VOEL WAT EEN ILLEGALE PERSOON VOELT..
Ik verloor mijn paspoort in een vliegtuig van Marseille naar Eindhoven en stond op nederlandse bodem zonder HET bewijs van wie ik was… Toen ik me dat realiseerde bekroop me een onprettig gevoel en dat zou terecht blijken.
Maar, toen ontdekte ik mij OV-chipkaart waarop mijn foto prijkt en
mijn naam en dat gaf me moed.
Daarna vond ik nog een expatkaart en een European Health Insurance Card, maar beide
zonder prent. En, ik had gedrukte
visitekaartjes bij me, maar die bewijzen weinig!
Ik ging ik naar de politie in Eindhoven om het verlies
van mijn paspoort aan te geven. Dat was niet nodig zei men mij daar, maar toen
ik zei dat ik in Frankrijk woonde werd men coulanter en ik kreeg mijn PV
over dat paspoortverlies. Mijn
kredietwaardigheid bleef ongeschonden via mijn Visacard (zonder foto ), want ik had de code.
Dit was mijn houvast
in januari 2019, toen ik lichtelijk illegaal werd. Dus let op uw papieren en stop ze in een
zakkie dat om uw nek hangt! Want wie u bent voor
anderen dat staat om te beginnen in een roodachtig boekje, dat eigendom is van
de overheid..
Bij het aanvragen van een nieuw paspoort bij de gemeente
Maastricht, ..deze gemeente gaat over de paspoorten van nederlandse buitenlanders.., moest ik aantonen wie ik "waarschijnlijk" was. De dame aan het loket riep haar baas en die belde ook met de Marechaussee. Tja in onze dagen
met die duizenden illegale immigranten is het verliezen en herkrijgen van je
papieren , -terecht-, een zware opgave. Neem dus ook wat papieren
die u eerder als onbetekenend voorkwamen mee... Want daarmee moet u, bij paspoortverlies, uw
identiteit weer bij elkaar puzzelen! U bent
dus gewaarschuwd..
Leon de Marsilho,
13 febr. 2019
PS: Enkele minuten na het tikken van deze tekst zag ik een
blauw mapje in een vakje van mijn Longchampkoffer. Daarin zat een copie van...
mijn eerst franse carte de sejour + mijn vroegere nederlandse rijbewijs. Dan ontdek je wat zo'n onnozel copietje waard kan
blijken te zijn..
Meer details voor de liefhebbers,
Zie hierna wat ik schreef over: DE DAGEN NA `HET INCIDENT`.
Zie hierna wat ik schreef over: DE DAGEN NA `HET INCIDENT`.
Ik liet mijn paspoort vallen in de 747 van Ryan Air van
Marseille naar Eindhoven . Personeels
leden vonden het meteen maar… gaven het aan het grondpersoneel van Marseille
Airport. Niet even je naam roepen, maar
buiten het vligtuig afgeven!! Er in was mijn franse verblijfsvergunning
geplakt én mijn franse rijbewijs.. Door hun vreemde reactie verliet ik
zonder paspoort Marseille , later zei een buurvrouw in het vliegtuig, dat ze het zag en
zich verbaasde over wat men deed...
Ik vroeg de douane op
vliegveld Eindhoven `wat nu zonder geldig identiteitsdocument`, want zo kon ik
niet terug vliegen! Ik moest bij
gemeente Maastricht het verlies melden
en nieuwe papieren aanvragen.. want ik
woon in Frankrijk.
Na de eerste nacht in hotel in Eindhoven ging ik vroeg
s´ochtends naar de politie. Al om 7 uur
tikte een vriendelijke agent mijn aangifte van paspoortverlies. Dat moest voldoende munitie zijn om nieuwe
papieren te kunnen krijgen, zowel in Nederland als in Frankrijk.. Het begin was er, op 26 januari 2019, van een lange tocht door `het woud van de
verloren identiteitspapieren`..
Ik ging na het weekeinde naar Maastricht naar de afspraak en
ik moest daar een lastig gesprek voeren over mijn identiteit! Die moest ik aantonen én ook mijn wonen in
Marseille.. Via een setje kaarten van ziekteverzekeringen en mijn gedrukt
visitekaartje werd ik na een uurtje of twee geloofd en toen werd de snelle
paspoortprocedure gestart tegen stevige vergoeding.. Ik zou 4 dagen later een nieuw paspoort kunnen
afhalen.. En jawel, 3 dagen voor mijn
retourvlucht naar Marseille was ik weer aantoonbaar Leon Speetjens en omklemde ik mijn nieuwe paspoort..
Ik voelde me even als een asielzoeker zonder papieren, als een
naamloze, iemand die de zaak belazerde en kortom `als en mens met
onbekende waarde`.. Nooit had ik gedacht
dat dit kleine rode boekje van Rutte zo belangrijk was. Ik hoop voor ons allen dat snel die
onderhuidse chip er komt, die zal ons voor grote narigheid behoeden .
Ik dacht na of ik een manier kon vinden om het niet te kunnen verliezen, maar kwam niet verder dan een zakje om mijn nek. Al jaren draag ik een klein zakje met erin mijn visitekaartje, wat lidmaatschapskaarten van clubs en wat papiergeld.. Zo weet men wie ik ben als ik onverhoopt ooit bewusteloos op straat wordt aangetroffen.. Wat me ik Marseille al overkwam na een val met mij fiets.. Maar ik was zo snel bij, dat ik zelf kon handelen..
Als u ouder wordt en fragieler moet u ook maatregelen nemen die narigheid
kunnen besparen!Ik dacht na of ik een manier kon vinden om het niet te kunnen verliezen, maar kwam niet verder dan een zakje om mijn nek. Al jaren draag ik een klein zakje met erin mijn visitekaartje, wat lidmaatschapskaarten van clubs en wat papiergeld.. Zo weet men wie ik ben als ik onverhoopt ooit bewusteloos op straat wordt aangetroffen.. Wat me ik Marseille al overkwam na een val met mij fiets.. Maar ik was zo snel bij, dat ik zelf kon handelen..
Leon de Marsilho (geschreven in Hotel DE PRINS te Sittard, febr. 2019).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten