HOERA VOOR PETER HARTZ (IV): DE OVERLEVINGSCOACH VAN DUITSLAND

Merkel won in Duitsland met overmacht… Een wonder? Nee , het wonder was al eerder geschiedt. En wel door Peter Hartz,

ex-VW kopstuk en adviseur en door Kanzler Schröder (SPD) 10 jaar geleden. Hij werd nooit (meer) echt populair maar troostte zich met een topbaan bij Gasprom…

Hartz stelde, met “zijn” club van 15 anderen, in opdracht van de wanhopige regering, een gedurfd, ja zelfs zeer gewaagd plan op. In die dagen heette Duitsland in de EU echt “de zieke man van Europa”! Met zijn WW van 10%, dus met zo’n 4 miljoen werkelozen… Het plan hielp fenomenaal, want Duitsland heeft nu een WW van 5.5% en heeft een overschot in zijn sociale zekerheidskassen. En nu heeft de EU een gem. WW van 11% en een jeugd-WW op weg naar 25%... Hoog tijd dus om Peter’s aanpak en zijn ideeën nog eens onder de loep te nemen.

U weet ook dat zelfs Hollande recent in Duitsland, Schröders aanpak prees… Zonder Peter H. maar één keer te noemen. Maar ook zonder dit,  was zijn Franse PS-partij al zeer verbijsterd!

Velen vinden Hartz IV:  een staaltje economische toverij

Was Peter H. een wizard, een tovenaar?  Immers hij kwam op dat “knappe”  plan voor de socialist Schröder. Toen die, na vele pogingen, niet meer wist hoe Duitsland te redden. Maar hij had (gelukkig) wel van doen met een land waarin de vakbonden en werkgevers altijd al nauw samenwerkten. En had daarbij nog het ongelofelijke geluk dat die beide partners echt begrepen (en ook geloofden dus) wát er in de wereld stond te gebeuren! En zij hadden vervolgens de euvele (politieke) moed om niet wéér eens “de kool en de geit” te sparen. Door dit alles overleefde dus de Duitse geit.. Én hoe!

Het ongelofelijke plan Hartz IV-plan voor Schröder c.s.

Het plan van de groep Hartz voor Schröder c.s., werd uiteindelijk gegoten in 4 wetten en heet daarom nu nog Hartz “IV”. Ziehier die wetten:

Wet I eiste van de WW-er die een werk-aanbod weigerde een verklaring in detail. Daarzonder werd zijn WW-uitkering geweigerd…Wet II maakte mini-jobs mogelijk. Kleine baantjes zonder aftrek van sociale lasten, die geen opbouw van WW en pensioenrechten gaven. Wet III was een grondige hervorming van de Duitse arbeidsbureaus. En Wet IV drukte het WW-recht omlaag van 26 naar 12 maanden (18 voor 55+-ers). Daarna was er nog slechts recht op de minimumuitkering van 382 euro (voor een vrijgezel). Én: daarbij kwam de verplichting om “ein-euro-jobs” (=1 euro/uur) te doen. Klussen dus met maatschappelijk nut.

Dit betekende in het “sociaal verwende” land natuurlijk een ware aardverschuiving. Het was een echt “shockplan”, dat paste bij een echte noodsituatie. Het werd in een klap nauwelijks nog “interessant” om “gewoon” voor een WW-uitkering te kiezen!  De basisidee was: laat niemand meer in de WW komen en zorg dat hij/zij aan het werk blijft en dus een sociaal leven behoudt. Ook al kost dit enorme offers van alle betrokkenen. Men weet dus dat er weer een baan komt als men zich maar plooit/omschoolt én serieus naar werk zoekt! Iemand met drie mini-jobs was zo sociaal gewoon beter af dan een WW-er die thuis zat...

Veel “klein zwart werk” werd ook in een klap “gewit”, waardoor de onderontwikkelde Duitse dienstensector bijtrok en er kwam een grote economische souplesse. Natuurlijk paste men goed op dat bedrijven niet overgingen op opsplitsing van gewone jobs in meerdere mini-jobs..

Het verschil arm-rijk nam echter sterk toe

Let wel: de regering verzwaarde sommige zaken uit het plan zelfs nog: zoals het verlagen van het sociale minimum van de voorgestelde 500 euro naar 400… Hierdoor werd ook met een dreun een nogal grote kloof geschapen tussen “rijk en arm” en Duitsland. Men schoot naar 16% armen maar ook naar (nú dus) 5,5% WW! Vergelijk nu Frankrijk met 14% armen…. maar mét ook 11% ww! Die kloof kwam er overigens ook omdat men op hetzelfde moment de belastingen verlaagde voor de rijken. Want, zei Hartz, de investeringen moesten snel omhoog om banen te krijgen. Pas nú gaat er, -zo belooft de nieuw te kiezen Merkel nu in Duitsland-, een minimumsalaris komen van 7,50 euro/uur of een variant per sector...

Duitsland ging “om”, maar wel bij een (nog) hoge groei in de wereld 

Peter zegt het nú heel duidelijk: zo’n plan heeft wel een goed mondiaal economisch klimaat nodig om te kunnen slagen. En dat was er toen ook, om Duitsland heen. Het duurde wel tot 2006 voor de groei terugkwam in het eigen land. In de crisis die er voor iedereen volgde, bewees Duitsland welke grote voordelen die hervormingen gaven bij het herstel. Eén blik op de handelsbalans is erg overtuigend… meer dan 100 miljard beter dan in buurland Frankrijk. Een gigantisch verschil dus. Maar, er moet hiervoor óók voor voldoende innovatie en concurrentievermogen worden gezorgd. Want vooral daar moeten men het verschil maken met landen als Brazilië en China! In Duitsland zijn er bijvoorbeeld 250.000 middenbedrijven die exporteren.  Frankrijk heeft nog niet de helft daarvan en dat is al vele jaren zo. Daar zit dus ook een historisch verschil!

Moeten andere landen het dus ook zo doen?

Hartz is daar zelf zeer voorzichtig mee; natuurlijk ook om “tactische redenen”. En omdat hij weet dat er grote verschillen bestaan met andere landen én omdat er nu ook een brede recessie heerst… Natuurlijk is hij ook “positief” over grote broer Frankrijk, dat volgens hem de industrie en de know-how heeft om ook uit het dal te kruipen…”Áls de politieke wil daartoe er ook maar breed is”, zegt hij wel fijntjes. Daarbij dacht hij minstens aan de beroerde verhoudingen tussen werkgevers en syndics in dat buurland.

Maar hij zegt ook, klip en klaar: De Fransen weten pertinent dat hun sociale model niet houdbaar is in de veranderde wereld…  En voegt er aan toe dat ook hij een zeer sociale samenleving met veel voorzieningen ook liever zou zien. Maar die zijn enkel met geleend geld te betalen en dat wordt duur en ook politiek-economisch zeer gevaarlijk. De wakkere lezer, weet nu wel genoeg..

Zal een te lang aarzelend Frankrijk, de euro doen gaan kraken?

Het antwoord van Hartz is zeer politiek: Frankrijk zal zijn hervormingen “natuurlijk” ook gaan aanpakken… Én, zegt hij: intussen moeten beide landen voorop gaan in een Europese aanpak om de veel te grote jeugdwerkeloosheid te bestrijden. En ook: er is een groot Europees programma nodig wat ook de internationale arbeidsmobiliteit moet bevorderen. Er moet gerichte vorming komen, taalonderwijs en aandacht voor culturele verschillen, om de jongeren te bewegen om “in andere landen te gaan werken”. De landen waar “hun” wel jobs te vinden zijn. Dat moet worden gesteund met een groot Europees digitaal infosysteem, voor werk-aanbod, vacatures en mogelijkheden. Dat moet met alle huidige digitale mogelijkheden en met de “digitale handigheid” bij jongeren echt kunnen lukken.

Zeer pikant om dit uit de mond van een Duitse ex-industrieel te horen. Die ook alles weet over de gigantische vergrijzings- en ontgroeningsproblemen in Duitsland én de immigratie nu van honderdduizenden jongeren uit Z-Europa… Berlijn komt er nu al jaarlijks 500.000 ingenieurs te kort: wat gigantisch is!

En er moeten ook “Europese opleidingstitels” komen

Een opleidingstitel is een (een toekomstig) recht op opleidingshulp voor jongeren. Ze worden uitgegeven door fondsen en daarvoor staan de overheden garant. Zo’n titel zouden, (bijvoorbeeld zegt P.H.), ouderen dan voor hun (klein)kids kunnen kopen. Om zo opleiding en vorming van de jeugd te vergemakkelijken door het opgepotte geld goed in te zetten. Die titels moeten dus ook een “gewoon” financieel product worden. Dit alles om dat krediet los te krijgen voor noodzakelijke opleidingen voor jongeren…  met ook garanties voor de banken.

Een fraai plan dat beoogt het geld van de “rijkere” ouderen los te peuteren voor de opleiding en vorming van de broodnodige jeugd? Ongetwijfeld… Maar men moet in de EU overal ook overgaan op “partiële WW”, beveelt hij aan. Omdat dit bedrijven mogelijk maakt om soepel te reageren op de grote economische veranderingen.

Een wat verkapt betoog voor “arbeidsmarkt flexibiliteit” en “ruimere opleidings- en vormingsmogelijkheden”. Wat overigens nu ook te horen is in alle Europese landen.

Hartz bleef nogal stil na zijn stuntjaren

Peter H. bleef zeer op de achtergrond na zijn opzienbarend optreden in 2004 e.v.. Ook weet hij dat zijn naam gemengde gevoelens oproept. Want die werd vastgekit aan een ook nogal “omstreden” plan… Dat in Duitsland echter grote wonderen bewerkstelligde. Mede omdat daar het in de juiste politieke verhoudingen viel én ook in de veranderde, zeer zorgelijke, economische omstandigheden van die tijd.

Nee. Peter H. was een echte “change agent”, een ware “veranderingskundige”

Het verhaal is te knap en doet (te)veel denken aan : “das

Wirtschaftswunder” van het naoorlogse Duitsland en van de legendarische Ludwig Erhard! Toen was het “Wunder” een plat gebombardeerd en diep vernederd Duitsland… Pure zeer duidelijke overlevingsnoodzaak toen; dus toch nogal wat anders! Alle neuzen waren door grote ellende geforceerd in één richting gezet..

Peter H. was bij VW voorheen vooral succesvol in HRM (Human Resource Management): in de personeelssector dus. Hij was een rasechte veranderingsdeskundige en een agoog/agoloog van hoog niveau. Hij wist als geen ander dat: -economie een vooral sociaal systeem is waarin “menselijk gedrag” een toprol speelt én dat “verandering” van sociale systemen vol zitten met “trucjes” of, beter gezegd, incentives, motivatietechnieken. En zeker ook met “wijzen op de grote aanstormende bedreigingen” en op de overlevingsangst dus…

Daarnaast verzamelde hij veel macro-economische en geopolitieke kennis om zich heen en mensen met internationale industriële ervaring. Duitsland was al lang een groot exporteur van technologisch hoogwaardige producten/diensten via een groot aantal grote maar zeker ook vele middelgrote  exporterende bedrijven. Die zaten in wereldmarkten en zagen en voelden wat daar gebeurde met name in die “aanstormende landen”. 

Peter H. kreeg zo een zeer “degelijke en scherpe toekomstanalyse op tafel” en kon deze overtuigend voorleggen aan de “sociale partners en de politici”. Dus: de analyse van de situatie “nu en straks” klopte heel goed! En was overtuigend. “Iedereen” zag dus dezelfde “aanstormende dreiging”…

Hij verkreeg ook het juiste inzicht in de Duitse historie, de zich afspelende sociale “ontsporing” en hij had een feilloos gevoel voor de “typisch Duitse waarden”. Hij wist alles van het “christelijk-calvinistische denken” en van die “Gutbürgerliche Werten” en speelde ook daarop in.

Kortom Hartz IV was vooral en op de eerste plaats een plan gebaseerd op een “perfecte sociale veranderingsstrategie”. Das gute Volksempfinden werd veel eer aangedaan: arbeidsethos, anti-verspillingsethos en die afkeer van “schulden maken”. De herinnering aan de verschrikkingen WOII en en zeker ook “die Gehorsam”, moeten hier zeker nog aan worden toegevoegd.. Best ook veel “christelijk-sociale elementen” dus.

Daarbij kon natuurlijk ook niet worden voorbij gegaan aan de “stille Duitse idee van “eine grosze Nation te zijn”. Een land dat dus een “hoge plek in de rij der volkeren best waardeerde”.

Dat was de mix die Peter H. brouwde in zijn “commissie van 15 mensen uit alle sectoren van de samenleving”. De uiterst succesvolle veranderingen en de internationale hoogvliegerei in het VW-concern en de internationale glorie van “die Deutsche Maschinenbau” deden zeker ook mee. Duitsland was industrieel al lang een echt “veranderingsland” en “sterk internationaal gericht” en ook “ervaren over de hele industriële breedte”.

Voor dát Duitsland (dat toen in groot gevaar was) en met déze visie op zijn sterke en zwakke kanten en met zijn niet geringe ervaring, maakten Peter H. c.s. dus al hun “wonderplan”.  

Dat ook paste bij de stevige overlegtraditie tussen sociale partners en bij de politieke macht van het moment (SPD/Groenen). Want “rechts” kan zo’n ingrijpende sociale veranderingen niet gedaan krijgen: omdat de vakbonden en hun achterban “rechts” daarbij nooit voldoende zouden kunnen vertrouwen. Natuurlijk verloor Schröder de verkiezingen en moest hij ook uit de politiek naar het grote bedrijfsleven en.. in het buitenland.. En gelukkig kwam er ná hem een breed  CDU/CSU kabinet (met liberaal/groen randje), met ook een “handige moeder der natie” in de rol van Bundeskanzlerin Merkel.

Dit was dus het hele “Duitse geheim”!

Dit lijkt mij “het grote geheim” van het Duitse succes. Want het verkopen van “sterk verminderende sociale rechten” en “achteruitgang in koopkracht” en “wie niet werkt zal ook niet eten”: dat is geen kleinigheid en vereist een nationale topprestatie.

En daarbij heb je een verrekt slimme coach en een verrekt handige politicus van de juiste kleur nodig. Pikant is dat zowel Hartz en Schröder uit armere verhoudingen stammen en dat Merkel een Oost-Duitse dominees dochter is… Maar dit “voordeel” kan ik “wetenschappelijk”echt niet hard maken..

Overigens wordt er nu overal veel kritischer gesproken dan eerder het geval was. Omdat er steeds meer twijfel ontstond aan dat “bezuinigen bij een inflatie en een terugvallende groei”.. Veel economen van naam waarschuwen nu dus ook voor nú fors bezuinigen. Maar economen zijn geen politici in een verward Europa: want de Duitse politici hebben niks geen zin in weer een Z-Europa dat zegt: “Straks gaan we wel echt bezuinigen”…  Daarvoor hebben Schäubele en Merkel geen enkel begrip samen met een aardige meerderheid in de bevolking. Dus dat gaat niks worden, er is te veel wantrouwen. En net nu heeft ook Griekenland wéér nieuw geld nodig… En spreken vele over “schuldenkwijtschelding” aan Z-Europa. Mogelijk gaat Berlijn daar wel overstag ná de door de CDU/CSU gewonnen verkiezingen?

Deze hele analyse maakte mij wel duidelijk waarom Frankrijk zo’n moeite heeft om “zijn”  veranderingsweg te vinden. Hollande moet het dus anders voor elkaar krijgen maar ook met een soortgelijke analyse als basis… Zou hij nu ook zoeken naar “zijn” Peter H.? Even dachten vele dat de grote Louis Gallois het zou zijn: de ex-EADS, ex-EDF baas.. Maar hij lijkt zijn echte clubje (nog?) niet te hebben gevonden want  zijn “rapport” leeft kennelijk in stilte voort?

Hollande heeft nu in zijn aanpak, toch een echte ommezwaai gemaakt, lijkt het. En dat was niet lang nadat hij ene Schröder in Duitsland openlijk had geprezen…

Nu haalde die “Bundesmutter” haar verkiezingen eind

september met glans binnen: de absolute meerderheid (zij het krapjes).  Vele houden nu de adem in… voor wat er gaat volgen. In Duitsland, in Europa en… zeker ook in Frankrijk. Merkel bleef bij de Duitsers zeer populair en zelfs genoeg in haar eigen partij. En in Duitsland  kiest niet de president de Eerste minister maar is dat gewoon de leider van de grootste partij..  Omdat die waarschijnlijk nu toch een coalitiegenoot moet vinden en dat de SPD zou moeten zijn. Want de liberalen werden weggeblazen en tja, die Grüne…? Het zal dus niks gaan meevallen, maar die Bundesmutter zal het wel rooien.

Deze Duitse uitslag is van groot belang voor het EU-pad dat volgen zal. Want boven ons aller hoofd hangt nog steeds die grote dreiging, namelijk dat de euro gaat klappen… Het zal heel sterk af gaan hangen van wat Parijs klaar gaat maken… Daar zagen Hollande met Moscovici al weer “herstel” maar dat wel bij nog verdere uit de hand lopen van de staatsschulden! En dus lijkt het weer op gefinancierde groei die weer neigt naar “uitgesmeerde financiering”. Want dat is wat er gebeurt als de BCE straks ook veel Franse obligaties inkoopt boven op de bijna 100 miljard aan obligaties die deze ECB nu al heeft. Onze Europese ECB dus en niet die van een paar particuliere of buitenlandse investeerders die bij gebrek aan wat beters, “beleggen” in obligaties in de landen van de euro. Tegen een rente die de ECB vooralsnog laag hield en op onze gezamenlijke rekening.

Merkel de gids voor politieke leiders in Europa (en elders) gaat nu haar derde periode in… Wie snapt het en doet het haar na? En wie durft eerst de zelfmoordrol van Schröder te spelen die aan dat succes vooral zal moeten gaan. Want dat is wat het volk eigenlijk oproept in zijn nogal domme en egoïstische kijk op de huidige wereld. De aanpak van het populisme eist eerst en vooral: politieke “harakiristen” en martelaren

Maar,

           de zon was op vele plaatsen in Europa deze zomer een beetje aan het overdrijven, leek het. Meteorologen wezen echter ook op de warme luchtstromingen uit het zuiden, waar de zon altijd al minder voorzichtig was. Sommigen spreken van alweer een streek van Al-Qaida hier..

Een enkele keer zijn nu ook wij 's avonds even blij als de

zon vertrekt, in de roodachtige nevelen boven de Mare Nostrum. Wij moesten natuurlijk al onze toevlucht nemen tot de aloude siësta.. Fietsen moet nu ook om 6.30 uur vroeg en naar buiten moet je eigenlijk na 18.00 uur pas gaan. Uiteraard is dit typisch leuterig gepensioneerden-gepraat…

Maar: airco, ventilatoren en een slimme strategie met ramen, deuren luiken en zonneweringen zijn nu echt vereist. De zomer top was er weer van half juli tot half augustus. Maar wij zijn gehard door 15 jaren wonen vóór de Mont Ventoux… Daar is zoals u hoort te weten, Carpentras dichtbij: en dat is de stad met de hoogste temperaturen van Frankrijk (en in Februari vaak ook 's nachts, de laagste!). Maar toen waren we nog echt jong natuurlijk en daarom zijn we nu extra-blij met die 3 à 5 graden minder in Marseille bij de grote plas. Na bijna 18 jaren in de mediterrane zon weten we een beetje

van het goede en minder goede van die uitbundige zon…

Marseille was zelf ook even op vakantie, de stad was even bijna zuiver toeristisch. Ons restte hier enkel het horecapersoneel en zij die poetsen, opruimen en hulp verlenen. Er is was ook  veel minder verkeer en een stille vroege ochtend. Maar levendige terrassen tot laat op de avond, die bleven.

Ook MP2013 ging even twee tandjes lager draaien… Na een echt miljoenenrecord aan bezoekers! Het kon ook niet zonder wat rust op dat super tempo doorgaan. Natuurlijk bleef alles maar wat mooi en interessant en was (en is) er natuurlijk volop te doen voor U!

Dus heeft u behoefte aan “Cultuur à la Marseillaise”, stap dan in de “TGV Culture”, stap op Saint Charles over in de bus waarop staat “Transporteur de culture” (echt waar!) en kom naar de “capitale culturelle”.

In afwachting van uw komst wensen we u veel mooi weertje toe, waar u ook maar bent!

28 september 2013

MARSEILLE: BEZOEKERSRECORDS 2013, TOT NU (eind sept.) TOE!

Einde augustus, als de seizoenstop wat afloopt wordt er overal wat geteld. En dat werd in Marseille een waar feest! Het Paviljoen M. (het tijdelijke infocentrum voor MP2013), scoorde liefst 830.000 bezoekers en is op weg naar ruim 1 miljoen eind 2013. Maar het Mucem deed er in ruim 3

maanden zelfs 700.000 wat tot een prognose van 2 miljoen voor einde 2013 leidt. (nu zouden het er al meer dan 1 miljoen zijn!). Let wel: de betaalde bezoeken aan de expo’s IN het nieuwe gebouw, kwamen nog niet verder dan 200.000. Dus de meeste mensen kwamen voor de beide gebouwen: het vernieuwde Fort St. Jean en het moderne zwarte Mucem. Fort St. Jean scoorde alleen meer dan 500.000! Dus “la Bonne Mère” de basiliek op de bergtop, vanouds hét aantrekkingspunt, had zware concurrentie.

Maar in 2014 zijn daar de viering van 800 jaar kerkactiviteit op deze hevel en de 150^e verjaardag van de wijding van de basilica. En dat gaat ook hoog scoren, weet men. Zeker nu ook het eigen museum er nog bij kwam.

De kathedraal Grand Major profiteerde ook duidelijk van de

algemene toeloop naar het Mucem en de Villa Mediterranée die er dicht bij liggen. Men telde er niet helaas..

En dan de ferryboat in de Vieux Port, die dagelijks 6000 mensen overzette! Jammer dat hij om technische en ongelukachtige redenen er weken uit lag… La Cité Radieuse van Le Corbusier, ook al opgeknapt na een brand, wist 500 personen per dag binnen te halen.

Maar de Villa Mediterranée scoorde in 4 maanden ook 102.000 bezoekers waarvan 36% buitenlanders en ging op weg naar 150.000 einde 2013. Het nieuwe museum Regards de Provence  kreeg er 55.000 binnen en zal dus de 100.000

ook halen. De oude Vieille Charité deed in zijn eentje 67.000 belangstellenden: dus 100.000 met de Kerst, is denkbaar. Chateau d’If van de Man met het IJzeren Masker kwam op 60.000 visiteurs; de boten daarheen waren overvol.  Enkel in juli waren het er 22.000 en men rekent op meer dan de 90.000 van 2012, als het eind 2013 is.

Museum Cantini waar o.a. Matta exposeerde deed 80.000 in zijn eentje… En het Museum voor Natuurlijke Historie kwam

op 7000 bezoekers in juli en gaat dus ca 55.000 halen eind 2013. De aloude Saint Victor bleef stabiel met zijn 50.000 einde 2013 naar nu geschat wordt.

Kortom: de verwachtingen lijken in totaal ver overtroffen te worden in dit Culturele jaar. Dus de “zieners” kregen meer dan gelijk. De morrende middenstand die veel last had van de vernieuwing van de Vieux Port is nu muisstil en erg blij met zijn daverende omzetten in cafés, Brasseries en restaurants.

De laatste totaalcijfers in september gaven aan dat MP2013 maar liefst 5 miljoen bezoekers trok! Zo’n 2 miljoen via de diverse exposities, 1,5 miljoen via de grote evenementen (jazz, vuurwerk in de Vieux Port etc.) en nog 1,4 miljoen via het Paviljoen M, de nieuwe gebouwen en de kleinere evenementen. U ziet wat een culturele manifestatie voor geweldig economisch potentieel heeft!

DE MARSEILLOIS IS GEZONKEN….

Ze werd bijna 115 jaren en was best aan een beurt toe; die was gepland voor januari 2014, ná het seizoen. Want deze oude boot met zijn drie hoge masten, en uiteraard van hout,

heette bij de doop Cala Virgili op de Balearen. En ze werd na jaren van trouwe dienst neergevleid op de stranden aldaar.  Overcompleet omdat stoom en motoren het hadden gewonnen van de zeilen. Enkel scheepsarchitecten kochten haar en lieten haar weer zwemmen in de Vieux Port; in de jaren 70-tig. Vele Marseillanen doneerden toen geld om haar weer drijvend te maken en lieten haar Le Marseillois heten wat een erenaam was. Die naam was geweest van een prestigieuze boot van Louis XVI. Het werd een “heerlijke” bestemming: een

drijvend restaurant en la bouffe plus de fraaie muziek maakten haar best bekend en geliefd. George Clooney, Tom Cruise en hun schone begeleiding dineerden er heerlijk, zegt de bedroefde eigenaar. Hij wil haar natuurlijk weer repareren en vlot trekken. Dus er is nog best hoop. Nu rust haar kiel op de havenbodem en steken enkel dak en masten boven het water uit… De burgemeester ziet het drama vanuit zijn kantoor in de oude Mairie…

Helaas moeten ook de verzekeraars meewerken, zegt eigenaar Bocameillo die ook stilletjes weer hoopt op “quelques dons” van de bevolking.

Op 11 september, haar 9/11 dus, kwam de poetser om 7 uur om zijn werk te doen en hij bemerkte dat er iets niet OK was… Hij belde de Marins Pompiers die toesnelden… Maar in 10 minuten was de arme gezonken en konden de pompiers enkel nog de schadelijke voorraad bergen. Wat met de wijnvoorraad gebeurde is daarbij een goed bewaard geheim. Eigenaar Gerard moet daar meer toch van weten: natuurlijk. De oorzaak moet een defecte waterpomp zijn

geweest: zo’n houten schip lekt namelijk altijd wat en dus zit er een waterpomp in die niveau-gestuurd is. Dat is dus, zegt men, le villein.

Om 10.00 uur, enkele uren na het zinken, liet de burgervader bellen en vragen of de trotse Marseillaanse vlag die nog op het schip woei, er af kon worden gehaald. Want een “Marseillois” die is gezonken; dat zouden les Parisiens al te snel aanzien voor “weer zo’n fout zaakje van die stoute Marseillais”. Nog pas vorig jaar kreeg de bateau een “carenage-beurt” dus foute gedachten over “negligence” zijn hiermee verjaagd! Intussen gaan de geruchten in de kroegen over natuurlijk toch “een verzekeringsgrapje of zo”. Omdat de eigenaar door een te vrolijk leven nodig wat “speelgeld” tekort zou komen… U begrijpt dat ik het , als supporter van deze boot en sa cuisine, een abjecte gedachte vind!

Voor mij is een vuile streek van Al-Qaida als wraak op de Malinese militaire actie van de Fransen, de werkelijke oorzaak. Maar wie wil dat nu horen?

FRANCISCUS FOR PRESIDENT!

Met geloofszaken is het goed zeer duidelijk te zijn: ik heb niets tegen het geloof van de medemensen en respecteer hun overtuigingen zonder ze te delen. Zolang die overtuiging geen geweld inhoudt natuurlijk. Deze blog gaat niet zozeer over het katholieke geloof maar vooral over de kerk als instituut en organisatie.

De katholieke kerk is geen democratie, want de paus benoemt de kardinalen en de kardinalen kiezen de paus: een onderonsje van topper met wat witte rook als grapje. Maar de behoefte aan echt leiderschap, zeker na die forse crisis over pedofiele priesters, was groter dan ooit. De zwakke man Benedictus deed de Kerk een plezier door af te treden en nu zien we dat hij gelijk had. Franciscus is een warme Argentijn en een

calculerende jezuïet die een zeer precies plan volgt. En die daarbij veel oog heeft voor zijn imago. In een wereld die smacht naar echt leiderschap is dit een hoopvol voorbeeld of… komt er enkel meer “opium voor het volk”?

Franciscus gaat terug naar de “core business”

Wat moet een nieuwe leider van een bedrijf in chaos doen? Wel hij moet opnieuw aangeven wát de “core business” is. Hij moet alle frutsels en frivole randjes elimineren en demonstreren waar het in de kern om gaat. En dus begon hij met eenvoudig te gaan wonen buiten de officiële vertrekken wat hem ook bevrijdde van die akelige oude machtige mannen die naar macht zoeken… En die ook

Benedictus verlamden. Franciscus propageert het “gewone leven”, wil lijken op de gewone mens en vraagt aandacht voor de mens in nood. Dát is zegt hij de core-business: het helpen van de mens in nood, het hervinden van de charitas. Want zeggen de echte gelovigen: in de armen herkennen we Jezus Christus. Dus dat zit best diep. Hij komt uit Z-Amerika waar de kloof rijk en arm (nog steeds) enorm is en heeft dus een authentieke motivatie op het punt van eenvoud en armoede.. Hij deed nooit mee met de “marxistisch denkende jezuïetentak” in Z-Amerika van enkele decennia geleden. Franciscus is iemand met grote bezwaren tegen het globaliserende marktdenken. Dat maakt in zijn optiek, mensen tot “standaardconsumenten” en vernietigt hun cultuur, identiteit én ook hun religiositeit. U voelt het spanningsveld tussen de gelovige wereldkerk en die seculiere globalisatie! Hij zal gaan vechten tegen het nieuwe commerciële totalitarisme dat ons meer en meer maakt tot “Untermenschen”, de slaven van een blinde consumptie dus. Met illegalen als de nieuwe slaven en de goedkope prostituee’s, met organenhandel, met abortus als massa-ingreep en commerciële euthanasie..  Dit is voor hem de echte crisis. Met deze man en zijn visie zijn we nog niet klaar! Want hij koos ook voor het zelf geven van het goede voorbeeld en ontleent daaraan zijn ware autoriteit.

De clerus en de pauswatchers zijn verrukt

Na Ratzinger is er ook in deze kringen blij optimisme eindelijk doet iemand iets aan deze nare afgang vol schandalen. Op franse en nederlandse tv hoor en zie je fraaie en hoopvolle analyses van de experts en de kerkfunctionarissen: hun “organisatie” gaat herrijzen, eindelijk. De oude fouten worden echter ook nog op een rijtje gezet en dan heeft men het vooral over de houding mbt het aidsprobleem en de werkwijze van de Kerk (als permanent observer) in de VN. Onmiskenbaar kostte de aids-opstelling van het Vaticaan in Afrika vele het leven en de samenwerking van Rome met de fundamentalisten (zoals Iran!) op family planning gebied in de VN is een ander naar punt.  Hier verwacht men van Franciscus koerscorrecties, maar wel voorzichtige.  Ook zijn eerdere goede relaties met radicale regiems in Z-Amerika (Correa van Ecuador, Maduro van Venezuela) zullen gaan doorklinken, dat wordt dus even wennen.

Men is dus positief gestemd en spreekt van een revolutionaire paus, maar ook slaat de twijfel toe. Want echte, radicale en fundamentele positie veranderingen mbt positie van vrouwen en homo’s en voorbehoedmiddelen mag je eigenlijk niet verwachten. Dat zou de vele conservatieven in de RK Kerk te veel schofferen. Franciscus is de paus van de hoop ook voor de experts maar je hoort de twijfel al doorklinken. Waarschijnlijk blijft het bij de (niet-onbelangrijke) koersverlegging naar “de armen in de wereld” en zou het voor de rest kunnen gaan lijken op Obama’s way.. Wat dan de progressieve in de kerk zeer zal gaan spijten. Zo gaat dat met een wereldkerk met een behoudende traditie..

Franciscus bouwt het langzaam op..

Die wereldjeugd dagen kwamen als geroepen en ook nog in

Brazilië! Hij greep gretig zijn kans en begon zijn vernieuwde boodschap uit te dragen naar de jeugd: de toekomst van elk land en ook elk geloof. Ook in een land waar de evangelische concurrentie begon aan het knabbelen aan het  40% marktdeel dat zich namelijk in Z-Amerika bevindt. En het werd een fenomenaal succes terwijl de paus breeduit toonde over hoeveel energie hij beschikte… Een geschenk aan een kerk die het laatstelijk moest doen met zieke en zwakke en vermoeide leiders. De volgende jeugddagen zijn in Polen, kondigde hij aan. De aanval op de Europese katholieke basis wordt gestart in het nogal katholieke Polen; op de grens van Oost- en West-Europa ook…. Hij wil om te beginnen behouden wat er is… en dat consolideren.  Strategisch niks verkeerd!

In het vliegtuig terug naar Rome kwam het zwaardere geschut in stelling..

In het vliegtuig boven het water ging Franciscus stevig in discussie met de meegenomen pers: en die hing nu aan zijn

lippen! Hij schoot twee raketjes af: een over de homo’s en een over “de vrouw in de kerk”…  Hij liet al heel duidelijk weten dat het oeroude gezin ook voor hIn em de hoeksteen is van een goede samenleving en maakte ook korte metten met abortusspeculaties…

Na de forse protesten tegen het homohuwelijk nota bene in het land dat wel “de dochter van de Kerk” wordt genoemd (=Frankrijk) wilde hij de homo’s weer de deur naar de Kerk van Rome wijzen… Hij zei: “Wie ben ik dat ik u, homosexuele mens, zou kunnen veroordelen?”

En zei: “We moeten eens goed gaan nadenken over de plek van de vrouw in onze kerk”. Boodschappen van herbezinning en ontscherping maar zeker ook van hoop… Hoop voor het meer progressieve volkje in de Kerk dus. Want in die scheidslijn behoudend/progressief daar zit  zijn volgende speerpunt in een tijd waarin de conservatieve krachten weer winnen.. Hij heeft iedereen nodig: progressief en conservatief. De diplomaat manoeuvreert en zet omzichtig een lijntje uit..

Contouren van de strategie van Franciscus

Er worden langzaam contouren zichtbaar in het nieuwe “Rome”. Accent op “buiten, op het gelovige volk”, vernieuwing van de kernboodschap en afstand nemen van de pimpelende hofhouding met zijn intriges… Die hoge prelaten kunnen het schudden: zie zijn nieuwe benoemingsbeleid! Veel pensioenen er bij en ook nieuw bloed in de top..

Consolidatie van de “marktaandelen” voor het verder afbrokkelt en de wind uit de zeilen nemen voor de (evangelische) concurrentie in Latijns Amerika en ook Afrika.. Nog geen moves te zien richting islam… De jeugd aanspreken, die enthousiaste en  energieke gelovigen, ook nog wat naïef, dat geeft in een klap een beter plaatje. Van de gelovigen én de nieuwe paus. Twee vliegen in een klap dus. Ook het accent op de helpende kerk, die zich op armen richt een deel van zijn “marktstrategie”.

In oneerbiedige termen gezegd nu ook wat “produktvernieuwing, -innovatie” : hij begint bij alles wat te maken heeft met “de afwijkende gelovige = de homo’s”  en de verwaarloosde gelovige die “vrouw” heet… En dat zijn de moeders van de nieuwe katholieken, de jeugd die hem nu ontdekte… U ziet met mij “wat schetslijnen van het gezin als hoeksteen” opdagen….  Er komt ongetwijfeld nog meer over de grote ethische kwesties in de biotechnologie.. En we moeten vrezen dat hier “onze onaantastbare schepper” zal worden beschermd tegen dreigende concurrentie… Slechte tijden in aantocht voor de (katholieken) in de wetenschap?

Maar men zegt dat hij niet blind voor het getal aan gelovigen zal gaan: een minderheidskerk is geen ramp en een sterke positie en grote hegemonie brengt eerder nadelen dan voordeel.

Versterking van de anti-moderniteit, het conservatisme?

Ik vroeg me af hoe een lijstje eruit zou zien van alle “nieuwlichterij” die Kerk ooit verbood in al die eeuwen met de straffen die er op stonden en ook de gestraften… En met het nut van die vindingen voor de mensheid, soms veel later. Natuurlijk moet je alles plaatsen in zijn tijd, maar nu, in die groeiende stroom van vindingen en nieuwe inzichten, geldt dat toch sterker dan ooit tevoren? Mijn lijstje zou ons stevig schokken, denk ik. En Franciscus zou mij als jezuiet dan een lijstje laten zien van vindingen die de Kerk niet verbood

(of niet kon verbieden) en die de mensen veel schade berokkenden; zo ken ik de jezuïeten.

Er valt dus te “vrezen” (voor de progressieven in de Kerk) dat er eerder een restauratie aankomt dan een echte vernieuwing, en dat er ook flink gecleand gaat worden en opgeruimd. En dat ook nietsontziend! Dus terug naar de oude, behoudende Kerk, waar in elk geval geen stoute priesters, en machtsgeile kardinalen en ook geen foute Vaticaanse bankiers meer te vinden zijn.

En Franciscus zal in elk geval de kerk schoonvegen zonder enige genade voor de foute clerus.

Maar de utra’s zijn niet zijn volgelingen: vooral in Italië, in de VS en in Mexico zijn er anti-franciscus-geluiden hoorbaar. Italiaanse sites en bloggers spreken over: de foute pastorale van Lampedusa, de episcopale samba van Rio en de schandelijke weigering van pauselijke ornamenten…  Een groep ultra’s in de VS spreekt gewoon van “ontheiliging van het pausschap”! En het zeer rechtse Mexicaanse “Legioen van Christus” is ook fel tegen; zij worden nu van pedofiele fouten beschuldigd overigens.. Dit bewijst dat Franciscus indruk maakt en dat de oeroude conservatieve krachten hem in de gaten houden. Reuring in kerkenland dus..

Kun/mag je “iets heel anders” verwachten van een wereldkerk van 2 millennia?

Het is een feit: met een behoudende koers en af en toe een flinke opschudder kun je heel oud worden. Na het schisma orthodoxen-Roomsen 1000 jaar geleden (wat nooit meer goed kwam), na de Kruistochten van de 12^e eeuw tegen de oprukkende islam, na de Inquisitie tegen katharen (en late

r tegen camisards en vaudois), na Luther en Calvijn (de twee aanklagers en opruimers) die ook slaagden en het christendom ten derde male splitsten (Edict van Nantes in Frankrijk) , gaat Rome nu door de volgende crisis en daarbij geleid door een Argentijnse jezuïet! Deze crisis lijkt veel op die van de Kerk in de tijd van de katharen en de Kruistochten: interne verloedering, feestvieren en wegdwalen van de echte boodschap.

De RK kerk in haar 3^e millenium.  

Zo begint de RK Kerk haar 3^e millennium, in een wereld die geopolitiek en economisch kantelt. Met een islam, -de tweede op de markt der monotheïstische religies-, in grote verwarring. De stromingen bevechten elkaar daar en samen bevecht men ons. Dus het “christelijke (of beter: het goddeloze) westen”. Wat overigens echt niet klopt voor de uiterst gelovige VS (voor 99% gelovend in een God)! Ook met een in bevolking snel krimpend en snel verouderend Europa…En met een demografisch exploderend Afrika en Midden-Oosten.. (waar de Kerk van Rome niet bijster sterk staat).

Ziehier een lijstje van RK Kerk en de “concurrenten”.

1.RK Kerk met 1,4 miljard gelovigen (60% in latijnse landen) met als “oprichter”:  JC

Met de orthodoxen erbij en ook de div. christelijke kerken (Z-O-Europa, N-Europa, de VS, Afrika..). Kom je op iets van 2 miljard gebaseerd op de Bijbel? 

2.De islam met 1,2 miljard ontstond in Saoudi-Arabië in de 8^e eeuw ná JC. via Mohammed

3.Het Hindoeisme met 1 miljard, sterk verbreid in de wereld: oudste zeker al 3000 jaar v. JC.   

4.Het Boeddisme ca 500 miljoen: meer een filosofie dan een geloof(?) is uit de 5^e eeuw v. JC

5.Het Confusianisme met iets van enkele honderden miljoenen uit de 6^e eeuw n. JC

6.Het Shintoïsme (voortgek. in Japan uit 4) met 100 miljoen uit 5^e eeuw na JC

7.Het judaïsme met een enkele tientallen miljoenen gelovigen oud als het Oude Testament… 

8.Het Taoïsme (China) van Lao-Tseu met 9 miljoen volgelingen uit de 6^e eeuw na JC.

Het elkaar bevechten gebeurt nu veelal tussen islam en “andersdenkende” landgenoten. Veelal zijn dat christelijke (kopten, evangelische,.. katholieke/orthodoxe) in N-Afrika, MO, Z-Azië en O-Europa. Maar we zien het nu zelfs ook tussen boeddhisten en moslims (Birma m.n.) en tussen hindoes en islam (India). Het gaat meestal vooral om cultureel/etnische wrijvingen en minder om echt religieuze aspecten. De religie is de vlag of (mede) de scheidslijn..      

