten te stoppen. Of die olie-aankopen te staken, etc.? Nee, erger nog, we herkiezen ze vaak gewoon als we weer eens moeten zeggen WIE de regering mag vormen en mag controleren.

Al gaat het soms plotseling anders, zoals bij die Angolese jongen Mauro in Nederland die terug moest volgens onze migratiewetten, geïnterpreteerd door onze rechters. Fout zeggen nu enkele parlementariërs: “tot hier en niet verder”. En plotseling is een hele politieke partij, die erg zoekende is, in grote beroering geraakt. En het volk wordt geconfronteerd met een pijnlijke ingreep tegen een 18-jarig mens…. Het knagende geweten,-Die Moral dus-, komt nu toch in opstand, door pure menselijke gevoelens.  Maar “accepteert tegelijk ook (nog?) het dagelijks doodschieten door Syrië van ca. 50 protesterende, ongewapende mensen. Omdat  een inmenging daar, een oorlog zal aanrichten “à la Libië” met alle vreselijke gevolgen van dien. En dat wil je toch niet op je geweten hebben?

Het illustreert de nogal complexe afwegingen en vergelijkingen, ja dus de verrekte moeilijke toestanden, waarmee we in onze wereld te maken hebben. En waarvan we eigenlijk wel weten dat ze er eigenlijk permanent zijn en blijven.  Dat dat is ónze wereld waarin we altijd al leefden en die we zélf schiepen. De moraal in de politiek kun je (helaas óf juist maar wat goed?), als burger niet “uitbesteden” aan politici.

We maakten we ook internationale wetten, die er nu voor zorgen dat Seif Al-Islam,-die doodsbang ergens in de woestijn zit in Niger-, heel graag naar het Haagse Gerechtshof wil… Waar ze hem gaan oordelen en niet gelijk,  bij eerste ontmoeting, met kalasjnikovs doorzeven… Zoals zijn vader en broer is gebeurd en die daarna, in een koelcel van een slager, aan het boze deel van het Libische volk, en ook aan ons, werden getoond. Bebloed met rood gekleurde kleding en dekens bedekt. Wat we uiteraard ,-althans de meesten van ons (?)-, als té barbaars en onwettelijk, afkeurden.

Dit is zomaar een greep uit de dagelijkse werkelijkheid waarvan we alle getuige zijn en waar onze politici bij betrókken zijn… Via steun aan oorlogen, aankopen van olie en gas en exporten van dodelijk wapentuig. Tegen lekkere prijzen en nogal eens aan dictators of loslopende, moordende en rovende rebellen. Dit is gewoon ónze wereld, waar we niet uit kúnnen vluchten… Dus dat zijn wij gewoon zélf. Maar tegelijk weten wíj ook dat we een andere keus kúnnen maken, En ook dat zoiets verrekt vervelende gevolgen kan hebben voor ons hachje of onze welvaart óf ons welzijn…  Dat noemen we dus “(geo)politiek”. En wie dat “vies:  acht, is veroordeeld  zijn leven verder te slijten staande onder een ware douche van rottigheden.

bron: Nu.nl

Nu even wat van heel dichtbij en zonder “geopolitiek”: een gewoon, humanitair en principieel denkend mens heeft het in Nederland met zo’n Mauro, verdorie, maar niks gemakkelijk. En een christelijke denkende politieke partij zit enorm te hannesen met het verschil tussen “die éne Mauro en die grote groep andere Mauro’s…”.  Terwijl Geert’s PVV  er desnoods het kabinet voor wil ophangen, terwijl  Kamerleden van gedoogpartijen krokodillentranen huilen!

Maar,

wij oefenen hier al eeuwen mee, wij en álle medemensen, van elke kleur, ras en religie. Dat gebeurde ook in alle generaties van onze families, die er meer zijn. En die ons vóórbeelden gaven, weet u het nog? Dit zal ook dagelijkse werkelijkheid blijven van de generaties die ná ons komen, te beginnen met onze (klein)kinderen… Want het hoort er “gewoon bij”, het raakt de kern van het menselijke bestaan zelfs. Goed en kwaad, yin en yang, moreel en immoreel en “wél of niet ethisch acceptabel”, dat is dagelijkse kost.

Dus alwéér niets nieuws onder de zon?!  À propos ”zon”:  die schittert hier in Marseille (en ook elders) zelfs op “de dagen van de doden en de heiligen”. Al heeft daar hier geen moslim weet van, waardoor nu ook niemand voor Khadhaffi bid.  De zon gaat nu veel lager langs, blijft ons wat korter verwarmen en duikt ‘s avonds nogal vroeg in de blauwe Mare Nostrum . Maar dat is zo,-weten wij beschaafde mensen-, om haar fraaie werk voort te zetten bij onze onzichtbare medemensen. Tot in China en waar ook al niet… Waar ze heel ánders kúnnen denken over moraal en ethiek, dan wij dat doen. Maar waar we ,-en dat steeds meer samen-, toch “uit zullen moeten komen”. Dat is “onze opdracht”, daartoe zijn we veroordeeld. Door het leven en de natuur, die ons gelukkig ook zo verwent, met dat lekkere zonnetje.

Waarvan ik u ,-ook nú weer-, heel veel uurtjes toe wens. Immers in de zon verloopt dat moeilijke gepeins, dat bij ons mensen hoort, gewoon een stuk prettiger. Dus: allez, bronzez!

  

Léon de Marseille,  begin november 2011

ZELFS DE WETENSCHAP KLOPT NU OOK AL NIET MEER…

In Genève racen neutrino’s sneller dan de (absolute) lichtsnelheid en de economische theorie van ene Keynes lijkt nu door de crisis ook te worden neergesabeld. De fraaie beschouwingen over integratie , de voordelen van de multi-cultuur en de bewijzen over ondeugdelijke rassentheorieën worden ook al weer in twijfel getrokken…  Is er dan niets meer zeker en gewoon wáár op vandaag?

De mondialisatie is ook niet goed voor een goeie economische groei: er moet gedacht worden over dé-mondialisatie en over protectionistische maatregelen om onze welvaart te redden… Nee, hoor ik dan weer van de VN, de Wereldbank en het IMF: de mondialisatie zorgde voor sterke welvaartsstijging in veel armere landen. Miljoenen arme mensen kregen het veel beter: de BRIICS landen voorop. En zie Afrika waar het ook aardig veel beter gaat met een groei nu van 5% en meer. Dus heeft die mondialisatie toch een balanceer-effect: de westerse welvaart, die deels stoelde op protectionistische maatregelen (in de landbouwsector bijvoorbeeld), wordt wat “afgeroomd na jaren van onbalans” en die gaat dus nu  naar die arme sloebers, die al jaren niks hadden. De ontwikkelingshulp van ons hielp ook al geen bal, dat wil zeggen maakte de armen niet sterker om hun eigen welvaart op te bouwen… Dat bewezen vooral de chinezen die gewoon handeldrijvend de grondstoffen opkochten en daar leuke cadeaus voor gaven. Die zanikten niet  over sanering van de staatsfinanciën van het IMF en gaven ook niet al die preken zoals de Wereldbank. Nee gewoon handel drijven en die armen gaan gewoon zichzelf helpen. Dat kunnen ze dus beter zónder ons… Dit even los van acute voedselhulp bij natuurrampen natuurlijk.

Keynes

Kortom in onze dagen gaat alle oude wijsheid en zelfs doorwrochte theorieën op de schop… en worden achteloos tot onzin verklaard. Wat verandert er nu: de theorie en de natuur of onze interpretatie daarvan? Of is de wereld toch sterk structureel en zo diep veranderd dat de aannamen waaronder die theorieën wél werkten nu mogelijk niet meer geldig zijn?

Ik las een Frans artikel met de kop: “Vous aviez tort, monsieur Keynes!” ( Mijnheer Keynes, u heeft ongelijk) en daarin gaat een bekende econoom flink aan de gang met de huidige steunplannen van vele landen: geld  pompen in de economie die inzakt , herkapitalisatie van de banken door de overheid… etc. Want dat zou het machien weer wat op stoom brengen  en het vertrouwen komt dan terug en dan gaat het even later weer als vanouds… Keynes leerde ons dat:  om recessies te keren door overheidsingrijpen en het werkte ook  bij vele kleinere crisisjes best. In 2008 werd de grote klapper bezworen met vele miljarden uit de overheidskas en Keynes werd weer geprezen om zijn fraaie inzicht en sommigen wilden hem alsnog (her)begraven in de kapel van het King’s College in Cambridge. Wat hij zo graag had gewild maar hem toen niet werd gegund… Zijn as werd namelijk door zijn broer in de tuin van zijn buitenhuis uitgestrooid.

De New York Times prees Keynes postuum en noemde hem “de man van het jaar” in  2008 maar nu horen we even niets. Terwijl Obama met al die impomperij niets ziet lukken… en nu gaan ook de banken weer op de fles… de zieke is dus niks beter geworden en de staten zijn nu zelf volgeladen met “bergen aan schulden”.  Berlusconi moet nu onder zware druk van financiers en de EU-top de Italiaanse pensioenen meteen aanpakken, de Nederlandse pensioenfondsen (echt ál mijn fondsen…) gaan mij en de andere gepensioneerden nu korten met 3 à 5%... Zoals dat al eerder ging in andere, warme, landen… De staten, de grote redders zijn nu de grote problemen geworden… en zien niks anders meer dan de vlucht vóóruit. Nu is de paniek ook in China aangekomen en bij de andere BRIICS-landen: het westen dreigt nu de hele wereld in een crisis van grote omvang te storten. Beijng begint zelfs dreigende taal te spreken, zegt mogelijk geen steun te willen verlenen via de EU maar enkel aan individuele landen maar wel op keiharde basis van : “Vóór wat hóórt wat”. Men moet in China minimaal 8% groei behouden om de bevolking die snel welvarender wordt, tevreden te houden… dat is het grote probleem van de Partij daar. En ook Brazilië kijkt zo naar Europa en de VS nu.. Intussen bleek dat China en Rusland Europa gaan financieren… Brazilië heeft er geen zin in en de VS heeft er geen dollars meer voor!

Maar eerlijk is eerlijk, Keynes maakte in zijn boek “Economische perspectieven voor onze kleinkinderen”, zélf de grote uitzondering ook. Hij zei dat bij een “grote collectieve nerveuze depressie” niéts meer mogelijk zou zijn: daar hield ook zijn remedie op, vond hij dus.

Nu moet ik nu natuurlijk die Franse econoom aan het woord laten, die schreef: “ Nee mijnheer Keynes, u heeft ongelijk. Bijna 100 jaar zijn we nu verder en dank zei U hebben de landen gigantische schulden opgebouwd en die kleinkinderen zullen twee levens lang moeten ploeteren om die terug te betalen”. Hij vervolgt: “Zijn genie heeft, en helaas ten onrechte, vele westerse regeringen ,-en die van Frankrijk in het bijzonder-, ervan overtuigd dat een publiek tekort au fond geen probleem was…”. Welke een vergissing!

Maar,

van de doden hoor je niets dan goeds te zeggen en die as van Keynes is nu ook niet meer terug te vinden. En waaróm zijn theorie niet zou deugen is nu ook nog niet echt duidelijk. Dus moeten we een ding doen:  gewoon niet de moed verliezen. De broekriem wat aansnoeren en constateren dat we ook niks deden om die galopperende schuld terug te dringen: in tegendeel. We waren er zelf ook bij en wij kozen ook die politici en vaak zelfs bij herhaling.  Dit noem je nou levenservaring, toch?

Bron: Seraka Photography

Dus moeten we ons nu herinneren wat in de Amerikaanse Onafhankelijkheidsverklaring werd beschreven als de fundamentele idee voor de VS: Leven, vrijheid en levensgeluk. En daarbij dachten die Fathers ook aan de geweldige gaven van de zon en dat mooi weertje. En laat dáár nou niets aan zijn veranderd? Ook al zijn er verhalen dat ook de zon ooit zal zijn opgebrand;  maar dat is over miljarden jaren schijnt het.

Dus het meest belangrijke in het menselijke bestaan blijft hetzelfde en we weten dat we ooit ook gelukkig waren, zonder al die enorme consumptie. Mogelijk werden we zelfs wat ongelukkig door dat materialisme.

Wel laat ik dat nou aan u in overpeinzing geven, zittend in de late herfstzon met wat meer wol om het lijf, maar zwaar genietend van het zwerk in al zijn schoonheid. Een eeuwige schoonheid dus.

Het is dus alweer dat mooie weertje dat ons zal redden. Geniet er dus van en ik wens u er veel uurtjes van toe.

  

Leon de Marseille, vrijdag 28 oktober 2011

DE KRUISRAKETTEN VAN WALL-STREET

Bron: Nieuwslog.nl

Het klinkt nogal oorlogszuchtig, maar we zijn dan ook aangekomen in het tijdperk van: “Occupy Wall-street, etc.” En dan verbaast je niks meer écht.

De titel komt,-verrassend genoeg-, van een directeur van een Franse megabank en hij doelde op de (Amerikaanse) ratingoffices. Over hun rol was hij, net als vele anderen, niet echt te spreken. Zeker niet nu daar werd gezegd dat de AAA-rating van La France ”in studie” was…. Parijs riep meteen zenuwachtig dat er desnoods nieuwe bezuinigingen zouden komen om dat te voorkómen… Want Sarkozy en co hebben nu, 6 maanden voor de verkiezingen, bepaald geen zin in een AA- en de daarbij behorende extra-rente. Met dus een extra-tekort in de staatskas en dat ook nog midden in de giga-discussie over de verhoging van het Europese steunfonds en over de komende herkapitalisaties van banken.

Gelukkig werd hij ook vader van een gezonde dochter: zijn vijfde kind. Het leven gaat ook bij hem thuis ook “gewoon” door… net als voor de andere staatslieden.

Nou is het wel wat érg simpel om die grote drie in de VS nu wéér de zwarte Piet te geven, net zoals drie jaar geleden. Toen zagen ze immers niks kwaads in die subprimes en ook geen wolkje aan de lucht bij Lehmann Brothers… Nee, nu gaat het primair om die enorme schuldenlasten van staten die tientallen jaren op de pof leefden en die nu, bij het terugvallen van de groei, uiterst zwak er bij komen te staan. Dat hebben Fitch en Co echt niet gedáán! Je kunt ze nu hoogstens wat “bevooroordeeldheid” verwijten of mogelijk te gróte voorzichtigheid. Helaas: alle grote kapitaalverschaffers en ook de kapitaalzoekers, varen al jaren bij hún oordeel, blijven dat doen én betalen daar graag voor.

Bron: Nieuwslog.nl

We zien weer een enorme Europese worsteling, aangevoerd door Duitsland en Frankrijk, om orde te scheppen in het Europese huis. Dat zo ellendig werd verwaarloosd door beide landen; eigenlijk al sinds decennia. Duitsland dat internationaal (geo)politiek,-ook al was/is het een giga-exportland-, vaker “niet thuis” gaf. Terwijl de Fransen nou net (en met veel plezier), rondsprongen in het vacuüm dat Berlijn liet. Zowel  in de EU als ook in de wereldpolitiek. Erger nog, Duitsland zag diverse buien al lang geleden hangen en Schröder de socialist, bezuinigde al heel vroeg fors en deed veel voor méér en betere export. Maar maakte zo het gat tussen “noord en zuid in de EU” ook fors groter…. De economische verschillen in de EU werden nog sterker geaccentueerd en bepaald niet “meer geharmoniseerd. Voor dit alles komt er nu een forse rekening en dat voor alle Europeanen.

Sarkozy en Merkel beseften,-eigenlijk pas enkele dagen geleden-, dat het nu echt menens was. Geschrokken beloofden ze nieuwe voorstellen voor het Europa van morgen. Ook voor inbreng in de G20 in Nice.. Iedereen was nogal verbaasd, maar ze gingen er fors tegen aan.. Zou het alsnog lukken? De EU-top werd een waar drama en nam (weer) veel tijd.. . De buitenwereld keek weer bezorgd en verbaasd toe.

Krijgt “het met leningen beladen westen”  straks ook nog de schuld van de volgende wereldwijde recessie “à la 1929”?

We weten het nu allemaal weer goed: als je een muntunie schept en niet de bijpassende mechanismen van economische en budgettaire coördinatie en discipline regelt; én je hebt daarnaast erg diverse landen in je club, dan gaat het geheel onevenwichtig worden met steeds grotere verschillen. Deze weeffout in de Europese constructie breekt ons nu  fors op… Helaas net nú, terwijl ook nog vele populisten de afhankelijkheid van Brussel zouden willen verminderen… Wie legt “het volk” nou uit dat dit snél toch nodig is? Wel , geen enkele oppositie heeft daartoe nog het vereiste prestige.

De “algemene” politieke sfeer staat dus haaks op de noodzaak tot intensere afstemming binnen het Europese huis: erger kun je het niet treffen. Want elk wezenlijk voorstel moet  door 17 (of 27!)  worden goedgekeurd…  We zagen hoe zoiets kan lopen in Tsjechië en ook in Duitsland. Een drama vol besluiteloosheid,super-traag en zeer chaotisch. Zo gaat het helaas nog steeds, in een periode waarin nou net de neuzen één kant uit zouden moeten wijzen… Strategisch gezien is er dus sprake van een forse dubbelfout.

Hoe konden zulke grote politici en hun knappe experts dit essentiële punt “over het hoofd zien”? Wel, dat is helaas geen wonder: iedereen wist immers van het Griekse bedrog en ….liet het gewoon gebeuren. Ook 10 jaar geleden al en toen óók Duitsland dus! Het optimisme, de naïviteit, de politieke pret en de grote belangen hadden toen weer eens de overhand boven het “gezonde boeren verstand” gekregen.

Dit is niet de eerste fout van dit type in de historie: want politieke euforie en optimisme waren wel vaker de oorzaak van struisvogelgedrag en ordinair wegkijken… Door politici, bestuurders maar ook door parlementen. En dat maken we nu eigenlijk wéér mee… Beter gezegd: we zien nou wéér waartoe dit leiden kan en worden  op ongenadige wijze nu ook zelf slachtoffers.

De politieke gevolgen van dit alles zullen immens zijn, dat is zeker. Immers, de herrie en de onrust zullen rechtevenredig gaan verlopen met de intensiteit van de crisis… En Occupy Wall-street zal in de richting gaan van Occupy La Bastille, Occupy Parthenon, en nog vele Europese en Amerikaanse pleinen. En Beijing zal toezien,-samen met de andere BRIICS-landen en ook de revolutionaire arabieren-, en ze zullen zich afvragen: hoe gaan die westerlingen nu zélf om met die grote sociale onrust, dat verzet, die armoede en die ellende? Gaan wij hun nu het goede, democratische voorbeeld geven? Wel, dat valt nog te bezien!

Maar,

sinds de uitvinding van het geld waren er vele zegeningen en ook veel kwaad. En sedert de uitvinding van het krediet en de rente (nu nog verboden door de islam en vroeger ook door de Kerk van Rome!) kunnen bedrijven beter werken en nemen sommige mensen veel te veel schulden op hun nek. Zie de Amerikanen met hun dozijnen creditcards.. Ik zal in december in Las Vegas weer eens getuige zijn van duizenden gokkende Amerikanen, maar ook van de hoge WW in Californië (12%!) Én zal daar ook de tenten met de daklozen zien staan.

Het oude lesje moet dus opnieuw worden geleerd: bóven je stand leven vereist een voortdurende groei en kan niet echt tegen wat forsere krimp… Dáárom is er dus nu forse paniek bij banken, bij regeringen en (helaas) ook pret bij speculanten (die altijd al geld verdienden aan de domheid of de onwetendheid van anderen). Laten we ons nu ook niet laten wijsmaken dat de ratingoffices de boosdoeners zijn of gewoon Wall-street. Nee, we leefden veel te hoog bóven onze stand en dachten onkwetsbaar te zijn geworden. En iederéén wist en weet dat het niet klopte. Mea culpa dus, uithuilen en (wéér) opnieuw beginnen.

Wat allemaal natuurlijk veel beter en leuker loopt, met mooi weertje erbij. Wel, daarvan is genoeg te vinden áchter die zwarte wolken. Wolken die moeten worden verjaagd:  hier door de mistral en in Brussel of Frankfort, door wijs geworden politici. Binnenkort, op G20 in Nice, zal Sarkozy ook voor schitterend weertje gaan zorgen. Want dat is het minste wat híj nu nog  kan doen…

   

Leon de Marseille, zondag 23 oktober 2011