U
las eerder een blog over onze CVZ-kopzorgen; en wij zijn bepaald niet de enigen
weten we…
De
inhoudingen over 2010(!) van de premies voor de ziektekostenverzekering waren
er (twee keer!) helemaal naast. Daardoor moeten wij nu een tekort nabetalen.
Dat wilden we wel, natuurlijk; maar we wilden ook de ontstane kosten vergoed
zien. Maar daar wilde CVZ helemaal niets van horen: we kregen “njet op
request”! En hoe! Dat kon u in de blog van 10 augustus j.l. lezen…
We
informeerden dus per omgaande naar hun ”beroep en/of bezwaar procedure”, want
daarover schreef men ons nog geen woord. En,geloof het of niet, we kregen,-ongewoon
snel voor CVZ-, ook een antwoord op deze vraag! Dus ziehier het vervolg van
deze armzalige, ambtelijke klucht. Want ook dit willen we u natuurlijk niet
onthouden! CVZ ten voeten uit…
Wordt het de Bastille - het gevang?? |
Het trotse afdelingshoofd Verzekeringen
Burgers, met de gelikte jurist aan haar zijde, schrijft in haar brief van 15
augustus j.l., als antwoord op de vraag of zíj wel bevoegd was om onze eis zelf
af te wijzen: “Zoals uit het besluit van
5 juli blijkt (????) heeft de Raad van Bestuur van het CVZ de
beslissingsbevoegdheid over verzoeken tot schadevergoeding gemandateerd aan het
hoofd van de afdeling Verzekering Burgers. Het besluit is dus op de juiste
wijze tot stand gekomen”… Die zit dus!
Hiermee wordt nog duidelijker hoe het
bij het CVZ zo ver kon komen: de RvB weet gewoon niks van wat er in de eigen tent
gebeurd! Degene die miskleunt mag ook zelf zijn gehaspel beoordelen en lekker
de klant verder afpoeieren. Zo krijg je echt wel greep op een disfunctionerende
tent.
Maar ja, we denken dat die RvB zo’n
koppijn kreeg van al dat geprotesteer en geklaag, dat het dit gedoe maar
delegeerde. Deze Raad houdt zich liever met
verhevener zaken bezig dan met het klagend gepeupel… En verder gaat de
tent nu ook flink op de schop. En dan komt er ook de vraag wat er van de
afdeling Verzekering Burgers nog zal overblijven…
Mevrouw het afdelingshoofd vervolgt, en
met veel binnenpret: “Het door het CVZ op 5 juli 2013 afgegeven besluit is een zelfstandig
schadebesluit. Tegen een dergelijk besluit kan alleen dan een
bestuursrechtelijk rechtsbeschermingsprocedure worden ingesteld, als de schade
is ontstaan door een besluit waartegen beroep heeft open gestaan (!!!!). Omdat
de door u opgevoerde schade het gevolg is van het door u gestelde niet tijdig
vaststellen van de (definitieve) jaarafrekening, bestaat er geen mogelijkheid (!!)
tot het instellen van bezwaar en beroep tegen de afwijzing van het CVZ”..
Dit deed mij schielijk grijpen naar de
pastis en vervolgens, in één grote manoeuvre, ook naar de whiskyfles. Deze klap
was te hard voor een bejaarde premie-ophoester, die jaren werd gemaltraiteerd.
Mevrouw het afdelingshoofd heeft nu besloten dat, omdat er geen sanctie staat
op het te laat opleveren van de jaarafrekening (u las al over dit “gaatje” in
de wet!), er nu dus ook geen beroep mogelijk is… Dit is je reinste “kleine
lettertjes oplichterij”. Die we tot nog toe enkel ontdekten in louche polissen
en reiscontracten. CVZ is dus waarlijk van alle markten thuis… Ze maken eerst
dankbaar gebruik van de sufheid van hun toezichthouders en maken er jarenlang
een administratieve zooi van, en kruipen nu door weer zo’n vies gaatje, waarmee
ze zelfs beroep en bezwaar wegstrepen.
Mevrouw eindigde met het nodige
triomfgevoel, dat ziet u aan haar volgende zinnetje: “Het CVZ ziet geen aanleiding om af te wijken van het ingenomen
standpunt”.
Maar dan, als nette jurist met toch ook
een pietsie ethisch gevoel, laat ze er toch ook op volgen: “Als u het niet eens bent met de afwijzing van uw verzoek tot
schadevergoeding dan kunt u een civiele procedure starten”.
Zo daar zit ie dan, die ouwe
premieophoester in Frankrijk: nou heeft ie wel genoeg, dachten mevrouw het
afdelingshoofd en haar sluwe companen. En ze namen er een kopje thee op met een
koekje erbij.
Na enkele zware dagen met gepeins
kwamen we tot een ferm besluit: dit gingen we echt niet zomaar accepteren! Nu voelden we ons gehéél
gerechtigd om de strijd te vervolgen en zo nodig ook met de geijkte guerilla-methodieken. Dat blijft je soms enkel
nog over met schurkerige prutsers.
Want mevrouw vergat, haar vorige brief.
Waarin ze de gederfde rente op de te late
(na)betalingen (omdat CVZ fout afrekende!!) benoemde als een “gebaar van schadevergoeding”. En ook dat “ze
vond dat de kous wat CVZ betrof daarmee wel áf was…”
Maar dat betekent dus impliciet een erkenning van schuld en ook
zelfs overgaan tot een financiële compensatie voor de veroorzaakte narigheden.
