Het land kent nu bijna
37.000 (!) gemeenten. Frankrijk heeft 4 keer zoveel inwoners als Nederland maar
is qua oppervlak wel 10 x groter. Zou je naar inwoners vergelijken dan zou
Nederland dus 9000 gemeenten moeten hebben volgens de Franse “norm”! Of
Frankrijk volgens de Nederlandse norm (250.000 inw. per gemeente; Nederland
heeft 600 gemeenten) zou Frankrijk dus 2500 gemeenten moeten hebben en geen
37.000. Natuurlijk is hier de bevolkingsdichtheid hét grote verschil en daarom
gaat deze som ook wat in de fout.
Idem met die 101
departementen in dit land;
wat je kunt vergelijken met de 11 provincies in
Nederland. Dus ook hier niet 4x zoveel maar bijna 10 keer. En dan moet je er
eigenlijk ook nog de 27 regio bijtellen: want per 4 departementen is er
gemiddeld ook nog het tussenniveau: “regio”. Er zijn nogal veel dubbelingen in
taken tussen regio en departementen: dus vele ambtenaren die
elkaar tegenwerken
of werk dubbel doen. Kortom: een nogal dure bestuurlijke boel. Dat moet nu echt
ophouden zei Hollande want hij moet fors bezuinigen…
Dus stelt hij voor terug te
gaan naar: 15 regio's en ook heel wat departementen op te heffen. Voorganger
Balladur wilde ooit terug naar 15 en Rafarin sprak over nog minder… Zij
bezweken voor de verontwaardiging die dat opriep.. Maar nu moét het dus echt.
Ook moet er een deel van de departementen weg: die moeten bij de bestaande of
te vormen “metropolen” (giga-steden) worden gevoegd. Ik sprak nog niet over de
vele “communes des communes” = bovengemeentelijke samenwerkingsverbanden. Nog
een bestuurlijke laag dus. Dat alles moet de belastingbetaler hier ophoesten…
Nu moet de bestuurlijke
kaart van Frankrijk op de kop om te bezuinigen op…., jawel vooral ambtenaren.
Want terwijl de staat afremt, groeien de regio en departementen nog flink in
personeel!
De staat gaat dus de
bijdragen aan de regio’s etc. fors beperken. Wat dus ook druk zal leggen op de lokale belastingen. Wij arme ”vaches à lait” zijn weer de klos dus. De grote
wijzigen in regio’s zijn te verwachten in het Noordwesten in de omgeving van
Bretagne, Normandië en Picardie. En in de omgeving van Lyon, Limousin en
Poitou-Charentes.
Naast dat dozijn metropoles
moeten er nog meer komen; zoals die van Marseille. Gemeenten en departementen
worden dus opgegeten door deze supersteden.
De sceptici zijn er
natuurlijk in grote getale, maar nu staat er een echte stok achter de deuren:
de financiële bijdragen van de staat moéten terug: en ook snel! Frankrijk gaat
nu eindelijk hervormen omdat het bestaande onhoudbaar is geworden. Maar elke
verandering is hier eerst een veldslag: dus het gaat weer lekker warm worden.
DE FRANSE DEMOGRAFIE
Duitsland is het Europese zorgenkind
met
1,38 kids per vrouw en net nog 82 miljoen inwoners. Ierland met 4,6 miljoen
inwoners, doet als nu enige nog 2,01 kids en Portugal met 10,5 miljoen inwoners
zit op 1,28. De laagste van Europa. Nu viel Frankrijk in 2013 terúg op 1,99 ,
met zijn 66 miljoen inwoners. Er kwamen er in 2013 280.000 bij (= +0,4%). In
2000 mat Parijs nog +0,5% dus er lijkt een keerpunt te worden bereikt. De EU
zit overigens op 0,2% bevolkingsgroei per jaar .
Frankrijk had minder geboorten (810.000
=
-1,3%) en meer overlijden (572.000; een piek). Dat had ook te maken met veel
doden door de griep, zeker bij de ouderen. Maar er komen ook steeds meer
ouderen op sterfteleeftijd (= 86 jaar voor mannen, 92 voor vrouwen).
Het aantal vruchtbare vrouwen (20-40
jaar) daalt sinds 1995 en dus zit Parijs nu op een telling van 1,99 kids per
vrouw. In 2010 was het nog 2,03! Daar is de economische crisis zeker debet aan,
zeggen experts. Dus is Ierland nu bijna het enige land in Europa nog dat groeit
zónder immigratie. Dus Europa, het oude continent, moet nu kiezen…
In Frankrijk trouwden in totaal 238.000
paren en deze keer waren daar 7000 verbintenissen bij van mensen van gelijk
geslacht. In
september 2013 was er die piek van 1500 direct na de invoering van
de “homo-wet”. Drie van de vijf huwelijken betreft mannen. De homoparen zijn
gemiddeld 50 en 43 jaar; bij paren van verschillende sexuele voorkeur was dat
37 jaar voor de man en 34 jaar voor de vrouw. In 2900 gemeenten (25% van die
met meer dan 200.000 inwoners), werd minstens een homohuwelijk gesloten. Daar
waren 9% van alle huwelijken voor homostellen. De achterstand wordt dus snel
ingelopen.
Maar er blijven
burgemeesters weigeren homostellen te trouwen. Een beroep op het geweten werd
door het Constitutionele Hof afgewezen. Enkele willen nu verdergaan bij het
Europese Hof voor de rechten van de mens. En een gemeente nam in de raad een
overweging aan waarin een andere wet werd geëist. Die men beschreef als: “een natuurlijke wet die superieur is aan de
menselijke wetten”! Het blijft in Frankrijk dus nog steeds een omstreden iets
terwijl het in Spanje en ook elders (ook in Z-Europa), een makkie leek. Maar in
Spanje probeert nu de rechtse regering de abortuswet te wijzigen..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten