DE VELE TALEN VAN FRANKRIJK

In Frankrijk spreken ze Frans, jazeker! Maar er zi8jn ook regionale talen te horen, vaak ook nog in meerdere lokale

“dialect-varianten. Frankrijk ratificeerde overigens nooit de Europese wet voor de bescherming van lokale talen/dialecten. Vreemd? Of moet je dan denken aan het ferme verbod, dat vroeger heerste op alle Franse scholen, om het “de lokale taal of dialect” te spreken? Maar dat was in de tijd dat vele Fransen nog geen letter “hoog-Frans” konden spreken laat staan schrijven. Hollande beloofde die ratificatie ook….

In het zuiden is het taalgebied van het occitan (= de langue d’oc, waaronder ook het Catalaans en het Provençaals

vallen). Noordelijker vindt je wat heet het Domaine d’Oil. Oostelijk is er nog het Franco-Provençal (ook wel arpitan geheten) en het Alsacien natuurlijk.  Helemaal in het noorden is er nog het Bretons en het Flamand. Oei, ik vergeet bijna nog het Corsicaans te noemen! En: Catalaans en Baskisch spreekt men hier ook en ook in Spanje natuurlijk. Net als het Flamand ook in België te horen is en het Alsacien ook in Duitsland…

Nog wat statistiek (=wie spreken er nog regelmatig dialect xxxx?):

Bretons 200.000 (het zijn dus eigenlijk Britten daar!), het

Occitaans en het Alsacien dat zijn er ca 600.000 en het Baskisch komt op ca 50.000. Buiten, dus “outre-mer” zijn er nog meer: het Kanak (Nieuw-Caledonië) en het Creools (Antillen en La Reunion). Dialecten zijn er ook nog zo’n stuk of twintig: van Wallon, Picard, Normand tot Gascon, vivero-alpin, Auvergnat, Franc-contois, Gallo en

Limousin. Hoezo:  “In Frankrijk spreken ze Frans”?  Als u hierheen wil emigreren kan het zijn dat u er, naast het Frans, nog een taal bij moet leren. Want op steeds meer scholen onderwijst men nu ook de oude regionale taal. Dus dat kan spannend worden bij de bakker, zelfs als u een simpele baguette moet hebben…

ANDERE VÖLKER ANDERE SITTEN

Frankrijks parlementaire politici hebben nogal eens twee of zelfs nog meer “mandaten” en tegelijk! Dat komt in Europa meer voor, zie dit statistiekje: Frankrijk 60% (meer dan 1 mandaat tegelijk), Zweden 35%, Duitsland 24%, Spanje

20%, Italië 7% en UK 3%.

And the winner is….? De Franse Assemblee nationale, met zijn 577 leden. Die heeft 338 “cumulards” (60%), waarvan er 240 tegelijk burgemeester zijn én parlementslid en de rest heeft nog wat anders (departement, region etc.). De Senaat met zijn 348 leden doet het met 221 “cumulards” (ook ca 60%): 123 zijn ook burgervader en 98 nog wat anders. 

Hollande beloofde, op nr. 48 van zijn verkiezingenlijstje, dat te gaan veranderen. Dus kwam een wet in stemming waarvan men de invoering voorstelt ná de verkiezingen van 2017; natuurlijk. De Constitutionele Raad moet de wet nog accepteren.

De weerstand er tegen, zeker in de Senaat is best dik. Minstens bij de oppositie maar ook bij radicaal links! En rechts (de UMP) riep al dat zij de wet bij een volgende gewonnen verkiezing: zullen terug draaien. Wel, in maart waren er de gemeenteraadsverkiezingen… Eens zien wat er daarna echt gaat gebeuren.