En dan is het toch wel erg raar als je vervolgens ons gefundeerde verzoek tot
schadevergoeding blijft afwijzen, zonder
die rentederving naast onze claim te plaatsen! Gewone willekeur dus van een CVZ-afdelingshoofd.
Die, in een moment van juridische
flauwte, haar normale juridische puntigheid en strakheid gewoon effe liet
varen… We zullen mogelijk nog gaan zien wat de civiele rechter dáár van vindt!
De oorlog is nu dus wel verklaard, na
zoveel ordinair dedain voor een verzekerde en zijn grote problemen. Er zal nu door
ons met alle middelen worden verder geknokt. Want gewoon fatsoen telt nu niet
meer: CVZ zette zelf, -en op klare wijze-, de toon!
CVZ heeft, wat ons betreft, dus
hóógstens recht op: 1419 (=terug te betalen)--559 (=onze claim) = ca 860 euro. Die
terugbetalingen in 12 maanden van elk 118,33 zullen dus mogelijk niet echt zo gaan
lukken. Wij betalen natuurlijk ook al
sinds enkel maanden… brave melkkoetjes als wij eigenlijk zijn.
Maar, mogelijk stoppen wij daarmee, na bijvoorbeeld: 7x118,33 euro= 826 euro plus nog
een termijntje van 34,xx euro of zo… En daarna zijn wij er, denken we nu, wel
helemaal klaar mee….
Natuurlijk zal het afdelingshoofd en co,
dat dan niet echt pruimen: want als ZIJ worden gepakt worden ze pas echt fanatiek.
De energie die men had moeten stoppen in gewoon
hun werk goed doen, wordt dan (wederom) aangewend om die bejaarde, flink
gepeste premiebetaler, weer eens lekker aan te pakken. Dat wordt dus mogelijk
weer smullen daar in Diemen! Deze afdeling heeft eigenlijk haar roeping gemist:
ze zou namelijk echt een uitstekend incassobureau zijn geweest, maar dan in
opdracht van andere!
Tja, en dán tekent CVZ natuurlijk bij óns
bezwaar en beroep aan! Maar dat
hebben wij óók net ook afgeschaft. Of dat zomaar mág door CVZ en/of door ons,
moet dan mogelijk die civiele rechter maar eens gaan bekijken. En CVZ mag ook,
denken we nu , alsdan ook zelf beginnen met ons aan te klagen bij de civiele
rechter. Want CVZ is echt het állerzieligst… en wij zetten dan misschien onze Franse rechtsbijstandverzekering in. Dat kan misschien nóg een lollig blogje
opleveren toch?
We zullen zien. En wie weet u ook.
Maar,
het leven gaat gelukkig ook verder en ook
ondanks CVZ en zijn gerommel. Natuurlijk zullen we de aangekondigde
reorganisaties daar ook nauwkeurig volgen. Vele zijn, met ons, weer eens een
nare ervaring rijker. Over een overheid die wetten maakt en die met de
uitvoering daarvan de plank volkomen misslaat. En dat dan vele jaren lang. Over
een overheid, die het niet lukt om haar zaakjes op orde te
krijgen. Ondanks
ombudsmannen, parlementariërs en luid protesterende slachtoffers en hun belangenverenigingen.
Alex Brenninkmeijer - ombudsman |
Daar zijn wij eigenlijk het meeste van
geschrokken; dit ruikt naar een schroeiende rechtsstaat. Big Brother blundert en is door niemand meer te stoppen?
Er moet nu ook nog civiele rechtspraak worden opgetuigd door gekraakte burgers,
omdat onze overheid impotent zijn eigen rotzooi niet meer kan opruimen? Dat is
echt niet best.
Ik ga nu niet zaniken over “die goede
oude tijden”. Want het lijkt me beter om eens goed na te denken hoe we, morgen
en later, dit wegglijdend geheel kunnen stoppen. Die AOW-kwestie, die ons
expatriots eerder ook al trof, is nu eindelijk via rechterlijk optreden
gecorrigeerd: we gaan ons rechtmatige geld nu krijgen en mét gederfde rente.
Dit alles toont aan dat we in de
toekomst goed moeten opletten op “onze vadertje Staat uit het oude vaderland”.
Maar ook dat er correctie, mede door krachtenbundeling, mogelijk is.
En daarbij moeten we ook goed opletten dat
we niet “dubbel gepakt worden”. Want dat gebeurde al eerder met een Franse (CSG-)heffing
op Nederlandse inkomsten. Die dubbel liep met betaalde premies in Nederland.
Ook dat werd na veel gedoe,-en nu bij de Franse overheid-, gewonnen… Maar o
wee, de volgende CSG-heffing is al weer aangekondigd in Frankrijk. Men gaat
hier mogelijk ook ons Nederlandse pensioen belasten, vanwege de Franse
pensioenherziening, die er aan lijkt te komen. Dit terwijl op hetzelfde moment
onze pensioenen in Nederland weer stevig dreigen te worden gekort.
Ja, ook wij moeten ons steentje
bijdragen omdat er een crisis is, natuurlijk! Maar als je met twéé crisislanden
van doen hebt wordt het ons toch een beetje benauwd om het hart.
Gelukkig schijnt de zon hier volop en
is op zonneschijn nog geen heffing in de maak; al weet ik het nu niet meer
zeker.
Beste mensen ,ga dus naar buiten en
geniet van die zon: the best things in life are free!
14 september 2013
Geen opmerkingen:
Een reactie posten