DIGI-WERELD, ETHIEK, PRIVACY EN DEMOCRATIE

DIGI-WERELD, ETHIEK, PRIVACY EN  DEMOCRATIE

 HOEZO: IK HEB NIETS TE VERBERGEN?

 

INHOUD:

BLOG +

INFOBLOKKEN:

-HET GESURVEILLEERDE WESTEN

-POLITIEK EN ETHIEK: WEER TOPICS?

-HET VRIJE WOORD IN HET GEDRANG

-ADIEU LIBERTÉS CHÉRIES?

-EEN FILOSOOF OVER: INTERNET EN GOOGLE

-JONGE FRANSE EXPATS:

 

Wat u doet, koopt, schrijft en voelt wordt tegenwoordig digitaal vastgelegd, bewaard en verkocht. Internetbedrijven en overheden doen dat voortdurend. Dat is al vele jaren zo: het neemt sterk toe èn uw data werden een economisch goed van belang!  

Men maakt van U “een profiel”. Met "algoritmen" wordt u geclassificeerd en men tracht zelfs te destilleren wat u “denkt”! Als dat anoniem gebeurt levert u enkel een bijdrage aan “algemene statistieken”. Dat doen opinie-onderzoe-kers al jaren: maar zij vragen u eerst of u wil meedoen. Dat is anders geworden, ook al waarschuwt men u tegen “cookies” en kunt u “de over u bewaarde data opvragen en doen wissen”. Vele deert het niet en andere, die dat weigeren, lukt het niet om te verdwijnen..  De overheid helpt en verplicht via Brussel aan organisaties (> 250 mensen) om een "data protection manager" aan te stellen. Opdat de wetgeving beter wordt toegepast.  

 

Het boek: The Circle (Dave Eggers, VS) gaat over het verdwijnen van onze privacy.

Een californische multinational (lees: GAFA) staat model. Het boek uit 2013:bevat verzonnen zaken: die nu dagelijkse werkelijkheid zijn.

De auteur schetst waarheen we gaan en beweegt ons om te zoeken naar een “acceptabel evenwicht” tussen privacy en veiligheid. Immers: steeds vaker kunnen we niet eenvoudig: “Nee of Tot Hier” zeggen. Via internet, cameras en registraties worden we constant en bijna volledig  gevolgd.

Mensen onder voortdurende overwaking verliezen hun vrijheid: een groot goed in een democratische maatschappij.

Het boek verscheen ten tijde van NSA-affaire  en Snowdon: puur toeval. De hoofdpersoon is verslaafd aan Sociale sites en raakt haar privacy kwijt. Ze komt onder grote druk en weet niet hoe ze moet ontkomen. Dus: went ze er langzaam aan..

Eggers vindt het urgent om te komen tot een “numerieke ethiek”. Europa zou dat beter kunnen dan dat “wilde VS-westen”. Natuurlijk: internet en de sociale media zijn niet meer weg te denken.  

We zien nu ook grote digi-bedrijven, zelfs de staat “kaltstellen”. Zien een trage overheid, die te weinig snapt terwijl anderen verder racen. Straks stemmen we via internet, en dan heeft zo’n digi-bedrijf al je data. Dus zijn ze in staat ons “te sturen en te pushen” want ze kennen onze ideeën en gevoelens exact”.. Men kan je ook ongemerkt “boodschap-pen sturen” en je beïnvloeden.

De GAFA gaan via Facebook en Loon (internetverbinding via ruimte) opkomende landen internet-access geven. Wat meer kansen biedt: op zich dus een prima zaak. Straks ervaren  zij ook andere kanten. Dave Eggers is succesvol als auteur,  tekende de anti-Trump-petitie (nog 450 andere auteurs). Zijn boek ”The Circle is  een succes: een goed teken?

   

Michael J. Sandel (Harvard)  schreef JUSITICE. Waarin hij zich afvraagt of het juist was dat de overheid (in 2008) banken en bedrijven redde. Dat besloot Bush: terwijl zij “de schuldigen” waren.

Een Senaats onderzoekcommissie bestreed dat: er zouden “te grote krachten” een rol hebben gespeeld. Banken en traders schrokken toen ze op hun donder kregen, voor het daarna vangen van enorme bonussen. Het grote publiek was woedend: immers zij deden het toch “fout”?  In de VS is greedy-ness niet verkeerd, maar iemand belonen voor een fout is andere koek.

Hij schrijft ook over: positieve discriminatie, herverdeling van welvaart en hoge beloningen. Het boek scoorde 3 miljoen verkopen.

Het gaat ook over drie verschillende benaderingen van “justice=rechtvaardigheid”. Die afhangen van het ideaal dat men nastreeft. Denk aan : welzijn, vrijheid en deugdzaamheid/fatsoen. Het gaat ook over: utilitarisme, de libertijnse ideologie en de moraal van Kant komen aan de orde. Zien we hier een voorbeeld van een revival van “het waarom en het idealisme”?

Zelfs op progressieve universiteiten denkt men dat “er grenzen moeten zijn aan wat iemand mag zeggen”. Ook nu in de eeuw van het internet en vrije expressie.

Die aanvallen zien we van drie kanten komen: Repressie door regeringen (Rusland, China, Egypte), gewelddadig optreden tegen journalisten, bloggers en cartoonisten (Mexico, Bangladesh, Frankrijk) en opkomst van groepen die verboden eisen van “” beledigingen aan hun adres”.

Taliban willen  “spreken over feminisme verbieden” en  blanken willen dat “praten over slavernij word verboden”. Dat ook academici dat vinden, is opmerkelijk!

Autoritaire regiems vinden dat gewoon en  strenge religieuze groepen onderdrukken graag vrijheden.

Het relatieve aantal landen dat de “vrije meningsuiting enthousiast verdedigt” slinkt. Vele  personen en groepen willen dat hun overheid “hun rechten of vrijheden” garandeert. Zie islamlanden die in het internationale een verbod “op het beledigen van religies”.  

Spannend: want de vrijheid van spreken is de meest fundamentele van alle vrijheden. En DE garantie tegen foute machthebbers, die je moet mogen tegenspreken..

Het debat is essentieel: om Goed en Kwaad te onderscheiden. Vele vinden dat zaken als: pedo-pornografie, nucleaire codes.. apert moeten staan.

Maar ook dat “godsdienstlastering niet verboden moet worden”. Het zij die boos maken steunen “omdat sommige de sociale harmonie verstoren” is een vaag argument. Iedereen heeft wel iets wat beledigt… 

Hier is een goed debat nodig om  bezwaren te uiten, maar wel op vreedzame wijze zonder aanzetten tot geweld.  Iedereen moet streven naar een dikke huid.. 

De immigratie speelt hierin een rol: omdat “afwijkende” opvattingen in het debat verschijnen, die verdwenen of die nooit eerder werden gehoord. De clash van de beschavingen.. Daarbij is echter de “eis van tolerantie en geweldloos opkomen voor opvattingen” een niet vervreemdbaar recht essentieel in de democratie. 

 

Adieu, libertes cheries, zegt Gaspard König, oprichter van Generation Libre (fr. Denktank).

¾ (!) van de fransen acht de hoeveelheid regels en verboden te gortig. Zoals: verbod op open haard stoken in Parijs, en de poging om de Nutella “af te raden” en het verbieden van de “hands free telefoonkit”. Men wil meer vrijheid: bij verkeersregels, de consumptie (roken etc.)… Verbieden is slecht voor verantwoord gedrag en is infantiliserend dit “democratisch despotisme (Toqueville)”.

De staat wil verkeersdoden verminderen: maar heeft ze daar iets mee te maken? Moet ze het niet laten bij voorlichten en informeren, en de burger zelf “zijn risico” laten nemen?

Maatschappelijke extra-kosten bij sommige “doden” is een argument  maar  blijf van ethische zaken af. En zijn milieumaatregelen ook niet overdreven in een wereld die individuele vrijheid hoog acht.

De staat die voor zijn burgers gaat denken  is niet gewenst:  Dat komt deels uit 1968: toen het ging over het “weigeren van verstandig paternalisme”. Nu iedereen zijn mening electronisch kan spreiden en kan eisen om gehoord te worden, lijkt dat overdreven.

 Frankrijk kent (grondwet) het principe van de voorzorg (precaution). Ca 45% ziet dat als positief:  41 % niet. En 11% wil er tegen vechten. Dus: 50/50. Een acht het nuttig (ecologen) de ander vindt het innovatierem! Mogelijk lijdt ook de tolerantie drempel er onder.

 

Slechts 7% van de fransen is bezorgd over vermindering van privacy. Men  denkt vooral aan terrorisme- en misdaadpreventie. Vele vinden die regels over milieugedrag en gezondheid  te ver gaan. Men moet mensen laten kiezen wat zij als hun verantwoordelijkheid zien.

Een belangrijk element in de grote veranderingsgolf waarin we zitten..

Expats ontdekken elders dan ook grote verschillen. Vrijheid is er groter en geld iets positiefs.  Men vangt +25 % (Parijs: +40% tov “de provincie).

Terugkomen (35 jaar, eerste kind en grijze ouders) is sterk wennen. Financieel maar ook qua “algemeen klimaat”.  De geslonken marge van vrij handelen valt sterk op.

Maël Renouard filosofeert graag over internet en noemt dat “une machine a reminiscence”. Een kunstmatig geheugen wat alle inlichtingen bevat.

Alle informatie over bijna alles, een datum, een naam en een citaat.. In je geheugen graven hoeft niet meer… Alles is er, behalve “hetgeen in ons persoonlijke geheugen zit”. Ons leven is niet verifieerbaar, al het andere wel,  dank zij Google. Maar pas op: dat is niet meer waar! Onze bewegingen worden gefilmd, met I-phones en naar de Google-cloud gezonden..

Lees de krant van deze moralist: “Fragments d’une memoire infinie”. Over zijn numerieke dagelijkse  leven, twijfels over internet en over Google e zijn relaties met andere.

Zijn reflecties zijn diep en nostalgisch: “Verdwijning is in onze wereld bijna onmogelijk geworden”.. Hij las de mails van zijn overleden vader: die liet zijn wachtwoord achter. Zo werd zijn leven bewaard.

Het Facebookaccount van een overleden vriend beleeft hij als een soort eeuwig coma. Over zijn eigen Facebook-account zegt hij: "Mijn ervaring met Facebook is die van een  permanente openbaring van mijn dommigheden". Zie je ook bij andere, best intelligente mensen. Internet zet ons aan tot vechten: iedereen tegen iedereen".

“Het wegvallen van “het vergeten” werd tot een wapen. Menselijke passies: als dommigheid, animositeit en ressentiment” blijven zichtbaar. Ons lot: “Google ruimt de hypocrisie op en maakt het onmogelijk met anderen te leven”..

(Mede naar Renouard, filosoof, schrijver en vertaler, LP juni 2016) 

 

LEON DE MARSEILLE xx AUGUSTUS 2016

 

 

 

INFOBLOKKEN BIJ : DIGIWERELD

-HET GESURVEILLEERDE WESTEN

-POLITIEK EN ETHIEK: WEER TOPICS?

-HET VRIJE WOORD IN HET GEDRANG

-ADIEU LIBERTÉS CHÉRIES?