De christenen worden dus vooral vervolgd in Afrika en Azië: daar waar de zwaartepunten demografisch en economisch nu ook heen trekken. Ook lijkt het erop dat de innovatie in de wereld steeds sterker uit deze gebieden zal komen en dat men ook hier gemakkelijk de christelijke ethische/morele grenzen passeren zal. Confucius is ook niet zwaar moraliserend, heet het.

Het lijkt er nu ook een beetje op dat de Sint Pieter wat verkeerd ligt op de kaarten, als je kijkt waar zich het ware katholieke volk bevindt… Ooit was Avignon enkele eeuwen

de zetel, maar dat zou nu niet veel voordeel brengen. Maar Rome ligt best wel dichtbij “de groeigebieden”! En zou de spreektaal in Rome ook niet wat meer naar het spaans gaan neigen? Welke etnische kleuren krijgt die RK Kerk in de toekomst?

Er lijkt geen enkele reden om te verwachten dat de RK Kerk een echt progressieve koers zal nemen en zijn remmende wijze van optreden tegen fundamentele vernieuwingen zal veranderen. Zo gezien blijft de RK Kerk gewoon de “oude vertrouwde Kerk” met geografisch onveranderde zwaartepunten: Latijns Amerika en Zuid-Europa.. Met de orthodoxen en de bevriende christenen vlakbij: Oost-Europa, Noord-Amerika en Noord-Europa dus.. Daarbij moet worden opgemerkt dat orthodoxen en niet-katholieke christenen al erg lang leven in “niet-centraal gestuurde” kerkgemeenschap en een smalle en geheel anders gepositioneerde  “clerus”. Fusie bewegingen liggen niet voor de hand al zal Franciscus zich wel moeten bezinnen op meer “strategisch samenwerken” in een krimpend christenland. Al was het maar enkel tegenover de gevaarlijk verwarde islam waarvan de aanhang snel groeit…   Franciscus riep ook al op tot overleg tussen Rome en de islam, die nu bovenaan staat bij de christenvervolgingen.

Toch laat Franciscus ons iets belangrijks zien!

Wat is er in het algemeen te leren van Franciscus en zijn manoeuvres op het gebied van “leiden en voorgaan”? Minstens dat een sterke man/vrouw in een grote crisis wordt omarmd als een verademing en een brenger van nieuwe hoop.

Franciscus heeft geen gekozen parlement van diverse pluimage dat wetgever is en HEM naar huis kan sturen. Dat betekent dat de invloed van nieuwlichters nog kleiner is dan in een parlementaire democratie. Zolang dat blijft is de paus echt de baas en wat hem en zijn paladijnen niet zint wordt niet “goed gekeurd”. Zo gezien is de RK Kerk een nog grotere remmer dan een parlementaire democratie. Het behoudend zijn is ingebouwd want het is een deel van haar overlevingsstrategie.

Kun je bij het bekijken van Franciscus andere imposante religieuse leiders vinden? Nee, want de RK Kerk is uniek qua kerkelijke organisatie met zijn hiërarchie en sterke centrale instituties. Zoiets zie je enkel ook bij de sjiëten m.n. in Iran. Een zeer opvallend punt van verschil wat overigens grote schisma’s vaak ook niet kon voorkomen! De RK Kerk is elke paar eeuwen wel in een flinke afsplitsing verzeild geraakt..

Dan maar een kijkje bij de politieke leiders in de wereld.

Hij lijkt wat op Obama bij zijn aantreden, na de zo “foute” Bush… Dat blijkt nu, helaas, ver over te zijn, Obama is controversiëler dan ooit en blijft “typisch amerikaans pragmatisch” in zijn wereldbeeld en strategie. Blik dus nu op het oosten. Dat is een eerste waarschuwing voor overschatting van de figuur Franciscus dus..

Is Merkel als vergelijking te benutten? De kanselier die razend populair blijft in een land met veel problemen en die ook in Europa een sterk spel speelt en de toon zet. Ze staat nu vlak voor haar mogelijk derde termijn? Zij nam het door Schröder de visionair getrimde Duitsland over en koerste verrassend sterk in een grote europese chaos. Ze is ook christen en vaart een politiek een middenkoers, maar beschermt haar volk (vooral economisch) als een kloek doet met haar kuikens. Zijn er nu ook andere vergelijkingen denkbaar? Berlusconi was (en is!) een geliefde leider bij een meerderheid van de Italianen, tot groot afgrijzen van vele buren. Na de succesvolle Lula kwam Dilma Rousef al weer stevig in last. Met armoede, voetbal en ook pausbezoek. Poetin is een sterke krachtpatser, maar niemand ziet hen als een leider van wereldnivo: zie het spel van Moskou in Syrië! Overigens speelt Assad zijn overlevingsspel best ook stevig. Als we kijken in de supranationale wereld vallen ook Bang Ki-Moon van de VN, Lagarde van het IMF en Lamy van de WTO ook niet echt op met hun “leidersprofielen”.

Nee, helaas, de Ghandi’s, de Churchill’s en de Mandela’s zijn (bijna) uitgestorven.

Dus Franciscus prijkt als leider vooralsnog op eenzame hoogte en zeker als een ware eenling in de religieuze wereld. Dus zijn vele ogen ook op hem gericht en kan hij ook best garen spinnen in zijn aparte positie.

Zo gezien is hij mogelijk toch iemand die vele tot denken kan aanzetten over de kwalen van onze chaotische, gewelddadige en weinig “geestelijk verheven” wereld.

Dus: Franciscus lijkt toch een charismatische, energieke leider te zijn die een meerderheid enthousiasmeert. Hij kiest, handelt en overtuigt steeds meer katholieken. En, zoals dat hoort, ergert hij de ultra’s in de Kerk van Rome… Deze Franciscus verdient dus zeker een kans en kon wel eens nogal lang “een mooie witte raaf” blijven!

Vandaar dus: Franciscus for president…

Maar,

         de grote schrijver Gustave Flaubert hield van zon en dus ook van Marseille. Daarom schreef hij het volgende, dat ik liever onvertaald laat. Wie geen Frans leest “has to Google for a translation”…. Alors, voila Gustave:

Marseille, le soleil et le grand air entrent librement dans ses longues rues; on y sent je sais pas quoi d’oriental, on marche à l’aise, on respire content, la peau se dilate et hume le soleil comme un grand bain de lumière.

Uit deze woorden knalt ook weer die zon, die hier de baas der dingen is, zeker nu!

Helaas, de zon van Marseille e.o. wreed opgeschrikt door een forse botsing: de wrakstukken van een Sovjetraket uit 1985 knalden tegen een satelliet uit Equador die door de chinezen in orbit was gebracht. Deze satelliet deed TV en wel directe uitzendingen en nu zit men daar zonder… De vervanger moet nu ook omhoog worden geschoten en daarvoor bleek het aanbod van de russen het meest lucratief te zijn. Het heeft immers geen zin om te mokken: wie nú moet betalen neemt nu de beste prijs. De zon vindt het eigenlijk maar allemaal niks dat gedoe in haar eigen buurt ,maar ze weet dat ze de mens ook niet kan tegenhouden in zijn driften..

