DE LESSEN VAN DE (WIJZE?) GRIEKEN…. en ook weer een gedicht "ZIJ HUILDE NOOIT"

Pythagoras

Vanuit de idee van het Griekse lyceum, kwam bijna alles voort waarop de overlevering aan ónze beschaving berust:  de literatuur kregen we van Homerus, Sophocles leerde ons het theater, Archimedes de natuurkunde, Hippocrates de medische wetenschap, geschiedenis leerden we van Herodotus de astronomie kwam tot ons via Ptolomeus, de filosofie via Plato en de wiskunde via Pythagoras… En Aristoteles leerde ons ook veel, toen al dus,  over de “corrosie die het geld oproept bij de mensen”. Nu zijn die Grieken,-o schrik-, ook nog de “uitvinders” van de staatsschuld!  Immers zij leenden als eerste, onder aanvoering van Spartacus, veel geld voor de “Griekse staat”, voor  de Peloponnese oorlogen! Die poen vonden ze bij hun heilige en machtige instituties van Delphi en Olympus; die werden zo des werelds eerste staatsfinanciers.

-In onze dagen leenden ze de laatste jaren van “bijna iedereen” en wel 300 miljard bij elkaar. Dat flikte dit mooie land met zijn slechts, 11 miljoen inwoners. Als ze binnenkort op 20 maart,  niet  die 14 miljard zouden kunnen teruggeven (door ze te herlenen), dan zullen ze wéér failliet. Gezien de EU-besluiten om verder te gaan lenen, (en voor zover de nationale parlementen hun akkoord gaan geven), lijken ze op het nippertje voor de korte termijn, opnieuw te gaan “ontsnappen aan hun lot”.

Overigens was Athene , vanaf de onafhankelijkheid in 1830, zowat de helft (!!) van de sindsdien verstreken tijd ….in een toestand van half of heel faillissement! En dat was een (Grieks) record in de westelijke wereld…

-Alles begon nú, in 2009, toen de Griekse regering “ons liet weten” dat de staatsschuld van 3,7% van hun BNP een “fout sommetje” was. De schuld was in werkelijkheid 12,7% (!). De vorige regeringen hadden flink gerotzooid en, met hulp van een grote bank als Goldman Sachs in de VS,  financieel wat verstoppertje gespeeld. De opschudding was enorm… En die noteringsbureaus Fitch, S&P, Moodies incluis, zagen ook hier wéér helemaal niets en nop aankomen! In grote paniek moest er naar geld worden gezocht en dat werd (pas!) in 2010 gevonden, door de zeer pijnlijk getroffen EU en het boze IMF: 110 miljard waren er toen nodig. In oktober 2011 moest er al weer gepraat worden over “vers geld op tafel” tijdens een onderhandelingsronde die haar weerga niet kende. En die loopt nu eigenlijk nog…. Want het staartje zit in de aanstaande behandeling van de goedkeuringen door de landsparlementen. Het ging nu over 130 miljard en de Europese collega’s en het IMF bleven,-en niet zonder reden-, het gevoel houden dat ze “weer ergens bij de neus werden genomen”. Immers van alle eerder gedane beloften was lang niet alles (sommigen zeiden: helemaal niets!) “geïmplementeerd”: zoals de 22% verlaging van het minimumsalaris, die forse pensioenverlagingen, het wegsnijden van 15.000 ambtenaren-jobs (!) en nog veel meer… Wat je eigenlijk ook geen bezuinigingen meer kunt noemen; het lijkt intussen meer op een onhaalbare exercitie in  “ascetisch leven”.

Het Griekse parlement ging, na veel massage-, akkoord… en onderwijl brandde Athene aan alle kanten en een woeste bevolking vocht in de straten tegen alles wat politie en politiek was. Grieken bleken heel wat minder dociel dan Portugezen en Ieren… (die “gewoon” meedoen of in berusting vertrekken naar elders).

-Zo langzamerhand gelooft eigenlijk geen verstandig mens nog echt, dat de Grieken weer ooit, of binnen vele jaren, weer op de been komen kunnen door “competitiever te worden”.

Want de vraag is eigenlijk: competitiever in wát dan? In de export van olijfolie? Waar ze nu liefst 22% duurder zijn dan iedereen? Met R&D uitgaven van ca 0,6% van het BNP ( slechts een vijfde van die in Duitsland)?  Met hun dozijntje octrooien per jaar, terwijl Nederland er 1000 deponeert?

Hun ziekte is (helaas) ernstig, duurt al jaren, en lijkt chronisch te zijn geworden. Al heel lang werden industrie en kleinbedrijf verwaarloosd en veel te lang zette men (en nog steeds) vooral in op de agrarische sector en de handel.  

-Dus: er is eigenlijk wéér niets nieuws onder de zon: alles werd wel degelijk veel eerder geweten! Niemand dorst, bij de intrede in de euro, de mooie euro-euforie te verstoren… En dáárom moeten de collega-landen in de EU nu dus,- vooral om twee redenen-, ook fors (mee)betalen:

1.      De Grieken werden “even” geleden, nog in algemene feeststemming in de eurozone ontvangen en ook toen hadden ze ook al die rammelende, achterlijke economie,

2.      Niemand deed iets aan de grote financiële chaos daar,  terwijl die voluit en in alle omvang in Brussel, Parijs en Berlijn, gewoon bekend was… Dat moest gewoon fout lopen.

Grieken protesteren tegen Duitsland

Stelt u zich voor: de Grieken verdubbelden in 8 jaar het salaris van,- een ook nog veel te groot aantal-, ambtenaren! Niemand in de EU reageerde… Dus moet nú ook accepteren, dat de veel hogere welvaart in de EU het noorden, via geldelijke steun, maar tot “een ongeveer gelijk levensniveau” in het zuiden moet worden “bijgelapt”.  Zoals Duitsland dat ook moest doen na de hereniging met “hun ossies” van Oost-Duitsland.

Dus niks solidariteit; maar gewoon pure noodzaak! Want, ook al wordt daar nu al losjes over gedaan, het laten zakken van de Grieken zal de beruchte “doos van Pandora” doen opengaan en dan zijn alle EU-ers pas echt de klos!

U ziet het:  we zijn nog steeds veel verschuldigd aan die “Europese” Grieken… En dat dus al  sinds de oudheid. En dat zal opnieuw nog erg lang gaan duren…

Maar ,

in veel van die riskante landen/ regio schijnt de zon; vaak en warm. Wat de medemensen daar er veelal van weerhoudt om elkaar gewapend in de haren te vliegen. Mogelijk doen ze dat nóg wat minder, als wij er ons (als toeristen), wat vaker en met grotere aantallen, enkele weken per jaar in “hun” zon gaan  vleien. Griekenland, in de rol van “de Côte d’Azur van Brussel”dus…

Het denken over oplossingen voor het Griekse probleem, dat kennelijk nog in de kinderschoenen staat, gaat gelukkig ook béter, in die sterker wordende winterzon. Zonneschijn werkt minstens “katalytisch”, op het sneller bereiken van doordachte oplossingen en resultaten.

Die zon verbindt ons ook, en ze is van ons allen (en niet enkel van Berlijn). Ze bezoekt ons zelfs beurtelings, zonder gevraagd of geweigerd te worden; en wat voor aangenaam bezoek!

Onze zon is de ware ambassadeur van de onbaatzuchtige goedheid en warmte, en dus… een echte pacifistische medestrijder van onverdachte huize.

Daar kunnen we ons allemaal in vinden. Ga er dus meteen ìn zitten of liggen en denk na over hoe we wat vreedzamer kunnen leven, in die grote, woelige menshoop. Laten we hopen, dat we zodoende, bij het zonnegloren in de ochtend, echt wat blijken te zijn opgeschoten. Om uiteindelijk te komen tot  een deugdelijker visie op een “vrediger leven in een Europa van (over)morgen”.

Zoek dus,- en waarom dan niet op een Grieks eiland-, “the sunny side” op, dat kan helpen! Al is het enkel maar, omdat we allen weten, dat “a sunny live”, alles er anders laat uitzien.

Zoals bijvoorbeeld in Griekenland!

4 maart 2012

ZE HUILDE NOOIT

Ogen met grote diepten,

Een blik die je doorgrondt,

Alles gevat in een gezicht,

Dat emoties strak kadert,

Ondanks de kraaienpootjes aan de ogen.

Getraind om na te denken,

Om te luisteren als een Pythagoras,

Maar met heel weinig Freud gemixt,

Met analyses die staan als een huis,

Die bijna elke storm doorstaan.

Wanneer komt dat ogenblik,

Dat het oogwater licht zal zien,

Omhoog geperst onder giga-pressie,

Die werd opgebouwd,

In jaren van onderdrukking.

Ik voelde dat de dag naderde,

Dat de kering zou gaan bezwijken,

Toen ik zachtjes vertelde,

Over pijnen die mij tekenden,

En de rimpels van mijn littekens

Tranen van diep helder water welden op,

Dat alleen in echt verdriet gedijen kan,

Ze toonden zich slechts eenmaal in het leven,

Ik was er bij en zag ze traag rollen,

En het scheurde mijn ziel.

Leon, Marseille febr. 2012