Le Provençal Blog: MARSEILLE: 76 KEER JARIG DUS GEWOON 67 + 9 ..

IK ZAG EERSTE LICHT ONDER HET DAK (bakker Mennen): 1942 BEEK

PAS 76 JAAR?

DAT BETEKENT NU: PAS 9 JAAR MET PENSIOEN!

Maar voor mij, zijn er dat 23. Uniek en schaars, zeker in de toekomst. Niemand wist (1996) dat je nu pas met pensioen s kan op +67! Ik ging dus in 2009 pas "officiel im Ruhestand"
en in 1996 "clandestien", want ik was eigen baasje.. Ik heb klaag dus niet en snap prima, dat ik geluk had! En: de franse levensver wachtings-statistiek gunt me nu nog +11 jaar en 4 maanden erbij! Haal ik statistisch (en gemiddeld!) dus de 88+? Niet best voor de erfgenamen (haha). Dus snap ik ook dat ik nog echt moet "bijsparen voor morgen..". Dat is een eerste nieuwe wijsheid, aangekomen bij PAAL NR 76.
Deze Paal leek me een redelijk moment om “76 afgelegde mega/mini-km’s” wat te overdenken. Voor wie dat interes-seert: lees verder! En voor de nieuwe lezers: ik blog zelden over mezelf hoor, dat ziet U in de 100 blogs ervóór!

PERSOONLIJK LEVEN: EERSTE JAREN

Geboren in WO II (1942) en het topnieuws op mijn 76^e is dus : ik leef al 73-3=70 jaar in vredige regio’s, ook zeer uitzonderlijk!

DE ST.MARTINUS: DOOP ETC. DAAR..

Oorlog ken ik maar een beetje. 1945: amerikaanse kogel slaat in keldermuur boven het hoofd van een zus, en zwarte GI stapt uit canadese truck: met chocolade. 1949: terugkeer oudste zoon (over-buren) uit Indonesië in een versierd dorp.

Ik hoorde wel veel jaren “over de oorlog praten” en las alles er over. Daardoor ging “oorlog” toch veel betekenen. Wat de huidige generatie mist: ondanks die vele oorlogen verder weg en die er van overlopende media!

JEUGD, STUDIE/OPLEIDING, WERKEN
Mijn jeugd (Limburg): een gelukkige tot mijn 12^e, dan kwamen complexe familiale jaren. Studeren liep prima en ik moest (na HBS, tijdens THE-tijd, Electro + Bedrijfskunde) jaren werkstudent zijn. Wiskundeleraar (MMS), bijles geven, inpakken voor Philips, enquetes doen, etc. .

ZOON DANIÉL IN KOSOVO (KFOR)

KLEINZOON WARD.. STOER

Want, een jong gezin (met kind) moest eten, de studiebeurs was klein en ouders bleven afzijdig. De mooie studenten-vriendenkring maakte alles goed en de contacten bleven tot nu!

BANEN/BIJBANEN + CRISES
Echte banen volgden + avondcolleges geven (AMBI, LOI- marketing/financiering/org. kunde). Goeie tijd met ook nare dingen: zoals failliet van groot industrieel concern (Holec) + diepe crisis (+ publieke affaire) bij groot overheidsbedrijf (ABP). Uiterst leerzame tijd die me aanzette tot start van de eigen Pilots BV. Onze holding voor management-consultancy en wettelijk financieel beheer (in rechterlijke opdracht van Mieke). Het was dé gouden greep ná prima advies: je moet nooit "te eigenwijs zijn". Wat een adviseur als de beste weet!
Het bleek ook de beste pensioen-etc. voorziening van de groep van 4 pensioenen die we nog hebben. Éen z.g.
excedent pensioenfonds ging failliet (1983), dus alles foetsie).

CARRIERE EN... PENSIONADO
Mijn lange pensioen lukte, door geluk en tijdig schakelen in een nogal werkzaam leven. In een dozijn functies en een
een gelukkige carrière in drie grote, diverse organisaties. Mooie jaren: met op 28e manager “in de automa-tisering”, met 32 runde ik 5 automatiseringscentra (voor concern 8000 man), dan kort “pionierend manager bij de overheid" (4000 man in het organisatie-adviesvak). Bij 43 jaar, afscheid van de laatste baas en toen op naar 10-jaar “eigen Pilots BV”. Samen met Mieke met haar eigen activiteit.

Een medisch incident in Portugal (1995) was aanleiding om “de balansen op te maken”. Na drie maanden: vertrek ná verkoop van álles, met camper als woning op naar zuidelijke streken. Men keek ons bezorgd na en vele verloren hun wedden-schappen over “rappe terugkomst”. Een zeer taai gevecht (7 jaar) met verzekeraar eindigde met een
schikking. Een fraaie tijd in de provencaalse zon werd ons deel! Die ging snel en mooi voorbij: veel lezen/schrijven, zelf bouwen van droomhuis Le Brilhas (in wijnvelden voor Mont Ventoux) en daarna werden we halve marseillanen (nu 9 jaar). We bleven en blijven er nog, maar wie weet…
Levens-stramien: 25 jaar jeugd/opleidingen (én werkstudent), 25 jaren doorklussen (industrie, overheid+ bijbanen), 10 jaar eigen bedrijf en nu (bijna) 25 jaar pensioen. Hopelijk duurt de laatste fase nog even en blijft de pensioenkorting beperkt...

WONEN EN (TE) VEEL VERHUIZEN.

10 JAAR IN GIGA-BOERDERIJ JABEEK (L). Zie pijltje

Ik (ook wij dus!) verhuisde(n) vaak en overal. Door familie-omstandigheden, werkverandering en.. avontuur. De teller staat (élk nieuw dak meetellend!) boven de 30 keer! Daarvan meer dan 20x ná mijn 32e . We waren kampioenen "inpak-ken en wegwezen.. Hierna enkele nog wat meer hervonden plekken..

BEEK: JOODS MONUMENT (1942-1950)

BENNEKOM NASSAULAAN.. 1979-1980

BINNENPLAATS JABEEK 1980-1990: echte topper!

VOORKANT; JABEEK DORPSSTRAAT

TUIN JABEEK: WE WOONDEN IN HET DAK!

EUROPALAAN NUTH, LAATSTE WOONPLEK NEDERLAND

L'ISLE SUR LA SORGUE: DOMAINE DE LA FUSTIÈRE (1997-2000)

LE BRILHAS: 2 QUATRE PENTES IN DE MUSCAT D'HAMBURG

LE BRILHAS: ONZE VIEW, ZUID-HELLING MONT VENTOUX

LE BRILHAS MORMOIRON 2000-2008

MARSEILLE 2009-tot nu..

7 HOOG: RUE LEON GOZLAN: 2010-nu

BUREN MARSEILLE: STATION ST. CHARLES

Een Limburgse jeugd (Beek, Stein, Geleen), dan Brabant + Gelderland (Eindhoven, Nijmegen, Mook, Bennekom),
weer Limburg (Jabeek, Nuth) en daarna Provence (L'Isle sur la Sorgue 2x, Mormoiron 2x) en Marseille (2x).

PERSOONLIJK LEVEN.

Het persoonlijke leven was "onrustig, always on the move". Met 20 vader, geadopteerde dochter (Z-Korea) en een huwelijk dat verkeerd liep... Samen met Mieke (Nijmegen, Mook, Bennekom, Jabeek): ook verzorgen van half dozijn jongere pleegkids (waaronder zwaar verslaafden). Marion+Joshua, Margriet, Nel.., soms ging dat goed, soms dramatisch verkeerd.. Ons werk in het schokkende Nijmeegse drugsmilieu, gaf onze kijk op het leven een fundamentele optater. Dit levert dagelijks nog nuttig inzicht.

KLEINKIDS WARD EN ZOE (ca 10 jaar) nu ca 24/25.

We werden verrast met twee chique kleinkinderen (nu 24/25 jaar) en we trokken samen veel op (in/vanuit Frankrijk). De eerste 3 franse jaren leefden we samen met jong frans artsengezin met 4 kids (2 "geadopteerde). Nu wonen we bij jonge franse families met “pseudo-kleinkids" (Gaspard 2, Bahiya 1 jaar + een onderweg). We ontmoetten tientallen kennissen/vrienden van veel nationaliteiten, op vele plekken. Vele ook immi-granten in Frankrijk, we zien/spreken ze nog. Zo leerden we veel "in-depth" over wat "immigrant zijn en echt integreren" betekent.

Nu zijn we in appartementengebouw LE TRIANUM, (30 families, centrum stad). 25% met franse wortels en 75% met wortels elders. We waren hier de eersten en horen bij de 4 oudste. Gebouwelijk (bestuurs)baantje doet ons vele goed kennen. Dagelijkse contacten, alle leeftijden + kleuren: een goed, gevarieerd, warm thuisplekje! Ook een prima oefening voor "het nieuwe Europa dat komt"...

PASSIES

Die zijn mij niet vreemd. Ooit “een autopassie”, die ik, -naast ralley- en 4x4-rijden-, ook uitleefde in ca 1,5 miljoen auto-kilometers. In tientallen, diverse auto’s en met enkele
ongevalletjes op nederlandse en buitenlandse wegen. Dat waren ca 25.000 uur achter het stuur (3000 werkdagen rijdend), wat ca 8 werkjaren is! Ik gebruikte "rijden" vaak om na te denken..en correspondentie af te wikkelen (met
dictafoon). En, met lezen + schrijven, in de vele files (1968-1996 Nederland). De autopassie werd 100% geconsumeerd en wordt niet meer gemist. Andere en spannendere kwamen er voor in de plaats.

MIJN FILO-LIEFDE; BARUCH SPINOZA

LE PROVENCAL: MAIL (2008) NU SITE (130 blogs)

De échte passies kwamen voort uit mijn levenslange belangstelling “voor mensen en hoe ze leven”. Geschiedenis (ook de joodse, zeer leerzame!), (geo)politiek, maatschap-pelijke ontwikkelingen volgde ik altijd: intensief en breed. Zie ook: de ontmoetingen met duizenden mensen. Door mijn functies (manager/consultant, duizenden), rond vele woonplek-ken en tijdens 25 jaar pensioen (honderden). Later ook via internet: Le-Provencal, bladen ned. immigranten, websites
Nederlanders (Fr,), honderden blogs, culturele verenigingen, etc. . Vele contacten werden vriendschappelijk en via internet lopen ook honderden contacten..

Ik lees, kijk en luister veel naar: historie, geopolitiek, maatschappelijke actualiteit/problematiek en via vele internationale media. Drie satellietschotels, enkele PC’s aan internet en TV’s, waarmee ik uren doorbreng. Met volgen van brede actualiteit, voortdurend. Ook: via een dozijn buitenlandse kranten en 4 top-franse weekbladen. Dat geeft veel input voor denken en schrijverij. Schrijven deed (en doe) ik veel: eerst beroepsmatig en later (1998) met Le Provencal, uitgegroeid tot "een wereldkrant” op de site www.le-provencal .nl (van goede vriend en helper Theo Meews.). Ik erd ook "verrassend de auteur van een dichtbundel" waarmee vriend Toon P. me zeer verraste en verblijde. Daarnaast bloggen (Googlesite), publicaties in bladen en radiowerk. Soms stopte ik, na “aanvallen die erg onplezierig werden”. Ook: regelmatige radio-interviews voor L1 (Balkon van Limburg), plezierig tot het programma stopte.
Ik kom mezelf veel tegen op het internet: bij het googelen..
Ik leerde enorm veel, in tientallen uren per week. De wereld-actualiteit en de mensen zijn/blijven mijn grootste hobby tot op vandaag: een onuitputtelijk subject!

WERELDBESCHOUWING

Ik ben opgevoed in een “soft RK gezin”, maar ook in de tijd van Het Rijke Roomse Leven, dat ook mij deed kennis maken met overdreven RK-fanatisme. Nu doen dat andere..

Ook door een wrede dorpspastoor wantrouwde ik fanate religieuze zaken al gauw. Mijn vader was nogal onafhankelijk denkend en dat zette me aan om zijn moed te volgen. Na (te) veel katholieke folklore nam ik (vanaf dag 1 op kamers), me voor om het zonder kerk etc. te doen. Na enkele maanden was duidelijk dat geen hoge macht ingreep in mijn heidense leven. Mijn ouders (die weinig vroegen) lieten het gewoon zo.

Let wel: ik zag ook leuke en goede dingen, maar de benauwde sfeer hield me ver van “fanate geloofsbeleving”. Via de studentenparochie (bij jezuiet Bouwman) kreeg dat serieus vorm. Een citaat: "De mens is een vleselijke zak die alles wat er in gaat tot mest verteert" (uit preek van pater Luypen Eindhoven ca 1965). Mijn politieke interesse was groot en steeds progressief van aard. Het liberale werd sterker en nu zie ik mezelf "dichtbij D66 en bij Macron's Larem"). Ik was betroken bij de oprichting van de Ehv. nieuwe (anti-corpera) studentenvereniging Demos, die nog als grootste bestaat nu. De naam was geen toeval..

VERRASSEND: AUDRY OOK?

BARUCH OVER "GOD"

Ca 1993 maakte ik, via geschriften kennis met de wereld van Spinoza (portugese jood Nederland, europees beroemde filosoof/auteur). Die zijn geloof verloor en die zelfs voor eeuwig uit zijn synagoge(!) werd verbannen! Van hem leerde ik dat er (natuurlijk) "een hogere macht is boven jezelf". Omdat je ook een element uit die “machtige natuur” bent. Wij mensen sterven meestal “een natuurlijke dood”: dan toont die macht zich duidelijk. De levensopvatting van Baruch Sp. maakte diepe indruk op me. Twee zaken: hij bleef vriendelijk,
was tolerant en tevreden. Hij studeerde voortdurend en analyseerde de mensheid en haar gedrag. En zei: blijf studeren en leren tot je lichtje dooft. Mij uit het hart gegrepen een waar levensdevies tot vandaag! Vele contacten hierover bevestigden voor mij “het juiste van deze visie”! Die vele niet delen natuurlijk...

Let wel: ik zal geen gelovige uitlachen en respecteer ieders geloven. Om ons heen wonen vele moslims, die hier nog de enige echt religieuze zijn met ramadan, hoofddoeken, moskeebezoek en dagelijkse gebed. Ik maakte kennis met diverse stromingen in de islam: van orthodox (salafist), gematigd tot bij het liberale soefisme. En dat was "een echt déjà vue!

LESSEN VAN MARSEILLE

Deze stad "grenst bijna aan Afrika', dat zie je al op straat. Hier wonen ook: 80.000 joden, enkele protestanten, 300.000 “katholieken met franse wortels”, 80.000 christelijke armeniërs en ruim 400.000 mensen van vooral afrikaanse komaf tot uit de Commoren (en dus vaak moslim).

FATOU (Senegal), HAMID (Algerije) EN MIEKE ETEN BIJ ONS "HALAL"..

Deze, religieus vredige, stad van 5 minderheden, verkleurt in hoog tempo als doorgangspoort voor duizenden afrikanen op weg naar “de EU”. Marseille werd dé glazen bol voor de europese toekomst: want Afrika verdrievoudigt, het MO doet ook flink mee en Europa krimpt en vergrijst.

De ronddolende Aquarius met 600 (deels zieke) immigranten dat niet in Italië en Malta aan mocht leggen maar uit compassie wel in Spanje, toont wat ONS wacht. En nu vlogen andere schepen en veel gemarchandeer over "hoe en waar"! De hele EU raakt in een crisis over immigranten..
Marseille showt het allemaal en zet aan tot onbesmet waarnemen en beter begrijpen. Ik verzeker u: dat voelt vaak apart en het is niks easy....

WAAROM EN.. DAAROM..

Dit, en het gigantische culturele aanbod, zijn , -in a nutshell-, waarom we de wijngaarden van de Ventoux verruilden voor Marseille. Vele schrokken van dat plan, wat aangeeft hoe ver het al is gekomen. Maar: “Vluchten kan (niemand) meer”, en het is beter aan te sluiten en te ervaren dat alles gewoon “des mensen is en blijft, ook al is het nogal ánders”. Onze westerse cultuur komt uit het zuid-mediterrane gebied, via Andaluz naar de noordzijde (Europa). Onze eigen geschiedenis is gevuld met de duizenden dingen die wij hier nu dagelijks meemaken. Daar bang voor zijn is de eigen afkomst wantrouwen en dat is het meest inhumane wat je kunt doen....

Ik hoop, op het kleine kansje om geen volgende oorlog (in eigen omgeving), mee te gaan maken. In Europa dus, want elders waren/zijn er vele bloedige oorlogen gaande, die stil woekeren ook al doen we er ook direct in mee! Gelukkig voorkwam Trump de aanstaande WO III (?!): of is het helaas gewone showbizz en veranderde er dus.. niets?
Enkele shots uit onze franse jaren...

MORMOIRON 1998 FEEST!

MARSEILLE, SELFIE IN VIEUX PORT (2018)

LUNCH MET VELE VRIENDEN MORMOIRON 2006

NOG EEN GLOBETROTER UIT DE FAMILIE

Tot zover "deze seventy-sixt overdenking" en ik raakte nog weinig. En hield de fouten voor me! Maar weet zeker, dat die het totaal van fouten bij mij wat konden afremmen! De franse statistiek geeft de 76 jarige (gemiddeld) nog 11 jaar + 4 maanden "te gaan". Een tragische perspectief voor erfgenamen.

Ik laat nogal wat leesbaars na, vele uren van mijn leven zijn daardoor navolgbaar. Via tellers op blogs, reacties met mails en gesprekken merkte ik dat duizenden mensen mijn producties volgden: met instemming en met afgrijzen. Wat enkel toont dat het iets opriep.
`Niets blijft, alles stroomt`, zegt de filosoof en aan die stroom voegde ik wat druppels toe. Herinneringen leven ook maar een mensenleven en die aan mij soms bij wat meer mensen.
Een volgende "verjaars-overpeinzing" lijkt mogelijk maar de waarschijnlijkheid taant. Such is life en niemand ontkomt aan het einde van “zijn levensstory”. "Of toch nooit" , dat zeggen ons de transhumanisten. Maar dat is te laat voor mij.
Au revoir of Adieu? Beide kan: immers "stof keert weder tot stof" en dat garandeert ons alle een natuurlijke laatste ontmoeting. So long, dus..