Opvele plekken zit de zon nu ook af en toe achter dikke onweerswolken. Frankrijk heeft in één voorjaar alle tekorten in zijn grondwaterstand ingelopen.. Die klimaatverandering (?) heeft dus zo ook zijn kleine voordelen! Maar die hagelstenen als tennisballen zo groot mogen wel achterwege blijven… Troost: in 2006 was het nog 50% érger zegt de Franse meteo…

Wie weet: à bientôt dus en lekker in de zon van Marseille?  Waar steeds meer bezoekers zich komen vergapen aan het wonder van het Mucem, incl. zijn Fort St.Jean en de Villa M. en de nieuwe Vieux Port. Zowel aan de architectuur, dus zeker ook de buitenkant maar ook aan de aparte expo’s binnen. Wilt u de huidige forse wrijvingen in het MO en tussen westen en islam beter begrijpen, wilt u meer weten van die massale migraties nu en vroeger, dan kan Marseille u daarbij helpen. Zeker ook als het Musée de l’histoire de Marseille, dat totaal gerenoveerd werd tot en met zijn bijzondere collecties binnen… open gaat half september…

   

Dus tot ook U hierheen komt wensen we u weer veel zonnestralen toe!

21 september 2013

MARSEILLE IS EEN WAT DROGE STAD

Het regent hier zeer weinig en als er hemelwater komt, dan zijn het vaak flinke onweren. Waarbij we “overlopen” met name onze riolen en onze waterzuiveringsinstallaties… Dat zelfs zonder zo’n vetbal als er in het Londense riool werd gevonden: hij woog 15 ton en had de rioolbuis al voor 80% dichtgeslibd!

Onze watervoorziening dat is Palais Longchamp en dat is aangesloten via “le syphon” (een fraai art deco gebouw waar dat water wordt gecheckt), op de Durance (een grote regenrivier)  die ons via een kanaal water uit de Alpen levert. Dus al sinds 1860, toen we werden aangesloten, is er hier water zat. Zo veel dat we jaren lang in de zomer Barcelona “bewaterden

met twee grote tankers per week, om zo in de zomer de toeristen daar in leven te houden. Dus water zat maar er zijn (natuurlijk…) toch ook wat klachten. We hebben namelijk in de stad “maar” 69 publieke waterpunten , 29 speciaal om te drinken en verder 78 monumentale

fonteinen… Dus zo’n kleine 180 waterpunten in het publieke domein… En de spreiding is ook nog zeer ongelukkig. De SDF’s (= daklozen) weten in de parken wel waar “hun toiletten” zijn en ook hun “waterpunten”. Maar ze zijn nogal ver van hun nachtverblijven weg. Dit soort ongeluk valt natuurlijk erg op in hete zomers, zoals we er nu weer een hebben… En dus werd in de krant weer ferm geklaagd ten bate van de 12.000 SDF’s die men in de stad aanwezig “weet”. Maar ook de andere Marseillanen willen niet met flessen water op stap moeten hier; wij doen dat overigens altijd in de zomer. Dus nu moet het maar genoeg zijn vinden de verenigingen van onze verschoppelingen in koor. Er moeten zeker 100

waterpunten bij en wel daar waar de SDF’s komen…

We hopen dat het na de “rentrée” nog op een agenda staat…, maar vrezen dat allen het dan zijn vergeten. Dus het gaat met dat extra-water geen storm lopen. Bij Saint Charles dus aan de andere kant van het Gare Routière, zijn vele fraaie palmbomen en zeker wel drie waterpunten. Twee op wasbakhoogte (ook om uit te drinken) en een in een soort douchebak voor het voetenwassen. Ik heb ik de indruk dat “onze SDF’s” er ook een stuk schoner uitzien dan de andere… Maar mogelijk heb ik al nu alweer een zonnesteek opgelopen.

BERNARD TAPIE: WEER IN GEVECHT EN NU NOG EENZAMER 
Hij wordt opnieuw aangepakt: de arbitrage van eerder waaruit hij 400 miljoen ving wordt door de onderzoekrechter

in twijfel getrokken. En er werd ook al beslag gelegd op een aantal bezittingen. Zijn politieke steun brokkelt af… Tapie oogst nu deels de gevolgen van zijn “somptueuse” (weelderige) manier van doen en ook van zijn overwinnaarsgedrag. Dat staat overigens geheel los van de vraag wie er gelijk heeft of zal krijgen. De rechtszaak eerder van 10 jaar (!)  toonde aan dat het echt niet eenvoudig een bedrogje van Tapie betrof! Nee de staat (via zijn toenmalige staatsbank Credit Lyonnais) zat ook niks lekker met dat geforceerde faillissement van Tapie’s miljardenbedrijf Adidas…

Tapie bracht zijn hele familie netjes onder in zijn nu weer vele ondernemingen gekocht van zijn arbitragepoet: zijn zoons en echtgenote zijn ook in zeer goede doen en werken in zijn grote gespreide bedrijf. Hij exploiteert zo een superjacht dat Reborn heet (geregistreerd in Singapore), heeft een

privéjet (ingeschreven op Yersey), een villa  aan de Côte van 50 miljoen en een prachtig “Hotel Particulier” in Parijs… Hij zit nu ook in kranten (La Provence, Nice Matin, ..), in een pokersite, in OG-bedrijven en Themaparken en zijn zoons zijn er directeuren, net als zijn echtgenote. Hij heeft zijn bezit internationaal gespreid en deels buiten de arm van de Franse overheid gebracht.

Maar nu is alles weer herbegonnen: er tekent zich weer een felle strijd af die weer lang kan gaan duren… Tapie is 70 en een vechter, maar nu zijn politieke steun zeer afbrokkelt, loopt hij het risico te moeten vechten tot zijn laatste dagen. Recht is een complexe zaak soms en wijsheid ook… Gaan

we nu weer een arbitrage meemaken? Of een eeuwige rechtszaak of een vertrek van Tapie c.s. naar Rusland of zo? Frankrijk kijkt opnieuw verbaasd, geërgerd maar deels ook geamuseerd toe. De laatste berichten spreken ook nog over (geheime en nu opgedoken) uitgewisselde brieven tussen de arbiters (!) en de advocaat van Tapie… En dat best lang voor de arbitrage echt startte.. Ai, een lastig parket, of weer een trucje “à la Luxemburgse print” waarop ooit Sarkozy stond met een geheime Luxo-rekening. En dat bleek een echte vervalsing te zijn… Dus alles kan nog gebeuren maar de tijd dat Hollande hier presideert zal het zeker gaan duren. Dat is prima voor de kranten waar Tapie er best wat van heeft….