Als je in Marseille een jaarabonnement koopt op alle vervoer, is de boot naar Pointe Rouge en L'Estaque daarbij inbegrepen. Dat zijn "de beide uiteinden van de rade". Overtochten daarheen duren ruim 20 minuten en je krijgt de frisheid van de zee in de winter, en de weldadige koelte in de zomer, er bij. Als je wat drinkt voor het terug gaan, ben je enkele uren op stap. Een ideaal tijdverdrijf voor pensionado's als wij..
Op deze boten ontmoet je ook toeristen, wat een leuke babbel kan opleveren, in het Duits, Engels of zelfs in het Nederlands. Dan is het leuk om een beetje gids te spelen, want de meesten willen best meer weten over deze stad, die enorm aan populariteit won de laatste jaren. We zijn weer "in" bij het grote publiek en onze slechte reputatie (die van ca een eeuw geleden dateert, -toen de maffia samenwerkte met de overheid-, is nu een stimulans om de stad te bezoeken.
Het spelevaren kan niet bij te harde wind en als je daarin terecht kwam, na een rustige heenreis, weet je hoe het tekeer kan gaan in de Rade de Marseille..
Limburgers zijn geen zeelieden: enkel de Maas was in onze geboortestreek te vinden. Maar intussen hebben wij de nodige zeemijlen in ons logboek staan.
Je leert na wat keren ook "dat de ene kapitein niet de andere is" en merkt wat ervaring waard is. Niet dat het echt gevaarlijk werd, maar het kan je best doen schrikken.
Intussen vinden we het amusant als de boot extra-beweegt....., omdat sommige landrotten merkbaar bang worden. Op hogere leeftijd valt er nog steeds wat te leren en ook dat er meerdere soorten amusement bestaan!
Leon de Marsilho, juni 2019
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten