Alles lijkt voort te razen en de
levensduur van bijna alles lijkt steeds korter te worden. Maar niet van de
oudjes in het westen! Zelfs bij het taalgebruik van journalisten is het
hommeles: zie de reportages rond de schuldenop- en –afbouw, nu ook bij de
energie-voorziening en zelfs in de technologie. Alles lijkt nu tegelijk op hol te zijn
geslagen.
 |
| Karel de Grote: change.. |
Maar “change-agents”, -dat zijn mensen
die zich professioneel met “veranderen” bezig houden van organisaties en individuen-,
kunnen u toch wat gerust stellen! Ze zeggen ons: “Voor het allemaal weer
rustiger en overzichtelijker kan worden, moet eerst de (huidige) fase van
“move” (= zoeken naar een nieuwe wereld), die volgt op fase één “de unfreeze” (=
de “afbraak van de oude wereld), helemaal doorlopen zijn. En we zitten nu pas middenin
deze “move”…. Daardoor is het zo’n chaotische boel.
 |
| unfreeze... |
Helaas dus: de ” freeze” (= stabilisatie,
nieuwe orde etc.), kan pas daarna beginnen. Elke fundamentele verandering loopt
langs deze drie fasen. Zonder sloop/afbraak en “zoeken en worstelen om te
vinden”, gaat het nooit redelijk stabiel verder. Pas ná nog meer verkennen, studeren,
ruziën en vechten, -en zeker ook forceren en experimenteren-, kunnen er weer
rustiger dagen komen..… De krachtmetingen, de diplomatieke kunsten en de
propaganda-oorlogen zijn dé werktuigen van de “move”… So let’s be patient.
 |
| Freeze, de weg terug |
De explosieve
schuldenlast: wie gaat dat betalen?
U wist het al
lang: die wereld-schuldenlast moest wel uit de hand lopen. Na jaren van feesten
en op de pof leven, de subprime-crises, de
relanceringsprogramma’s van overheden, reddingsplannen van banken, aanstormende
deflatie en die massa-ww. Zie het totaalcijfer van de Wereldbetalingsbank: die schuldenlast
ging half 2013 over de 100.000 miljard dollar, via 40.000 in 2000 en 70.000 in
2007… Ze steeg in 6 jaar dus met 80%. Helaas
ging het wereld-BBP ook niet heel lekker: het zit nu op 75.000 miljard dollar.
Dus het gat neigt al naar bijna 120% van onze totale wereld-jaarproduktie! Dit
zijn de schulden van staten en ondernemingen, maar nog zonder die van de gezinnen.
Die 40.000 miljard moeten daar nog bijgeteld worden dus.
 |
| Dat is een duur grapje! |
Enkele
voorbeelden: 2007 tot 2013: Ierland ziet zijn schuld omhoog vliegen van 25%
naar… 122% (!), Spanje deed dat van 36 naar 94%, de VS van 64 naar 104% en
Frankrijk van 64 naar 94%. Een snel sommetje leert dat dit neerkomt op 6000
dollar per bewoner en er komt per seconde 300.000 dollar wereldwijd bij. Kijk
om er wat gevoel bij te krijgen op www.economist.com/content/global_debt_clock en voel hoe snel dat aantikt...
Die
“schuldencrisis” is dus helemaal niet achter ons. Nee, die komt nog! Ook in de landen waar de groei terug kwam en ook
de privé-schulden daalden. Want de staatsschuld racet nog steeds verder: UK
naar 112%, Japan zelfs naar 235%... Enkel
Duitsland bouwt die nu af; de anderen verminderen slechts de tóename ervan! Ook
Nederland.. Stelt u zich dus voor wat er gebeurt als de rente gaat stijgen! Dat
zou in de VS +2% staatsschuld worden vergeleken met die van voor de crisis, +2,2%
voor het UK en +2,3% voor Japan. De
privéschulden zouden ook nog wegspringen met +2,5% in de EU, +4 in de VS en +6
in het UK! En dat zou dus weer een forse terugval betekenen.
 |
| de labiele opstapeling |
Die schuld
lijkt wel een soort drugsverslaving. Hoe moet je dat genezen? Zachtjes is nu te
langzaam geworden en te snel zou de patiënt killen. Al in 1998 schreef een
financiële journalist: “ De wereldeconomie berust op gigantische schuldenpyramides, die op elkaar steunen in een fragiel
evenwicht. Zoiets was er nooit eerder, genezen is moeilijker dan ooit en het
betekent een grote voortdurende instabiliteit. Een ware bedreiging voor de
wereld…”. Hij werd toen een “onheilsprofeet genoemd”. En een profeet wordt
nooit in eigen land geloofd, dat weten we intussen wel. Dus het veranderingsproces hier is: fors
snijden in de uitgaven, dus in “de mooie dingen voor de mensen”. En moeilijker
dan dat bestaat bijna niet, enkel dood en oorlog zijn nog gemener. Want we
moeten: uitgaven stoppen én geld
overhouden om af te lossen! Elke huisvrouw weet wat dat betekent, toch?
De chaotische energievoorziening
Het milieu
schoot zeer weinig op met de deflatie sinds 2008. Pas nu horen we
“solidariteitsgefluister” in de VS en bij andere grote. De emissie van CO2 ging
sinds 1990 met liefst 46% omhoog dus
zouden we 1 tot 4 graadjes meer temperatuur kunnen krijgen en 40 à 60 cm
stijging in het niveau van de oceanen. De grote steden in China en India worden
al onbewoonbaar en de natuurrampen door de klimaatverandering zijn er nu legio.
 |
| de beste CO-2 bestrijding! |
De VS: de schaliekampioen
De VS stortte
zich snel en totaal in de schalie-energie en werden daarin nr.1 op de wereld.
Daarom deden die revoluties in de Arabische wereld en die Krim-inlijving ook
niet veel op de energiemarkten. Maar dat gedoe rond de Oekraïne is wel essentieel voor de energie-voorziening in
Europa. Wij hangen voor 30% af van de gasexport uit Rusland die voor 50%
via Oekraïne verloopt. Duitsland hangt er van af voor zo’n 25%. De VS
investeren nu nog meer in het schaliewezen, het duurzame en in intelligente
e-systemen.
De opkomende
landen zetten bijna alles op kernenergie:
liefst 78 centrales zijn in aanbouw. China met 28 stuks, 10 in Rusland, 6 in
India en 5 in Z-Korea: zij zijn de grootste. Japan overweegt zeer serieus om
een deel van de 48 stilgelegde reactoren
te herstarten. Terwijl radio-actief water dagelijks in zee vloeit in
Fukushima..
De Duitse energiemanoeuvres
 |
| zonne-energie en masse |
Duitsland
past zijn doel: uit de kernenergie in 2022 ook aan. Maar mikt op 80% duurzaam
in 2050 wat de lieve som kost van 500 à
1000 miljard euro’s. En kent nu die hoge emissie van de kolencentrales. Dus
moeten de EU en anderen hun
energietransitie opnieuw overdenken. Frankrijk wil eerst minder energie
consumeren, de fabrieken daalden al in energieverbruik met 18% sinds 2005! Maar
de kosten schoten omhoog met 23% ook omdat de des-industrialisatie toenam met
hogere ww en het inzakken van de export. Zo’n 10% hogere electriciteitsprijs
deed de export allen al met 2% dalen.
 |
| Wind de wispelturige bron |
De beschikbaarheid van de kerncentrales
is veel te laag met 78%; het onderhoud loopt slecht. Het sluiten van de
kerncentrale Fessenheim zal de industrie in de Elzas ruineren: die is daar voor
85% van afhankelijk! Sluiten kost de staat ook nog 1 miljard schadevergoeding
aan EDF en er komen 2200
arbeidsplaatsen op de tocht. Wil Parijs het doel van “23% duurzaam in 2020”
halen dan moet er vlot 40 miljard op tafel… Intussen is de zonnecellen-productie
totaal weggevaagd en terug naar kolen is ook niks populair. Óf is het in de
hoofden nu al weer anders? De duitse burgers worden boos over de kosten van de “energierevolutie”
daar. De overheid brengt de subsidies op
duurzame energieproductie al flink terug en de prijs voor electriciteit daar
steeg ferm. Het gaat hier om liefst 24 miljard! Frankrijk zit vast met zijn
ecotax-invoering na die hevige protesten
in het land.
De kolen rukken weer op!
De kop van
een artikel in The Economist van april 2014 luidde: “Coal, the fuel of the future, unfortunately”!.. BP rekende uit dat
de kolenreserve nu goed is voor 109 jaar huidig verbruik. En die is meestal in
stabiele regio te vinden en bij betrouwbare leveranciers. Andere energie zit vol met conflicten tussen landen en kartels en
industriemachten proberen prijzen te drukken. Nu zijn kolen ook de beste kans
voor arme landen om rijker te worden.
Net als in de eerste industriële revolutie het geval was.. Maar kolen dat is: dirty business: bij de
winning, het transport, de opslag en de verbranding. Link voor mensen ook vaak.
Het doet ook de CO2-hoeveelheid enorm toenemen: oceanen worden zurig en gebouwen
en longen worden aangetast. En kolen veroorzaken rond centrales méér
radio-aktieve straling dan…kern-centrales. Niet doen dus, dat kolen stoken?
 |
| Hoezo? Kolen zijn super-goedkoop! |
Ai, want te weinig
groei kost politici de kop en armoede
doet ook mensen sterven. De VS weten dat ze in 2040 (!) nog voor 22%
electriciteit uit kolen zullen maken; het is nu.. 26%. Rijkere landen zoeken
iets anders dan kolen maar arme als Afrika en India hebben daar het geld niet
voor. Kolen kosten voor Duitsland maar 50% van de prijs van het gas. Dat kan
zelfs dit groene land dus niet bekeren tot duurzaam. Daar is bruinkool nu goed
voor 162 miljard kilowatt-uur! Japan is zoekende en kijkt naar kernenergie en
kolen.. Kolenboeren vrezen dat hun winst weglopen zal door overheidsstraf op
kolen wat in Australië al gebeurde. Enkele willen al “even stoppen” wat met
kolen best kan.
De hoop is nu
gevestigd op technologie, met name op
schone verbranding van kolen. Kolen vergruizen, gas er uit halen of CO2
afvangen en verwerken. Dat gaat natuurlijk ook geld kosten of subsidies. In
Mississippi staat al zo’n high-tech plant. Maar de investering is daar 6800
dollar per kilowatt en een gascentrale doet het voor 1000 dollar per kilowatt.
Dus voorlopig blijven kolen gewoon smerig..
Het Europese continent
hangt energetisch sterk op aan Rusland… Dus moeten de zaken opnieuw op een rij
worden gezet. Energie voor alle en zeker voor de ondernemingen, veilige
energievoorziening en niet teveel CO2. Dat vereist: langere gebruiksduur van
kerncentrales (tot 60 jaar), meer duurzame energie, intenser concurreren (meer
hydro-energie), meer onderzoek naar energie-opslag in batterijen. Ook meer schalie-energie,
intelligente produktie, distributie/verbruik en dus toch “die grote europese energiemarkt”. Men kan echt niet overgaan op rationering
of nog meer prijsverhoging! Zelfs de
soevereiniteit van de EU en de landen hangen hier uiteindelijk van af.. De Oekraïne crisis is op volle toeren en leert de EU nu hoe link dat Russische gas eigenlijk is. En dat het verwaarlozen van de relatie met de bezitter van de enige grote europese gasvoorraad wel heel stom was!
De vluchtigheid in de
media
Ook de journalisten lijken op hol te zijn geslagen, dat kun
je zien als je meerdere kranten parallel leest. In september vorig jaar las ik:
De overwinning van het duitse model! In januari stond er: Duitsland blijft
achter”; want de groeicijfers vielen wat tegen…
Tegelijk: “ Amerika is terug!” wat werd voorafgegaan door : “Het einde
van een superpower”. Over Japan idem:
“Het japanse wonder” was er al weer nadat er een pietsie groei kwam.
 |
| Internet ruimt lekker op |
Ook die
kreten zijn opvallend: “De vier draken” (vier Z-Aziatische landen), de BRICS
(de opkomende landen) en daarnaast de “PIGS” (de vier z-europese afzakkers).
Een recente is: “The fragile five”, een uitvinding van Morgan Stanley… over
vijf landen die een van hun analisten niet meer zo bevielen…
Over
Frankrijk was ook van alles te vinden:
“German like” (nadat Hollande zich bekende tot het duitse socialisme) en
The Economist maakte het ook bont met “De baguettebom” toen ze Frankrijk tot
hét gevaar voor de EU bombardeerden.
De
economische journalistiek lijkt steeds meer op “de financiële markten” en de
beurzen. Alles gaat daar ook volgens de aanwezige beurzen en die
trimestercadans van cijfers. Alles draait nu op vluchtige programma’s … Etiketteringen met ultra-korte levensduur;
dat is een kenmerk van onze dagen.
Natuurlijk is
de openheid van de wereld, de onderlinge intensievere verbondenheid en ook de
snelle en continue toegang tot de reeksen van gebeurtenissen, een objectieve verklaring van die vluchtigheid…
Er is gewoon veel meer wat beweegt en dus minder tijd “per case”!
En afluisteren werd in persland net zo gewoon als bij NSA en de nationale veiligheidsdiensten. De hoeder van waarden en ook onze privacy brak alle regels en het was niet een klein roddelkrantje, maar Murdoch himself!
 |
| papier wordt ongeduldig |
Natuurlijk is
het vooral het geluk van de speculanten
die nou net gokken op dat vluchtige, op dat geslinger. En die met genoegen zien
dat sommige futiliteiten weer worden opgeblazen. Zij verdienen hun geld aan die
grote onrust, de ratrace, en de korte levensduur van waarheden. Reuring-winsten
dus… Ook enkele bestsellerschrijvers
vinden hierin hun geluk en ook dat handjevol grote banken: Goldman Sachs,
Morgan Stanley en Citigroup. Zij vinden steeds nieuwe producten uit die bij de
trends passen.
Maar ook de
journalisten zelf zijn “to blame” en lijden flink onder de (commerciële) druk van het
supersnelle Internet. Ook die politici die moeten reageren op al die opiniepeilingen/sonderingen
jagen de boel mee op…
De vraag is
wie hiermee nou is geholpen. Wij alle of eigenlijk niemand meer? Onze gedachten
zijn ook al even vluchtig als markten en beurzen. Is dat gewoon lastig omdat de evolutie van de mens onze tempoklok
en –gevoel nog niet heeft getuned op de verandering der tijden? Is het gewoon
zo dat wij te lang een ander tempo
beleefden en nu dus zelf wat obsolete werden? Of is gewoon
iedereen gek geworden behalve u en ik?
En onderschat ook de
bloggers niet!
Ook de
miljoenen bloggers surfen op wat er gebeurt, om hen heen of in hun hoofd. En in
de beleving der dingen. Hij ontkomt er niet aan om ook het voorpaginanieuws mee te nemen in zijn geschrijf. Tenzij hij
vooral wordt gelezen door hen die even uit de sneltrein willen stappen of die
zoeken naar meer diepere analyse die gedachten opleveren die beklijven.
 |
| wapen van boeven en staten |
 |
| Quick and dirty? |
Ware
trends schetsen, dingen verduidelijken en in de puntenwolken van dagelijkse gebeurtenissen
een patroon kunnen ontwaren. Naarmate dat beter lukt, wordt duidelijker wat
belangrijk is en wat een tot de “volatieltjes“
behoort. Een soort zeefje in het waarnemingsfilter dat zich steeds beter
afstelt. Zo kan de blogger degene zijn die vooral dát beschrijft wat op het
filter achterbleef.
 |
| het vrije woord? |
De visie
van Sam Pitroda
De
opinies over innovatie zijn divers en dat is te snappen. Maar innovatie tegenhouden,
dat zal niet lukken. Dus moeten we er mee
leven én er richting aan geven. Zegt ene Sam Pitroda, adviseur van Rajiv
Ghandi en nu ook van Premier Singh van India. Hij is als uitvinder en
ondernemer groot geworden in de VS. Hij begint sterk als hij zegt dat: de
invloed van het Internet sterker is dan, die van WO II”! Als je kijkt naar de
impact van de verandering. Dat is een interessante benadering, omdat hij hier doelt
op de “omvang van de destructie en de er
op volgende reconstructie”!
 |
| Sam de ziener |
Het
Internet is “dwingend en niet te stoppen”. Het gaat hier niet om echt nieuwe
grote uitvindingen, maar om de vraag “hoe we al dat nieuwe dat er eerder kwam in
gaan inzetten”. In onderwijs, gezondheidszorg en bestuur.
De
armoede in de wereld heeft als hoofdoorzaak: “te weinig “toegang tot informatie”. Innovatie op dit gebied is dus
dé manier om de wereld opnieuw vorm te geven! Hij wijst op de jeugd, die op
veel plekken al totaal anders opgroeit. En die 115 jaar gaat worden. Daarin zit
een enorme veranderingsdynamiek en -power.
Hij zegt
ook: in plaats van die banken te redden hadden we ze moeten laten ondergaan. Want:
“fysiek geld heeft ook zijn tijd gehad”. Het zit straks allemaal in uw
mobieltje.
Diploma’s
om een baan te krijgen? Ook dat werkt niet meer. Niemand leerde namelijk aan de
mensen hoe jezelf je eigen “werk” moet scheppen. En daarom is er ook die massa-werkeloosheid.
Gaat de technologie
nu “de mens vervangen”? Zie wat ze ons al bracht: langer leven, betere
communicatie en transport, etc. Toch worden deze verbeteringen lang niet altijd
positief en bewust beleefd. Immers er blijven nog steeds armoede, honger en
terrorisme. Dat heeft alles van doen met onze
educatie. We moeten anders leren: “vooral
om aan onszelf te werken”. Daarin zit volgens hem de crux.
Het
begint met “de dingen anders te leren zien”.
We hebben geen behoefte meer aan grote bankgebouwen; maar wel aan meer vertrouwen
in de banken. We hebben geen behoefte aan meer schoolgebouwen, maar aan goede
mentoren die ons begeleiden. En om beter te worden heb ik ook niet meer altijd
een dokter nodig, maar vaker een adviserend iemand… De mens moet de eigen greep op het eigen leven vergroten.
De
technologie kwam vooral uit de VS en nu is die overal te zien. Het Amerikaanse
systeem van superkorte levensduur lijkt echter niet meer houdbaar. Dat kon nog
voor 300 miljoen mensen, maar niet meer voor 8 miljard. En, de beste mensen
werken nu om de problemen op te lossen
van de rijken, en dus niet voor de armen. Bangalore in India is het
“back-office” van de VS , maar waarom is India
niet het back-office van Bangalore?
Die run
op de grote steden is ook belachelijk: internet maakt het nou net mogelijk meer
te décentraliseren. Wij denken te sterk in
het Amerikaanse model; we moeten ons werk dichtbij onze woonplek scheppen
en niet verder weg werken. Zo moeten we op meer terreinen gaan denken.
Hij
werkt met anderen aan een ander levensmodel:
wat hij “Ghandisch” noemt. Gefundeerd op: eenvoud, toegankelijkheid,
bevrediging, vertrouwen en geweldloosheid. Dat heeft voor hem niets van doen met
kapitalisme of socialisme. Die doen er niet meer toe. We moeten leren leven met meer schaarste en meer ongelijkheid.
Laten we ons dus focusseren op een vruchtbare innovatie! Zoals die VS-arts doet,
die nu hartoperaties aanbiedt in de Caraibic voor 6000 dollar. In plaats van in
de VS voor 75.000.
In India
stopte een locaal smidje een lek in de radiator van zijn auto… met wat curcuma.
Hij heeft geleerd om zichzelf te helpen. Ook het bestuur moet decentraler; de
mensen moeten meer macht krijgen over hun eigen leven.
Creatief zijn is vooreerst: zichzelf goed kennen, weten wat je kunt
en vertrouwen hebben in wat je zelf kunt. Dat vereist ook dat je kunt
samenwerken met zeer verschillende anderen. Vaak is dus het omgekeerde nodig
van wat we eerst dachten en deden…
Wel, niet alles is meteen
even duidelijk wat Sam zegt. Maar veel ervan geeft best te denken en is zeker ook uitdagend.
De visie
van een franse sociologe
Deze
waarschuwt in haar boek voor een mogelijke “ultra-democratie”,
die enkel berust op “de bevestiging van
rechten van het individu”. Het individu komt dan in de plaats van de
burger, zegt ze. En ze noemt het gevaar van “de corruptie van de regiems”,
zoals Montesqieu het noemde. Daarover schreef ze dus het boek: “De
democratische geest van de wetten”.
Ze is
een optimist die problemen signaleert en oplossingen suggereert en die in alle
opzichten positief blijft. Ze wijst er op dat grote veranderingen, die verder
reiken dan het dagelijkse, steeds vaker nauwelijks gedragen worden door een
goed doordachte bijdrage aan het
“algemene belang”. In onze beschaving van het “onmiddelijke en individuele”
ontbreekt steeds vaker een minimum aan “gemeenschappelijke belang”. Ze
signaleert ook “de verleiding van het onbegrensde”, dus het schijnbaar ontbreken
van grenzen door het zien van de geweldige vooruitgang in wetenschap op
vandaag. Vooral in de medische wetenschap, net als in het financiële
kapitalisme. Nu is “de gemeenschap van de burgers” de bron van alle
legitimiteit geworden: er bestaat niets anders meer. Best mooi en rationeel
ook, maar er moet toch meer zijn dan enkel “het
individuele welzijn”?
 |
| big society? |
Wetten
etc. stellen grenzen aan de democratische praktijk en daartegen komt steeds
meer weerstand. Elk wil zijn eigen
schepper zijn en nergens door geëngageerd worden. Dus regels en wetten
worden minder geaccepteerd en “het
individu doet wat het wil”. Niks geen “sociale contract” en dergelijke. Ook
bij hen die de regels moeten afdwingen gebeurt dat, en zo worden ook de
instituties meer bekritiseerd. De “vanzelfsprekende
autoriteit” verdwijnt alles moet worden verdedigd en mag worden betwijfeld.
De wereld van enkel horizontale relaties kwam; die van de verticale verzwakte.
Zo komen we terecht in de “ultra-democratie”:
een radicale versie van het democratische systeem. Leeftijd, ervaring,
autoriteit en competentie bestaan daarin nauwelijks meer.
Instituties
organiseren de politieke vrijheid en waarden en democratisch handelen moeten
worden aangeleerd. Die zijn echt “niet
natuurlijk of ingeboren”. Het ontzag voor de elites verzwakt ook snel. We
kijken zeer kritisch naar onze leiders, zijn veeleisend en zo ze niet bevallen
verkiezen we ze meteen niet meer. Maar als we enkel gaan geloven dat “onze
idee” meer waarde heeft dan die van experts wordt het toch wel zeer lastig.
Want dan zijn opinies meer waard dan “kennis van zaken”.
 |
| zijn diploma's nog een garantie? |
Het
onderdrukken van alle verschil is ook contrair
aan de tolerantie. Zo komen we snel aan bij de “onverschilligheid”. Muziek
van Bach is niet beter dan afrikaanse muziek, maar je moet wel de verschillen
in cultuur zien en zo dus de waarde van
beide erkennen.
Het
Belgische probleem (Walen contra Vlamingen) kun je, volgens een Amerikaanse
geleerde, simpel oplossen als je elke waal met een vlaming doet huwen. Men
mengt niet, men neemt enkel trekjes over van de andere cultuur. Gelijkheid
prediken betekent niet het onderscheid, de verschillen, ontkennen. Elk verschillend mens moet zijn plek kunnen
vinden. De media zijn in een democratie zeer belangrijk en zeker nu ook het
internet. Maar dat nu miljoenen één journalist gaan lezen, wil het nog niet
zeggen dat hij “dus gelijk heeft”! De
lievelingen van de media zijn niet gewoon ook “de meest nuttige personen” voor/in een gemeenschap!
De
democratie is iets wat leeft en wat zich ontwikkelt. En ze berust op een nogal
fragiel evenwicht. In de 20e eeuw zagen hoe snel dat kan instorten. Het is er niet “zomaar” en moet worden
“geleerd”. En steeds opnieuw moeten waarden worden ontwikkeld. De drang naar
vrijheid is natuurlijk en bij elk mens aanwezig: zie de revoluties. Het weer opnieuw
zoeken naar stabiliteit na een revolutie, is altijd kritisch. Zie nu in de Maghreb.
Instituties
zijn nodig om de democratie duurzaamheid
te geven en haar te laten voortduren. Daarom moet er voor hen een minimum aan respect zijn en ook respect voor
“elites”. Anders overleeft de democratie niet.
Aldus Dominique Schnapper (in een interview in L’Express).
Op naar nieuwe maatschappij
modellen
 |
| ghandi werkt.. |
Nieuwdenken
is in: ook bij (bezuinigende en vernieuwende) politici. In Nederland spreekt
men nu over “de
participatie-maatschappij”. Vooral in het kader van de grote “zorg-reorganisatie”.
We kennen ook al “het duitse model” (zie Schröder en Peter Hartz) en ook
Cameron kwam al met zijn “britse
experiment”. Na Thatcher en Blair kwam hij met de “Big Society”. Na drie jaar werd er nu door onderzoekers daar een eerste
balans opgemaakt.
 |
| Camerons bezuinigingen |
De idee
was om “de relatie Staat (= overheid) en de burgermaatschappij” drastisch aan
te passen. Hij nam afstand van de extreme Thatcher-filosofie (die enkel nog
individuen zag). Hij wil de Staat weer
ten dienste stellen van de maatschappij maar daarbij sterk steunen op burgers, verenigingen en ook op “the charity”. Dus
moeten ook de overheidsdiensten en de “verzorgingsstaat” sterk veranderen.
Deze
nieuwe balans levert nu een succes op bij de z.g. “free
schools”. Scholen van en door ouders met eigen programma’s en met overheidsubsidies.
Nieuwe pedagogische aanpakken bleken zeer succesvol, enkel bij de religieuze
scholen lukte het nog niet. Een tweede idee, dat van “de broederlijke business” (=social impact bonds), waarbij de
financiële sector sociale actie financiert en een bonus krijgt als de gestelde
sociale doelen worden bereikt, werkte
soms prima! Zoals bij de gevangenis van
Petersborough. Daar bleek de recidive door projecten met ex-gevangenen, met
12% te kunnen verminderen. Terwijl die in het land die met 14% steeg in
dezelfde periode van 2010 tot nu!
 |
| Zelf doen is up! |
Cameron
moest door de crisis helaas wat gas terugnemen. En de bezuinigingen stelden
zijn project ook wat in twijfel in de publieke opinie. Toch lukte wel een andere ambtelijke aanpak bij de
overstromingen, waarbij burgers sterker werden betrokken en ingezet. Die
bleek zeer goed te werken. Helaas, de noodzaak om de EU om geld te vragen was daarbij
geen opsteker.
Toch is in
Engeland het principe overeind gebleven: “dat
je bij veranderingen van de verzorgingsstaat primair de verantwoordelijkheid
van de burgers moet aanspreken” .
Een
franse journaliste zei, dat Big Society als model voor Frankrijk niet minder of
meer is dan het “Schröder-model”. Elke natie moet zijn eigen model uitvinden in
relatie tot zijn geschiedenis. Men kan ervan leren dat “politieke en collectieve
innovatie hand in hand moeten gaan” . Als we het sociale model echt willen
redden. En dat is ook het beste middel tegen het zo foute populisme.
 |
| new easy life? |
Er
blijkt ook een beweging te zijn die heet: “Bleu,
Blanc, Zèbre”. Die zich richt op “alle fransen die een andere
werkelijkheid” wensen. Zij spreken ook over de Big Society van Cameron als een model voor Frankrijk. Maar
betwijfelen of de franse politiek daar nu rijp voor is… In Nederland is men
langs een zelfde lijn bezig en er is steeds meer debat over. Dus: de overheid
én de mensen zijn weer zoekend, en ook weer samen. En dat geeft hoop.
Terugkijken naar “die natuurramp die mens heet”
 |
| Zaaien en oogsten en big spending? |
Wat ook helpt
is “terugkijken naar de mensen vóór ons”.
Die zich immers ook afvroegen “waar dat andere allemaal goed voor was en waar het
nu weer heenging”. Zij ondergingen óók een hoger tempo dan hun was “aangeleerd”.
 |
| Nu ontbreekt de baby? |
En werden meestal toch ouder en ook gezonder. Omdat die snellere, complexere
wereld ook veel goeds meebracht,
waardoor ze langer en prettiger konden blijven leven. Maar daardoor moesten ze ook
nog méér tempostijging moesten meemaken,
omdat ze aanzienlijk langer bleven leven. Dus zou je kunnen zeggen dat we allemaal slachtoffer zijn van die toegenomen
levensverwachting!
 |
| Casino-ongelukje! |
Tja, en als
ik dan lees dat de kleinkinderen die nu worden geboren de 110 jaar met gemak
gaan halen, besef ik beter dat in het menselijke leven “niets normaler is dan vluchtigheid”.
De geschiedenis
herhaalt zich “ vooral in deze zin”! Én wij hebben nu ook die mooie kans om “herhaling na
herhaling mee te maken”.
Dat went natuurlijk,
-zei ook al ene Darwin en co-, dus dat is en blijft onze grote troost. Immers,
alles komt ooit weer “goed”. Nadat het eerst weer eens “fout” ging. Wat ik nu een
intrigerende definitie van het leven vind,
van “een intelligent geworden element van
de machtige natuur”. In deze zin kun je de mens dus betitelen als “een intelligent soort van natuurramp”!
 |
| Wars of tomorrow? |
Maar,
pas nu weten
we echt wat de zon in juli 2012 op aarde had kunnen aanrichten toen een
giga-magnetisch veld rakelings de aardbol “voorbij” schoot. Nasa, de chinezen
en ESA weten nu pas wat ons had kunnen overkomen: de zon had zich dan als een giga-hacker
kunnen gaan gedragen en alles wat electronica was kunnen vernietigen: veel data
en ook (het functioneren van) de wereldwijde ICT-infrastructuur! Stelt u zich
dat voor: een schade van duizenden miljarden euro’s, die pas na 4 tot 10 jaar
(!) zou kunnen zijn hersteld.
 |
| als de zon uitschiet.. |
Deze ramp
trof ons bijna omdat de zon toen twee grote zonnestormen tegelijk kende die de
power hadden van een miljard H-bommen…
Deze magnetische tsunami schoot in onze richting met 2000 km per seconde
maar ging ons net voorbij… We waren met
z’n allen net negen dagen eerder van die plek vertrokken, Gode zij dank. Anders
waren internet, GPS en alle andere wereldnetwerken, als die van banken,
bedrijven en landen en militairen, weggevaagd. Geen Facebook meer, geen twitter
etc., dus dat zou zeker hebben geleid tot psychodrama’s van grote allure bij de
wereldbevolking… De data-verslaafden zonder drugs, stel het u even voor…
Het toont
weer eens dat een echte natuurramp, die onze hele beschaving zwaar zou raken, echt nog bestaat. Daar helpt geen G20 of G8
(pardon G7) tegen… De wereld even terug naar Fred Flintstone tijdperk, zonder
mondialisering en zonder oorlog en electronisch geweld. Te vredig eigenlijk
voor een wereld vol met mensen….
Mogelijk was
er iets bij om te overdenken op uw favoriete zonnige plekje.
We wensen u
weer veel zon en warmte toe, waar u ook woont of kampeert!
 |
| sweep the clouds and get that energy |
19 juli 2014