-EEN FILOSOOF OVER: INTERNET EN GOOGLE

-JONGE FRANSE EXPATS

 

HET GESURVEILLEERDE WESTEN OVERMORGEN

Daarover gaat het boek:  The Circle,  van Dave Eggers (VS): dus over het “verdwijnen van ons privè-leven. Een californische multinational staat model en die doet denken aan de GAFA.  Het boek is uit 2013: dagelijks ontdekt de schrijver werkelijkheden die hij toen “aankondigde/beschreef”. Het verbaast hem dat mensen denken dat alle hun heil de smartphone is. De roman beoogt te laten zien waar we heen gaan en dat we moeten zoeken naar een “acceptabel evenwicht” tussen privacy en veiligheid. Want steeds vaker kunnen we niet eenvoudig “Nee of Stop” zeggen. Op internet en in de steden worden we voortdurend gevolgd. En een mens onder voortdurende overwaking verliest zijn vrijheid en dus ook de democratische maatschappij. Het boek is net voor NSA en Snowdon geschreven… puur toeval. De hoofdpersoon wordt verslaafd aan de Sociale sites en raakt zo haar hele privacy kwijt. En voelt zich meer en meer bedrukt en kan zich niet meer verzetten. En langzaam went ze er aan..

Eggers vindt het hoog tijd om te komen tot een “numerieke ethiek” wat door Europa beter kan worden gedaan dan door “het wilde VS-westen”. Maar hij begrijpt dat je internet en de sociale media niet meer weg kunt denken. En hij weet dat velen beseffen dat er een “nieuw modern evenwicht” moet worden gevonden..

Nu al zie je dat grote digi-bedrijven zelfs de staat “kaltstellen”.  De overheid is traag, snapt te weinig  en de anderen racen verder. Straks stemmen we via internet en moet je dan meemaken dat een digi-bedrijf die data heeft? Dan zijn ze in staat ons “te sturen en te pushen omdat ze onze ideeen en gevoelens exact kennen”.. En ze kunnen ons met berichten dus “ongemerkt sturen”.

De GAFA willen nu met Facebook in India en Loon de opkomende landen internet-access geven.  Wat zeer goede kansen biedt zoals in Z-Soedan waar mensen nu de wereld kunnen zien en horen. Op zich een prima zaak. Maar straks zien zij ook de andere kanten.

Dave Eggers is al jaren een opvallende auteur met prijzen in 2000 en 2009. Hij tekende ook de anti-Trump petitie met 450 andere auteurs. En nu is er zijn boek ”The Circle (ook in het frans).    

 

POLITIEK EN ETHIEK: EEN TOPIC?

Michael J. Sandel van Harvard schreff het boek JUSITICE. Waarin hij zich afvraagt of het juist was dat in 2008 de banken en bedrijven door de overheid werden gered (Besluit: Bush) terwijl zij toch “de schuldigen waren?”. Wat ze in de Senaatsonder-zoekcommissie bestreden: er zouden te grote krachten een rol hebben gespeeld.. Banken en traders waren dan ook geraakt toen ze op hun donder kregen voor het opnieuw vangen van enorme bonussen na de crisis of zelfs nog IN de crisis al. Het grote publiek was woedend: immers zij waren toch “mislukt”? En in de VS is greedy-nes echt geen punt, maar iemand belonen voor een echec is heel andere koek. Andere thema`s zijn: positieve discriminatie, herverdeling van welvaart, hoge beloningen, staatshulp bij faillissementen… Het boek is al 3 miljoen keer verkocht. Ook omdat er in wordt uitgelegd dat er drie verschillende benaderingen zijn van “justice”. Afhankelijk van het achterliggende ideaal dat men nastreeft: welzijn, vrijheid en deugdzaamheid (vertu). Utilitarisme, libertijnse ideologie en de moraal van Kant komen aan de orde. En vele voorbeelden. De revival van “het waarom en idealisme...

 

HET VRIJE WOORD IN HET GEDRANG?

Zelfs in progressieve universiteiten vind men dat er “grenzen moeten zijn aan wat iemand mag zeggen”. In de eeuw van het internet en DE vrije expressie trapt men nu op de rem. De aanvallen komen van drie kanten: Repressie van regeringen (Rusland, China, Egypte), geweldadigheid en terreur tegen journalisten, bloggers en cartonisten (Mexico, Bangladesh, Frankrijk) en opkomst van groepen die vragen op verbod van beledigingen aan hun adres. Maar wie bepaalt wat en hoe dan? Taliban willen praten over feminisme verbieden en blanken willen dat men praten over slavernij verbiedt…  Op UCLA wil men zelfs “America land of opportunities” verbieden: een micro-racisme? Dat academici dat vinden is opmerkelijk! Want autoritaire regiems vinden dat prima en ook strenge religieuze groepen die graag vrijheden onderdrukken.. Als we rondkijken is het aantal landen dat de “vrije meningsuiting enthousiast verdedigt” niet erg groot meer. Steeds meer personen en groepen willen dat hun overheid die vrijheid garandeert. Zie de islamlanden die willen dat in het internationale recht komt het verbod op het beledigen van religies..

Maar pas op: de vrijheid van spreken is de meest fundamentele van alle vrijheden. En DE garantie tegen foute machthebbers. Die moet je namelijk kunnen tegenspreken..  Het debat is essentieel om Goed en Kwaad te onderscheiden. Mogelijk moeten enkele zaken uitgezonderd zijn: pedo-pornografie, nucleaire codes.. bijvoorbeeld. Anti-blasfemieke verboden zijn “uit de tijd” . Zeggen dat die sommigen boos maken en de sociale harmonie verstoren is onvoldoende argument: zo zal straks iedereen iets noemen wat hem beledigt…  Dat moet in het debat goed aan de orde gesteld worden en bezwaren uiten moet kunnen als het maar op vreedzame wijze gebeurt. En niet tot gewld aanzet..  Je moet streven naar een dikke huid.. 

 

ADIEU LIBERTÉS CHÉRIES?

Zo’n ¾ (!) van de fransen vinden dat de hoeveelheid regels en verboden te gortig werd. Zoals het verbieden van open haard stoken in Parijs, de recente de poging van Mme Royal om de Nutella “af te raden” want er zit palmolie in én het verbieden van de “hands free telefoonkit”. ..  En ze verzuchten: laat ons toch een beetje vrij leven! Het gaat dan over de verkeersregels, de consumptie  (roken etc.) en het mogen bespioneren van ons internetgedrag in bedrijven en door overheden. afluisteren. Ze achten die ineffectief slecht voor het verantwoord gedragen en ook infantiliserend.  En 80% vreest dat het morgen nog erger wordt..

De oprichter Gaspard König van de Denk tank Genreration Libre sprrekt over democratisch despotisme zoals Toqueville het noemde. De staat wil het aantal doden terug dringen, maar wat heeft ze daar eigenlijk mee te maken? Ze moet het laten bij voorlichten en informeren  en dan de burger zelf “zijn risico” laten nemen.

Je kunt wijzen op de maatschappelijke kosten van sommige “doden” los van ethische zaken. En ook milieumaatregelen lijken bijna belachelijk in een wereld die de individuele vrijheid hoog acht. Een staat die voor zijn burgers gaat denken maakt het steeds erger. Dat komt deels uit 1968 toen het ging over het “weigeren van verstandig paternalisme”. Maar nu iedereen zijn mening electronisch kan spreiden en mag eisen gehoord te worden lijkt dat overdreven. Het verschil is ook dat het in 1968 ging om een radicaal soort van weigering terwijl het nu meer gaat om wat het individu wil.  Onder de kreet: “Moi je xxxxx”.

Frankrijk kent in de grondwet het principe van de voorzorg (precaution). Maar 45% ziet dat als positief en 41 % helemaal niet. Maar slechts 11% wil er echt over in opstand komen..  Dus op dit punt is het 50/50. De ene acht het nuttig vooral de ecologische en de ander ziet er een innovatierem in..  Ook vinden sommige dat de tolerantie drempel er onder lijdt.

Slechts 7% van de fransen is bezorgd over vermindering van privacy. En denkt vooral aan terrorisme en misdaad. Maar vele vinden ook dat die regels over milieugedrag en gezondheid veel te ver gaan. Men vindt dat het vooral moet gaan om mensen te laten kiezen wat zij hun verantwoordelijkheden achten.. Nog een belangrijk element om op te letten in de grote veranderingsgolf waarin we zijn verzeild geraakt. 

 

EEN FILOSOOF OVER INTERNET EN GOOGLE

Maël Renouard zegt: “Internet is een “machine a reminiscence”, een kunstmatig geheugen waarop je alle inlichtingen vindt, alle informatie over alles, een datum, een naam en een citaat, zonder in je geheugen te graven… Alles is er dus behalve “wat in ons persoonlijke geheugen zit”.  Ons leven is nog niet verifieerbaar, terwijl al het andere dat wel is dank zij Google. En dan bedenkt hij: “Maar ook dat is niet meer waar, onze bewegingen werden met camera vastgelegd waaraan je telefoon vastzit en via de cloud legt Google c.s. onze data ook vast”.

Dat schrijft hij in zijn krant: “Fragments d’une memoire infinie”, deze moralist. Over zijn numerieke leven, zijn aarzelingen over internet en over Google, in zijn dagelijkse leven. Ook over zijn relaties met andere en met zijn eigen kennis. Zijn reflecties zijn diep en nostalgisch. “De verdwijning begint in onze wereld onmogelijk te worden”..  hij schreef over de mails van zijn overleden vader, die hij kon lezen omdat die zijn wachtwoord achterliet..  zijn leven bleef zo ook bewaard.  En het Facebookaccount van een overleden vriend ziet hij als een soort eeuwig coma. En hij voegt toe: “Mijn ervaring met Facebook is vooral die permanente openbaring van dommigheden van zeer intelligente mensen”. En internet zet ons aan tot een oorlog van iedereen tegen iedereen. “Het wegvallen van het vergeten is een vreselijk wapen in de handen van die menselijke passies als de stommigheid, de animositeit en het ressentiment”. Ons vreselijke lot is: “Google maakte een eind aan de hypocrisie die het ons mogelijk maakt met anderen te leven”..

(Over Maël Renouard, filosoof, schrijver en vertaler, Door prof. Antoine Compagnon van het College de France in LP juni 2016) 

   

JONGE FRANSE EXPATS: MOEILIJK?

Het verschil in beloning van hoger opgeleiden mn van business-schools is groot (Fr—VS en Azie vnlt). Ca 25 % tov van Parijs en 40% tov “de province”. Ca een derde vertrekt naar beter betalende landen: zelfs 50% of nog meer in de financiele sector!) en men wil niet zelden op 35 jarige leeftijd (eerste kind en grijze ouders) terugkomen… En dat is problematisch: financieel en waar zijn die goede jobs? Ze moeten vaak 15.000 à 25.000 euro verschil accepteren: Bruto zijn de getallen 36.000 (Fr)  tegen 46.500.. De rush naar het buitenland neemt nu iets af, een recessie-effect?

Expats ontdekken elders de grote verschillen. Vrijheden zijn groter en geld is een positief iets. Men vangt +25 % tov van Parijs (+40% tov “de provincie). Terugkomen (35 jaar, eerste kind en grijze ouders) is wennen. Financieel maar ook het “klimaat”. .

Expats ontdekken elders de grote verschillen. Vrijheden zijn groter en geld is een positief iets. Men vangt +25 % tov van Parijs (+40% tov “de provincie). Terugkomen (35 jaar, eerste kind en grijze ouders) is wennen. Financieel maar ook het “klimaat”. .

Expats ontdekken elders de grote verschillen. Vrijheden zijn groter en geld is een positief iets. Men vangt +25 % tov van Parijs (+40% tov “de provincie). Terugkomen (35 jaar, eerste kind en grijze ouders) is wennen. Financieel maar ook het “klimaat”. .

Expats ontdekken elders de grote verschillen. Vrijheden zijn groter en geld is een positief iets. Men vangt +25 % tov van Parijs (+40% tov “de provincie). Terugkomen (35 jaar, eerste kind en grijze ouders) is wennen. Financieel maar ook het “klimaat”. .

LEON DE MARSEILLE xx AUGUSTUS 2016